Black Thought zit al bijna drie decennia op een niveau dat in ons taalgebied simpelweg niet bestaat. Supperstrakke flows, zieke rijmschema's en dan toch een hoop zinnigs uitkramen met een prachtige dictie en vrachtladingen aan overtuigingskracht. Onwaarschijnlijk goed.
Black Thought altijd gezien als een van de top 10 MC’s all time en nu laat hij het ook eindelijk met een solo project zien dat hij het ook zonder The Roots kan.
Wat krijg je als je Black Thought loslaat in het wild, zonder boeien van een band? Dit dus.. een spervuur aan topnotch lyrics zonder enige filter. Hele dope e.p. waar het gas pas na 15 min omlaag gaat en Khrysis D'angelo van stal haalt voor het dankwoord..Thank You!
Zozo, onder de indruk van het productiewerk van 9th ook. De producties sluiten naadloos aan bij de agressie in het stemgeluid van Black Thought. Kort maar krachtig is hier zeker op z'n plaats, want de plaat kent eigenlijk geen diepte punten. Benieuwd of er snel opvolging komt in de vorm van een Volume II.
De hele reeks opnieuw aan het beluisteren... Ik ga misschien wat tegen de stroom in maar ik vind het eigenlijk maar gewoon "goed". Black Thought is voor mij altijd top 3 of all time en hij bewijst dat op elk van de 3 solo-projecten. Na al die jaren nog steeds taalkundig op eenzaam hoog niveau en hij klinkt na decennia van dominantie nog steeds hongerig als een MC die pas komt kijken.
Maar het is op elk van de platen wel de aggresievere, wilde BT terwijl ik qua geluid liever de ingetogen, introspectieve BT hoor of de BT die los uit de pols vloeiend danst over een melodieuze of bombastische beat. 9th's producties zijn goed en passen bij BT maar toch had ik op wat melodieuzere producties gehoopt.
Hoe meer tijd er verstrijkt hoe meer ik liefhebber aan het worden ben van Black Thought.
Als ik deze meneer in een tracklist als gastartiest zie staan kijk ik uit naar die track want je weet dat de hoofdrapper dan ook met zijn A-game moet komen, dat is sowieso wat Black Thought steeds doet. Na meesterstrofes op het werk van andere artiesten was het ongeveer twee jaar geleden toch tijd voor mij om Streams of Thought, Vol. 1 (en 2) ook eens een kans te geven.
Het concept van de EP is simpel: de woordenkunstenaar rapt vier beats van 9th Wonder (een producer dat ik heel hoog heb zitten) helemaal aan flarden en laat horen waarom de fans al die jaren al aan het wachten waren op solowerk. Enkel het vijfde nummer is niet geproduceerd door 9th Wonder maar door Khrysis, niet dat dit onder moet doen voor de vorige vier tracks hoor.
Ik betrap me er op dat ik veel sneller naar het solowerk van Black Thought teruggrijp dan naar de albums van The Roots.
Persoonlijk vind ik het toch interessant dat hij na meer dan 25 jaar in de industrie te zitten eindelijk besloot een soloprojectje uit te brengen. Volgens mij moest hij zijn artistiek ei kwijt aangezien The Roots al sinds 2009 de huisband is van Jimmy Fallon en sinds 2014 geen album meer uitgebracht hebben. Met de gastbijdrages en dit (en de twee opvolgers) herinnert Black Thought er iedereen wel mooi aan heel wat meer in zijn mars te hebben dan deel uit te maken van een band voor een komiek op televisie.