menu

Editors - EBM (2022)

mijn stem
3,15 (171)
171 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Electronic
Label: [PIAS]

  1. Heart Attack (5:48)
  2. Picturesque (5:09)
  3. Karma Climb (5:18)
  4. Kiss (7:50)
  5. Silence (5:40)
  6. Strawberry Lemonade (6:17)
  7. Vibe (3:39)
  8. Educate (6:50)
  9. Strange Intimacy (6:24)
totale tijdsduur: 52:55
zoeken in:
avatar van Juul1998B
2,0
Ik ben het eens met de meeste mensen hier. Ook voor mij zijn de editors nu af.
Leuk geprobeerd om 80s te gaan, matig resultaat.
Ik zet nog even het eerste album op om dit weg te spoelen.
Voor de mensen die dit wel goed vinden, geniet! ( met mate)

avatar van Pinsnider
4,5
Barney Rubble schreef:
Ik vind de geldingsdrang van sommige gebruikers dan weer grappig. Klaarblijkelijk is het niet afdoende om een mening te poneren. Andermans mening moet ook even door het slijk gehaald worden. Uiteindelijk is het echter eigenlijk allemaal simpel: sommigen waarderen een plaat, anderen hebben er minder mee. Bij de volgende discussie geldt weer precies het omgekeerde . C'est ça.


Laten we daar samen het glas op heffen ( na het eerst gevuld te hebben) maar welke plaat zetten we daar bij op??

avatar van west
3,5
Juul1998B schreef:
Ik ben het eens met de meeste mensen hier. Ook voor mij zijn de editors nu af.
Leuk geprobeerd om 80s te gaan, matig resultaat.

Voor de mensen die dit wel goed vinden, geniet! ( met mate)

Hoezo de meeste mensen hier? Een flink deel bevalt het wel (36 van de 52 stemmers).

Verder dank: ik zal met mate genieten.

avatar van Juul1998B
2,0
west schreef:
(quote)

Hoezo de meeste mensen hier? Een flink deel bevalt het wel (36 van de 52 stemmers).

Verder dank: ik zal met mate genieten.

Meer in de zin van de reacties die veelal negatief zijn. Heb ze niet getelt maar dit is een gevoel

avatar van vanwijk
4,0
Barney Rubble schreef:
Ik vind de geldingsdrang van sommige gebruikers dan weer grappig. Klaarblijkelijk is het niet afdoende om een mening te poneren. Andermans mening moet ook even door het slijk gehaald worden. Uiteindelijk is het echter eigenlijk allemaal simpel: sommigen waarderen een plaat, anderen hebben er minder mee. Bij de volgende discussie geldt weer precies het omgekeerde . C'est ça.


Ik moet zeggen dat ik de opmerking dat andermans mening nog even door het slijk gehaald moet worden eigenlijk wel mee vind vallen bij dit album. Heb wel eens anders gelezen op dit onvolprezen forum.
Dat er liefhebbers zijn van het oudere werk die EBM wat minder kunnen waarderen is een gegeven (ook hier in huize vanwijk kijken we verschillend aan tegen deze plaat) en ik kan me dat ook voorstellen. Toen was het een andere band, maakten ze andere muziek.
Ik moet bekennen dat ik het debuutalbum of An End Has A Start zelden of nooit draai maar teruggrijp naar The Weight Of Your Love of In This light and on This Evening.
Ik blijf bovenmatig genieten by the way!

avatar van dennis1808
2,5
Matig album. De toevoeging van Blanck Mass is niet per se een selling point, de ideeën zijn op en ik heb eigenlijk naar een hoop gebakken lucht zitten luisteren. Maar het is prima weg te luisteren gebakken lucht. Op de achtergrond nog niet zo slecht.

avatar van west
3,5
dennis1808 schreef:
...de ideeën zijn op en ik heb eigenlijk naar een hoop gebakken lucht zitten luisteren. Maar het is prima weg te luisteren gebakken lucht. Op de achtergrond nog niet zo slecht.

Ik zie het juist omgekeerd: Editors gaat niet op de oude bekende veilige weg door en zet met nieuwe ideeën een deels vernieuwd geluid neer. Dat is tenminste lef hebben.

avatar van LucM
2,0
Editors is toch eerder op de synthipoptoer gegaan met name op hun derde album In This Light and on This Evening, dus zo vernieuwend is dat niet. Met het verschil dat het resultaat destijds veel beter was met pakkende songs.
De songs op EBM zijn te vlak, te langdradig en weten mij nauwelijks te boeien.

avatar van bonzo66
rkdev schreef:
EBM… Editors Blanck Mass ??
Electronic body music?

avatar van coldwarkids
3,5
bonzo66 schreef:
(quote)
Electronic body music?


Editors Blanck Mass .

avatar van WesleyX16
3,0
bonzo66 schreef:
(quote)
Electronic body music?
Was ook het eerst wat bij me op kwam, toen ik die titel zag.

avatar van coldwarkids
3,5
bonzo66 schreef:
(quote)
Electronic body music?


Grapjas

avatar van Olivia
3,5
Ik las dat het staat voor Editors Blanck Mass.
Maar inderdaad, het heeft wat weg van electronic body music. Maar eerlijk gezegd reken ik daar andere formaties onder, bijvoorbeeld VNV Nation (en vroeger Nitzer Ebb, Front 242, iets later bijvoorbeeld Suicido Commando en Combichrist).
Maar prima als de heren van Editors zich door dit genre hebben laten inspireren. Ik vind het wel lekker eigenlijk. Ik heb al gemerkt dat ik goed op dit album kan hardlopen. Juist door het uptempo en de beats.

Okay het is weer anders dan hun vorige werk maar dat vind ik alleen maar fijn. Juist bands die elke keer weer iets vernieuwends afleveren weten mij de boeien. Een goed voorbeeld van wat mij allang niet meer boeit is de muziek van The Stereophonics. Echt op élk album staan dezelfde nummers, alleen met een andere tekst eronder.

Van mij krijgt EBM 3,5 *!

avatar van EttaJamesBrown
3,0
Mijn vrouw was hard-core fan waar ik wat achteraan hobbelde. Nu is ze gematigd positief. Dat betekent dat ze bij de oude platen blijft plakken.

Ik houd het bij deze beluistering

4,0
Volg de editors vanaf hun prille begin …
Dit album is voor mij prima en geeft ff een frisse wind…
Het eerse album is nog steeds mijn favoriet.
Maar met EBM kan ik weer ff vooruit en lekker genieten…
Wil ik nostalgie dan zet ik wel een oudere plaat van hun op…
Voor mij blijven ze groeien op hun manier…
Oh ja in de laatste editie vd OOR staat een interview met Tom Smith hoe hij uitlegt hoe en waarom ze deze plaat hebben gemaakt…
grtjs

avatar van Twinpeaks
4,0
Prima plaat hoor , ik ga er goed op. In de sportschool en in de auto. Wat een oorwurm is Heart Attack met een killer refrein. Voor de rest halen ze dat niveau niet meer, maar het is zeker niet verkeerd. Editors slaat een nieuwe weg in met een oude TomTom. De echo's van de 80's en 90's klinken door zonder krampachtig terug te grijpen op die periode. Best of both worlds . 4 sterren voor nu.

avatar van CWTAB
3,5
Betere plaat dan verwacht, openingsnummer is even schrikken (en doet mij voorlopig zeer weinig), bij Picturesque had ik even wtf bij die pitched up Prodigystukjes maar op hoog volume doet het wel wat, net zoals Strawberry Limonade.

De sound van The Back Room komt natuurlijk nooit meer terug maar een nummer als Silence mogen ze gerust achterwege laten.

Bij iedere Editors plaat was het even wennen aan de sound (buiten de eerste twee platen) maar die scoorden dan allemaal wel een dikke voldoende, buiten Voilence want dit is toch wel de enige echte stinker...

avatar van JasperB
5,0
Ik houd het voor nu even kort: ik ben direct verslaafd geraakt aan dit album. Luister al een decennium graag naar Editors, maar deze nieuwe stijl raakt bij mij precies de juiste snaar. Wat heerlijk! En de muziekvideo bij Kiss: klasse apart. Wat een mooie video, de choreografie is briljant! Dapper ook, een single uitbrengen van bijna 8 minuten. 5 sterren voor nu!

avatar van Cor
3,5
Cor
De toevoegingen van BM aan E geven wel een zekere pit en energie aan het geheel, zonder dat het meteen een hemelbestormende plaat is geworden. En in 'Kiss' is Depeche Mode nooit ver weg. Ben nog nooit echt gegrepen geweest door Editors, daar brengt deze aardige plaat ook geen verandering in.

avatar van deric raven
4,0
De schoonheid van het gejaagde Papillon roept herinneringen op naar die identieke new wave periode uit de jaren tachtig, met heersende synthpop en vernieuwende gedrevenheid. Wat gebeurt er als Editors een muur vult met kleurrijke vlinders, vastgespijkerd aan de museumwanden. Vrijheidsbeperkend anoniem, asgrauw vervagend. Precies, een overschot leidt tot kwaliteitsbederf, de unieke zeldzaamheid heeft geen zeggingskracht meer en vervlakt tot normalisatie. EBM ademt de koude kilte van het eighties tijdperk uit. Zielloze Electric Body Music anonimiteit, ver verwijderd van de inspirerende postpunk van het overdonderende The Back Room. De nasleep van het muzikale verval en de toelonkende hitgevoeligheid. Een verraderlijke verlichtende Judaskus van het donkere door Depeche Mode geïnspireerde The Kiss.

Ik hou van de Editors tragiek, de gemeende melancholica en de oprechte gedragenheid. Tom Smith die in mineurstemming met zijn zware doorleefde melancholisch baritonstem alle registers opentrekt om te raken en te ontroeren. Diezelfde vocalist is hier van die overtuigende prikkelende gedrevenheid geamputeerd en zoekt zijn prestatiedrang in de lichtere zangkunsten. De rol van uitgerangeerd iconisch popidool vraagt om een grimmige voortzetting, en ondanks dat het even wennen is, ligt deze aanpak hem wel. Sterker nog, met die herwaardering van zijn eigen kwaliteiten weet hij een overtuigende indruk achter te laten. Net als het grote Joy Division voorbeeld staat Editors machteloos op de kade, en besluiten ze in het diepe te duiken, het herboren New Order als een nieuwe kans. Editors volgt exact diezelfde weg.

Picturesque, de puinhoop van gisteren, lancerende schrootpercussie geprojecteerd in het heden. De grote afbraak is begonnen, reformeren en deprogrammeren. Karma Climb, distantieer je van het stelselmatige denken. Maak je klaar voor de doorstart, graaf vastgelopen cassettetapes op en herleef het verleden. Heel eventjes is daar die ouderwetse theatrale voordracht van Tom Smith weer, heel eventjes herleven we dat An End Has a Start gevoel weer. In het sober gedragen Silence stelt hij zich zelfs kwetsbaar open op, vangt de jaren in sepia herfstfoto’s en schetst een gepasseerd tijdsbeeld.

EBM staat voor de Editors & Blanck Mass verbintenis. De avontuurlijk ingestelde Benjamin John Power gooit grote ogen in het experimenteel ingestelde Fuck Buttons en maakt een gedurfde doorstart met zijn Blanck Mass soloproject en neemt op The Blanck Mass Sessions al eerder Violence onder handen. Complex, lomp, stevig en elektronisch. Maar zelfs deze doorgewinterde eigenzinnige muzikant gaat als nieuw Editors bandlid voor het grote geld en gewaarborgde zekerheid en sluit zich aan bij het helse duivelskoninkrijk, contractueel de ziel aan de commercie verkopende. Prettig in het gehoor liggende gangbare nietszeggendheid vormt het bewerkbare podiumdecor, met een glansrol voor die jeugdig zingende Tom Smith.

Heart Attack drukt nog voorzichtig op de pijnplekken, masseert de knopen los om zich in de grijs getinte coldwave te herpakken. Hoe ver ga je om de liefde te herpakken? Het stalkende geweten dat zich opdringt, binnendringt en iemands gedachten volledig overneemt. De dromerige romanticus jaagt zijn prooi op en slaat gewetenloos hard toe. De lusthongermoord is sterker dan die hang naar gepassioneerde hartstocht. De wereld is agressief hard, risicoloos boos en leeg. Er is geen ruimte voor vredelievende gevoeligheid meer, geen hoopvol verlangen meer en zeker geen plek voor melodieuze gitaarlijnen meer.

De angst voor de sterfelijkheid, als verontrustende pandemiedagen in eeuwige donkerkoude Vibe nachten versmelten. Lichtvoetig dansen met Tom Smith die zich het white soul discokoning personage aanmeet. Het is onze duisternis, ons toekomstperspectief in deze vreemde bange tijden. Pas bij die knarsschurende afsluiter Strange Intimacy slaat die genadeloze Electric Body Music sound echt hard toe. Volledig in trance, volledig in balans, helende in hypnotiserende extaseklanken. Eigenlijk komt de samenwerking tussen Editors en Blanck Mass hier het beste tot zijn recht. Anne Clark zal glimlachend toekijken.

Editors - EBM | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van Twinpeaks
4,0
Prachtig gevangen ,deric
Chapeau !

avatar van steve harris
4,0
Dit album is op een andere manier toch heel mooi, ik ben ook een van van de oudere albums vooral de eerste 2, maar "in this light and on this evening vond ik een erg mooi album, nummers als Papillon en nog meer bij " Like Treasure" kwam er een vernieuwde Editors tov. de 2 eerdere albums maar het toonde wel hun lef wat ik bij dit nieuwe album ook weer voel.

avatar van m. pedri
Het nummer Vibe heeft wat mij betreft nogal een Domino Dancing van de Pet Shop Boys vibe. Ik weet nog niet of dat positief of negatief is.

avatar van Bartman
4,0
Ik ben een groot liefhebber van de muziek van Editors (met name vanwege de stem van Tom Smith), waarbij mijn voorkeur absoluut uitgaat naar de zeg maar 'gitaaralbums'. Dus een samenwerking met Blanck Mass zag ik nou niet direct zitten. Maar met de volumeknop flink omhoog gedraaid is dit echt een lekkere plaat!

avatar van Rumour
4,0
Strange Intimacy: het beste nummer dat Pet Shop Boys en Muse nooit samen gemaakt hebben. Man, wat lekker!

Verder zijn New Order en Depeche Mode op deze plaat regelmatig ook niet ver weg, ik kan hier wel wat mee hoor.

avatar van james_cameron
3,5
Ik ben waarschijnlijk één van de weinige mensen die meer affiniteit heeft met het nieuwere werk van Editors dan met het oudere. Ik kan dan ook wel iets met het meer electronische, new wave- en dance-georiënteerde geluid dat de band hier laat horen. Niet alle tracks zijn even leuk en vaak zeurt het materiaal een paar minuten te lang door, maar van onweerstaanbare stampers als Picturesque en Karma Climb word ik best enthousiast.

2,0
Dim
Op An End Has A Start na heb je Editors nooit kunnen "verwijten" dat ze bleven hangen in de sound van de vorige plaat. Elk nieuw album bevatte een (lichte) koerswijziging, waar meestal de electro terrein won ten koste van de rock. Dat was dus steeds even wennen, maar het leverde nooit een slechte plaat op. Met EBM is het gedaan met de subtiliteit: de switch is nu veel drastischer en bovendien niet mooi.

3,5
Een leuke uilebal om te ontleden dit en sowieso een album dat de critici in kampen uiteen zal laten splijten op basis van smaak. Als ook geïnteresseerd in elektronische muziek kan ik zeker wat met dit album: de kwaliteit van de songs is niet overal even goed maar er staan wat mij betreft wel 4,5 op die moeiteloos imgevoegd op hun verdere oeuvre kunnen worden.

Leuk album! Vermakelijk en ook wel gedurfd. 3,5

Zowel de opener als afsluiter zijn echte toptracks.

2,5
Heb Editors altijd wel kunnen waarderen. Maar door dit album en ook door het live optreden in Rotterdam hebben ze mij verloren. Toevoeging van Black Mass is killing voor mij.

0,5
wat een verschikkelijk slecht album met een zeer vermoeidend geluid. Kocht " in dream " vorige week op vinyl voor 15 euro: vele malen beter

Gast
geplaatst: vandaag om 04:38 uur

geplaatst: vandaag om 04:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.