menu

Arctic Monkeys - Tranquility Base Hotel + Casino (2018)

mijn stem
3,57 (483)
483 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Domino

  1. Star Treatment (5:54)
  2. One Point Perspective (3:28)
  3. American Sports (2:38)
  4. Tranquility Base Hotel & Casino (3:31)
  5. Golden Trunks (2:53)
  6. Four Out of Five (5:12)
  7. The World's First Ever Monster Truck Front Flip (3:00)
  8. Science Fiction (3:05)
  9. She Looks Like Fun (3:02)
  10. Batphone (4:31)
  11. The Ultracheese (3:37)
totale tijdsduur: 40:51
zoeken in:
avatar van captain scarlet
4,0
Hier en daar wordt gesproken over het Bowie-tribute van AM. Misschien wat overdreven, maar met name het titelnummer en The Ultracheese ademen zeker de sfeer uit van Bowie in pakweg zijn Spiders/Aladdin Sane periode, en daar is overigens niks mis mee.
Verder begin ik dit album langzaam maar zeker uitermate te waarderen.

avatar van Drs. DAJA
4,0
Die muzikale associatie-armoede is toch ook om te huilen... David Bowie... Morrissey... Robbie Williams... Abbey Road...

De plaat staat op zich en iets kan ook goed zijn zonder dat je je jeugd er in moet herkennen.

avatar van Mjuman
Drs. DAJA schreef:
Die muzikale associatie-armoede is toch ook om te huilen... David Bowie... Morrissey... Robbie Williams... Abbey Road...

De plaat staat op zich en iets kan ook goed zijn zonder dat je je jeugd er in moet herkennen.


Als je een kutjeugd hebt gehad, spreek je van "moeten", was 't een fijne jeugd (hipjes, flauwe/vrouwen-power) spreek je van "willen". En fyi, geen plaat staat op zich: zowel productie- als receptiecontext zijn fiks bepalend.

Voor de armzalige alliteratie "associatie-armoede": 2 weesgegroetjes en 1 uur eerder naar bed, solo.

4,5
Armzalige alliteratie

Een kutjeugd is niet nodig, een minder leuk huidig bestaan is genoeg.

avatar van DjFrankie
2,5
DjFrankie (moderator)
Tegenvaller, erg saai en helaas idd voortbordurend op de 2de Shadow Puppets. Nergens een nummer wat eens losbarst of laat horen hoe lekker ze kunnen klinken. Nee niet voor mij deze keer..

avatar van Johnny Marr
3,5
Star Treatment en de laatste twee nummers!!

avatar van Musico Pinjo
4,5
Vond het niet onaardig na de eerste Laar draaibeurten. Vandaag voor het eerst via koptelefoon geluisterd en begin wel meer onder de indruk te raken van hoe fijn sommige nummers klinken. Het eerder geroemde baswerk geeft de nummers een goede flow. Favorieten: Four out of Five, American sports en Tranquility Base.

avatar van mattman
4,0
Op zich wel opvallend dat deze band zoveel aandacht krijgt met hun plaat terwijl die andere (mijn inziens nog grotere) vaandeldrager van de gitaar, Jack White, zo weinig aandacht krijgt met z'n nieuwe plaat.

En waar beide acts een gedurfde stap zetten met hun laatste plaat, vind ik die White wel een stuk spannender dan deze hier. Crimineel lage score ook.

Maar goed, dit is een Arctic Monkeys draad. Dus ik rond af met te zeggen dat het nooit wat zal worden tussen mij en slappe She Looks Like Fun, maar dat ik de openingstrack wel één van de mooiste plaatopeners van 2018 begin te vinden.

avatar van VladTheImpaler
4,5
mattman schreef:
Op zich wel opvallend dat deze band zoveel aandacht krijgt met hun plaat terwijl die andere (mijn inziens nog grotere) vaandeldrager van de gitaar, Jack White, zo weinig aandacht krijgt met z'n nieuwe plaat.

Arctic Monkeys zijn toch wel een stuk groter en bekender dan Jack White tegenwoordig, dus zo'n grote verrassing is het niet.

avatar van Axeqlusive
4,5
Vanavond dan eindelijk het album, de clear vinyl editie, eens op kunnen zetten. Had al wel de comments met een schuin oog bekeken en zowel voor het Bowie-eske als voor dat het meer klinkt als een solo album van Turner valt wat enerzijds wat te zeggen. Anderzijds is het de Arctic Monkeys en ben ik van mening dat we juist moeten koesteren dat ze geen (gemakzuchtige) album hebben afgeleverd dat in het verlengde ligt van zijn voorganger.

Nu moet ik toegeven dat dit een ander uiterste is, maar persoonlijk kan ik erg genieten van dit album. Het voornaamste wat opvalt is hoeveel Turner wel niet gegroeid is als voorman; een uitmuntend verteller. Mij bevalt de nieuwe sound zeer goed, al vraagt het een andere benadering dan de eerdere albums. Ik bedoel; dit is geen album dat je even door de speakers laat knallen in de auto. Nee, ik zit hier nu met de deurtjes open, een fijn drankje in en een ondertussen stil geraakt huis. Puur genieten!

Echte uitschieters zijn lastig te benoemen na de eerste luisterbeurt, wel neem ik heel voorzichtig ik de term meesterwerk in de mond. Ik hoop in elk geval dat een nieuw album niet weer zolang laat wachten, al is het het wachten zeker waard. DIt smaakt naar meer... en dat hoeft echt niet per sé meer van hetzelfde te zijn. Ik laat mij graag weer verrassen!

4,5
Na de eerste 2 luisterbeurten was ik teleurgesteld. Toch bleef ik het schijfje draaien en bij iedere luisterbeurt werd het wat beter. Inmiddels helemaal om en draai m iedere dag.

De vergelijking met Bowie kan ik wel begrijpen, maar in mijn collectie is dit toch wel vreemde eend in de bijt. In die zin dat ik het nergens mee kan vergelijken. Fris geluid en mooi meegenomen dat dit een album is dat je ook met visite kan draaien zonder gezeik. Meestal is dat geen compliment, maar in dit geval wel. Als ik effe wil luchtgitaren, zet ik het debuut wel op.

Alleen de afsluiter kan mij nog niet echt bekoren.

avatar van Frenz
Oké, oké, ik ga luisteren na zoveel wisselend en intrigerend commentaar. Met name de terugkerende Bowie associatie maakt me wel benieuwd.

(en de blijvende positie op het meest gedraaide album vond ik ook al suspect)

avatar van Jumperjack
Ik hoor Bowie, dacht na dat ik een nummer op de radio hoorde dat er onuitgebracht Bowie materiaal was gevonden.

avatar van Cor
4,0
Cor
'Star Treatement' begint en heeft binnen 5 seconden het sentiment van de plaat neergezet: nostalgie. En dan doen de Monkeys fraai. Het is geen makkelijke plaat, maar ik vind het mooi tot sterk gedaan. Doet me in de verte een beetje denken aan 'Modern Vampires Of The City' van Vampire Weekend. Niet qua geluid, maar wel in de zin van meer gelaagdheid en verdieping zoeken en vinden. Minder liedjes met een kop en een staart, meer zich uitvouwende arrangementen, die heel subtiel melodieus en instrumentaal worden ingevuld. Ik kan het allemaal wel waarderen. Las vrijdag op Twitter dat er een enthousiast kamp is, een mwah-kamp en een kritisch kamp. Ik behoor tot de eerste, maar begrijp de vertwijfeling van anderen ook wel. Dat is de prijs van de durf die Alex Turner kennelijk bereid is te betalen.

3,0
'She Looks like Fun' is wel een draak van een nummer. De enige song van het album waar ik echt niet meer naar kan luisteren. Vind Science fiction trouwens wel een hele fijne song. Kan niet zo goed uitleggen waarom.

Ik heb mijn eigen versie van dit album gemaakt en She Looks like Fun vervangen door Number One Party Anthem. Past er verbazingwekkend goed tussen. Vind AM voor de rest toch een zaadplaat waar ik nooit meer naar luister.

avatar van Frenz
Uhmmm, ben nu aan m'n 4e luisterbeurt toe ofzo, maar 't is niet mijn ding (ja, ik hoor Bowie ook wel, maar niet op een positieve manier). Respect voor de nieuwe wegen, maar dat kan dus inherent ook tegenvallen.

Ik ben bang dat ik de goegemeente hier over me heen krijg, maar elke keer heb ik een wel andere associatie namelijk met...................Robbie Williams

[Frenz verstopt zich snel onder een steen]

avatar van Mjuman
Frenz schreef:
Ik ben bang dat ik de goegemeente hier over me heen krijg, maar elke keer heb ik een wel andere associatie namelijk met...................Robbie Williams

[Frenz verstopt zich snel onder een steen]


Die Williams is anders wel een notoir lekker ding voor veel naughty birdens (op 26 sec.) - misschien vind je dus wel een alternatieve, interessante toepassing voor dit album

avatar van Johnny Marr
3,5
Hij kon niet uitblijven: four stars out of five voor dit album.

avatar van Mark17
4,5
Voor de liefhebbers, straks op tv: BBC Two - Arctic Monkeys Live at the BBC
Met materiaal van Tranquility.

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Nog niets van de studioversies gehoord en op basis van die BBC-opnames ben ik niet echt geneigd om daar verandering in te brengen.

avatar van Mastroianni
3,5
Ik heb het echt geprobeerd. Me ervoor open gesteld met waardering voor de vernieuwingsgezindheid. En er zijn heus fraaie melodielijnen en intelligente arrangementen te ontdekken.
Maar helaas. De geweldige knipoog die Alex Turner aan het begin uitdeelt ("I just wanted to be one of The Strokes. Now look at the mess you made me make.") begint voor mij toch teveel waarheid te worden. Het klinkt me allemaal te geforceerd. Ik mis het plezier, het enthousiasme, de puntigheid. Geen nieuwe klassieker van de aapjes.

avatar van Johnny Marr
3,5
Live waren de nummers een absoluut snoozefest zeg, op plaat werken ze maar op het podium is het niks.

avatar van jordidj1
3,5
Johnny Marr schreef:
Live waren de nummers een absoluut snoozefest zeg, op plaat werken ze maar op het podium is het niks.


Geen four stars out of five?

avatar van JVT
4,5
JVT
Johnny Marr schreef:
Live waren de nummers een absoluut snoozefest zeg, op plaat werken ze maar op het podium is het niks.

Ik vond ze live net geweldig! Klonken heerlijk, en waren heel goed gespeeld. Zeker star treatment was genieten. Wat een nummer zeg.

UnknownPleasure
JVT schreef:
(quote)

Ik vond ze live net geweldig! Klonken heerlijk, en waren heel goed gespeeld. Zeker star treatment was genieten. Wat een nummer zeg.


Star Treatment is het beste nummer op de plaat, het is ook de reden waarom ik het album maar blijf draaien. En dan rol je er zo weer in.

Skullour
UnknownPleasure schreef:
(quote)


Star Treatment is het beste nummer op de plaat, het is ook de reden waarom ik het album maar blijf draaien. En dan rol je er zo weer in.


Batphone mag er anders ook zeer zeker zijn.

avatar van Snoeperd
4,5
De Monkeys gingen met AM toch wel definitief de commerciële kant op, maar bleven hun Arctic Monkeys signature sound wel behouden. Hun sound werd in een toegankelijk jasje gegoten en daar hebben ze heel veel zieltjes mee gewonnen. Waar in mijn vriendenkring de Arctic Monkeys nog geen begrip waren, waren ze dat na die plaat wel.

Deze nieuwe plaat van de pool-aapjes, Tranquility Base Hotel + Casino, lijkt een al dan niet bewuste middelvinger naar die nieuwe fans. Alhoewel, niet alleen de nieuwe fans, maar ook menig fan van het eerste uur heeft felle kritiek op dit album. Mezelf, als fan van het eerste uur, beschouw hun debuutalbum als het beste dat ze ooit gemaakt hebben. De hongerige energie van de destijds nog jonge Monkeys werd perfect vertaald op het album. Ik heb al lang geleden geaccepteerd dat ze dat album niet meer gaan overtreffen, desalniettemin volg ik de band nog steeds met veel plezier en de Monkeys weten in tegenstelling tot andere bands van hun generatie (Bloc Party, Editors, Kooks, Kaiser Chiefs) nog zeer relevante albums uit te brengen.

De nieuwste worp Tranquility Base Hotel + Casino is wellicht het beste album dat ze sinds hun debuutalbum geproduceerd hebben. Het is absoluut geen makkelijk album en de nieuwe supporters van AM die gewend waren aan een makkelijk weg te werken cocktail zullen veelal niet de tijd nemen om deze lekkere whiskey te leren drinken. Ondanks dat de onderwerpen die door meester-poëet Alex Turner worden aangesneden niet altijd even zonnig zijn, associeer ik deze plaat met de zomer die hier al vroeg aangebroken is in Brno, Tsjechië. Het is een rustige zwoele zomerplaat die het beste tot zijn recht komt tijdens een warme avond op het balkon met een glas wijn/whiskey in je hand.

De subtiele instrumentatie, met als nieuwe toevoeging de piano, is om je vingers bij af te likken. De gitaar is meer op de achtergrond geduwd, terwijl de piano, synthesizers en de fantastische bas van Nick O'Malley zich veelvuldig op de voorgrond bevinden. Elke luisterbeurt ontvouwen zich meer en meer gelaagde melodieën, als je naar de lijst van muzikanten kijkt zie je wel waarom. Behalve de instrumentatie gaat het wat mij betreft om de kleine momenten die dit album zo goed maken. Subtiele wendingen klinken gelukzalig, zoals bijvoorbeeld de overgang van One Point Perspective naar American Sports of de drums zie zo heerlijk invallen op The World's First Ever Monster Truck Front Flip. Of de mooiste gitaarsolo van het album op het verder beetje uit de toon vallende She Looks Like Fun.

Tekstueel zijn die kleine geluksmomentjes ook meermalig te vinden. Al meerdere malen genoemd is de eerste zin van het album: 'I just wanted to be one of the Strokes, look at the mess you've made me made'. En wat te denken van die prachtige passage in One Point Perspective: "Oh, just as the apocalypse finally gets prioritised' waar Alex uit het niets de hoogte ingaat. Verder ook het noemen waard is de passage 'Have I told you all about the time that I got sucked into a hole, Through a handheld device?'. Zo herkenbaar en heel treffend verwoord door meneer Turner. Waar niet iedereen gecharmeerd is van het alsmaar croonen van Alex Turner is dat juist een van de sterke punten van dit album, waarbij Alex boven de andere songwriters van deze generatie uitstijgt. Hij snijdt persoonlijke onderwerpen aan, maar biedt je ook een interessante kijk in zijn wereldbeeld. Hij uit kritiek op de huidige maatschappij, maar doet dat op een originele wijze zonder te vervallen in clichés, waar menig artiest de laatste jaren moeite mee heeft door het continu bashen van Trump.

Dit nieuwste album van de Arctic Monkeys is gewaagd maar geslaagd. Van de eerste geweldige woorden tot aan de Bowieesque meezinger Four Out Of Five tot aan het heerlijk walsende laatste nummer The Ultracheese is dit een zalige plaat. 4.5 out of 5!

avatar van JVT
4,5
JVT
Heel mooie review snoeperd?

UnknownPleasure
Ik blijf maar terugkeren naar dit album en vind hem nog steeds beter worden, toch wel opmerkelijk en knap.

UnknownPleasure
De teksten van Turner zijn weer genieten.

"Maybe I was a little too wild in the '70s
Rocket-ship grease down the cracks of my knuckles
Karate bandana, warp speed chic
Hair down to there, impressive moustache
Love came in a bottle with a twist-off cap
Let's all have a swig and do a hot lap"

Gast
geplaatst: vandaag om 10:05 uur

geplaatst: vandaag om 10:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.