Amy Macdonald - This Is the Life (2007)

Leuk afwisselend en goed album van een zeer talentvolle maar jonge zangeres. Aanrader, ik hoop dat het een beetje aanslaat ze verdiend het!

3.5* (voorlopig, hele grote kans op een 4* uiteindelijk)

Erg sterk album. Zitten juweeltjes tussen zoals 'Lets start a band' en 'Poision Prince'. 4*

Jammer dat haar concert van de achttiende niet doorgaat. Goede cd, misschien iets te weinig afwisseling, maar het klinkt erg lekker.

Allemaal net iets teveel van hetzelfde. ook weer zo`n vrouw met een gitaar. Iets teveel middenmoot.
2,5*

Waanzinnig debuut! Ik denk dat dit album voor mij het Engelstalige album van het jaar gaat worden. Gekeken naar het aantal plays op m'n iPod en CD-speler is dat het al. Ik ben ook weer niet de enige, want This Is the Life kwam op #2. binnen in de UK Official Album Chart en had al na 4 dagen gouden status, oftewel 100.000 verkochte exemplaren. Ik begreep dat ze in Groot-Brittanië in korte tijd al enorm populair is geworden. Zoals altijd gaan er maanden overheen voordat het op redelijke grote schaal overwaait naar Nederland. Amy's mate van bekendheid zal hier wel in stormversnelling als ze eenmaal op radio/tv te horen. Dan slaat het echt wel aan - terecht natuurlijk - maar het zal het luisteren naar haar muziek minder bijzonder maken. James Blunt's album vond ik bijvoorbeeld toen hij hier nog onbekend was een stuk leuker dan nu. Maar goed, het zou raar zijn als Nederland niet voor nummers zoals Mr. Rock 'n' Roll en Poison Prince zou vallen.

Favoriete nummer? Het is vrij lastig om slechts 1 nummer als favoriet te hebben. Omdat ik This Is the Life al heel vaak gehoord heb is er voor mij wel een nr.1 (het titelnummer), maar het ligt allemaal zo dicht bij elkaar. Ik vind slechts Footballer's Wife en Road to Home/Caledonia een klein beetje saai maar dat komt vooral door de geweldige kwaliteit van de andere nummers.

In het begin kende ik eigenlijk alleen de eerste 3 nummers goed, Mr. Rock 'n' Roll, This Is the Life en Poison Prince. Nr. 1 en 3 waren de singles dus die ben ik in eerste instantie vaker gaan draaien; kwam ik het eerste aan toe. Maar This Is the Life zit ertussenin dus dat werd ook een bekend nummer. En eigenlijk kreeg dat nummer al snel een magisch tintje en dat is altijd zo gebleven. Later ben ik de rest van het album pas goed gaan ontdekken en toen zijn Let's Start a Band (geweldig einde :-d ), Barrowland Ballroom (die tempoversnelling en A Wish for Something More (gewoon erg vrolijk, leuke tekst) ook tot m'n favoriete nummers gaan horen. Verder blijven Mr. Rock 'n' Roll en Poison Prince erg goede nummers, ritmisch gezien en qua tekst.

This Is the Life is wel zo'n album waarvan je kunt zeggen dat de singles zeker niet de uitschieters zijn. In veel albumtracks zit ook een kwaliteit die je op de meeste commerciële albums niet snel tegenkomt (omdat het vaak toch vluchtig geproduceerd wordt). Dat maakt dit debuut van Amy gewoon zo goed. Ik beleef vooral veel plezier aan een album als ik eigenlijk niets hoef te skippen.

Ik hoor weleens dat ze weinig afwisseling zou hebben, maar dat is denk ik meer een kwestie van smaak. Omdat ze een aparte stem heeft (vooral het Schotse accent maakt haar uniek), zul je als je maar een paar luisterbeurten aan het album besteed voor je gevoel veel van hetzelfde tegenkomen mijns inziens. Maar ritmisch gezien zijn alle nummers zo verschillend en het is eigenlijk gewoon een genot om het hele album in 1 ruk af te spelen. Voor mij verveelt het gewoon geen moment, en de liedjes worden er ook niet meer op na ze tientallen gehoord te hebben. :-d

Daarom 5 welverdiende sterren. Ik hoop dat Amy de lijn van dit debuut kan volhouden. Ze heeft het voordeel dat ze nog zo jong is en eigenlijk enkel zich nog kan verbeteren als singer/songwriter.

Ze toert trouwens deze dagen met Paul Weller door Europa, wat betekent dat ze o.a. in Groningen en Amsterdam in zijn voorprogramma staat. Die dagen kwamen mij niet goed uit, maar ik zie haar liever live met een gewoon optreden. En met alle respect voor Paul Weller, maar als je ook in Nederland wilt doorbreken (wat volgens mij het doel is van de concerten) kun je dat niet beter in ander voorprogramma staan, bijv. van een iets commerciëlere/bekendere artiest?

Erg leuke cd! Ik ben het ook helemaal niet eens met platedraaier. In tegenstelling tot wat ik verwachtte is deze vrouw wel degelijk uniek bezig. Dat is ook de enige reden dat ik deze plaat wél, en ook regelmatig, draai....

Ik vind vooral dat schotse accent wat hebben,heerlijk gewoon!

Pff als je dit een vrouw met een gitaar noemt zijn er idd veel van het zelfde. Ik weet niet zeker hoor maar volgens mij hoor ik af en toe ook een ander instrumentje voorbijkomen

Ik noem haar een vrouw met een gitaar, omdat ze een vrouw is en gitaar speelt. Net als b.v. KT Tunstall, Stevie ann, Charlie Dee, Alanis Morrisette en nog meer vrouwen die gitaar spelen.

En verder bedoel ik gewoon te zeggen dat ik het geen spannende muziek vind. Vrij saai zelfs. Gewoon weer een cd met pop liedjes die voor mij niets toevoegd. Ze heeft overigens wel een mooie stem, maar ze voegt niets toe. En de andere instrumenten maken de muziek ook niet spannend.

Inderdaad een erg aangenaam en sterk album. Na pas een aantal luisterbeurten hebben de nummers zich al genesteld in mijn oor als een pasgeboren kuikentje in haar moeders nest (ervan uitgaand dat het niet in een massa fabriek wordt uitgebroed). Trouwens ook een mooi voorbeeld hoe een portret-foto op de hoes erg stijlvol en mooi kan zijn..

@ platedraaier: Ik luister ook naar KT Tunstall, Stevie Ann, Charlie Dee dat soort artiesten maar wat Amy naar mijn mening een stuk beter maakt is dat ze in vergelijking tot die artiesten spannendere muziek maakt. Neem bijvoorbeeld Let's Start a Band en Barrowland Ballroom, echt saai kun je die nummers niet noemen.

Jaja, dus als we bij het andere geslacht de man met gitaar in beeld brengen reken je daar alle mannen toe die een gitaar spelen? Dan zijn er idd wel heel veel.... Maar goed, sorry dat ik een beetje zwaar reageerde, het is mijn mening ik de term "... met de gitaar" hier niet toepasselijk vind.

Een Mooi en Fris album van een zeer talentvolle beginnende artieste. Soms opgewekt, soms wat rebels, soms wat triest maar nooit vervelend.

voor mij gewoon de volle mep.
5

Steengoed debuut. Normaal voel ik niet zo veel voor die singer-songwriters. Er zijn maar weinig zangers(essen) in dit genre die me kunnen bekoren. Toch vind ik Amy MacDonald songs maken van grote klasse. Songs zijn voor mij afwisselend, catchy en ook wel weer intens. Heb het album al in mijn auto grijsgedraaid.

Amy vaagt met dit album veel andere beginnende, kwijlende songwriters (waaronder Stevie Ann, Katie Malua,) weg en stelt daarbij een nieuwe maat vast.

Een ander aankomend Brits talent die wellicht aan de nieuwe maatstaf kan voldoen is Adele Adkins. Een meid met wonderschone stem en ook pakkende songs. Ontdekt via een studenten talentenjacht in Londen. Vervolgens een wervelend live-optreden bij Jools Holland tussen grootheden als Paul McCarthy en Editors. Begin 2008 zal haar eerste album uitkomen. Luister maar eens naar het nummer Daydreamer op http://www.myspace.com/adelelondon en http://www.youtube.com/watch?v=4Q_z2WkSKTc

Een album dat je echt ieder moment van de dag kan draaien (of de hele dag )

Een album die meteen binnengaat, waarschijnlijk zal er wel een versheidsdatum op dit album staan maar toch een 4,5*

Rare bij deze plaat is dat ik de nummers bijna niet uit elkaar kan houden en ik toch (bijna) elk nummer goed vind. Meestal gaat dat niet zo samen.

Wilde vandaag (na eerst proefgeluisterd te hebben) het originele album aanschaffen.

Maar de Cd had maar 10 tracks ipv 11. Road to home stond er niet op.

Bestaan er 2 versies van?

Raar dat ze zo weinig airplay krijgt (in België althans), moet niet onderdoen voor Lilly Allen en Kate Nash

Dat moet haast wel, want ik heb de cd met 11 tracks gezien.

Dat is in Nederland ook zo. Kate Nash, Lily Allen (en tegenwoordig ook Terra Naomi) hoor je nog wel op de betere radiozender, maar Amy Macdonald wordt compleet genegeerd. Terwijl Poison Prince al wel hier als single is uitgebracht. Onbegrijpelijk, maar ook zonder deze steun breekt ze nog wel door denk ik.

Voor degene die het nog niet weten, er staat een hidden track op.

na het einde van het laatste nr. hoor je een minuut niks en dan zingt ze een kort lied. dat volgens mij over een plaats gaat (caledonie?)

Ik vind bijv. de hype Stevie Ann ook helemaal niks, totaal niet aanstekelijk. Deze CD vind ik dan wel wat beter te pruimen moet ik zeggen. 3 sterretjes.

goede stem ... best een goed album. en als vergelijking met vrouwen die ook gitaar spelen ... Amy MacDonald is een stuk beter dan bijv. Alanis Morrisette, een heel stuk (zelfs "tig" keer) beter dan die Katie Melua, maar niet zo indrukwekkend of goed als KT Tunstall.

jammer genoeg zal die eerste twee (Morrisette & Melua) veel meer betaald pers krijgen en dat betekent meer CDs verkopen ... zo werkt dat tegenwordig

Beter dan Alanis? Sorry hoor, maar echt niet he? Daar mist deze dame toch power in haar stem. De muziek vind ik ook stukken minder dan Alanis. Die rockt veel meer. Ongelooflijk hoge waardering voor deze matige poezelige zangeres zeg..

Tja...ik heb dus weer heeeelemaaal niets met Alanis! Kga hier wel een half puntje omlaag. Iets minder houdbaar dan ik dacht....

Zij heeft exact dezelfde stem als ..................tsja ,daar kan ik nou niet opkomen. een artieste uit sixties/seventies volgens mij.
Zou dat niet Melanie kunnen zijn?

Al die vergelijkingen met met name Amerikaanse en/of (veel) oudere zangeressen!

Wat vind je van deze: de vergelijking met de ook Schotse ook 19-jarige ook singer/songwriter Paolo Nutini. Let ook op de stem en de deels vergelijkbare muziek.
(Dit vergelijk is trouwens een compliment...)

Ik zag haar op 1 staan bij Amazon.co.uk: bij pop en op 2 bij rock. Daarom ging ik gelukkig maar eens luisteren. Het duurt schijnbaar soms wel even voor goede muziek uit Engeland wordt opgepakt.

Beste MusicMeter users: don't miss this one! Het is echt prachtige muziek, vele sterke songs en heel mooi gezongen. Het is ongelooflijk dat deze dame 19 jaar is. Ik verhoog 'm met een 0,5*

Helemaal mee eens, een echte parel met geweldige mooie en pakkende liedjes. Lentemuziek die blijft nazingen in je hoofd. Deze dame verdient veel meer aandacht en airplay.
Vertel het door allemaal.....leve Amy

Amy treedt binnenkort op in de KLEINE zaal van Paradiso met dit debuutalbum. Ik zou het niet missen.