menu

Ash Ra Tempel - Ash Ra Tempel (1971)

mijn stem
3,97 (85)
85 stemmen

West-Duitsland
Rock
Label: Ohr

  1. Amboss (19:54)
  2. Traummaschine (25:32)
totale tijdsduur: 45:26
zoeken in:
avatar van Toon1
5,0
Vetter dan het eerste nummer kan muziek niet worden

avatar van The Scientist
4,0
Jawel... het 2e nummer..

avatar van Toon1
5,0
The Scientist schreef:
Jawel... het 2e nummer..



avatar van schizodeclown
Ik dacht ik luister maar weer eens deze plaat, en had opeens zin om zonder moeite hem te verhogen naar 5*

Ik heb moeite om deze atmosfeer precies te beschrijven, omdat het dus ook zo vaag is in de beste zin van het woord
Maar aan de andere kant is het ook juist weer helder, je kan het bezien als ergens in een donkere hoekje staan vlakbij schemerlicht.
Opzich ook niet zo moeilijk in het gehoor liggend, Amboss dan.

Hoe dan ook, Amboss begint Ambient('71!) voor een paar minuten, dan komen de drums er brutaal in maar dat is alleen nog als warming up, en al snel komt het in een versnelling dat uitmond in een beestachtig acid rock trip.
Eerst had ik bij het nummer nog een beetje moeite met de stukjes gitaarspel van Gottsching waarbij het echt zo typisch 70s klinkt, nogal bluesy en afgezaagd af en toe(afgewisseld met briljant spel), maar nou besef ik opeens dat daar niks mis mee is aangezien hij er hartstikke inventief mee omgaat.
Trouwens, vanaf 8:50 speelt hij de sterren van de hemel, maar volgens mij woonde hij op dat moment zowiezo in de sterren en de hemel tegelijk als je zoiets uit je gitaar kan halen
En Schulze voelt hem ook goed aan terwijl ze beiden toch hun eigen weg gaan.Over Schulze gesproken, zijn drumspel is hier ongekend!

Eigenlijk zuigt Amboss je op, de sfeer die daar word neergezet is meedogenloos nuchter maar toch ongelooflijk spacend, het zou best kunnen dat ik dit helemaal verkeerd neerzet aangezien dit een unieke atmosfeer bevat die je gewoon moet beleven!
Het is grof en bruut,niet op een wanna-be tough 70's hardrock manier, maar uberintelligent, in ieder geval stimulerend, rauw en spacy tegelijk

Nou heb ik de plaat verhoogd na alleen Amboss gehoord te hebben, want alhoewel ik Traummaschine niet uit het hoofd ken, ken ik het goed genoeg om er kort over te zijn:
Het is de Yin na de Yang

Het maakt de plaat alleen maar meer fenomenaal want het past perfect bij elkaar, Traummaschine is niet zo energiek als zijn voorganger, maar juist ingetogen en hier is het perfect om bij te liggen en wegggg te drrrroom-m-men.
Terwijl Amboss nog soort van space rock was, is dit gewoon ultiem spacing waar zelfs aliens nog een stijve van krijgen.
Als ik mijn ogen dicht doe is het heel makkelijk om in een piramide maar vooral verlaten spookachtige Egyptische graftombe rond te spoken.

Wat ik er nog bij wil vermelden is dat de muziek samen met de band-naam alsook de hoes een uniek debuut voor ons heeft weten te brengen,terwijl er ook nog eens een paar muzikale pioniers uit zijn gekomen, dank Schulze dank Enke en dank Gottsching!

P.S. Damn wil je ff iets kort spontaans opschrijven typ je gelijk een boek vol

avatar van Toon1
5,0
Schizo

Het is duidelijk te horen waren bands als Acid Mothers Temple vandaag de mosterd vandaan halen. Ash Ra Tempel

avatar van schizodeclown
Hail Ash Ra Tempel

avatar van Lennonlover
4,5
gestoord!

4*

avatar van Gerards Dream
5,0
Het blijft jammer dat zo'n band als Ash Ra Tempel nooit de supergroep status heeft bereikt. Het had eigenlijk alles in zich om dt te woorden. Een meesterlijk gitarist als Manuel Göttsching en composities die zeker van het niveau Pink Floyd waren of zelfs gedurfder. Van dit voorafgaande is dit album opnieuw het bewijs.

Een track als Amboss begint zo heerlijk duister of je daadwerklijk een tempel binnenkomt waar er een stroomstoring is. Het is aarde donker en de experimentele klanken scheppen een bijzondere sfeer. Als de storing is gevonden en opgelost komt de kosmische rock goed opgang. De drums doen denken of er iets de lucht in moet. De gitaar tekent daarin een mooi landschap. Voor mijn gevoel ben ik dan ook in een grote kerk waar mijnheer pastoor een week vrijaf heeft. Hierdoor heeft de koster alle tijd voor mij om me alle hoeken en gaten te laten zien. Hij doet dit op een stevige wijze, maar voelt ondanks dat erg prettig aan. Langzaam maar zeker raak ik in hogere sferen. De kerkbanken beginnen op luciferhoutjes te lijken die nodig zijn om je joint mee aan te steken voor nog meer sfeer in het hoofd. Los wil ik zijn, hoog in de tempel. De muziek geeft me daar alle vrijheid toe. Oh man wat voel ik me happy en mijn frustraties vloeien heerlijk weg op de rock klanken op het einde.

In alle rust begint Traummaschine. Rust die nodig is om het heftige einde van Amboss een plaats te geven. Hoog boven de wolken vlieg ik dan op mijn luchtbed. De sterren lijken erg dichtbij, ik kan ze bijna aanraken. De stress vloeit helemaal uit mijn donder en wat voelt de kosmos goed aan. In dit stadium zou ik willen blijven mijn hele leven lang. Geen gedoe meer met de materie, edoch helemaal mezelf zijn. Lekker wegdrijven in het universum. Waarheen maakt niet uit, zolang de geest uit de fles kan blijven ben ik al tevreden. De droommachine draait zijn ronde en ik draai daarin mee, niets houdt mij tegen. Helemaal los van alles en nog wat, ver van alles wat bloeit en groeit. Een mentale trip pur sang waarin het lekker is om daarin gevangen te zitten. Haal me daar niet uit laat me zitten. Het gevoel van tijd is verdwenen, de duisternis een prettige deken.

Kortom: dit eerste album van Ash Ra Tempel is behoorlijk goed te noemen en bij ieder draaibeurt groeit hij in kracht en verbeelding, dus voor nu een meesterwerk in de dop.

avatar van Lennonlover
4,5
Gerards Dream schreef:
Het blijft jammer dat zo'n band als Ash Ra Tempel nooit de supergroep status heeft bereikt. Het had eigenlijk alles in zich om dt te woorden. Een meesterlijk gitarist als Manuel Göttsching en composities die zeker van het niveau Pink Floyd waren of zelfs gedurfder. Van dit voorafgaande is dit album opnieuw het bewijs.



Te onconventioneel en experimenteel om een "supergroep status" te bereiken. Jammer, maar zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar

avatar van Gerards Dream
5,0
Inderdaad erg jammer. Elke dag lasagne bolognese komt een keer de keel uit. Af een toe, of met een zekere regelmaat wat anders op het bord maakt het leven een stuk fijner. Nee, wat dat betreft is Ash Ra Tempel dat gerecht wat je krijgt in een restaurant met vijf sterren, niet voor een ieder bereikbaar, maar wat is het lekker.

Kingsnake
Twee enorme, muzikale orgasmen.

Krautrock/spacerock van het allerhoogste niveau.

Bravo!

RedLightCityBoy
Wederom weer een sterke plaat van Ash Ra Tempel. Dit album heeft twee nummers, waarvan het eerste nummer mij minder doet dan het fenomenale tweede nummer. Het eerste deel (nummer) van de plaat kent een vrij eentonige opbouw die twintig minuten lang maar niet stopt. Er blijft een wild ritme in die niet wordt onderbroken door momenten van rust, en dat vind ik jammer. Nou ben ik zelf niet zo'n liefhebber van die wildere rockkant maar begrijp wel erg goed waarom veel mensen het zo goed vinden. Zelf vind ik de drums in dat nummer trouwens erg geslaagd. En tja...Traummaschine, dat nummer vind ik gewoon geweldig. Het kent een rustige opbouw wat zich vijfentwintig minuten lang blijft aanvullen met afwisselende stukken prachtige gitaar en viool. De opbouw zit hem bij dit nummer niet in de drums, maar bij de prachtige space invloeden die zich als een lange galm achter elkaar blijven volgen. Jammer dat, dat eerste nummer mij niet helemaal ligt, maar misschien komt die tijd nog wel.

avatar van Ataloona
4,0
Is dit een beetje als de muziek van Tangerine Dream of iets heel anders?
(aangezien Klaus Schulze hierin zit)

avatar van Gerards Dream
5,0
Dit is iets anders dan Tangerine Dream of Klaus Schulze, alhoewel die laatste deel uitmaakt van Ash Ra Tempel. De echte grootte man achter deze band is gitarist Manuel Göttsching, die het project later gewoon Ashra ging noemen. Hier een fragment uit Amboss.

http://www.youtube.com/watc...

avatar van Ataloona
4,0
Klinkt goed minder electronic en het rockt meer dan tangerine dream. Deze maar eens gaan luisteren.

(hoe is eigenlijk het solo-werk van Klaus Schulze)?

avatar van Gerards Dream
5,0
Ataloona schreef:
Klinkt goed minder electronic en het rockt meer dan tangerine dream. Deze maar eens gaan luisteren.

(hoe is eigenlijk het solo-werk van Klaus Schulze)?


Wellicht is het wel handig voor je om dit topic in de gaten te houden: http://www.musicmeter.nl/fo... Daar gaan we terug naar de tijd dat dergelijke muziek ontstond. Bij het album Timwind van Klaus Schulze plaats ik wel geluidsfragmenten.

avatar van Ataloona
4,0
Oké thnx

avatar van Ataloona
4,0
Hem hem nu 3keer volledig beluisterd en dit bevalt mij wel.
Een heel mooie sfeer met electronic en krautrock invloeden met een progressief klinkende gitaar en volgens mij ook veel psychedelische invloeden. En wat kan die Manuel Göttsching spelen zeg.

avatar van BeatHoven
4,0
Kan iemand mij zeggen hoe ik dit album kan bemachtigen? Indien nodig door download.

avatar van Gerards Dream
5,0
Dit album is te bestellen bij Groove Unlimited zie nevenstaande link voor meer details.

http://www.groove.nl/cd/3/3...

avatar van hawkins
4,5
Grappig, ik zie net dat de lp die ik jaren geleden gekocht heb de reissue van Ohr is (OMM 556.013) en de hoes het origineel (OMM 56.013). Voel ik mij nu belazerd?

- Neuh...

avatar van Don Cappuccino
4,0
Ash Ra Tempel, deze band kreeg ik van Ataloona om te reviewen. 2 nummers, lekker lang, ik was erg benieuwd.

Het begin van Amboss heeft hetzelfde gevoel als Live At Pompeii, die rook, die kolkende lava! De drums beginnen te komen, nog meer rare gitaareffecten, het begin is in ieder geval geweldig en wekt flink wat sfeer. En het gaat steeds sneller, en sneller en sneller, de lava begint steeds meer dichterbij te komen en je moet wegrennen! Maar het blijft achter je aankomen en je kan er niet aan ontsnappen. En die drums blijven op hetzelfde tempo, er komen galmende gitaren! Man, wat is dit gaaf! Een Egyptische melodie op gitaar, nu snap ik waarom de albumhoes er zo Egyptisch uitziet. En dan denk je dat de lava eindelijk weg is, maar daar komt het weer en nog harder dan de eerste keer! Het stopt niet!

Amboss is Pompeii, Traummaschine is meer het regenwoud, een donkere, vochtige plek, je gaat met je bootje over de wateren, rust, je hoort alleen wat geluiden van dieren. Heerlijk.

Wauw, dit is echt geweldig, die 2 nummers waren zo voorbij. 5 sterren en een plek in mijn top 10 zit er wel in.

avatar van captain scarlet
5,0
Krautrock met een grote K.

Aquila
Net de CD voor een redelijk schappelijk bedrag op eBay in een veiling gewonnen.
Erg benieuwd.

avatar van Ataloona
4,0
Het is in ieder geval fantastisch, en ik denk dat het jouw zeker wel zal bevallen!

Aquila
Ataloona schreef:
Het is in ieder geval fantastisch, en ik denk dat het jouw zeker wel zal bevallen!
Nou vandaag eindelijk gearriveerd. De verkoper had aangegeven dat hij m direct had verzonden en hij heeft er dus 3,5 week over gedaan vanuit Engeland. Laatste tijd heel slechte verzending. Dus vanavond eindelijk eens proberen...

Aquila
In kort tijd twee onmisbare items uit de Krautrock catalogus in huis gehaald. Dit debuut van Ash Ra Tempel en het enige album van Ibliss "Supernova". Opmerkelijk zijn de gelijkenissen tussen de twee: lange instrumentale zeer vaardige en soms bizar complexe opgejaagd klinkende stukken. Geestverruimend als een droommachine.

Deze Ash Ra Tempel is iets meer ingetogen dan het album van Ibliss, maar in de eerste track gaan ze wel volledig los. Hoewel Ibliss een percussie georiënteerde band is, springt het drumwek er op deze plaat juist positief uit. Klaus Schulze (uiteraard). Het rustige begin van 'Traummaschine' moet ik nog beter weten te plaatsen, maar de opbouw is ook hier weer fenomenaal. Wellicht werkt het op een koptelefoon of in volledige stilte beter dan zo overdag in de middag als je dochter met de duplo in de weer is...

Aquila
Een album van The Residents in mijn Top 100 van 5.0*-sterren albums geslachtofferd om deze op te waarderen naar die Top 100. De pracht openbaarde zich tot wel snel bij dit fantastische meesterwerk. Ik kon eerst nog niet zo uit de voeten met 'Traummaschine', maar juist dat nummer draaide ik dagelijks op mijn terugreis vanaf het IFFR naar Utrecht terug. Even zalig als fascinerend.

avatar van Protonos
3,0
een mooi sferisch album, maar heeft misschien nog wat meer luisterbeurten nodig.

ik begin voorzichtig.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Die oude reactie van mij is echt overdreven. Vandaag weer eens beluisterd en er een halfje af gehaald. Dit komt door Traummaschine, die is toch echt veel te lang. Het begin vind ik echt saai en pas in het midden komt er eindelijk wat geweldige gitaar bij.

Die is er genoeg bij Amboss. Een draaikolk van gestoorde drums en galmend gitaarspel, dat had van mij wel wat langer mogen duren.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:16 uur

geplaatst: vandaag om 11:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.