menu

Gorillaz - Humanz (2017)

mijn stem
3,08 (224)
224 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Hip-Hop
Label: Parlophone

  1. Intro: I Switched My Robot Off (0:23)
  2. Ascension (2:35)

    met Vince Staples

  3. Strobelite (4:32)

    met Peven Everett

  4. Saturnz Barz (3:01)

    met Popcaan

  5. Momentz (3:16)

    met De La Soul

  6. Interlude: The Non-Conformist Oath (0:21)
  7. Submission (3:21)

    met Danny Brown en Kelela

  8. Charger (3:33)

    met Grace Jones

  9. Interlude: Elevator Going Up (0:04)
  10. Andromeda (3:17)

    met D.R.A.M.

  11. Busted and Blue (4:37)
  12. Interlude: Talk Radio (0:19)
  13. Carnival (2:15)

    met Anthony Hamilton

  14. Let Me Out (2:55)

    met Mavis Staples en Pusha T

  15. Interlude: Penthouse (0:11)
  16. Sex Murder Party (4:19)

    met Jamie Principle en Zebra Katz

  17. She's My Collar (3:29)

    met Kali Uchis

  18. Interlude: The Elephant (0:11)
  19. Hallelujah Money (4:23)

    met Benjamin Clementine

  20. We Got the Power (2:17)

    met Jehnny Beth

  21. Interlude: New World * (1:23)
  22. The Apprentice * (3:55)

    met Rag'n'Bone Man, Zebra Katz en RAY BLK

  23. Halfway to the Halfway House * (3:57)

    met Peven Everett

  24. Out of Body * (3:44)

    met Kilo Kish, Zebra Katz en Imani Vonshà

  25. Ticker Tape * (4:28)

    met Carly Simon en Kali Uchis

  26. Circle of Friendz * (2:09)

    met Brandon Markell Holmes

toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 49:19 (1:08:55)
zoeken in:
avatar van Dance Lover
4,0
Saturnz Barz, Momentz ( die kinderstemmetjes en die beats, wow! ) & Submission dragen het eerste deel van het album, stuk voor stuk ijzersterke hiphop platen die ik graag op de dansvloer wil horen. Ascension vind ik redelijk maar Strobelite even daarvoor vind ik teveel lijken op een foute jaren `70/80 plaat, al is er nog een kleine kans dat hij uitgroeit tot een heerlijk foute discoplaat, variatie kun je deze plaat immers niet ontzeggen.

De interludes zijn belachelijk, vindt dat veel te hol en pretentieus gebracht, leuk op papier misschien maar wat voegt het toe aan het geheel?! Charger gaat gelukkig op dezelfde voet verder als het briljante drietal van even daarvoor, zij het in dansbare rock electro gegoten, al had Grace Jones aandeel wel wat groter mogen zijn. Ontkracht voor mij echter wel de kritiek die dit album krijgt dat de gastartiesten teveel speelruimte zouden krijgen. Tot nog toe voelt het aan als een waar Gorillaz feest, inconsistent weliswaar, maar de nummers afzonderlijk blijven intrigeren en om aandacht vragen.

Andromeda is een schattig en lief nummer, heeft nog genoeg potentieel om verder te doorgronden en groeien voor mij. Met Busted and Blue belandden we helemaal in rustig vaarwater, weet nog niet wat ik er van moet vinden, Carnival borduurt wat voort op de duistere setting van Saturnz Barz, klinkt wel oke. Opveren doe ik net als bij ''Momentz'' pas echt weer bij ''Let me Out'' hoorde dat nummer gisteren voor het eerst in een club en dat klonk verrassend goed! Fijne BANGER!

In het slotstuk valt mij vooral het speelse We Got the Power op, heerlijke drive naar voren heeft dat nummer. En Sex, Murder, Party natuurlijk, fijn ingetogen nummer met flink wat onderhuidse spanning en klinkt best sexy. She`s My Collar is fijn dansvloermateriaal! Alleen Hallelujah Money vind ik nog steeds een nummer wat niet vooruit te branden is, aandeel Benjamin Clementine is hier meer dominant dan Gorillaz kan hebben, al is het ook zeker niet slecht. Bonustracks volgen nog.

Ik had het niet verwacht maar er beklijft meer dan ik van tevoren dacht. Geen conceptalbum, maar een afwisselend geheel aan muziekstijlen, luistert uitstekend weg. Schrijf Saturnz Barz, Momentz, Andromeda, Let Me Out en We Got the Power maar vast op als toekomstige Gorillaz klassiekers! 4*

avatar van Appels123
3,0
Heb hem toch met een halfje verhoogd. Dit is zeker geen slechte plaat - echter, het grote probleem ligt in het feit dat het een Gorillaz' album is. Hoewel ik geen supergrote Gorillaz fan ben was ik altijd onder de indruk van het feit dat Damon Albarn er keer na keer in wist te slagen om van alles een groter geheel te maken. Dat wil zeggen, hoewel Demon Dayz en vooral Plastic Beach ook compleet vol stonden met gastartiesten, leken deze artiesten meer een deel uit te maken van het organische geluid van de Gorillaz. Op Humanz vind ik dat de rol van deze gastartiesten te groot is. Waar op eerdere Gorillaz albums de gastartiesten zich vaak aan de stijl van de Gorillaz aanpasten, lijken de Gorillaz zich op Humanz aan de gastartiesten aan te passen. Zo is Ascension een typisch Vince Staples nummer en Saturnz Barz zou ook Popcaan ft. Damon Albarn kunnen zijn. Dat wil niet zeggen dat deze nummers niet goed zijn, maar het "magische" gevoel wat de Gorillaz eerder bij mij opriepen is verdwenen.

Dit kan ook liggen aan leeftijd. Als kind waren de Gorillaz mijn eerste aanraking met ietwat alternatieve muziek. Het was de perfecte mix tussen pop en andere stijlen die de Gorillaz zo geweldig maakten voor mij. Bijna al hun nummers waren toegankelijk, maar tegelijkertijd zaten er lagen in die voor mij destijds onbekend waren. Nu, jaren later, ben ik wat ouder en ook ietwat ervarener wat betreft muziek luisteren. Tegelijkertijd heeft de tijd ook niet stilgestaan en lijken meer en meer artiesten in de mainstream zich te realiseren hoe succesvol het kan zijn om popmuziek te mixen met andere vleugjes. Wellicht zijn de Gorillaz niet meer de enige in hun markt, waar ze dit eerder wel waren.

Tegelijkertijd vind ik ook dat dit album cohesie mist. Het voelt niet als een geheel maar meer als een soort compilatiealbum. Desondanks staan hier genoeg geweldige nummers op, zoals de eerder vrijgegeven nummers Ascension, Andromeda en Saturnz Barz. Daarnaast vind ik ook Charger geniaal en Submission is lekker.

avatar van blur8
3,5
Geweldig avontuurlijk Album. Dit is mijn playlist van HumanZ die uitstekend werkt:
Saturnz Barz (Popcaan)
Andromeda (D.R.A.M)
We Got the Power (Jehnny Beth)
Hallelujah Money (Benjamin Clementine)
Let Me Out (Mavis Staples)
Busted and Blue
Ticker Tape (Carly Simon)
She's My Collar (Kali Uchis)
Strobelite (Peven Everett)
Charger (Grace Jones)

avatar van ArthurDZ
4,0
Meer fanservice van Damon Albarn! Nadat hij ons de laatste jaren onder andere de wederopstanding van Blur en een langverwachte eerste soloplaat schonk, heeft de immer bezige bij nu ook het pretpark Gorillaz opnieuw voor geopend verklaard. Op ‘Humanz’ organiseert ’s werelds succesvolste virtuele band een groot dansfeest terwijl buiten de door Brexit en Trump ontketende Apocalyps voorbijraast. Als het menselijke ras toch ten onder moet gaan, dan het liefst op deze manier, met een toffe plaat als soundtrack.

Het eerste wat opvalt tijdens het luisteren naar Humanz, is hoe losjes dat thema gehanteerd wordt. Van een sterke albumcoherentie zoals op Demon Days en Plastic Beach is geen sprake meer, maar omdat Humanz bedoeld is als de reële playlist van een imaginair feestje, was dat waarschijnlijk de bedoeling. Qua structuur is Drakes recente More Life in ieder geval een nauwere verwant.

Ook het nog grotere aandeel van de verschillende gastartiesten in het Gorillaz-geheel valt op. Op heel wat nummers laat Damon zich alleen op het vlak van productie gelden, terwijl zijn vocale alter ego 2D niet of slechts op de achtergrond aanwezig is.

Het zijn twee veranderingen waar trouwe Gorillaz-fans misschien even bij zullen moeten slikken. Een begrijpelijke reactie, maar langs de andere kant klinkt de ‘band’ door het opofferen van wat samenhang nu wel wilder, ondeugender en onvoorspelbaarder dan ooit tevoren. Door de focus zo zwaar op de gastartiesten te leggen, komen de elementen die wel helemaal old school Gorillaz zijn nog harder aan. Daarbij, er is zoals steeds niet voor sukkelaars gekozen. Rappers als Vince Staples, Danny Brown, Pusha T en de mannen van De La Soul geven het beste van zichzelf, en ook artiesten als Mavis Staples en Grace Jones presteren goed, zo ver buiten hun comfortzone. Gorillaz is op het vijfde album nog steeds tomeloos creatief, het wordt dit keer gewoon op een andere manier gepresenteerd.

Belangrijkste is dat de liedjes deugen. Het zijn deze keer maar liefst twintig exemplaren – op de deluxe versie zelfs zesentwintig – en ze worden ook deze keer op je afgevuurd als kanonskogels, en de meeste treffen doel. Oké, de interludes zijn te kort en random om een sterke indruk na te laten, en ook een song als Sex Murder Party vervult zijn missie niet helemaal. Daar tegenover staan parels als Andromeda, Saturnz Barz, Submission, Momentz en Busted And Blue, die gewoon nu al regelrechte Gorillaz-classics zijn. Een dappere, maar wat mij betreft ook een zeer geslaagde plaat.

(Dit bericht komt van mijn muziekblog The Irresistibles. Het is zeker niet de bedoeling dat al mijn blogposts op musicmeter terechtkomen, dus wie benieuwd is naar meer mag altijd de facebook-pagina liken. Bedankt! Deze recensie verscheen eerst op cuttingedge.be)

avatar van Reijersen
3,0
Het is knap hoe hoog het niveau van Gorillaz tot nog toe is geweest. Dit met gastartiesten volgestopte albums doet daar aan de ene kant weinig aan af, aan de andere kant merk ik te weinig lijn in deze plaat. Het zal een album zijn die ik vooral goed ga gebruiken bij het sporten vanwege het vaak uptempo gevoel, maar het als luistermuziek opzetten zal er niet zo snel bij zijn.

avatar van vianne_b
4,5
Persoonlijk vind ik "Dit klinkt niet als Gorillaz" een zeer zwak argument voor het niet leuk vinden van dit album. Gorillaz heeft altijd veel geëxperimenteerd met hun sound en was nooit met één genre te omschrijven, dat is niks nieuws.

Naar mijn mening is het een sterk album met fijne, catchy nummers. Wel denk ik dat er een strengere selectie van nummers gemaakt had moeten worden, een aantal nummers (Carnival, Hallelujah Money & Halfway To The Hallfway House skip ik altijd) halen het hoge niveau van de rest van het album naar beneden. Ook worden er net iets te veel interludes gebruikt. Verder is het een heerlijk album met een aantal van mijn all time favourites van Gorillaz, dus 4,5 ster van mij.

Favorietjes: Andromeda, Charger, She's My Collar, Ascension, Out of Body, The Apprentice, Momentz

Gast
geplaatst: vandaag om 00:57 uur

geplaatst: vandaag om 00:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.