menu

Phoebe Bridgers - Punisher (2020)

mijn stem
3,73 (307)
307 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Dead Oceans

  1. DVD Menu / Garden Song (4:43)
  2. Kyoto (3:04)
  3. Punisher (3:09)
  4. Halloween (4:31)
  5. Chinese Satellite (3:37)
  6. Moon Song (4:37)
  7. Savior Complex (4:01)
  8. ICU (3:10)
  9. Graceland Too (3:56)
  10. I Know the End (5:46)
totale tijdsduur: 40:34
zoeken in:
4,5
Fathead schreef:
Het einde vind ik echt vreselijk. Dat klinkt als een flauwig Sufjan-nummer dat hij in de prullenbak zou hebben gegooid wegens te plat en te goedkoop effectbejag.
Nou nou nou nou nou

avatar van coldwarkids
4,0
Fathead schreef:
Mooie plaat in haar ingetogenheid met Graceland Too als bescheiden hoogtepunt. Het einde vind ik echt vreselijk. Dat klinkt als een flauwig Sufjan-nummer dat hij in de prullenbak zou hebben gegooid wegens te plat en te goedkoop effectbejag.

Veilige 3,5


Idd. I Know The End begint wonderschoon en eindigt als een ontspoorde trein. By far het slechtste wat ze uitgebracht heeft. Eerst pure emotie en dan word het (zoals Fathead al zegt) volledig de prullenbak in gegooid.

avatar van Woutout
3,0
Aurum schreef:
(quote)
Ik zou de instrumentatie eerder rijk dan veilig noemen. Naast de nodige akoestische-, elektrische- en basgitaren, strijkers en blazers horen we onder meer een celesta, autoharp, harmonium, klarinet, bandura, piano, banjo en de nodige elektronica (synths, mellotron).

Weliswaar heel subtiel ingezet allemaal, maar dat vind ik juist een pluspunt. Beter goed gedoseerd dan een bombast aan instrumenten in elk nummer.


Gezien de genoemde lijst van instrumenten, is het door mij gekozen woord "instumentatie" inderdaad niet zo passend. Laat ik het dan zo zeggen: de muzikale spanningsboog had wat mij betreft iets meer gespannen mogen zijn. Hoewel er qua instrumentatie misschien variatie genoeg is, vind ik het geheel af en toe wat te veilig om er echt helemaal in op te gaan. Misschien nog eens wat vaker opzetten..

avatar van Grizzly Bear
Gek genoeg vind ik haar misschien wel op haar best als ze covert (Georgia Lee) of met anderen zingt (Boygenius, Walking on a string, BOCC) en nu Fake Plastic Trees
Phoebe Bridgers & Arlo Parks Cover Radiohead's "Fake Plastic Trees": Watch - Stereogum

Het nummer dat vanaf seconde 1 raakt..is bij uitstek "Graceland too." Pure pracht

avatar van Film Pegasus
3,5
Een prima emo-folk album, al klinkt het echt wel donker. Nummers als Kyoto springen er dan wel even uit, zodat het ook geen sleur wordt gelukkig. Verder wel een mooie klankkleur, de jonge Phoebe weet wel wat ze doet. Dit is het eerste album dat ik van haar hoor. Dit is muziek die je een paar keer moet horen, voorlopig blijft het nog niet echt hangen.

4,5
Album van het jaar voor mij! Phoebe heeft een productief jaar gehad....luister ook eens naar de EP copycat killer met bewerkingen van deze nummers; echt een aanrader.

avatar van Monsieur'
2,5
WoNa schreef:
Phoebe Bridgers is een groot talent, althans dat lees ik heel vaak de laatste paar jaar. Ik hoorde het tot nu toe niet, maar besloot deze plaat daarom een echte kans te geven. Na diverse luisterbeurten blijf ik bij mijn standpunt: ik hoor het niet. Wat ik wel hoor, is een plaat die in een permanente depressie zit zonder een sprankje hoop en licht. Over vrijwel alles ligt een grauwsluier waaronder de al dan niet inventieve arrangementen en zanglijnen verscholen liggen. Zelden mag er iets naar de oppervlakte komen, zelden mag iets uit het keurslijf ontsnappen.

Het zou kunnen dat als ik de plaat in huis zou halen en mezelf er mee "opsluit", kop telefoon op en geconcentreerd ga luisteren zonder afleiding, dat ik het dan wel hoor. Maar waarom zou ik? Er zijn zoveel leukere platen waarvan ik nu al weet dat ik er veel plezier aan ga beleven, die ik eerder wil aanschaffen. Kortom, kansloze missie voor Punisher. Wie weet bij de volgende plaat. Dan is Phoebe Bridgers iets ouder en liggen de teenage frustraties verder achter haar. Ik ben zeker wel benieuwd naar haar nieuwe ervaringen en muziek.

Dit is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.


Kan me hier goed in vinden. Ik heb nummers als Garden Song en Halloween nu al duizend keer gehoord. Geeft een beetje jeuk, en als ik vervolgens lees dat het meisje in een groepje zit met Julien Baker verbaasd me dat helemaal niks. Waar Sprained Ankle van Julien Baker me in 2016 nog verblufde, is het er hier wel af met Punisher. Steeds die monotone klaagzang onder een spaarzame tokkel/beat is gewoon niet meer wat ik boeiend vindt. Daarbij zijn de teksten wel soms spitsvondig, maar haar stem draagt amper. Kyoto is een leuke uitschieter, hoor dan weer een beetje beabadoobee.

Kortom, waarschijnlijk heel leuk voor anderen - ik ben er wel een beetje klaar mee nu.

avatar van The_CrY
3,0
Dat laatste nummer is echt fantastisch. Zonder pardon een van de fijnste nummers van dit jaar. De rest van de plaat is een beetje monotone, grauwe singer-songwriter folk. Toch jammer, want zo denk ik als de plaat afgelopen is wel, laat ik m nog eens afspelen, maar geniet ik alleen echt bij 'I Know The End'.

avatar van vinejo
4,0
Fathead schreef:
Mooie plaat in haar ingetogenheid met Graceland Too als bescheiden hoogtepunt. Het einde vind ik echt vreselijk. Dat klinkt als een flauwig Sufjan-nummer dat hij in de prullenbak zou hebben gegooid wegens te plat en te goedkoop effectbejag.

Veilige 3,5


Ik vind het einde majestueus. Perfect voor deze plaat. Sowieso geïnspireerd door Connor Oberst
En ideaal voor als je in slaap bent gedommeld bij de hemelse liedjes daarvoor.

avatar van Rudi S
4,5
coldwarkids schreef:


Idd. I Know The End begint wonderschoon en eindigt als een ontspoorde trein. By far het slechtste wat ze uitgebracht heeft.


Staat hier dan ook op de 2e plaats van meest aangevinkte nummers

avatar van vinylbeleving
4,0
Laatste dagen helemaal in deze plaat gedoken. Waar ik Phoebe eerst nog een drammerig emo meisje vond, kan ik nu enorm van Punisher genieten. Wat een gelaagde productie, en een onderhuidse spanning in de nummers! Bij Garden Song dacht ik even dat het draadje van m'n koptelefoon niet goed zat, maar daar zit juist de kracht van dit album, de productionele truckjes werken erg goed hier. De onderhuidse spanning komt tot een prachtige climax in het slotstuk. De spitsvondige teksten krijg ik nog niet zo mee, want de zang van Phoebe lijkt wat weggestopt. Maar juist daardoor ben ik geneigd nog beter te luisteren, en de teksten erbij te zoeken. Kan iemand mij vertellen hoe dit op vinyl klinkt?

avatar van AOVV
4,0
Phoebe Bridgers heb ik niet dankzij haar debuut leren kennen, wel dankzij het in 2019 verschenen debuut van Better Oblivion Community Center (prachtige bandnaam overigens), haar samenwerking met ene Conor Oberst, bekend van Bright Eyes (die hier op tracks 5 & 11 ook te horen is op zang). De single Dylan Thomas wist me meteen te grijpen, en die plaat heeft nu eigenlijk nog steeds klemvast.

Ik had dus wel enige verwachtingen van deze nieuwe plaat van Phoebe Bridgers, en ben daarnaast ook op zoek gegaan naar haar debuut, dat een zeer patente plaat bleek te zijn. Punisher vind ik echter nog wat beter. De songs bewaren een mooie balans tussen de ingetogen fluisteringen van Bridgers en de occasionele instrumentale uitspatting. De melodieën klinken aardig toegankelijk, maar het is de steevast wat weemoedige sfeer die me het album in trekt.

Bridgers weet met haar soms intimistische songteksten mijn aandacht echt vast te grijpen. Zo gaat de titeltrack over haar adoratie voor de overleden singer-songwriter Elliott Smith, waarmee ze een imaginair gesprek heeft. In het muzikantenwereldje is een punisher een fan die wat al té enthousiast is, om het zacht uit te drukken. De melodienvan het prachtige Savior Complex zou haar dan weer in een droom hebben bezocht, wat me plausibel lijkt, want de melodie van het nummer klinkt heerlijk dromerig.

En zo valt er voor elke song wel iets te zeggen. Ik vind de plaat dan ook nergens inzakken; erg consistent, deze tweede plaat van Phoebe Bridgers, die nu al bewijst haar plekje dubbel en dik te verdienen.

4 sterren

avatar van rkdev
4,0
Bij dit album uitgekomen via een vriend, die me liet weten wat zijn album van het jaar was. Had nog nooit van haar gehoord, maar het album bevalt me erg goed. Mooie sfeervolle plaat. Ik heb nog niet veel muziek in dit straatje dus de enige snelle associaties die ik heb zijn een mix van Aimee Mann, Billie Eilish en Julia Stone. Binnenkort haar debuut maar eens luisteren.

avatar van Minneapolis
In het geval iemand zich afvraagt waar die cover foto is geschoten: Trona Pinnacles Californië. Eén van de vele vreemde, maar mooie landschappen in West-VS.

4,0
Dim
Fijn, maar toch niet overrompelend album, waar Phoebe bij elk nummer iets van haar uitgebreide muzikale mogelijkheden prijsgeeft, om in het fenomenale slotnummer alles eruit te gooien - na dat laatste nummer krijg je dan tóch het gevoel dat ze het hier en daar heeft laten liggen.

avatar van jerome988
4,5
Waarom zijn de intro en Garden Song samengevoegd in de tracklist?

Ze staan zo vermeld in de tracklisting van de cd.

avatar van DjFrankie
4,0
DjFrankie (moderator)
donderman schreef:
Ze staan zo vermeld in de tracklisting van de cd.


Nu staat er DVD Menu

De tracklist op de achterkant van het cd-hoesje vermeldt als titel van de eerste track net hetzelfde als wat hierboven staat.

avatar van Teunnis
2,5
Voor het eerst eens het hele album in zijn geheel geprobeerd. En toen schrok ik plots wakker bij het slotnummer. De nummers die ik nog niet gehoord had waren verbazingwekkend slaapverwekkend. Zonder I Know the End was het een zware onvoldoende, nu nipt onvoldoende.

5,0
Ik heb dit album grijsgedraaid. Eens je de klik hebt na afpeiling van deze ajuin laat het geheel je niet meer los.
Voor mij het album van 2020.
Toch wel een muziekzaal talent die op eenzame hoogte vertoefd... tussen een jonge Neil Young en de Topanga Canyon Joni Mitchell....

avatar van Eveningguard
Goed, maar duidelijk minder dan het debuut. Het niveau van de nummers is tamelijk wisselvallig, zeker in het midden. En de laatste minuten van de afsluiter zijn wat misplaatst. Gelukkig wel zat moois te beleven. Chinese satellite is duidelijk mijn favoriet hier.

avatar van otherfool
3,5
Bij vlagen echt een prachtplaat van jewelste, maar inderdaad wél eentje volgens de boekensteunformule: in het midden kakt Punisher behoorlijk in (nummers 5-8). Daarvoor en daarna echter een paar geweldige songs, van het ogenschijnlijk 'vrolijke' Kyoto tot het prachtige oortjesspitsende Graceland Too en hét prijsnummer, en dat is natuurlijk I know the end, één van de meest superfantastischperfecte afsluiters aller tijden waarna ook bij de luisteraar alle remmen los gaan.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:00 uur

geplaatst: vandaag om 21:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.