menu

Fluisteraars - Gegrepen door de Geest der Zielsontluiking (2021)

mijn stem
3,98 (42)
42 stemmen

Nederland
Metal
Label: Eisenwald

  1. Het Overvleugelen der Meute (8:14)
  2. Brand Woedt in Mijn Graf (7:06)
  3. Verscheuring in de Schemering (20:15)
totale tijdsduur: 35:35
zoeken in:
avatar van Don Cappuccino
4,5
Beluister het volledige album: Gegrepen Door de Geest der Zielsontluiking

Ik schrijf hier later wat meer over, maar de eerste indrukken zijn erg positief.

avatar van Mssr Renard
Leuk zo een dode boom vol tondelzwammen. Tijdens onze wandeltochten komen we er veel tegen. Omdat ze vaak ook versteend zijn, heb ik ook ergens een filmpje dat ik er een drumsolo op geef.

avatar van AOVV
4,5
Twee keer beluisterd ondertussen, en deze bevalt me heel erg, misschien nog wat beter dan voorganger Bloem. Luistert eigenlijk als één lang nummer, deze plaat.

avatar van gigage
Is dit de originele bandnaambelettering? Het komt op mij wat kinderachtig over en de vorige album art was juist zo mooi. Nu is het weer zo cliché >categorie metal>bos op de cover,>oh dan is het black metal. (Of Taylor Swift)

avatar van Don Cappuccino
4,5
gigage schreef:
Is dit de originele bandnaambelettering? Het komt op mij wat kinderachtig over en de vorige album art was juist zo mooi. Nu is het weer zo cliché >categorie metal>bos op de cover,>oh dan is het black metal. (Of Taylor Swift)


Fluisteraars is met dit album wel weer verder terug naar de jaren '90 gegaan qua blackmetal met dit album. Daar is ook een verandering in logo en visuals bij gekomen. Ik zie alleen compleet niet waarom dit kinderachtig zou moeten zijn. Het was een ander verhaal geweest als ze met corpsepaint en pinnen met een semi-stoere blik in het bos waren gaan staan om krampachtig een bepaald ''klassiek'' blackmetalimago uit te stralen. Dit is niet het geval, zie ook de andere bandfoto's voor deze plaat. Ik zie geen verschil met hoe de presentatie van Bloem was. De ''cliché'' boshoes en foto's wordt op een elegante en passende manier uitgevoerd. Net zoals de plaat: het is melancholische en zelfs licht primitieve minimalistische blackmetal, maar wel met hetzelfde gevoel voor zwierige melodieën als op Bloem.

Om verder te gaan op deze plaat: ik vind hem fantastisch. Of ik net als AOVV hem beter vind dan Bloem weet ik nog niet, maar ik merk wel dat deze voor mij diepgaander gaat. Daar waar Bloem meer songgericht is, is Gegrepen door de Geest der Zielsontluiking gefocust op repetitie en sfeerzetting. De band nam alles live op en limiteerde zich tot één opnamedag per track. Alles klinkt dan ook heel organisch en meeslepend met een beperktere instrumentatie dan op Bloem, maar met meer verkenning in de composities. Zo zitten er ook langere dronende stukken in de plaat, in het twintig minuten durende Verscheuring in de Schemering heb ik zelfs even het gevoel naar de metalevenknie van de soundscape-middensectie van Echoes van Pink Floyd te luisteren. Fluisteraars weet met minieme songstructuren en instrumentatie een heel groots geluid te creëren. Het drumwerk is constant bewegend, het gitaarwerk een fenomenale balans tussen subtiele melodie en wazige tremolo en de vocalen zijn een stuk intenser dan op Bloem.

avatar van gigage
Ok, kinderachtig is niet het juiste woord. Het deed me denken aan de cassettebandjes die ik (heel veel) vroeger opleukte met dit soort uit de losse pols gepriegel.
Maar goed, het gaat om de inhoud en daar moet ik me nog in verdiepen.

avatar van niels94
4,0
gigage schreef:
Nu is het weer zo cliché >categorie metal>bos op de cover,>oh dan is het black metal.

Ik heb dat 'clichégevoel' eerlijk gezegd nogal bij de teksten, in elk geval op Bloem, en dat vond ik jammer genoeg een serieuze hindernis op delen van die verder erg fijne plaat.

Maar ik zit hier naar Verscheuring in de Schemering (snapjewatikbedoel) te luisteren, en er ligt nauwelijks nadruk op de daadwerkelijke woorden. En dus blijft over dat ik flink geniet van een uitstekend staaltje meeslepende, sfeervolle blackmetal vol boeiende intermezzo's. Echt jongens, die tweede helft, wat een furie. Ben ook erg te spreken over de productie, heerlijk hoe die drums bijvoorbeeld in de mix liggen en grijpt ook wat terug op het gruizige uit de jaren negentig. Tijd om het hele album maar eens te gaan checken.

EDIT: En dat bleek een prima idee

avatar van AOVV
4,5
AOVV schreef:
Twee keer beluisterd ondertussen, en deze bevalt me heel erg, misschien nog wat beter dan voorganger Bloem. Luistert eigenlijk als één lang nummer, deze plaat.


Een aantal maanden én luisterbeurten later moet ik concluderen dat ik deze effectief beter vind dan Bloem. Dat terwijl de instrumentatie hier beperkter is (op Bloem werd geëxperimenteerd met pauk, trompet en trombone), wat erg knap is. Zoals Don Cappuccino al zegt, weten multi-instrumentalist Mink Koops en vocalist Bob Mollema als geen ander dat de basis zo ontzettend belangrijk is, en ze lijken zich hier dan ook op de essentie te richten, met ook meer focus op de oude school (zie ook die albumhoes).

Want ja, ondanks het beperkter instrumentarium is het duo er wel in geslaagd de horizon te verruimen, wat ik een hele prestatie vind. De composities klinken gelaagder dan ooit, het "less is more"-principe wordt met succes gehanteerd. In de basis horen we hier ziedende black metal met de gekende karakteristieken (grootse, nijdige riffs; blast beats en dondergeroffel; ijzingwekkende schreeuwen) en hoewel dit op zich al erg goed wordt uitgevoerd, is het niet de grote troef van deze plaat in mijn ogen. Neen, de genialiteit schuilt 'm net in het onverwachte. En waar ze dat op Bloem brachten middels de introductie van onconventionele instrumenten, doen ze dat hier door rustposes in te bouwen, door onverwachte doch meesterlijke overgangen te initiëren zonder dat het ook maar een tikkeltje geforceerd lijkt, en ook qua sfeer subtiele transities door te voeren (in de tweede track wordt zo bijvoorbeeld van "pisnijdig" naar "licht euforisch" geschakeld zonder dat je er zelf erg in hebt).

Baslijntjes zijn ook steeds meer een dingetje aan het worden in mijn muziekbeleving. Het zijn subtiele penseelstreken op een canvas, die je na een eerste, wat oppervlakkige inspectie niet meteen opmerkt, maar zich - zeker met de koptelefoon! - per luisterbeurt prijsgeven. Ik merk dan ook dat Gegrepen door de Geest der Zielsontluiking op dat vlak een rijk voorziene vijver betoont om in te vissen. De overgangen tussen de composities zijn daarnaast ook fantastisch gedaan, naadloos eigenlijk, zodat het lijkt alsof je naar één lang nummer zit te luisteren. Opener Het Overvleugelen der Meute wordt afgesloten met een soort bevreemdend tribaal ritme, waarna Brand Woedt in Mijn Graf ziedend openbarst (is het natuurlijk ook aan zijn titel verplicht). Dit openingskwartier vormt slechts het voorprogramma, want Verscheuring in de Schemering is met zijn 20 minuten pas echt een tour de force.

De teksten zijn, hoewel Mollema in feite goed verstaanbaar is, voor mij van minder belang. Ik schreef bij Bloem al dat ze wat potsierlijk overkomen, en de titels van album en songs zeggen wat dat betreft al genoeg, denk ik. Op muzikaal/instrumentaal/compositorisch vlak is dit echter zo meesterlijk, dat het slechts een microscopisch euvel is.

Indrukwekkend ook, tot slot, dat Fluisteraars reeds na een jaar met deze nieuwe plaat komt, en het er dan nog eentje is van torenhoog niveau. Van de eerste riff over elke geweldige sfeershift en de schitterende, beklemmende soundscape-passage (met donderende drums en machinale geluiden, uiteindelijk uitmondend in een heerlijk euforisch klinkende riff) in het slotstuk tot het absolute einde, dat je nog eens helemaal door elkaar husselt en vervolgens op z'n Pink Floyd's naar de exit stuitert.

4,5 sterren

avatar van bonhovinyl
4,5
Ja! Geweldige black metal plaat met volop atmosfeer, experimentele passages en precies de goede (gruizige) productie. Beste plaat van Fluisteraars in mijn optiek!

avatar van Johnny Marr
4,0
Verscheuring in de Schemering blijft zo achterlijk tantoe kutjegeniaal hé. Damn.

avatar van bonhovinyl
4,5
Johnny Marr schreef:
Verscheuring in de Schemering blijft zo achterlijk tantoe kutjegeniaal hé. Damn.


Ja, ja en ja! Die intro is niet normaal geniaal.

avatar van Lau1986
4,0
Dit is een heerlijk album van de band. Het klinkt allemaal eigenlijk als een klok en voor je het weet is het album alweer afgelopen. Heerlijk genieten.

avatar van ABDrums
4,5
Bij Bloem viel het kwartje van de week, dus reden genoeg om Zielsontluiking nog eens te proberen. Conclusie na weer wat verse luisterbeurten: hij bevalt me beter dan dat hij voorheen deed, maar vooralsnog wil het kwartje nog niet volledig vallen. Ik denk dat dat komt omdat dit meer beweegt richting de pure blackmetal, iets waar mijn interesse niet echt ligt en waar ik nog niet echt aan gewend ben. Daarentegen heb ik wel het gevoel alsof het beter bij me begint te klikken, maar ik heb nog steeds een lange weg te gaan om blackmetal volledig te kunnen appreciëren.

De situatie op het moment is dat ik blackmetal met verschillende 'verrassingscomponenten' (neem bijvoorbeeld het klassiek-symfonische aspect van Anthems To The Welkin At Dusk of de schizofrene, 'no holds barred'-methode van Deathspell Omega) erg kan waarderen, maar de old-school blackmetalsound zelf wat minder. Wat me dan voornamelijk tegenstaat bij de old-school blackmetalsound is de vaak zeer rommelige productie en het overmatige gebruik van blastbeats. Ik snap dat de productie van blackmetal in de jaren '90 zo zijn charme heeft, dat het bij de muziek past, etc., maar ik ben er simpelweg geen fan van. Daarnaast ben ik geen fan van drummers die denken vijftig minuten lang te moeten blastbeaten op 220 bpm. Wanneer ik dat hoor ben ik er erg snel klaar mee. Ik houd juist van dosering van blastbeats en van fijne accenten wanneer er blastbeats worden gespeeld (denk aan een drummer als Blake Richardson, die kan dat echt enorm goed. Er zijn natuurlijk meer voorbeelden te noemen).

Gelukkig weet Fluisteraars deze beide euvels te vermijden op dit album. Qua geluid wordt er meer teruggegrepen op jaren '90 blackmetal, maar wat dit album zo onderscheidend maakt is de enorme dynamiek, gelaagdheid en complexiteit die de drie composities kenmerken. Gaaf vind ik vooral de manier hoe dit album is opgenomen; alle instrumenten in één take binnen één dag, zonder productionele poespas zoals overdubs. Wat Fluisteraars met die benadering voor elkaar speelt is om drie ademende composities neer te zetten vol atmosfeer en natuurlijke overgangen. Dit vind ik vooral bijzonder omdat er, naast deze atmosfeer en natuurlijke overgangen, toch sprake is van enorm veel dynamiek en diepte binnen de composities. Dat is naar mijn mening de kracht, de vernieuwing en het geniale van deze plaat en ook hetgeen wat mij ervan weerhoud om dit als 'pure', 'old-school' blackmetal te betitelen. Petje af voor Fluisteraars dat ze daarin de perfecte balans hebben weten te creëren. Ook de productie vind ik eigenlijk uitstekend te noemen; het geeft wel een beetje de rommelige vibe van de jaren '90, maar aan de andere kant liggen alle instrumenten behoorlijk fijn in de mix en is het totaalgeluid vrij helder.

Fluisteraars is er dus in geslaagd om de aspecten van blackmetal die ik fijn vind, de geniale gelaagdheid en natuurlijkheid van de composities (ik zou dat wel als 'verrassingscomponent' willen betitelen ) in combinatie met een productie die knipoogt naar de jaren '90, maar die alsnog vrij helder is, te combineren met een geluid dat meer neigt naar de pure blackmetal van de begintijd. Enerzijds past dit dus uitstekend in mijn blackmetalstraatje, maar anderzijds juist ook niet. Dat stukje 'anderzijds juist ook niet', is iets waar ik aan aan het wennen ben, en het zou weleens dit album kunnen zijn dat maakt dat ik het wel pruimen kan, dat echte blackmetalgeluid. Mocht Zielsontluiking daarin slagen, dan voorzie ik een erg hoge score voor dit album.

Ik zal nog vele, vele luisterbeurten nodig hebben om dit werkje volledig op waarde te kunnen schatten, maar ik voel aan mijn water dat ik niet héél erg lang meer nodig ga hebben. In alle drie de composities hoor ik echt fantastische stukken muziek waar mijn metalen hart sneller van gaat kloppen. Misschien dat dit album het bij mij uiteindelijk beter gaat doen dan Bloem, wie weet, de tijd zal het leren. Een beoordeling volgt nog, want ik vind het niet eerlijk een cijfer aan een album te koppelen wanneer het kwartje nog niet volledig is gevallen (maar wel deels), maar dat komt vast goed.

Wordt vervolgt... (als ik het niet vergeet )

avatar van ABDrums
4,5
Ik heb deze plaat vandaag maar weer eens opgelegd, ook deels vanwege de opvolger die bijna uitkomt, en ik moet concluderen dat ik geen woord zou willen veranderen aan mijn uitgebreide oordeel van afgelopen zomer. Gegrepen door de Geest der Zielsontluiking (echt een mooie titel overigens) is en blijft een zeer meeslepende, organische en intense luisterervaring die geen seconde verveelt. De enorm diepe gelaagdheid en de zeer natuurlijke manier van componeren zijn nog steeds de twee aspecten die deze plaat onderscheidend maakt van genregenoten, zoals ik ook in mijn vorige bericht heb geprobeerd te betogen.

Ik kijk uit naar wat de band op de opvolger ten gehore gaat brengen: Wordt dat een plaat die meer neigt naar het wat helderdere, studio-esque van Bloem, of wordt de organische en vrije lijn die de band op egrepen door de Geest der Zielsontluiking heeft ingezet op de opvolger voortgezet? In beide gevallen ben ik meer dan tevreden, dus laat die opvolger maar komen!

avatar van Robertoooooh
Ik ben normaal helemaal niet van dit soort “muziekjes”, maar aangemoedigd door de bandnaam, songtitels en de stukjes proza hierboven van mede-sitebewoners toch maar eens beluisterd. En ik vind het prachtig! Helaas is de productie wat matig, maar de “muziekjes” kunnen me meer dan bekoren. Ik trek zelfs de “zang” hierbij nog. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!

Als dit blackmetal is, eet ik mijn schoen op. Stevige dreampop, shoegaze misschien, postrock dan? Maakt ook geen reedtd uit, het is prachtig!

avatar van Lau1986
4,0
De productie matig? Gelukkig is de productie niet glad gestreken en ontzield.

avatar van ZAP!
gigage schreef:
Ok, kinderachtig is niet het juiste woord. Het deed me denken aan de cassettebandjes die ik (heel veel) vroeger opleukte met dit soort uit de losse pols gepriegel...
Vind dit bandlogo ook gewoon niet kunnen.

avatar van ABDrums
4,5
ZAP! schreef:
Vind dit bandlogo ook gewoon niet kunnen.

Ik ben benieuwd wat je hier dan van vindt.

avatar van ZAP!
ABDrums schreef:
Ik ben benieuwd wat je hier dan van vindt.
Al een stuk beter!

avatar van EvilDrSmith
ABDrums schreef:
Ik ben benieuwd wat je hier dan van vindt.
Beetje mosterd na de maaltijd, maar aangezien we elkaar hier van MuMe "kennen": je weet toch dat het logo van Blood Incantation leest als New Times Roman of Courier vergeleken met het bandlogo van deze grappenmakers?

Om toch nog even on topic wat zinnigs te melden: heel benieuwd of zij hun werk live kunnen overbrengen. Afgelopen augustus hun concertdoop gehad (op nota bene IJsland) en ik kijk enorm uit naar hun optreden op Roadburn 2024.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:29 uur

geplaatst: vandaag om 21:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.