In een periode aangekomen dat het oudere soul/funk meer en meer mij interesse heeft gewekt.
Toendertijd werd dat nog met veel passie en muzikale vernuftheid gebracht.
En wat een grote jongens toen zeg.
Sly, Curtis en Isaac Hayes.
Dit album is een belangrijk hoofdstuk uit het soul/funk tijdperk van de eind 60's/ begin 70's.
Nooit bewust vermeden, maar kennelijk nog niet klaar voor dit genre is dan mijn excuus.

Maar nooit te laat om te ontdekken natuurlijk.
God damn! Wat heeft dit album een heerlijke warme deken.
De zwoele en perfect gearrangeerde strings, de bronsige stem van Hayes en de superswing, die koninglijk heerst over het hele album.
Erotisch eigenlijk ook. Het is pure sex, maar dan in een muzikale vorm - de titel van de plaat dekt de lading volledig.
De uitsmeerderij van de songs is dan helemaal niet bezwaarlijk, mits in een bepaalde mood.
Ramen lappen, of de administratie doen is volstrekt misplaatst bij een plaat als deze,
Nee, dit is een plaat die op zwoele avonden perfect dienst doet en met een drankje en voedsel - net wat de voorkeur heeft ( oesters misschien?) Een partner is wel wenselijk dunkt mij.
Maar ik wil dit zeker niet af doen als een Barry White album of zo.
Hot Buttered Soul heeft genoeg muzikaliteit te bieden.
Het valt wellicht niet zo op, omdat alles heel organisch klinkt.
Ook alles op de goede plek en geraffineerd is vastgelegd.
Niet typisch een 1969 album.
Best tijdloos, waar het geheel het sterke punt vornt.
Wat een baas die Hayes en wat een mooi album.
Blij dat ik 'm ontdekt heb.