menu

Christian Kjellvander - About Love and Loving Again (2020)

mijn stem
4,03 (85)
85 stemmen

Zweden
Roots / Folk
Label: Tapete

  1. Baptist Lodge (The Galaxy) (7:36)
  2. About Love and Loving Again (7:50)
  3. Cultural Spain (7:28)
  4. Trouble (7:38)
  5. Actually Country Gentle (4:33)
  6. No Grace (6:50)
  7. Process of Pyoneers (5:35)
totale tijdsduur: 47:30
zoeken in:
avatar van brt
4,5
brt
Holy shit, wat een intense en emotionele plaat is dit geworden. Er wordt werkelijk prachtig gemusiceerd (die gitarist!) en gezongen (die stem!). Langzaam, slepend, getergd, spannend.

Het vereist nogal wat graafwerk om te achterhalen waar de teksten over gaan, maar dat ze van diep, uit een donkere plaats komen moge duidelijk zijn.

Dit album heeft de potentie om steeds meer onder je huid te gaan zitten.

avatar van brt
4,5
brt
Oh, Christian speelt zelf ook nog eens de gitaar. pfff, respect

– Per Nordmark on drums
– Pelle Anderson on a Fender Rhodes, a Prophet 5 and a Korg Prologue
– Christian Kjellvander on vocals, guitars and whatever came to hand, adding just a touch of bass at the end of two songs.

avatar van Zwaagje
brt schreef:
Dit album heeft de potentie om steeds meer onder je huid te gaan zitten.

Een bijzondere artiest is het zeker. Nav een positieve Volkskrant de beste man ontdekt; ik had eerlijk gezegd nog nooit van hem gehoord. Geheel eigen stijl en goed gemusiceerd. Maar of ik zoveel emotie trek? De tijd zal het leren.
About Love and Loving Again - digitalekrant.volkskrant.nl

avatar van brt
4,5
brt
Hij draait al wat jaartjes mee, maar dit is eerlijk gezegd de eerste die echt landt hier.
Lijkt ook wel alsof hij nog weer beter is gaan zingen.

Vreemd, kan die recensie niet vinden (heb de Volkskrant app nota bene). Zal nog eens zoeken.

avatar van Broem
5,0
Volg Christian al wat langer en heb z’n albums mooi compleet op ‘n rijtje staan. Vanochtend ook de recensie in VK gelezen. Had deze release even gemist. Eerste luisterbeurt erop zitten en erg enthousiast. Tuurlijk die bekende stem en arrangementen maar die heerlijke donkere uitstraling komt toch weer lekker binnen. Herfstplaatje bij uitstek en vanavond nog eens met m’n hoofdtelefoon op (en ‘n lekker drankje) Gaat hoge ogen gooien.

avatar van Alicia
5,0
Wat ik nu zo mooi aan Christian Kjellvander vind is niet alléén zijn fantastische stem, maar vooral de heerlijke, ongelooflijk mooie en licht tegendraadse muzikale omlijsting. Dat maakt namelijk dat ik nog nét niet in tranen uitbarst.

Hulde voor deze vreselijk mooie opvolger van Wild Hxmans!

avatar van Benthe Krolle
5,0
Cultural Spain is fan-tas-tisch! Hoe de drums tekeergaan in de climax is kippenvel over m'n hele lijf...
Voor mij nu het absolute hoogtepunt, maar wie weet hoe het album zich ontwikkelt over de komende luisterbeurten. Zeker onder de indruk!

brt schreef:
Hij draait al wat jaartjes mee, maar dit is eerlijk gezegd de eerste die echt landt hier.
Lijkt ook wel alsof hij nog weer beter is gaan zingen.

Vreemd, kan die recensie niet vinden (heb de Volkskrant app nota bene). Zal nog eens zoeken.

Hier

avatar van brt
4,5
brt
Thanks Ruud, had em gevonden inmiddels (via de zoekfunctie in de VK app)

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Christian Kjellvander - About Love And Loving Again - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Christian Kjellvander - About Love And Loving Again
Je hoeft niet langer te zoeken naar de soundtrack van de corona pandemie in de donkere seizoenen, want de Zweedse muzikant Christian Kjellvander heeft hem al gemaakt

Ik raakte na een veelbelovende start wat uitgekeken op de muziek van Christian Kjellvander, maar zijn nieuwe album komt aan als de spreekwoordelijke mokerslag. About Love And Loving Again is een aardedonker album vol geweldig gitaarwerk, dat wordt gedragen door de doorleefde strot van de Zweedse muzikant. Het is een album met muziek die zich vaak langzaam voortsleept, maar in de lange tracks op het album is ook voldoende tijd voor experiment en een enkele gitaaruitbarsting. About Love And Loving Again is een ruw en compromisloos album dat perfect past bij deze tijd en dat bij iedere keer horen mooier, indringender en indrukwekkender wordt.

De naam Christian Kjellvander roept bij mij vooral herinneringen op aan de eerste albums van de Zweedse muzikant, die stammen uit het eerste decennium van de huidige eeuw. Ik heb de muzikant uit het Zweedse Österåker vervolgens een tijd gevolgd, maar op een gegeven moment is hij wat uit beeld geraakt door een aantal albums die ik net wat minder interessant vond.

Met About Love And Loving Again heeft Christian Kjellvander mijn volledige aandacht weer te pakken, want wat is dit een mooi album. Christian Kjellvander maakte, zoals het een Scandinaviër betaamt, altijd al muziek die het vooral goed deed in de donkere seizoenen van het jaar en dat gaat ook zeker op voor zijn nieuwe album, dat uitstekend is te typeren met termen als donker, stemmig en melancholisch.

Christian Kjellvander maakt ook op About Love And Loving Again weer indruk met zijn wat donkere stemgeluid, dat in de smaak zal vallen bij liefhebbers van Nick Cave en vooral Stuart Staples (Tindersticks). De Zweedse muzikant is hiernaast een uitstekend gitarist, wat hij nadrukkelijk laat horen op dit album.

Bijgestaan door drummer Per Nordmark en toetsenist Pelle Andersson laat Christian Kjellvander vaak een donker en wat ingetogen geluid horen op het album dat tijdens de lockdown werd opgenomen. Het is een broeierig geluid dat uitstekend past bij de sfeer op het album en dat de temperatuur vrijwel onmiddellijk op Scandinavische waarden brengt. Vergeleken met zijn vroege albums klinkt de stem van Christian Kjellvander wat donkerder en doorleefder, maar zijn voordracht is ook wat dwingender, waardoor de songs zich stuk voor stuk nadrukkelijk opdringen.

About Love And Loving Again is zeker geen album voor een mooie lentedag of een broeierige zomerdag, maar nu de avonden langer en kouder worden komt de muziek van Christian Kjellvander fraai tot zijn recht. De Zweedse muzikant koos nooit voor de makkelijkste weg en doet dat ook niet op zijn nieuwe album.

Net als je je volledig hebt ondergedompeld in de fraaie en stemmige klanken en je mee laat voeren door de indringende vocalen, kan de muziek van Christian Kjellvander zomaar ontsporen in gitaargeweld, om vervolgens in een paar noten tijd weer uit te komen bij klanken die net zo goed bloedmooi als spookachtig kunnen worden genoemd.

Ik was zoals gezegd wat uitgekeken op de muziek van Christian Kjellvander, maar About Love And Loving Again is een album dat je direct bij de eerste noten ruw vastgrijpt en pas weer los laat wanneer de laatste noten na ruim 47 minuten weg ebben. Dat Christian Kjellvander niet altijd kiest voor de makkelijkste weg blijkt overigens ook wel uit het feit dat het album slechts zeven songs bevat, waarvan er 5 bijna of ruim 7 minuten duren, wat de mogelijkheid biedt om flink te experimenteren.

En terwijl de regen tegen de ruiten klettert en de wind langs het huis giert wordt het nieuwe album van Christian Kjellvander alleen maar mooier en indringender. En het is niet eens zijn eerste album dit jaar, want het samen met de band Tonbruket en onder de naam Kjellvandertonbruket gemaakte Doom Country verscheen eerder dit jaar en is bijna net zo indrukwekkend. Een dubbele hernieuwde kennismaking dus met Christian Kjellvander en het is er een die ik best imponerend durf te noemen. Erwin Zijleman

Krokus
Prachtig nummer dat About Love and Loving again. Geweldige opbouw. Apocalypse Now, spanning, breekbaar, can't you feel it. Striemende gitaren, zalmend, geruststellend, huilend, verlangend. I can feel it, when I know you mean it.

avatar van Broem
5,0
Ik ga voor de volle mep. Wat een plaat is dit toch. Superlatieven schieten te kort. Tjonge, die gaat dit jaar erg hoog scoren (bij mij) Vinyl in bestelling.

avatar van hailtotherainbow
4,0
Aan goede nummers geen gebrek dit jaar, maar goede albums waren spaarzaam. Minder dan een handjevol platen bleef echt overeind als ik er meerdere malen naar luisterde, en vreemd genoeg waren het dit jaar albums van voor mij voorheen onbekende artiesten die er in slaagden om stand te houden. Er was de laatste plaat van The Soft Pink Truth, Run the Jewels kende ik al een beetje maar die wisten mij dit jaar ook omver te blazen, en dan is er deze About Love, and Loving Again nog.

Het zou niet mogen verbazen dat ik deze goed zou vinden. De vergelijkingen met andere prachtalbums, zoals Born into the Waves van And Also the Trees, Jesse Marchants self-titled album, en het nog steeds weergaloze The Western Lands van Gravenhurst, is vrij duidelijk. Maar dit album tapt ook in de duistere krochten van een soort Americana dat dwaalt tussen Nick Cave-achtige parlando, en broeierige spanningsopbouw à la Songs:Ohia.

Over goede albums en goed integratiebeleid voor migranten, ben ik het eens: immersie! Het is direct kopje onder gaan met deze plaat en er pas weer uit komen als het laatste nummer afgelopen is. Baptist Lodge, wat al direct bij de absolute top van het album behoort, leidt vanaf de eerste seconde een soort sacrale sfeer in die niet mis zou staan als begeleiding voor de val van Rome of Troje. Dat de nummers lang zijn, spreekt niet in hun nadeel. Ook de twee volgende nummers overstijgen de zeven minuten maar hadden vleugeldood geweest moesten ze de tijd niet gekregen hebben om zich te ontplooien.
Het zijn grafredes bijna, maar er schuilt een verwondering in met het mysterie dat liefde en dood omringt.
Het kortste nummer van de plaat heet Actually Country Gentle maar wordt niet verzwolgen tussen de kleppers. De gitaarlijn die het lied opstart raakt mij diep zoals ook Gravenhurst dat doet op zijn beste nummers. Het roept een grootstadsgevoel op met een draaglijke vorm van melancholie.
De meest lugubere teksten zijn neergeschreven op No Grace, een nummer dat er wonderwel langer over deed om te groeien maar ondertussen zou ik het bijna als prijsnummer beschouwen. Er is ontregelende distorsie die hand in hand gaat met elegische schoonheid, en evolueert tot een klaagzang don't let the children touch the grave. Emo? Ik dacht het wel, maar Kjellvander komt ermee weg zonder dat het sentimenteel wordt. De muziek is er te spaarzaam, getuigt ook te weinig van overdreven gestes, maar die spaarzaamheid wordt op elk nummer ingevuld met enorm treffende details.

Genoeg lof nu, want een 5 is het toch niet waard. Twee nummers op deze About Love and Loving Again vallen net niet overboord, maar doen de sloep wel wankelen. Waar Kjellvander de edele kunst van nummers uitrekken met veel gezag op zich neemt op het grootste deel van de plaat, moet ik zeggen dat Trouble zijn lengte niet rechtvaardigt. Het moet zijn omdat de muziek te spaarzaam is, en te veel doet hunkeren naar details, omdat het refrein wat zoetsappig is, en we moeten wachten tot de laatste minuut om nog wat interessants te horen, maar dit is de zwakste speler op de plaat.
Dan is er nog de afsluiter Process of Pyoneers dat zeker geen verkeerd nummer is, maar moest het niet op deze voor het overgrote deel prachtige plaat staan, zou ik het snel vergeten zijn. Er is iets in hoe de sfeer verandert op dat laatste nummer dat mij met vraagtekens achterlaat. De drums zijn spannend en de dreun van de synths houden het nummer overeind maar Kjellvanders stem gaat hier en daar de hoge registers opzoeken en dat trek ik niet zo bij hem. Het is hoe dan ook meer in de parlando dat ik zijn stem aangenaam vind, dan in de vibratos die hij nu en dan aanslaat.

Maar zoals ik al zei, hulde voor About Love and Loving Again. Waardig en vaak indrukwekkend vakmanschap.

avatar van aERodynamIC
4,0
Ja, een sterk album zoals al zijn albums wel, maar gek genoeg kom ik er niet echt lekker in en blijf ik steken op 4*. The Pitcher blijft voor mij met voorsprong de grote favoriet.

avatar van Hugo Vogel
3,5
De Zweedse troubadour Christian Kjellvander zegt over zichzelf: “In the late nineties when that whole Americana thing broke, of course I was in that scene at the time. But I’ve moved on, and really my music is set in Sweden nowadays, or just Europe in general.” Dat is dus ook een waarschuwing voor degenen die tegenwoordig nog denken dat Kjellvander americana maakt. Of althans traditionele americana, want met een beetje goede wil is er in de uitgesponnen songs op About Love And Loving Again (Tapete Records) nog wel een rootsy randje te ontdekken. Dat zit hem dan vooral in de manier van zingen, want Kjellvander zoekt nog wel eens de snik op. En bij songs moet u ook niet meer aan standaardliedjes denken. Dit nieuwe album kent zeven, traag en donker overkomende muzikale werken, waarin zanger/gitarist/bassist Kjellvander met hulp van drummer Per Nordmark en toetsenist Pelle Anderson vooral sfeer schept. Dit is de richting waarin Kjellvander tegenwoordig vaart (zo was ook al duidelijk op het begin dit jaar met het jazzkwartet Tonbruket uitgebrachte Doom Country). De vier eerste nummers overschrijden allen de 7-minutengrens, maar ook No Grace tikt die grens bijna aan. In de nummers zoekt de Zweed met zijn gitaar het experiment. In het afsluitende Process Of Pyoneers zingt hij: “I play a new rock’n roll guitar and find God eventually”. Het is aan u of u Kjellvander op die zoektocht wilt vergezellen.

avatar van Broem
5,0
Die zoektocht naar God mag Christian zelf uitzoeken (zie hierboven) Als het z’n inspiratiebron is om zulke muziek te maken mag ie nog even blijven zoeken wat mij betreft. Wat een fantastisch album is dit toch. Inmiddels op vinyl in maagdelijk wit (om dan toch maar in hogere sferen te blijven) binnen en superhappy. Album van het jaar voor mij tot nu toe.

avatar van Ducoz
5,0
U snapt natuurlijk dat God hier een metafoor is voor de vrouw in zijn leven. Die hij 'had' en van scheide en de 'zoektocht' door gaat.

avatar van Broem
5,0
Maakt me niet uit wat z’n inspiratiebron is Ik zeg; “doorgaan” en verder zoeken.

avatar van Ducoz
5,0
Broem schreef:
Maakt me niet uit wat z’n inspiratiebron is Ik zeg; “doorgaan” en verder zoeken.


Maar met een ex-vrouw als Karla-Therese Kjellvander kan ik me zo voorstellen dat uit het verlangen genoeg te putten valt. Haar laatste plaat onder de naam 'Here Be Wolves' is trouwens ook fenomenaal. Christian speelt daar percussie en zingende zaag op.. tipje.

avatar van muziekobsessie
3,5
wat een gewaagd album. Compromisloos en lekker gewoon doen waar je zin in hebt. Zo klinkt het en ik moet zeggen hij begint te groeien bij mij. Die koortjes bij cultural spain vind ik prachtig en verassen daar.

avatar van meneer
Oei, dit wordt een doorbijten voor mij. Ik zet het album op en ik hoor, naar mijn gevoel, een soort kruisende stem tussen die van Leonard Cohen en Danny Vera (en ik heb met beide stemmen niks, ze zeggen mij niks). Maar goed, de gitaar is zeer sterk, lichtelijk Jeff Buckley achtig en de sfeer tapijten die worden gelegd zijn mooi.

Ergens lees ik hierboven het woord ‘Doom Country’. Dat is blijkbaar een album maar ik vind het ook wel een toepasselijke stijl naam voor dit album. ‘Doom Country’.

(even tussendoor maar het nummer ‘About Love and Loving Again’ is zeker sterk maar wie heeft het verzonnen om richting het einde die vreselijk hoge schriele langdurige noot erin te gooien ? Jeetje, wat jammer !).

Tijdens ‘Cultural Spain’ heb ik het opgegeven. De stem wordt mij te gemaakt, met die diepe beheerste ingehouden bas en de doorgaande Doom Country. Tevens komt dan een soort experimenteel gepiep en gepiel. En ook daar weer een soort hoog achtergrond geluid wat lijkt alsof er nagels over een schoolbord worden gekrauwd.

En het voelt steeds meer gemaakt aan. Ik beluister nog even ‘No Grace’ maar idd dit is geen gracieuze Grace.

Tsjonge, wat jammer ! Ik las de recensies hier en had er echt zin in maar dit ligt gewoon niet in mijn smaak wereld. En misschien is mijn review wat zuur maar wel gewoon eerlijk.

Veel luisterplezier hier allemaal die echt genieten van dit album. Ik ga weer eens verder.

avatar van Benthe Krolle
5,0
Het moet gek lopen, wil dit niet mijn album van het jaar worden.
Elke luisterbeurt opnieuw (en dat zijn er inmiddels aardig wat) laat Kjellvander me weer een nieuwe diepte zien om in te verdwalen. Er staat geen minder nummer op deze donkere parel, waar los van prachtige teksten en een intense sfeer ook de instrumentatie geweldig is: vooral als drumliefhebber kan ik hier enorm van genieten!
5 dik verdiende sterren!

avatar van Zidaan
4,0
About Love and Loving Again is van zo'n ongekende schoonheid, echt zo'n nummer dat live tot een magische, meeslepende weet-ik-hoeveel-minuten-lange prachtversie wordt uitgesponnen, waarbij er van alles door je heen gaat en je alleen maar hoopt dat het nooit ophoudt.

4,5
Deze heb ik net te laat ontdekt voor de jaarlijstjes. Wat een mooie plaat zeg! Compromisloos las ik hierboven en dat dekt wat mij betreft de lading goed. Puur, intens en bloedmooi.

avatar van Coma Cat
Zo, dit is wel echt goed. Het doet me ook aan zoveel denken. Het drumwerk op Trouble, Tindersticks, Julee Cruise, Twin Peaks, de lange nummers, Mark Kozelek, soms zelfs Slint, heerlijk gitaargeluid ook.

Prachtige plaat, sfeervol is een afgezaagd woord maar hier toch erg op zijn plaats. Hierin valt nog heel veel te ontdekken

avatar van likeahurricane
4,5
Live in Amsterdam
No Grace

Gast
geplaatst: vandaag om 16:05 uur

geplaatst: vandaag om 16:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.