Arctic Monkeys - Tranquility Base Hotel + Casino (2018)

Het heeft even mogen duren, maar het kwartje begint ook hier te vallen. American Sports is mijn nieuwste grote liefde. I never thought, not in a million years, that I'd meet so many lovers.

Ga ook voor de four stars out of five, en als ik terug kijk naar hoe slecht ik deze in het begin trok, is dat inderdaad unheard of.

Bij mij is deze plaat toch ook uitgegroeid tot four out of five. Erg knappe plaat! Het heeft wel moeite gekost om te wennen aan het nieuwe geluid. Tippen aan het debuut doet dit niet, maar dat is ook niet erg. Ik hoef ook geen 2e WPSIATWIN, laat die maar lekker op eenzame hoogte staan. Dit zijn de Arctic Monkeys anno 2018 met een volwassen en nieuw geluid and I like it!

Verrassend geluid van de heren. Een prettige knipoog naar Bowie en een plaat lang genieten. Ik sluit niet uit dat de score in de toekomst hoger uit gaat vallen.

Toch weer een geweldig album inderdaad. Ik sluit een eventueel hogere score ook niet uit. Toch een prestatie van hen als band hoor. De heren hebben nog geen enkel slecht, wat zeg ik, nog geen enkel middelmatig uitgebracht in hun ondertussen toch al vrij lange carrière. Er zijn toch niet heel veel andere bands die dat kunnen zeggen.

Hmmm. De meerderheid lijkt de score eerder omhoog bij te stellen dan omlaag... Ook ik dacht dat dit een groeiertje zou worden, aangezien ik toch behoorlijk gek ben op -pak 'm beet- Bowie, Sinatra en een croonende Robbie Williams. En op een plaat als AM is bijvoorbeeld de Nr 1 Party Anthem de favoriet.... Maar ligt het dan aan het WK dat ik een vergelijking maak tussen meneer Turner en Neymar? De ooit geniale voetballer die zijn brille in dienst stelde van het team, maar nu vooral de aandacht op zichzelf wil richten en daarmee zichzelf voorbij voetbalt?

De videoclip voor Tranquility Base Hotel & Casino is nu ook uitgebracht.

Arctic Monkeys - Tranquility Base Hotel & Casino (Official Video) - YouTube

Wat een mafklapper is het ook. En gelukkig maar.

Zojuist bijgesteld naar beneden nog steeds een hoge waardering hoor. Het is goed, maar beklijft minder dan de andere albums. Zelfs suck it and see, wat ik de minste plaat vind, zou ik nog eerder opzetten denk ik.

Het blijft een vreemd album, niet slecht, zeker niet, maar de stem van Alex Turner past gewoon niet zo goed bij opener Star Treatment.
Hier hoort een zwaardere stem bij, meer geleefder; bij een Nick Cave zou het geweldig klinken.
En waar ik bij vorig werk mij al ergerde aan de koortjes, doe ik dat hier nu ook weer; die achtergrondstem klinkt mij net teveel als Bono.
Bij AM viel uiteindelijk het kwartje wel, nee de term groeiplaat zal ik niet noemen, want daar geloof ik niet in; daarbij gaf het optreden op Pinkpop de doorslag, en bleek dat er genoeg sterke nummers op stonden.
Hier ben ik vooral aangenaam verrast door Four Out of Five, wat gewoon een sterke single is.
Tranquility Base Hotel + Casino beschouw ik iets teveel als een solo project van Turner, en misschien moet ik het zo ook zien.
Tussen de vorige platen zat gemiddeld een wachttijd van 2 jaar; op de eerste 2 albums na; maar vaak heeft een band in het begin veel materiaal; ten gevolge van jaren werken aan nummers, voordat ze rijp zijn voor de markt.
Een wachttijd van 5 jaar is vaak geen goed teken, het loopt allemaal wat stroever, en de inspiratie blijft dan achterwege.
Wat hier precies de reden van is, zal voor mij een raadsel blijven; maar ik ben in ieder geval niet aangenaam verrast door deze plaat.
Om het geheel samen te vatten; een plaat met raakvlakken in de jaren 60; het heeft een mysterieus sfeertje in de stijl van The Avengers (De Wrekers), oubollig, maar ondanks dat in die televisieserie genoeg spanning zit; is er hier toch wel een gebrek aan; ondanks het prima Four Out of Five.
Bij Arctic Monkeys is het bij mij nu meer Five Out of Six.

Je kunt dit natuurlijk geen slecht album noemen. De Arctic Monkeys blijft gewoon een van de beste, misschien wel de beste rockband uit ons tijdperk. Dit nieuwe album voelt filmisch aan, ontzettend dramatisch (niet per se negatief bedoeld); een duidelijke opvolger van het laatste Last Shadow Puppets album, een ander project van zanger Alex Turner. Toch voel ik een kleine teleurstelling. Met hun vorige album hadden de Arctic Monkeys bewezen dat mainstream rock niet dood hoeft te zijn, en zelfs haar hoofd boven water kan houden in de tegenwoordig toch vooral rockloze Top 40. Met Tranquility Base Hotel + Casino neemt de band echter een U-turn, en produceert de groep het meest ongrijpbare en gedurfde album tot nu toe. Dat is moedig en artistiek verdedigbaar, maar ik had het toch anders gewild.

Hup, direct een 4*! Ik was nooit echt een AM-fan, hoewel Humbug zeker een leuk album was. Ik had altijd de indruk dat het goede liedjesschrijvers waren, maar dat er verder niet zoveel achter zat. Maar dit, dit is muzikaal zo doordacht met die lounge-sound die instrumentaal toch zo divers is. En zo'n geweldig creatief concept, dat precies in mijn straatje valt. En tekstueel zit het zo vol met referenties die als puzzelstukjes in elkaar vallen...

Ga me nu niet vertellen dat al die voorgaande albums dat ook hadden! Dan moet ik echt nog eens goed gaan luisteren, want momenteel is dit (nu al) mijn favoriete AM!

Als deze je bevalt en je wil een andere AM-plaat proberen, dan lijkt de voorganger me sowieso het meest aan te raden.

Zelf ben ik ook een geweldig grote fan van Suck It And See, die ook wel wat meer mellow is. Voor mij is dat zelfs m'n favoriete AM-plaat, maar aan de rating hier te zien, zijn de meeste mensen dat niet zo met mij eens.

Het debuut zal het voor mij altijd winnen op nostalgie, maar deze is eigenlijk beter. Wat onvoorstelbaar knap dat je op zesde studioalbum het vrij radicaal anders doet, maar dan kwalitatief misschien wel nagenoeg je beste werk aflevert. Hulde. Staat voor mij, na het debuut, gelijk met Suck It And See.