Lorde - Melodrama (2017)

Dit is het album, waarvan ik hoopte dat Taylor Swift het afgelopen jaar had gemaakt.

Liability is prachtig. Autotune teruggeschroefd en mooie pianobegeleiding. Schitterende tekst ook.

Zelden zo onder de indruk geraakt door jonge zeer volwassen ogende artieste als Lorde. Ben niet pur sang fan van popmuziek, maar Melodrama is zeer intrigerend qua stemgebruik, samples en compositieniveau! Vooral Lorde's zang draagt dit album. Ze heeft goed geluisterd naar Joni Anderson.

Wie zegt u?

Ehhh, LAURIE Anderson natuurlijk......

Eén van de beste popplaten van de laatste 15-20 jaar vind ik. Er is genoeg tijd over gegaan om tot die conclusie te komen. Prachtige gelaagde popproductie die echt glanst en schittert. Geweldige songs en performance. En de clevere teksten maken het af. In elk opzicht ook beter dan het debuut.

Dit verdient op een muziekminnende website als deze toch wel een 4sterren zou ik denken. Maar wie ben ik...

Zal 'm ns een kans geven

Berichten verplaatst naar Muziek > Algemeen > Vrouwelijke artiesten ondervertegenwoordigd

Ik heb niet zoveel met Lorde. Toen haar eerste album uitkwam vond ik de singles zelfs vreselijk! Daarnaast heb ik het idee dat ze haar stem heel erg aangedikt heeft, want het klinkt vrij nep. Net zoals ik bij veel popsterretjes vind de laatste tijd. Daarom nooit de moeite genomen om het hele album een kans te geven. Toen zag ik dat ze een ''nieuw'' album had (ook alweer 4 jaar geleden haha, ik ben altijd zo laat met die dingen) en ik dacht, laat ik dit album eens een kans geven. Misschien is dit weer een hele andere sound. Al ga ik haar eerste album ook nog wel een luisterbeurt geven.

Toch ben ik wonder boven wonder best wel tevreden met dit album! Ik vind niet alle nummers even leuk. Maar Green Lights (geweldig nummer!), Sober, Homemade Dynamite en The Louvre zijn de leukste nummers!

Met Liability + reprise heb ik niet zoveel. Het is een rustiger nummer, maar raakt me niet. Daarnaast is het dus ook niet pakkend. Ze slist ook teveel waardoor ik niet alles goed kan verstaan. Hard Feelings / Loveless is wel een stuk beter, maar wel minder dan de eerste vier nummers. Sober II vind ik best een goede tweede versie. Misschien nog wel iets beter dan de eerste versie. Writers in the Dark vind ik dan weer niks. Supercut is leuk, maar het lijkt alsof de beat weer heel erg lijkt op dat van Green Lights. Daarom een beetje afgezaagd, maar wel leuk.

Perfect Places vind ik dan wel weer een goede afsluiter! Komt op hetzelfde niveau als de eerste vier nummers.

Ik heb/had dat met Royals. Ze heeft gelukkig daarna bewezen dat ze wel degelijk goede nummers kan schrijven en goede muzikanten achter zich heeft. Zij kan me met bepaalde nummers echt aangrijpen.

Het lijkt er soms wel op dat FKA Twigs zich achter de grootschalige productie schuil houd bij dit album.

Wie weet dat behalve jezelf? Maar ik kan je wel zeggen dat je hier op musicmeter 1 stem uit 51.346 bent

Hijgerig gezang, dichtgesmeerde producties, vreemde overgangen af en toe en qua melodieën pakt het me ook nergens. Het is wel zuiver, dus een ster.

Of ze echt een ster wordt moeten wij nog even afwachten, maar ze is wel erg talentvol ja.

Hijgerige gezang en dichtgesmeerde producties…. Dit is toch alomtegenwoordig in de popmuziek en zo dichtgesmeerd (overgeproduceerd) is dit bepaald niet, melodieën zijn die echt zo slecht? Het staat je gewoon niet aan en dit is oké.

Dat laatste klopt zeker. Of het alomtegenwoordig is in de popmuziek neem ik zo van je aan, dat weet ik niet zo goed. De melodieën noem ik niet slecht, alleen dat ze me nooit aanspreken/pakken.

Ik was bij Pure Heroine meteen verkocht als ik Lorde hoorde zingen. De sound van haar album was ook best goed. Met Melodrama heb ik dat minder, maar de zangeres is qua songs wel gegroeid, alleen maakt de jonge sound wat plaats voor een minder evenwichtig album. Nog wel enkele sterke nummers die laten horen dat ze een sterke singersongwriter is. De lat lag ook wel hoog na Pure Heroine en het siert Lorde dat ze geen Pure Heroine 2 heeft gemaakt.

Eindelijk op vinyl binnengehaald. Wat een sterke plaat blijft dit toch, het prachtige artwork komt op vinylformaat nog mooier uit.
Melodrama is behoorlijk vet geproduceerd, met het geluid flink dichtgesmeerd. Toch werkt het hier omdat de melodieën sterk zijn en het een duidelijk stijlmiddel is. Het laatste deel van het album begint nu ook meer te landen, dus een halfje er bij. 4,5 sterren voor Melodrama, een prachtig popalbum.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een van de beste popalbums ooit met een schamele 3,75 wordt gewaardeerd? Toont maar weer eens aan dat de gemiddelde muziekliefhebber de ballen verstand heeft