The National - Boxer (2007)

Dit is zo'n intens album met weemoedige zang en donkere muzikale omlijsting.

Het album begint steeds meer te groeien bij mij. Mooie warme instrumentatie. Alle nummers zijn eigenlijk wel goed.

Op zich een mooi album dat lekker wegluistert met fijn drumwerk en een prettige zangstem. Vooral Slow Show en Ada zijn erg mooi. Verder niet heel veel variatie, kabbelt een beetje voort.

Totdat je opeens wordt gegrepen en je beseft dat dit een superalbum is... Zo ging het in ieder geval bij mij. Ik zal hem eens verhogen naar het maximum. Dit is gewoon een klassieker.

Het heeft bij mij ook wat tijd geduurd voor ik dit volledig kon waarderen. Maar wat een album zeg, prachtig. Brainy nog altijd m'n favoriet.

Misschien pak ik het verkeerd aan. Na de voorganger een keer of 6 beluisterd te hebben, hetgeen me niet slecht beviel, maar ook niet overweldigde, meteen aan deze begonnen, maar kom er niet echt in. Het is me wat te eentonig allemaal en het stemgeluid van Matt Berninger beklijft ook nog niet echt.

Ik ga in de loop van de week nog een poging doen maar vrees dat de conclusie NMD gaat worden.

Waarom zou je dat doen - genoeg muziek om te ontdekken die wél meer in jouw straatje ligt, zoals:

Ian McNabb - Merseybeast (1996) - heel interessante begeleidingsband
en ook deze moet worden genoemd
Ian McNabb - Head Like a Rock (1994)

McNabb zat aanvankelijk in deze band The Icicle Works - The Icicle Works (1984) - een echte wave classic

Gedegen album met nummers die goed in elkaar zitten met mooie vocalen maar de variatie overall is m.i. beperkt. Het verbaast me daarom dat het in de top 10 staat, het illustreert weer eens hoe smaken verschillen.

Ik had van The National alleen High Violet en Sleep well Beast in mijn bezit. Die eerste vind ik errug goed en die tweede redelijk. Ik heb nu een paar weken deze aan mijn collectie toegevoegd en regelmatig opstaan en ik moet zeggen dat ik hem geweldig vind. Schitterende stem (maar dat wist ik natuurlijk al) en echt steengoeie nummers (op dit moment staat Green Gloves op: wauw). Een ontzettend mooi en warm geluid bovendien. Toppertje in mijn verzameling.

Kende de band en het album niet. Maar omdat hij zo hoog stond in de top 250 maar eens gaan beluisteren.

Totaal geen spijt gehad en vanaf het eerste moment kwam hij lekker binnen. Heb een meteen een zwak voor de zanger en de diverse breekbare nummers.
Voor mij één dikke 4,5 voor dit album

Ik heb de plaat nu diverse kansen gegeven uit respect voor mijn mede MuMe leden.
Die kunnen toch niet allemaal ongelijk hebben?
Ik kan dan ook zeggen dat ik het inmiddels een keer of 10 heb geprobeerd.

Ik moet de band 1 ding meegeven: Ze hebben hun openingsnummer een titel gegeven die de lading van de plaat prima dekt.

Bijzonder dat zo'n vlakke plaat een dergelijk status kan verwerven.

***

4 sterren album, halve ster erbij voor Green Gloves. Mooi nummer over vriendschap en je daar volledig in willen onderdompelen. I can relate.

Telkens wanneer The National met een nieuwe plaat komt luister ik deze weer even. Die ze (terecht) nooit hebben kunnen evenaren!

Bij elke review van een nieuw album van The National dacht ik weer, dit moet ik proberen omdat het zo goed gewaardeerd wordt. Maar het wist mij nooit heel erg te boeien.

Na een aantal nieuwe pogingen begint het kwartje nu te vallen. Lekker op de bank met een goede koptelefoon op een aantal luisterbeurten nog...

Zie dat deze in de rotatielijst staat - leuk!

Dit album maakt samen met High Violet (2010) & Trouble Will Find Me (2013) bij mij deel uit van de grote 3 van The National, met voorkeur voor TWFM.

Maar Boxer is terecht favoriet onder de meeste liefhebbers.

Ik heb deze plaat geprobeerd omdat hij hoog in de top 250 staat en ik de albums die ik in deze lijst nog niet ken, graag wil ontdekken. Genres waar ik bij voorbaat niks mee heb (dance bijv.), laat ik liggen.
Ik ken de band van de twee albums hierna. Die gaf ik beide 3 sterren. Een van de dingen die mij niet zo bevallen, is de zang. Het is in mijn ogen continu dezelfde mompelende, in één versnelling zingende stem. Ik vind het album ook wat vlak. Het gaat vervelen na een tijdje.

Bon, ik ken nu drie albums die ik alle drie niet slecht vind, maar waar ik ook weinig mee kan. 3x 3*. Ik moet het hierbij laten. Deze band is niet wat voor mij.

De video van Apartment Story valt nu ook in HD te bekijken.

Boxer is voor mij de plaat waarna the National losgaat. Fake empire en Gospel zijn prima, de rest kabbelt maar wat voort, de melodieën zijn niet sterk zoals op latere platen. Wel een lekkere sfeer.

Heb dit album keer op keer geprobeerd maar ik hoor het niet. Als ik dit soort deprimerende muziek wil horen dan ik zet wel Joy Division op. Vooral de drummer heeft goed geluisterd naar de voormalig Britse band. Ik heb dat hetzelfde met de Editors en Interpol. Is echt niet slecht maar je hebt sterk het gevoel dat je dit al in een eerder leven (79/80) gehoord heb.

Dit is de eerste keer dat ik The National in deze vergelijking heb gehoord

Ja, deze vergelijking heb ik ook nog niet eerder gehoord.

Slow Show is het hoogtepunt van dit meesterwerk.

You know I dreamed about you, for 29 years before I saw you, you know I dreamed about you, I missed you for 29 years.

De hypnotiserende stem van Matt Berninger, de diepe piano, strak drumwerk, strakke baslijn en de strijkinstrumenten.

Apartment Story is ook fenomenaal.

Deze opeenvolgende nummers vormen voor mij het hart van dit briljante album.

Weemoedig maar toch hoopgevend.

Ik wist niet dat jose mourinho ook op musicmeter te vinden was, en fan is van The National.

Het album Boxer van The National is een prachtig, melancholisch album. Hoewel het al jaren uit is, had ik er nog niet eerder op gestemd. Dit verbaast me, want Boxer hoort samen met de albums ervoor en erna tot hun beste werk. The National zat in deze periode echt op hun hoogtepunt. Van de recentere albums vind ik I’m Easy to Find en Laugh Track minder indrukwekkend, maar Boxer blijft een album waar ik steeds naar terugkeer.

Favorieten op het album
Van alle nummers op Boxer vind ik vooral Apartment Story heel fijn om te luisteren. Het klinkt iets minder somber dan de rest van het album en heeft een iets energieker ritme. Ook Guest Room is om dezelfde reden een van mijn favorieten. De combinatie van melancholie en iets lichtere melodieën maakt deze tracks wat luchtiger en toegankelijker.

Nummers en Betekenis
1. Fake Empire
Dit is de opener van het album. De repeterende pianomelodie zorgt voor een kalme, bijna hypnotiserende sfeer. Tegen het einde dragen blazers subtiel een steentje bij, wat het nummer nog rijker maakt. De tekst beschrijft een gevoel van vervreemding en het leven in een wereld die aanvoelt als een ‘nep-imperium’. Dit lijkt te verwijzen naar hoe oppervlakkig de samenleving soms aanvoelt. Het nummer roept op tot bewustwording en doorbreken van illusies.

2. Mistaken for Strangers
Dit nummer heeft een donkere, meeslepende sfeer. De krachtige drums en melancholische gitaarlijnen creëren een intens gevoel. De tekst gaat over het gevoel een buitenstaander te zijn, zelfs onder vrienden. De afstand tussen mensen en het worstelen om verbinding te maken staat centraal. Het benadrukt hoe je je soms verloren kunt voelen in sociale situaties.

3. Brainy
Brainy heeft een repetitieve melodie en diepe, sombere zang. De tekst gaat over obsessieve liefde en de behoefte om begrepen te worden. De zin I keep your fingerprints in a pink folder symboliseert een bijna dwangmatige gehechtheid. Het nummer voelt intiem, maar ook een beetje beklemmend.

4. Squalor Victoria
Dit nummer valt op door de sterke ritmische drums en sobere zang. Het roept een gevoel van urgentie en innerlijke onrust op. De tekst laat de strijd zien van iemand die professioneel probeert over te komen, terwijl hij innerlijk worstelt met onzekerheden en demonen. De zin I'm a professional in my beloved white shirt laat deze tegenstrijdigheid goed zien.

5. Green Gloves
Green Gloves heeft een rustige, melancholische sfeer. De zachte instrumentatie en introspectieve zang maken het een gevoelig nummer. De tekst beschrijft het verlangen om dichter bij vrienden te komen, maar benadrukt tegelijkertijd de afstand die je voelt. De groene handschoenen symboliseren het proberen om op een subtiele, beschermde manier contact te maken.

6. Slow Show
De sfeer van Slow Show is kwetsbaar en intiem. De muziek is subtiel en wordt gedragen door de diepe stem van Berninger. De tekst beschrijft onzekerheid en het verlangen om een diepe verbinding aan te gaan met een geliefde. Sociale situaties voelen echter ongemakkelijk aan en de verteller hunkert naar de geborgenheid van thuis.

7. Apartment Story
Dit nummer heeft een iets meer opzwepend ritme, waardoor het wat lichter aanvoelt. De tekst gaat over een stel dat zich terugtrekt in hun appartement om te ontsnappen aan de chaos van de buitenwereld. Ze vinden troost bij elkaar, ondanks vermoeidheid en vervreemding. Het verkent thema’s van isolatie en de zoektocht naar comfort in een hectische wereld.

8. Start a War
Start a War is rustig en meeslepend. De subtiele instrumentatie en kalme melodie zorgen voor een kwetsbare sfeer. De tekst gaat over hoe het verlaten van iemand, zonder dingen uit te praten, kan leiden tot onrust of ‘oorlog’. Het nummer laat de fragiele kant van relaties zien.

9. Guest Room
Dit is een van de meer melancholische nummers. De tekst draait om oppervlakkige relaties en het verlangen naar meer verbinding. De gastenkamer staat symbool voor tijdelijke, niet-intieme interacties. De muziek heeft een rustige, meeslepende melodie die de tekst perfect ondersteunt.

10. Racing Like a Pro
In dit nummer gaat het over opgroeien en het verlies van jeugdige onschuld. De zachte instrumentatie en rustige zang geven het nummer een weemoedige sfeer. Het beschrijft de druk om te presteren en de gevoelens van vervreemding die daarmee gepaard gaan.

11. Ada
Ada heeft een zachte, intieme toon. De tekst vertelt over Ada, iemand die worstelt met communicatie en verbinding. De gevolgen van stilte en het verlangen naar echte interactie vormen de kern van dit nummer. De instrumentatie is rustig, maar emotioneel geladen.

12. Gospel
Het afsluitende nummer, Gospel, heeft een subtiele en weemoedige sfeer. De zachte piano en gitaarmelodieën klinken bijna als een verre kerkklok. De tekst gaat over escapisme en het omgaan met persoonlijke demonen. Het benadrukt hoe belangrijk gezelschap en steun zijn in moeilijke tijden.

Conclusie
Boxer is een album dat je niet snel loslaat. De melancholische sfeer en de eerlijke, introspectieve teksten maken het tot een intense luisterervaring. Voor liefhebbers van rustige, diepgaande indie rock is dit album een echte aanrader.