Ondertussen toch een aantal keer beluisterd, en vooral het nieuwe stuk, het ruim 32 minuten durende
Grave Eternal is meesterlijk! Voor mij zijn de stemmen van Warrior en Safa Heraghi een erg geslaagde combinatie, ze bieden elkaar tegenwicht en zorgen voor een intense sfeer. En het instrumentale gedeelte dat, sowieso dominant is, hoeft daar niet voor onder te doen.
Vooral de percussie van Hannes Grossman weet me te betoveren. Het kan ermee te maken hebben dat ik gisteravond toevallig de film
Whiplash van Damien Chazelle zag, over een jonge jazzdrummer die helemaal doorslaat in zijn ronkende ambitie om de beste te worden, maar ik vind dat Grossman het hier perfect doet. Niets teveel, niets te weinig, en vooral volledig in teken van de composities.
Rex Irae en
Winter zijn oude nummers, uit vroeger Celtic Frost-tijden, het uitgesponnen middenstuk is uiteindelijk het derde stuk dat het
Requiem van Warrior finaliseert. Wie dit live heeft mogen aanschouwen, is een gelukkig wezen, vermoed ik.
4,5 sterren