Als groot Donna Summer fan zijnde had ik het originele
I'm a Rainbow album natuurlijk al. Een album dat voornamelijk leuk is voor de heb, want ik draai hem vrij weinig. Waarom? De nummers zijn gerust leuk, maar er mist iets, een bepaalde magie die ik op de meeste van haar andere albums wél hoor.
Dat iets missen ligt waarschijnlijk aan het feit dat het voornamelijk bestaat uit demo's. Donna's toenmalige platenbaas David Geffen blies de sessies voor dit album vroegtijdig af, omdat hij na het floppen van
The Wanderer, wilde dat Donna haar vaste team bestaande uit Giorgio Moroder en Pete Bellotte achter zich zou laten en voor een meer R&B-achtige sound zou gaan. Wat overigens resulteerde in het erg mooie, door Quincy Jones geproduceerde
Donna Summer album.
En toen werd een half jaar geleden deze
Recovered & Recoloured versie aangekondigd. In eerste instantie dacht ik dat het om een gewone heruitgave ging met meer passend artwork en that's it. Toen werd bekend dat er wat de vinyl uitgave betreft een één disc én een twee disc versie zouden verschijnen. Daar het originele album zestien tracks telt ging ik ervan uit dat de twee disk versie het volledige album zou bevatten en de één disk een soort van highlights versie zou worden.
Echter niets bleek minder waar, de Donna Summer Estate heeft écht tijd en energie in dit project gestoken. Het begint al met schitterend artwork, om je vervolgens omver te blazen met volledig bewerkte versies van wat naar hun mening de tien beste songs van het originele album zijn.
Wat overblijft is een beknopt, 10-track-tellend album waarop elk nummer 'opnieuw bedacht' is door een aantal bekende producers/remixers zoals Junior Vasquez, Ladies On Mars, Le Flex, Oliver Nelson, Figo Sound en Jean Tonique. Waardoor het veel meer als een hedendaags product klinkt, maar tegelijkertijd ook prima overeind blijft staan naast Donna's hit albums uit haar disco gloriedagen.
In tegenstelling tot het origineel, zal ik deze I'm a Rainbow nog héél vaak opzetten.
De twee disc versie betreft trouwens een vijftal remixen op transparant vinyl. Ook weer leuk voor de heb, maar de reguliere één disc is waar het écht om gaat. Op schitterend blauw vinyl!
En al betwijfel ik of deze versie iets zal doen in de album hitlijsten, daarvoor wordt er ook te weinig gedaan qua promotie, ik weet zeker dat áls Donna van boven op ons neerkijkt zij super trots is op deze heruitgevonden uitgave van een album dat zo speciaal voor haar was.