menu

Fish - Vigil in a Wilderness of Mirrors (1990)

mijn stem
4,09 (337)
337 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: EMI

  1. Vigil (8:43)
  2. Big Wedge (5:19)
  3. State of Mind (4:42)
  4. The Company (4:04)
  5. A Gentleman's Excuse Me (4:15)
  6. The Voyeur (I Like to Watch) (4:42)
  7. Family Business (5:14)
  8. View from the Hill (6:38)
  9. Cliche (7:01)
  10. Jack and Jill * (4:28)
  11. Internal Exile * (4:51)
  12. The Company [Demo] * (4:30)
  13. A Gentleman's Excuse Me [Demo] * (3:54)
  14. Whiplash * (4:25)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 50:38 (1:12:46)
zoeken in:
avatar van Mr. Rock
4,5
Na zijn vertrek bij Marillion levert Fish hier een vrijwel perfect album af. Ook de vaak als minder bestempelde nummers als Big Wedge en Voyeur hebben duidelijk hun functie en vallen als puzzelstukjes op hun plek. Er staan nogal wat ballads op dit album dus enkele anderssoortige nummers zijn meer dan welkom. De opener en afsluiter zijn wel de prijsnummers, met hun prachtige opbouw. Maar vrijwel nergens zakt het niveau echt in. Alleen State of Mind doet me net iets minder.

4,0
Zijn eerste maar ook gelijk zijn beste solo album. Dit niveau haalde hij nooit meer, alhoewel je hem er niet van kunt beschuldigen dat hij dat niet meer probeerde.

avatar van luigifort
4,0
Fraai album van Visch. Uiteraard zijn de opener en afsluiter de beste of mooiste nummers. De rest is ook van goed tot zeer goed niveau. Zelfs het hier verfoeide Big Wedge kan ik goed hebben. Alleen met The Voyeur kan ik ook niks...

avatar van vigil
5,0
luigifort schreef:
Alleen met The Voyeur kan ik ook niks...

Misschien moet je die watchen ipv luisteren

En dan hop hop hop naar zijn 2de album, Credo ( ) en t titelnr ken je al

avatar van luigifort
4,0
Dat album ff opvissen id

avatar van gaucho
4,5
luigifort schreef:
De rest is ook van goed tot zeer goed niveau. Zelfs het hier verfoeide Big Wedge kan ik goed hebben. Alleen met The Voyeur kan ik ook niks...

Tip: koop de LP. Daar staat The voyeur niet op. Ik vraag me af of dat nummer hierboven eigenlijk niet als bonustrack moet worden aangemerkt.

avatar van luigifort
4,0
Had wel gescheeld, dan was 't een halve ster hoger...

avatar van Mssr Renard
5,0
Toen ik deze plaat voor het eerst hoorde, -ik had deze op cassettebandje, die kon je toen nog kopen, in Dolby, met 9 nummers-, moest ik eerste instantie ook niet zoveel hebben van Voyeur en Big Wedge, maar omdat continu doorspoelen ook weer niet zo makkelijk is/was, luisterde ik ze gewoon mee, en de nummers horen watij betreft gewoon bij het album.

Dit is één van die complete albums, waarbij alles klopt; de muziek, de teksten, de sequencing, de gekozen muzikanten, de productie. Alles klopt hier gewoon. Wat mij betreft één van de allerbeste poprock-platen ooit gemaakt.

Bedenk wel; Fish is voor de muziek altijd afhankelijk geweest van het componeren door bandleden. Dat maakt een solocarrière wat grillig omdat je niet altijd hetzelfde schrijfteam voor handen hebt. Zo schreef Simmonds alleen aan de eerste twee platen mee, (en twee songs voor Raingods) en schreef Maiden-Gers één hele song voor deze plaat. Hal Lindes schreef ook wat mee. Met andere woorden: een ander schrijfteam betekent een totaal andere plaat.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik denk ook dat deze plaat de eerste plaat is waarvan ik de teksten echt begreep. Later toen ik Marillion ontdekte (ja ik ontdekte Marillion pas na dat ik deze plaat kocht, maar geef me een breek, ik was pas 13), vond ik de teksten van Fish maar onbegrijpelijk.

Hoe dan ook, deze plaat staat bol van het complot-denken en wantrouwen jegens de politieke elite, maar ik snap dat wel, na zoveel jaren Reagan en Thatcher. Het nummer Family Business liegt er ook niet om, die kwam wel binnen, ook omdat het allemaal zo herkenbaar is. Echt zo'n nummer waar je als jonge tiener een flinke hekel aan volwassen macho-mannen voor kunt ontwikkelen. Nu ik zelf volwassen ben, snap ik ook wel dat mannen best okay kunnen zijn. Goed, dat was op persoonlijke nooit.

Op muzikale noot, schoot mij ineens te binnen dat Peter Gabriel, Phil Collins en Sting (om er maar drie te noemen) zelf instrumenten spelen en componeren, en ook een vaster team om zich heen hadden verzameld, en zodoende kwalitatief goede platen in een reeks konden uitbrengen. Fish had dat niet.

Dan nog even over het drumspel, van Mark Brzzeziikkkiiizzziki. Hij heeft een zelfde soort van megalomaan drummen als Ian Mosley in die dagen, dus past wel goed. Op latere platen zou Fish veel compacter spelende drummers in zijn band nemen. Maar hier is het heelijk overdreven over the top (of the hill, wat je wilt).

Het basspel van John Giblin is subliem. Helaas dit jaar op 71-jarige leeftijd overleden, maar hij heeft een goede reputatie en kon zich rekenen tot de intimi van Kate Bush. Hij heeft zich ook op het pad van de jazzrock/fusion begeven, dus ik zal eens op zoek. Ik heb eigenlijk (op deze plaat na) te weinig van hem beluisterd. Ik lees wel dat hij ook op Animation van Jon Anderson speelt (ook zo'n solo-carrière die maar niet van de grond kwam). Hij speelde ook bij Phil Collins (en zijn Brand X), Peter Gabriel, Annie Lennox en nog tientallen meer, dus ik heb vast heel veel van hem gehoord, zonder het te beseffen.

Nog één leuk weetje; zangeres Tessa Niles die op drie songs is te horen, zong ook op Clutching at Straws.

avatar van Twinpeaks
4,5
Zit toevallig ook in de herwaarderingen van onze grote Schotse reus. Alles naar beneden gehaald en weer eens intensief aan het beluisteren. Thuiswerken is wat dat betreft een mooie gelegenheid om weer eens wat tot je te nemen wat je misschien te lang stil hebt laten staan. Ik waardeer deze op met een halfje. Voor de volle mep had The Voyeur eraf gemoeten.

avatar van gaucho
4,5
Twinpeaks schreef:
Voor de volle mep had The Voyeur eraf gemoeten.

Dan moet je de LP opzetten.

avatar van Twinpeaks
4,5
Die staat ook hoog op het wensenlijstje , al was het alleen maar om de hoes op flink formaat. Tijdens The Voyeur ga ik meestal roken, zodat mijn vrouw het haasje is of ik zap hem weg.

avatar van gaucho
4,5
Twinpeaks schreef:
Die staat ook hoog op het wensenlijstje , al was het alleen maar om de hoes op flink formaat. Tijdens The Voyeur ga ik meestal roken, zodat mijn vrouw het haasje is of ik zap hem weg.

Ja, ik wilde dit album vooral vanwege de hoes ook per se op LP hebben, ook al had ik de CD al jaren in huis. Vorig jaar ergens op de kop getikt. Niet goedkoop, maar wel een mooi hebbeding. En als bijkomend voordeel dat er echt alleen maar steengoede nummers op staan. Want dat ben ik met je eens: Voyeur is - hoewel niet slecht - wel het minste nummer van dit album.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik heb hem ook op lp, en wat blijkt: ik mis Voyeur toch echt heel erg. Gelukkig is het ook het b-kantje van State of Mind, en die heb ik ook. Genoeg Fish-pret dus.

Heb deze 2de hands gekocht. Fish was het boegbeeld van de beginjaren van Marillion. Na enkele albums besloot Fish de solotoer op te gaan. Het is me nog altijd niet duidelijk waarom Fish uit de band Marillion is gestapt. Muzikale meningsverschillen ???
Nu dit solodebuut is wel een juweeltje zeg. Ik had al een tijdje " Field of Crows " in mijn kast , maar dat kan toch niet tippen aan dit plaatje.

avatar van meneer
TONYLUNA schreef:
Na enkele albums besloot Fish de solotoer op te gaan. Het is me nog altijd niet duidelijk waarom Fish uit de band Marillion is gestapt. Meningsverschillen ???


In 1988, due to the stress of touring and the detrimental effect it was having on his health, as well as having a falling out with bandmate Steve Rothery, Fish left Marillion to pursue a solo career.

Bron: Wikipedia: Fish

Zomaar even gegoogled hoor. Vaag vermoeden dat vigil het fijne ervan weet.

avatar van gaucho
4,5
meneer schreef:
In 1988, due to the stress of touring and the detrimental effect it was having on his health, as well as having a falling out with bandmate Steve Rothery, Fish left Marillion to pursue a solo career.

Dat is het wel in een notendop, ja. Bijkomend issue was het overmatige drankgebruik van Fish, al kan dat laatste mede het gevolg zijn van de druk van het toeren. Daar zingt-ie trouwens uitgebreid en autobiografisch over op het laatste studio-album met Marillion, Clutching at straws.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:14 uur

geplaatst: vandaag om 07:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.