Sparks - Hippopotamus (2017)

Er is vandaag een heerlijke Disco Trance mix uitgebracht van Edith Piaf (Said It Better Than Me) - Whatever/Whatever Remix

Sparks - Unaware | Listeners Project - YouTube

Een korte 'film' van 2 minuten rond het nummer Unaware

Op Black Friday, dat blijkbaar deze vrijdag is, kom er een speciale release uit van de heren met een nieuw nummer: Check Out Time 11 AM naast Edith Piaf (Said It Better Than Me) op de b-kant

Deze band was ik lang uit het oog verloren maar dit album heb ik op goed geluk aangeschaft omdat ik nog weinig van deze band bezit (een compilatie 2CD en Kimono My House).
Er wordt teruggegrepen naar de jaren '70 met die typische ingrediënten: het kitschgehalte (en dat is niet negatief bedoeld), de grappige teksten, de hoge stemmen ... The Sparks hebben zichzelf heruitgevonden zonder uit het verleden te kopiëren. Heel leuke hoes ook.

Veel nieuwe zieltjes zullen ze niet meer winnen, maar de broers zijn al decenia lang een vrij constante factor.
Ga deze eens beluisteren. Met name hun 70's werk vind ik sterk, dus de nieuwsgierigheid is gewekt.
What The Hell Is It This Time? stemt bij bijzonder vrolijk. Hele fijne track.

De broertjes Mael flikken het gewoon weer en met dit Hippopotamus lijkt het of de tijd stil heeft gestaan.
Het is duidelijk een plaat geworden waar je als het ware teruggeworpen wordt naar midden jaren 70.
Toen was het duo nog hot ook, met bijhorende hitjes en grote concerten.
Die tijd is voorgoed voorbij, maar dat ze een behoorlijke fanbase hebben, staat wel vast volgens mij.
De 70's vibe dus; theatraal, bij vlagen bombastisch, maar ook met sfeervol slower materiaal.
Maar wel heel fris en de Sparks sound klinkt nog altijd verrassend en valt absoluut niet uit de boot in deze tijd.
Ach, laten we wel wezen, nieuwe acts halen hun inspiratie ook regelmatig uit de 60's, 70's en 80's.
Uiteraard klinkt dit album als een plaat die nu is gemaakt qua produktie. Helder, goed in balans, hier en daar wat eigentijdsere soundjes, maar de structuren van de liedjes, en de altijd aanwezige humor van de heren, is nogmaals wel degelijk gebaseerd op hun art-pop periode.
Vermakelijke plaat. Russel zingt het ondanks dat zijn stem wat ouder klinkt, nog prima weg en het zijn een stel lekkere songs hier.
Hoogtepuntjes voor mij zijn, de titelsong, Edith Piaff, What The Hell Is It This Time en When You're A Fench Director.
Goed dat ze er nog zijn!

Absoluut een fijne plaat geworden.Klinkt allemaal prima en misgaat zeker niet in deze tijd.Staat ook bij hoog bij een aantal medewerkers van de Mania keren.Mij kunnen ze er voor wakker maken,maar ik ben van ook al van sinds Kimono.Ook live staan de "oude" knarren nog steeds hun mannetje.Hij concert in het Paard in Den Haag van jl. September was prima.Het nijlpaard is een troeteldier geworden!

De Japanse release van dit album heeft een bonustrack You Earned The Right To Be A Dick, die wordt nu ook op streaming site aangeboden als losse single.

Wat geluid en stijl betreft klinkt als een overblijfsel van hun FFS project.

Toch leuk, dat het dan nog als single is uitgebracht...

Ook Check Out Time 11am is als digitale single verschenen

Ik meen oorspronkelijk een Record Store (only) Release van vorig jaar.

Dubbelposts verwijderd.

Dit album is een feest voor de oude maar ook voor de Sparks liefhebbers die in een later stadium zijn aangehaakt. Al ruim 40 jaren weten de heren muziekliefhebbers te verrassen met hun hoogst persoonlijke, verfrissende, originele, goed doordachte en immer-hippe songs.
Heel erg knap hoe ze in de loop der jaren met diverse stijlen toch altijd weten te boeien en hun muziek altijd van het overduidelijke Sparks signatuur weten te voorzien.
Ik werd fan toen This town ain't big enough....de Europese hitparades bestormde en ben het altijd gebleven.
Met nu bijna 25 albums op de teller kunnen ze terug kijken op een waanzinnig interessant en mooi oeuvre.
Toch hoop ik dat ze nog een aantal jaren door zullen gaan...
Op dit album ook weer prachtige composities met geweldige arrangementen, diversiteit en afwisseling zorgen voor een goede spanningsboog.
Mijn favorieten: Missionary position, Edith Piaf, when your a French director en Life with the Macbeths.
Ook thumbs up voor weer een geweldige hoes!