menu

George Michael - Listen Without Prejudice, Vol. 1 (1990)

mijn stem
4,00 (330)
330 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Soul
Label: Epic

  1. Praying for Time (4:41)
  2. Freedom 90 (6:30)
  3. They Won't Go When I Go (5:06)
  4. Something to Save (3:18)
  5. Cowboys and Angels (7:15)
  6. Waiting for That Day (4:49)
  7. Mothers Pride (3:59)
  8. Heal the Pain (4:41)
  9. Soul Free (5:29)
  10. Waiting [Reprise] (2:25)
  11. Freedom '90 [Live] * (6:02)
  12. Fastlove [Live] * (5:12)
  13. I Can't Make You Love Me [Live] * (5:55)
  14. Father Figure [Live] * (6:19)
  15. You Have Been Loved [Live] * (5:55)
  16. Everything She Wants [Live] * (5:13)
  17. The Strangest Thing [Live] * (6:00)
  18. Older [Live] * (5:47)
  19. Star People [Live] * (6:15)
  20. Praying for Time [Live] * (5:29)
  21. Don't Let the Sun Go Down on Me [Live] *

    met Elton John

  22. Fantasy * (4:02)

    met Nile Rodgers

  23. Soul Free [Special Radio Edit] * (4:25)
  24. Freedom '90 [Back to Reality Mix] * (6:16)
  25. Freedom '90 [Back to Reality Mix Edit] * (4:07)
  26. Fantasy * (5:02)
  27. Freedom '90 [Edit] * (5:21)
  28. Cowboys and Angels [Edit] * (4:36)
  29. If You Were My Woman * (4:06)
  30. Too Funky [Single Edit] * (3:50)
  31. Crazy Man Dance * (6:00)
  32. Do You Really Want to Know * (4:49)
  33. Happy * (4:09)
  34. Too Funky [Extended] * (5:39)
  35. Too Jazzy [Happy Mix] * (5:55)
  36. Fantasy '98 * (4:32)
  37. Heal the Pain * (4:45)

    met Paul McCartney

  38. Desafinado * (3:21)

    met Astrud Gilberto

toon 28 bonustracks
totale tijdsduur: 48:13 (3:07:15)
zoeken in:
avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: George Michael - Listen Without Prejudice, Volume 1, 2017 Edition - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Listen Without Prejudice, Volume 1 van George Michael vierde twee jaar geleden zijn 25e verjaardag.

Het was een feestje van zeer bescheiden omvang, want George Michael behoorde op dat moment tot de nog slechts zelden gekoesterde relikwieën uit de jaren 80 en 90.

Bijna tien maanden na zijn onverwachte dood op eerste kerstdag 2016, krijgt Listen Without Prejudice gelukkig alsnog het verjaardagsfeestje dat de plaat verdient.

De plaat klinkt 27 jaar na de release af en toe misschien wat gedateerd, maar laat ook goed horen waartoe George Michael in zijn beste dagen in staat was.

Listen Without Prejudice was in 1990 de tweede soloplaat van George Michael en de opvolger van het in 1987 verschenen Faith, waarmee de Brit met Griekse wortels zich op succesvolle wijze had ontworsteld aan de tienermeidenpop van Wham.

Op Faith liet George Michael voor het eerst horen dat hij als muzikant wel degelijk iets te bieden had, maar Listen Without Prejudice was zijn beste plaat. De meest succesvolle single op de plaat, het aanstekelijke Freedom, was niet eens zo gek ver verwijderd van de zo succesvolle sound van Wham, maar de meeste andere tracks op de plaat graven een stuk dieper.

Zelfs de grootste Wham en George Michael haters konden na het suikerzoete Careless Whisper niet ontkennen dat de Brit geweldig kon zingen, iets wat George Michael op imponerende wijze zou etaleren tijdens het concert dat werd georganiseerd ter nagedachtenis aan Freddie Mercury in 1992. Op Listen Without Prejudice werden de laatste twijfelaars over de streep getrokken.

De plaat bevat een aantal uiterst ingetogen songs waarop alle aandacht uit gaat naar de stem van George Michael en waarin de Britse zanger wat mij betreft enorm overtuigt met zijn klank, kleur, bereik en warmte. Dat doet hij ook in de eveneens ingetogen songs met invloeden uit de pop en de jazz, die na al die jaren nog verrassend lekker klinken.

Ik draaide de afgelopen jaren nauwelijks muziek uit de vroege jaren 90, maar voor Listen Without Prejudice van George Michael maakte ik met enige regelmaat een uitzondering. Het was inmiddels al weer een tijd geleden, maar direct bij de eerste noten van de plaat voelde Listen Without Prejudice weer als een warm bad.

Zwakke broeder blijft voor mij Freedom, maar alle andere tracks zijn wat mij betreft van hoog niveau. In muzikaal opzicht klinkt het hier en daar wat gedateerd, maar nog steeds bijzonder lekker en de stem van George Michael blijft op Listen Without Prejudice een traktatie.

Gezien de dood van George Michael wordt er twee jaar na de echte 25e verjaardag alsnog flink uitgepakt met een luxe editie. Deze laat horen dat George Michael het ook live (MTV Unplugged) kan en komt met een DVD en een fraai boek, maar de hoofdschotel blijft toch de plaat die we in 1990 zonder vooroordelen moesten beluisteren.

In de praktijk was dat lastig. Ik liet de plaat ook als zogenaamd cadeautje voor een nichtje verzegelen in de lokale platenzaak en ook ik was destijds niet heel scheutig met complimenten. Ten onrechte is inmiddels wel gebleken.

Tussen alle extra’s op deze nieuwe editie van de plaat zit wat mij betreft niet heel veel interessants, maar helemaal aan het eind werd ik verrast door Paul McCartney’s versie van Heal The Pain. Het is een versie die illustreert dat George Michael niet alleen een groot zanger was, maar ook in staat was om popliedjes te schrijven die voor altijd memorabel zullen blijven, net als de oude meester die zijn Heal The Pain zo mooi vertolkt dat kan. Erwin Zijleman

avatar van lennon
4,5
erwinz schreef:

Tussen alle extra’s op deze nieuwe editie van de plaat zit wat mij betreft niet heel veel interessants, maar helemaal aan het eind werd ik verrast door Paul McCartney’s versie van Heal The Pain. Het is een versie die illustreert dat George Michael niet alleen een groot zanger was, maar ook in staat was om popliedjes te schrijven die voor altijd memorabel zullen blijven, net als de oude meester die zijn Heal The Pain zo mooi vertolkt dat kan. Erwin Zijleman


Toch even een kleine correctie hier, want het is een duet met McCartney. Een logische overigens, want het nummer leek destijds al geschreven voor Paul. Dit duet is ook niet nieuw, verscheen al eerder op de verzamelaar 25.

avatar van erwinz
4,5
lennon schreef:
(quote)


Toch even een kleine correctie hier, want het is een duet met McCartney. Een logische overigens, want het nummer leek destijds al geschreven voor Paul. Dit duet is ook niet nieuw, verscheen al eerder op de verzamelaar 25.


Pas ik aan

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Momentjes van de dag: luister ik op Spotify een deel van een bonustrack, sluit af en op mijn MP3-speler is het eerst volgende ook ééntje van George...

Paar uur later als ik weer thuis ben en Spotify open met dus de rest van dat nummer van George in de wacht.. Net wanneer ik mijn MP3 wil stoppen komt er een nummer van Wham! voorbij!

Zoveel nummers met George Michael heb ik niet, dus echt aparte momentjes.

Krokus
Gisteren op de Belg zijn docu gezien. Toch indrukwekkend allemaal. Ik ben het geheel eens en heb hetzelfde gevoel zoals Erwinz hierboven schreef. George Michael mag geen Quilty Pleasure zijn.

avatar van lennon
4,5
Krokus schreef:
George Michael mag geen Quilty Pleasure zijn.


Wham! Is dat. Vanaf Faith kan je dat al niet meer zeggen inderdaad.

Maar George is geen doorgestoken deken hoor ?

avatar van Bill Evans
Binnenkort die 2cd versie maar eens aanschaffen. Dat Unplugged optreden klinkt toch zeker niet verkeerd. Vreemd dat dat nooit eerder is uitgebracht.

avatar van Minneapolis
4,5
Bill Evans schreef:
Binnenkort die 2cd versie maar eens aanschaffen. Dat Unplugged optreden klinkt toch zeker niet verkeerd. Vreemd dat dat nooit eerder is uitgebracht.

Is dat niet gewoon die MTV unplugged? Of betreft het een andere opname?

edit: ja, ik zie op dat het gewoon die MTV opnamen zijn. Ik was altijd in de veronderstelling dat die wel officieel waren uitgegeven (naast dat ze overal te zien waren), maar blijkbaar niet.

avatar van Simon Smith
4,0
Simon Smith (crew)
erwinz schreef:
recensie op de krenten uit de pop:
In muzikaal opzicht klinkt het hier en daar wat gedateerd, maar nog steeds bijzonder lekker en de stem van George Michael blijft op Listen Without Prejudice een traktatie.

Je noemt 2 keer dat het album wat gedateerd is, maar waar vind je dat? Ik hoor het niet.

avatar van erwinz
4,5
Simon Smith schreef:
(quote)

Je noemt 2 keer dat het album wat gedateerd is, maar waar vind je dat? Ik hoor het niet.


Productie is nogal 80s/90s
Freedom is ook niet echt meer van deze tijd
Maar verder een geweldig album

avatar van lennon
4,5
Snap wel wat erwinz bedoelt.. de James Brown funky drummer sample (in waiting for that day) natuurlijk enorm veel gebruikt in de 90s, en freedom en soul free hebben dat typische jaren 90 geluid. Daar is niks mis mee, want het album blijft enorm sterk.

avatar van Minneapolis
4,5
Hmmm.. ik ben het er niet helemaal mee eens.
Ik dacht ook gelijk dat die samples bedoeld werden. In Waiting for that day is deze op een creatieve manier gebruikt (vertraagd, en vooral in een heel andere stijl dan gebruikelijk).
Ik vind gedateerd vaak ook een moeilijke term. Er zit een sound van die tijd in ja, maar het staat nog steeds als een huis.
Tja en Freedom was toen ook al mijn minst favoriete nummer van de plaat.

avatar van erwinz
4,5
Ik vind ook dat het grootste deel van het album nog steeds als een huis staat.

avatar van bommel
5,0
Wat een geweldig album , een klassieker
Jammer dat Freedom er op staat , anders was het album "hors categorie"

avatar van Axeqlusive
5,0
Hoe briljant wil je het hebben? Dat is in mijn ogen volledig van toepassing op dit album. Dat Michael ook live zijn mannetje staat blijkt wel uit Stevie Wonder-cover They Won't Go When I Go, iets waarbij hij veel generatiegenoten toch ver achter zich laat.

Ultiem prijsnummer blijft voor mij het slotakkoord, zo puur en eerlijk... de oprechtheid komt je gewoon tegemoet. Met Soul Free geeft Michael alvast een voorproefje van de opvolger van het album. Dat deze nooit verscheen is wellicht een helaas, maar gezien dat meer een dance-album zou zijn geweest, was die vast ook sneller gedateerd geraakt. Dat is nou net wat hier (bijna) niet gebeurd.

Nog steeds wordt ik meegenomen door de intro van Cowboys and Angels en is Heal the Pain een hoopgevend nummer dat ik zelden geëvenaard zie. Een fenomenaal album, dat dan ook in mijn persoonlijke top tien pronkt.

De re-release heeft overigens een interessante verzameling b-sides, met helaas weinig tot niets nieuws voor mensen die alle singles reeds bezaten, en het MTV Unplugged album. Op zich opnieuw kwalitatief zeer hoogstaand, al vind ik het een vreemde keuze om een concert uit 1996 bij dit album te plaatsen. Wat dat betreft had dit concert beter gepast bij een re-release van het album Older, maar goed... gezien de weinige releases van Michael in zijn carrière mag ik al blij zijn dat door deze release de bootleg eindelijk definitief de kast in kan.

avatar van beachlicious
4,5
Een album die ik pas sinds 5 jaar luister maar voor mij één van mijn favoriete albums allertijden. Klassieker!

avatar van fish
4,5
Een album dat.....ik ook pas sinds kort heb leren kennen. Ik kende het natuurlijk al sinds het is uitgebracht, maar alleen van titel en via de hit singels, verder niet. Maar wat is het mooi! En wat ontzettend jammer dat er een geen vol.2 is uitgebracht van hetzelfde niveau. Dit album klinkt verre van gedateerd en is ook anno nu nog zeer relevant. Geweldig!

avatar van Gert1980
5,0
Wat is dit toch een ongelooflijk mooi album.
Geboren in 1980 groeide ik op met George Michael. Careless Whisper was één van de eerste nummers die ik altijd 'zong' als vierjarig jongetje. Door de clips van Faith en Father Figure realiseerde ik mij dat ik mannen mooi vond, ook al was ik toen nog maar zeven a acht jaar oud. Ik was naast groot Madonna fan erg onder de indruk van George Michael, zowel van zijn muziek als van zijn geheupwieg in die hemelblauwe jeans.

Freedom '90 kon mij destijds niet zo boeien, maar ik had LWP op cassette en draaide deze redelijk grijs. Tegen de tijd dat Ladies & Gentlemen: The Best of George Michael uitkwam gingen bij mij alle cassettes de deur uit en om één of andere reden heb ik LWP nooit vervangen, ik had tenslotte de beste nummers van dat album op de verzamel cd, zo redeneerde ik.
Vorige week was het tijd om de cadeaubonnen die ik voor mijn verjaardag had gekregen te verzilveren en daar ik sinds kort vinyl verzamel wist ik al waar deze aan uitgegeven zouden worden.
Uiteraard mocht George niet ontbreken in deze verzameling en al helemaal dit album niet.

Voor het eerst in jaren dus weer naar deze plaat geluisterd en god wat is het toch een parel. Zoveel mooier dan Faith... Naar mijn mening is dit zijn mooiste plaat, een halve tree lager gevolgd door Older. Het absolute hoogtepunt van deze plaat, en wellicht George's hele oeuvre, is het schitterende, stil makende Cowboys and Angels.

Nee, dit album bevat geen mooie coverfoto van de artiest zelf. En nee er kwamen geen mooie videoclips van dit album. Ook was er geen overweldigende tour om het album te ondersteunen. Maar dat alles was terugkijkend ook niet nodig, de muziek op dit album doet meer dan genoeg!

avatar van Simon Smith
4,0
Simon Smith (crew)
Gert1980 schreef:
En nee er kwamen geen mooie videoclips van dit album.

Ik vind de clip van Freedom 90 juist een van de mooiste die ik ken.

avatar van gaucho
4,0
Ja, ik waardeer deze ook meer dan vroeger. Ik heb me als muziekluisteraar altijd al door allerlei genres heen bewogen en beschouwde George Michael eigenlijk al als een uitstekende liedjesschrijver sinds zijn Wham!-periode. Want natuurlijk was dat duo in de eerste plaats tieneridolen, maar in sommige nummers zat toch wel degelijk hitparadepop-kwaliteit. En dat is natuurlijk geen contradictio in terminis, zoals sommigen denken...

Het waren vooral de als solo-singles uitgebrachte nummers uit zijn Wham!-tijd (Careless whisper, A different corner) die richtinggevend waren voor zijn latere carriere. Al was het album Faith nog stevig geworteld in de tienerpop, toch stonden ook daar al enkele nummers met meer diepgang op. Van die laatste categorie vind je ze hier in overvloede, en het is duidelijk (ook gezien de titel!) dat George Michael met deze plaat de sceptici eens en voor altijd wilde wijzen op zijn songschrijverskwaliteiten. Songs die hij ook als zanger uitstekend wist te dragen.
Een volwassen pop-album, al werd dat zo kort na zijn tieneridool-carrière nog lang niet door iedereen zo gezien. De verkoopresultaten bleven achter bij zijn solodebuut, al kan dat, gezien de enorme aantallen van Faith, nauwelijks als een verrassing worden gezien. Kwam mede door de strategie om GM zelf in de meeste videoclips buiten beeld te houden.

Eerlijk is eerlijk, ik schafte destijds de LP nog aan (heb ik nog altijd, evenals later de CD), maar die heb ik aanzienlijk minder vaak gedraaid dan Faith. Ook bij mij is het album in de loop der jaren gegroeid in statuur. Hier staat werkelijk geen slecht nummer op, Cowboys and angels, Heal the pain en Waiting for that dat day zijn de prijsnummers, maar hier staat werkelijk geen enkel zwak nummer op. Nee, ook Freedom 90 niet. Want hoewel je de titel kunt beschouwen als een alternatief voor de gelijknamige Wham!-hit, is het gewoon een uitstekende popsong, die op deze plaat ook nog eens voor het gewenste uptempo tegenwicht zorgt tegenover de merendeels tragere nummers.

Ik aarzel nog tussen 4 en een 4,5 sterren. Voorlopig zet ik in op een (dikke) vier. Misschien nog eens wat vaker draaien, misschien stijgt de waardering dan nog...

avatar van Gert1980
5,0
Simon Smith schreef:
(quote)

Ik vind de clip van Freedom 90 juist een van de mooiste die ik ken.


En dat kan uiteraard, smaken verschillen. De clip is misschien ook niet eens slecht, veel fans (en ik) waren gewoon teleurgesteld dat George zelf niet in zijn videoclips verscheen in deze tijd.

avatar van Minneapolis
4,5
Gert1980 schreef:
(quote)


En dat kan uiteraard, smaken verschillen. De clip is misschien ook niet eens slecht, veel fans (en ik) waren gewoon teleurgesteld dat George zelf niet in zijn videoclips verscheen in deze tijd.

Los van de onderliggende redenen als gedoe met zijn platenmaatschappij, denk ik dat het ontbreken van clips het "Listen" concept erg diende. Ik herinner me goed dat hij ineens door veel meer mensen werd gewaardeerd als artiest, en niet meer als die huppelende gast van Wham werd gezien. Ik kende ook heel veel mensen in mijn omgeving die uitkeken naar de release van Older, terwijl ze helemaal niks met Wham (en ook niet zo met Faith) hadden.

Arbeidsdeskundige
Dit album grossiert in doorleefde nummers die puur en oprecht vertolkt worden. Zijn unieke stemgeluid gaat door merg en been. De instrumentatie is weergaloos, zoals piano en saxofoon op Cowboys and Angels.

avatar van milesdavisjr
4,0
De volwassenwording van Michael in optima forma. Voorganger Faith was man's vuurdoop, gericht op het publiek dat Wham ook nog omarmde en bleek vol te staan met redelijke tot sterke popsongs. Listen bleek een stap in een andere richting, de serieuze singer songwriter was opgestaan, een introspectief album met een blik vol twijfels en onzekerheid. Weg zijn de dansbare popsongs, de 'makkelijk' in het gehoor liggende 'hitjes' ontbreken ook grotendeels. Hoewel Freedom! in het verlengde licht van Faith en Soul Free ook nog wel enige swingende elementen kent vormt Listen Without Prejudice een grote stap vooruit. Het plaatje telt een groot aantal hoogtepunten; het gospelachtige They Won't Go When I Go is werelds, het jazzy aandoende Cowboys and Angels duurt 7 minuten maar verveelt geen moment, het wondermooie Waiting for That Day schreeuwt erom om mee gezongen te worden, Soul Free met de subtiele begeleiding, de swingende ritmesectie en arrangementen vormt een ander meesterwerkje. Een klassieker is het echter niet, daarvoor duren sommige nummers net even wat te lang of had wat meer afwisseling voor de nodige variatie gezorgd, dat zijn echter maar kleine puntjes van kritiek. Listen is een prima album gebleken in het oeuvre van Michael waar zijn talent tot volle wasdom kwam.

avatar van Deranged
5,0
George die zegt waar het op staat op al deze tracks wel.

Zo is het, George.

Inmiddels wel gepromoveerd tot kerstgeest lijkt mij.

Zo eentje die je in de nacht komt bezoeken om je de wanstaltelijkheid van je gangen gaande te doen inzien.

avatar van Tony
4,5
Mooie samenscholing ook op de hoes; Je zou er haast jaloers op worden, want dat is echt voltooid verleden tijd ben ik bang.

avatar van aERodynamIC
5,0
Tony schreef:
Mooie samenscholing ook op de hoes; Je zou er haast jaloers op worden, want dat is echt voltooid verleden tijd ben ik bang.

Ik zag al een foto voorbij komen waar ze er onderaan een politieagent in hadden gemonteerd die ze op de bon aan het slingeren was

avatar van aERodynamIC
5,0
Vandaag precies 30 jaar oud. Dat verdient een draaibeurt.

avatar van Mjuman
aERodynamIC schreef:
Vandaag precies 30 jaar oud. dat verdient een draaibeurt.


Gaan we doen - vanavond. Van de week nog Dames & Heren gedraaid en dat was niet 100% onverdeeld succes

avatar van Minneapolis
4,5
Tony schreef:
Mooie samenscholing ook op de hoes; Je zou er haast jaloers op worden, want dat is echt voltooid verleden tijd ben ik bang.

Beroemde foto van Weegee.
Het is een flinke crop van een veel grotere menigte (dagje strand op Coney Island in 1940): https://www.moma.org/media/W1siZiIsIjU4NDE5Il0sWyJwIiwiY29udmVydCIsIi1xdWFsaXR5IDkwIC1yZXNpemUgMjAwMHgxNDQwXHUwMDNlIl1d.jpg?sha=4ad8eee28b31dbe9

Gast
geplaatst: vandaag om 08:01 uur

geplaatst: vandaag om 08:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.