menu

Boston - Third Stage (1986)

mijn stem
3,32 (158)
158 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: MCA

  1. Amanda (4:16)
  2. We're Ready (3:53)
  3. The Launch (3:00)
  4. Cool the Engines (4:23)
  5. My Destination (2:12)
  6. A New World (0:36)
  7. To Be a Man (3:33)
  8. I Think I Like It (4:11)
  9. Can'tcha Say (You Believe in Me) , Still in Love (5:18)
  10. Hollyann (5:17)
totale tijdsduur: 36:39
zoeken in:
Duco van Deugen
Derde album van de groep die inmiddels alleen nog bestond uit de harde kern, namelijk Tom Scholz en Brad Delp. Als gevolg van zakelijke strubbelingen zit er liefst 8 jaar tussen deze LP en hun vorige. Dat stond het succes echter niet in de weg. Ook deze plaat bereikte weer de nummer-1 positie in de VS.
Er werden diverse singles van getrokken, waarvan "Amanda" de meest succesvolle was over de hele wereld. Dit is tevens het eerste album waarbij de 'puristen' van Boston gebruik maken van synthesizers.

Geluidskwaliteit is zeer goed te noemen. Een dikke '4' voor dit album.

avatar van RonaldjK
3,5
In de jaren rond de brugklas ontdekte ik de charme van de scheurende gitaar, mede door Boston dat in die dagen furore maakte met hun eerste twee albums. Als nummer drie acht jaar later verschijnt, is mijn smaak via Saxons en Maidens en vervolgens Metallica’s ontwikkeld naar heftiger genres. Ik was inmiddels een twintiger toen Boston terugkeerde; hun stijl was onveranderd, maar ik was geen twaalf meer...

Die acht jaar wachten op Third Stage waren ook enkele Bostonleden teveel. Interessant zijn hun albums Barry Goudreau (1980) en Orion the Hunter (1984).
De weelderig klinkende Bostonsound keerde echter pas volop terug met Third Stage, laat dat maar aan geluidsknutselaar Tom Scholz over. Maar Amanda (begin december 1986 #22 in de Nationale Hitparade) vond ik qua compositie saai, dan hoorde ik veel liever de hitsingles van de vorige albums terug. Desondanks erg leuk om de bijdrage van lullaby1987 hierover te lezen!
Op Third Stage komt de boel qua tempo maar moeilijk op gang en als dat gebeurt, wordt nogal eens snel teruggeschakeld. De vlottere liedjes komen daarbij vaak moeizaam op gang, getuige We’re Ready, of de riffs ervan zijn gemakzuchtig, getuige de coupletten van I Think I Like It.

Waar ik kriegel van word, zijn de toetsenintro’s met aanslag op de hele tel; alsof je naar Whitney Houston luistert. Zeker als een spanningsopwekkend instrumentaaltje de B-kant aftrapt, om te worden gevolgd door een anticlimax van het intro van To Be a Man! Nee, veel liever dan dit plink-plink op elke tel hoor ik de akoestische gitaren van de vorige twee Bostonalbums.
Vier nummers stijgen boven de middelmaat uit: de twee korte instrumentale nummers The Launch (waarom opent die de plaat niet?) en A New World hadden van mij veel langer mogen duren; gezongen wordt op Cool the Engines en Can’tcha Say, dat na een pianointro heerlijk uitwaaiert met die brede gitaarsound en geïnspireerd gitaarwerk.

Tegelijk realiseer ik me dat ik zeur. Waar ik de B-kant van voorganger Don’t Look Back te eenvormig vond met teveel uptempo songs, is het me hier juist te langzaam. Live mixten ze up- en downtempo: in maart 1987 stond de band voor het eerst in vijf jaar weer op het podium. De setlist van die tournee laat zien hoe ze oud en nieuw werk combineerden tot een gevarieerde set.

Duco van Deugen vroeg zich af bij Don’t Look Back of ik ook acht jaar zou wachten met mijn mening; ik wilde hem bij deze melden dat ik dat sneller heb gedaan, maar zie dat hij geen MuMens meer is. Hopelijk gaat het hem goed en leest hij dit…

avatar van vielip
4,0
Gaaf om die setlist te zien! Wat me gelijk opvalt is dat ze al vrij vroeg in de set hun drie grootste hits achter elkaar knallen. Gedurfd aangezien vrijwel alle bands ze bewaren voor een eindspurt.

avatar van gaucho
3,5
Ja, leuke setlist. Ik vind het ook opvallend dat ze niet afsluiten met hun grootste hits, maar juist met - in mijn ogen - wat mindere nummers als Let me take you home tonight en Party. Qua inhoudelijke betekenis snap ik die keuze, maar het blijft een beetje vreemd.

En ik ben het eens met RonaldjK: die setlist geeft indirect haarfijn aan wat het grote manco is van Third Stage: het tempo ligt te laag. Ik vind het een goede plaat, maar was na acht jaar wachten - nou ja, in de tussentijd was er gelukkig genoeg andere muziek om van te genieten - toch een beetje 'underwhelmed' over het eindresultaat. En dat zat 'm met name in het feit dat de LP maar moeizaam op toeren kwam, muzikaal gesproken. De afzonderlijke nummers zijn op zich best in orde, maar het wordt geen lekker rockende eenheid, en dat had ik op basis van de twee voorgangers toch wel verwacht.

En ja, ook ik heb het altijd raar gevonden dat Third stage niet gewoon opent met The Launch (en voor mijn pzart eindigt met My Destination). Dat ligt toch vreselijk voor de hand, om zo de spanning een beetje op te bouwen aan het begin van een plaat? Maar misschien wilden ze gewoon de hit vooraan zetten.

In de VS werd Amanda nummer één, en dat zal wel mede op basis van de hoge verwachtingen zijn geweest. Ik vind het een mooie ballad, maar productietechnisch vind ik hem slecht uit de verf komen. Die digitale drums klinken echt nergens naar, een kritiekpunt dat ik in mindere mate ook heb op de rest van het album. De vocalen en de gitaarsound zijn weer enorm goed vastgelegd, maar de mix als geheel klinkt niet lekker, met name door die fantasieloos klinkende drums. Die hadden best wat meer mogen knallen. Zeker in 1987, toen dat heel gebruikelijk was.

En inderdaad, ook teveel ballad-achtige stukken. Voor het evenwicht - en voor de speelduur - hadden ze er eigenlijk nog best een nummer bij mogen plaatsen in de sfeer van Cool the engines, wat ik samen met Can'tcha say het beste nummer van de plaat vind.

4,0
Alle albums van Boston zijn geweldig. Een unieke eend in de hardrock bijt. Dit album is daarop geen uitzondering. Geweldige sound van Scholz en co. Zo en alleen zo hoort hardrock te klinken. Geen overkill maar gewoon zalige rock. 4 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 10:40 uur

geplaatst: vandaag om 10:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.