menu

Beirut - The Flying Club Cup (2007)

mijn stem
3,84 (544)
544 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Wereld
Label: Ba Da Bing!

  1. A Call to Arms (0:18)
  2. Nantes (3:50)
  3. A Sunday Smile (3:35)
  4. Guyamas Sonora (3:31)
  5. La Banlieue (1:57)
  6. Cliquot (3:51)

    met Final Fantasy

  7. The Penalty (2:22)
  8. Forks and Knives (La Fête) (3:33)
  9. In the Mausoleum (3:10)
  10. Un Dernier Verre (Pour la Route) (2:51)
  11. Cherbourg (3:33)
  12. St. Apollonia (2:58)
  13. The Flying Club Cup (3:05)
totale tijdsduur: 38:34
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
Als deze tracklist echt goed moet worden weergegeven is deze als volgt:

0. A Call to Arms
1. Nantes
2. A Sunday Smile
3. Guyamas Sonora
4. La Banlieu
5. Cliquot
6. The Penalty
7. Forks and Knives (La Fête)
8. In the Mausoleum
9. Un Dernier Verre (Pour la Route)
10. Cherbourg
11. St. Apollonia
12. The Flying Club Cup

Inderdaad: er staat een track 0 op.....

Ik ben wel benieuwd hoe dit album gaat klinken eerlijk gezegd. Toch wel één van de interessantere releases van dit najaar.

avatar van JoostBo
4,0
aERodynamIC schreef:
0. A Call to Arms
Oeww, hidden track?

Ik ben ook erg benieuwd naar deze plaat. Al heb ik de hele lichte vrees dat het iets te veel van hetzelfde gaat worden. Maar hopelijk valt er een ontwikkeling te ontdekken in de nummers van Zach Condon. Verwacht dat dat het meest interessante aspect zal zijn.

avatar van aERodynamIC
4,0
JoostBo schreef:
(quote)
Oeww, hidden track?

Geen idee. Er is nog een album die een 0 nummer heeft alleen weet ik niet meer welke en van wie. Ik weet wel dat het mij niet lukte om die af te draaien op de een of andere manier.

Meer van hetzelfde zou niet best zijn in dit geval. Ik verwacht eerder een wat toegankelijker album en vraag me niet waarom.

avatar van JoostBo
4,0
aERodynamIC schreef:
Geen idee. Er is nog een album die een 0 nummer heeft alleen weet ik niet meer welke en van wie. Ik weet wel dat het mij niet lukte om die af te draaien op de een of andere manier.

Meer van hetzelfde zou niet best zijn in dit geval. Ik verwacht eerder een wat toegankelijker album en vraag me niet waarom.
Even offtopic: Je bedoelt Pregap? Er zijn diverse cd's met een 0 nummer. Kwestie van bij nummer 1 de terugspoelknop hanteren. Alleen zijn er helaas cd-spelers die dat niet kunnen. En er zijn cd-spelers (in autoradio's) die automatisch beginnen bij het 0 nummer.

En nu weer even on-topic: Er is uit het archief of bibliotheek weer een mooie foto gevonden voor de hoes.

avatar van aERodynamIC
4,0
Nee die bedoelde ik niet, maar inderdaad: ik kon niet terugspoelen, dat was het.

On topic: ja weer het archief ingedoken was ook mijn eerste gedachte

sxesven
Hoera, hoera, hoera! Hier kijk ik bijzonder naar uit. Ben erg benieuwd hoe dit gaat klinken, hoewel Elephant Gun en dergelijke natuurlijk alvast goede hoop hebben gegeven, nummers die toch een kleine richtingswijziging lieten doorschemeren. Ben benieuwd of de Franse inslag (titels) ook muzikaal te horen zal zijn.

avatar van Justinx
4,0
Ook ik kijk hier heel erg naar uit. Het debuut beviel mij meer dan goed en ook de Lon Gisland EP staat hoog in mijn beoordeling, met ik geloof 4,5*. Ja Beirut maakt erg goede muziek. De tweede EP viel dan al weer iets tegen met haar electronische geluiden, maar wil deze kant van Beirut zeker wel terug horen op een of twee nummers van deze nieuwe plaat. Waar The Flying Club Cup ons in oktober heen gaat brengen is de vraag, maar ik weet bijna zeker dat we naar een bestemming gaan waar elke muzikale liefhebber altijd al naar toe heeft willen gaan.

Een potentiele kanshebber voor mijn Top 2007-lijst.

handsome_devil
Yay

sxesven
Justinx schreef:
De tweede EP viel dan al weer iets tegen met haar electronische geluiden

Pompeii bedoel je? Dat was, als ik me niet vergis, materiaal vanzelfs nog vóór Gulag Orkestar, dus waarschijnlijk niet echt een indicatie voor de nieuwe plaat.

avatar van Justinx
4,0
sxesven schreef:
(quote)

Pompeii bedoel je? Dat was, als ik me niet vergis, materiaal vanzelfs nog vóór Gulag Orkestar, dus waarschijnlijk niet echt een indicatie voor de nieuwe plaat.

Ohhh, dat kan wel. Hoe dan ook viel die EP een beetje buiten de boot wat betreft de rest van het Beirut-ouvre. De reden waarom Pompeii dit jaar is uitgegeven is vooralsnog een vraag als de invloeden niet aanwezig zullen zijn op The Flying Club Cup. Ik denk zelf ook niet dat de Pompeii-invloeden rijkelijk aanwezig zullen zijn op dit nieuwe plaatje. Enerzijds ben ik daar wel blij om, maar het was een wenselijke varatie geweest op het werk van Beirut. We zullen zien wat The Flying Club Cup ons zal bieden, maar zeker is dat dit plaatje bij mij in huis staat in oktober .

avatar van aERodynamIC
4,0
JoostBo schreef:
Al heb ik de hele lichte vrees dat het iets te veel van hetzelfde gaat worden. Maar hopelijk valt er een ontwikkeling te ontdekken in de nummers van Zach Condon. Verwacht dat dat het meest interessante aspect zal zijn.

Inderdaad iets te veel van hetzelfde moet ik zeggen. Hier en daar wel wat nieuwe dingen (Parijs: joie de vivre), maar die zijn vrij minimaal en dat is bij dit album toch wel het gevaar: heerlijk om weer nieuwe nummers te horen maar nergens meer dat verrassende of prikkelende van het debuut.
Tot nu toe vind ik het even goed als de voorganger, niet veel beter en niet veel slechter.

avatar van aERodynamIC
4,0
Goed. Beirut......

Ik heb er al het een en ander over vermeld en na toch best al wat draaibeurten begin ik het album nu steeds beter te kennen.
In A Call To Arms hebben we slechts een appetizer te pakken: even opletten allemaal Condon neemt een aanloopje van 18 seconden richting zijn nieuwe album dat pas echt van start gaat met Nantes. Horen we een nieuwe richting? Kunnen de Gulag Orkestar-haters het nog een keer proberen. Nee, niet bepaald. We horen weer die kenmerkende zweverige klaagzang met wat oosterse geluiden gevormd door de trompet, accordeon en wat al niet meer, ook te horen op de vorige cd. Ik had het al over een zeer licht, nieuw toegevoegd tintje en ik noemde dat Joie de Vivre. Tja, een beetje Parijs in de Balkan zo stel ik me dat voor. Iets minder platteland, iets meer stads. Een vriendelijk nummer dat qua vriendelijkheid overtroffen wordt door het zwierige walsje genaamd A Sunday Smile. Vraag je geliefde ten dans en maak de dansvloer op beschaafde manier onveilig. Het orkest wiegt vrolijk met je mee, de massa verdwijnt naar de achtergrond en wordt één met de bewegingen. Een heerlijke roes is je deel.
Op Guyamas Sonora is het dan wel gedaan lijkt het. Iedereen weer terug naar zijn/haar plaats om heel voorzichtig toch weer op te starten en al snel weer het ritme te hervatten. De blazers vormen een grote hoofdrol en de tamboerijn is volop van de partij. Het tempo wordt naarmate het nummer vordert steviger en het geluid voller.
La Banlieu opent met een geluidsband gevolgd door een bel waardoorheen de accordeon en blazers het overnemen. Het klinkt allemaal iets strakker dan op Gulag Orkestar. Ook hier weer de neiging om Parijs naar voren te halen in mijn geheugen. Het zijn nummers als deze die een lichte koerswijziging aangeven.
Ook Cliquot krijgt een frans tintje door met name die accordeon. Hier zingt Condon ook wat minder zweveriger en een heel stuk helderder. Het is een lekkere wals met fantastisch vioolspel.
Het op banjo openende The Penalty doet een beetje aan Sufjan Stevens denken. Toch is het geluid van Beirut zo herkenbaar dat hij die vergelijking moeiteloos weer van tafel kan vegen. Het is dat unieke geluid waarmee hij velen het hart wist te veroveren en hier doet hij dat ook weer. Ja, de verrassing is echt weg, dat dan weer wel. Maar ik denk dat velen het niet eens erg zullen vinden en blij zijn een nieuwe dosis Beirut op hun bordje te krijgen.
Forks And Knives (La Fête) heeft ook iets minder 'balkan-achtigs' (alhoewel het er zeker nog is). Zoals ik al vermelde lijkt de muziek zich nu wat meer in de stad af te spelen, althans het klinkt net even wat stadser. Geen boerenbruiloften maar feestjes in grand-cafées.
In The Mausoluem heeft een helder geluid en klinkt opeens heel fris en fruitig. Als ik dit zo hoor vind ik het toch wel wat jammer dat Beirut de stapjes voorwaarts toch nog redelijk klein heeft gehouden. Hier vind ik namelijk wel dat de stap groter en gedurfder is. Nadeel is misschien wel dat het wat toegankelijker lijkt te klinken. Zelf wil ik het geen nadeel noemen want ik heb daar geen moeite mee, maar ik kan me voorstellen dat Gulag Orkestar-liefhebbers dat wel een beetje hebben. Voor mij is dit nummer een groeier: viel het de eerste luisterbeurten nog niet echt op, daar is dit langzamerhand wel een favoriet gaan worden.
Un Dernier Verre (Pour la Route) klinkt een stuk kleiner en daardoor erg goed. Minder fratsen en frutsels. Kaler en daardoor laat het wel zijn schoonheid goed horen. Een prachtig klein straatje in Parijs, en schuin boven dat grand-café is een woning waar het raam openstaat en de klanken van een jongeman op piano te horen zijn. En hoor: halverwege start de muziek in het café er onder en versmelten de klanken tot een prachtig geheel.
Cherbourg heeft de accordeon ook wat meer op de voorgrond, maar de blazers blijven in de buurt evenals de klagerige zang. Bij dit nummer wil ik soms mijn aandacht wel eens verliezen maar ook hier geldt: veel luisteren doet wonderen (het klokkenspel weet mijn aandacht toch weer snel te vangen).
De banjo opent St. Apollonia en de trompet begeleidt zwoel, klaaglijk en troostrijk tegelijk. Condon zet in en de toon wordt er niet vrolijker door. Maar ja, zoals te verwachten zet ook hier het orkest weer grandioos in en blijkt er na de bekende regen die o zo bekende zonneschijn te komen. Met in de verte een Amélie-echo komt het dan toch weer goed.
Het Sufjan Stevens-achtige The Flying Club Cup weet het album op vrolijke wijze tot een goed einde te brengen. Het fliedert en fladdert allemaal flink in de rondte en het doet een mens glimlachen.
Ik geef toe dat de eerste draaibeurten niet zo veel deden bij mij: meer van hetzelfde is het eerste wat ik dacht. De koerswijziging is ook niet al te groot (het had van mij groter mogen wezen), maar op de een of andere manier kwam ik er achter dat ik alweer naar dit album zat te luisteren en nog een keer en nog een keer en eigenlijk vond ik het steeds lekkerder worden.
Hopelijk blijft dit zo, want in dat geval hebben we toch een zeer grootse najaarsrelease te pakken en zal het ongetwijfeld weer voer voor vele jaarslijstjes gaan worden. Ook die van mij? Daar durf ik nu nog geen uitspraak over te doen: daarvoor duurt het jaar nog iets te lang.

avatar van JoostBo
4,0
De plaat verschilt wel degelijk met Gulag Orkestar. Ten eerste de plek die wordt bezongen, dat is nu dus Frankrijk wat aan de titels al te zien is. Verder is het minder bombastisch wat het qua evenwicht in de nummers wel ten goede komt. Het gaat hier en daar wel ten koste van het spontane vind ik, en dat was nu juist wat de eerste plaat nou zo leuk maakte.

avatar van miak
4,0
Ik begin met 4*. Erg mooie folkliedjes, leuke instrumenten worden erg gebruikt, de zang vind ik iets weg hebben van Rufus W. (altijd goed dus!) Maar soms wordt het iets te veel van het goede (bombast) en begint het te irriteren. Maarja, gewoon opzetten wanneer ik er wel in de bui voor ben en dan bevalt het goed.

handsome_devil
miak schreef:
Ik begin met 4*. Erg mooie folkliedjes, leuke instrumenten worden erg gebruikt, de zang vind ik iets weg hebben van Rufus W. (altijd goed dus!) Maar soms wordt het iets te veel van het goede en begint het te irriteren.



avatar van miak
4,0


Ieder zijn smaak hè. Ik vind Wainwright één van de beste artiesten van de laatste jaren. Maar die discussie zouden we niet hier moeten voeren.
OF ben je het niet met me eens met de vergelijking? Ik ben van mening dat het stemgeluid van deze Beirut (echte naam vergeten) iets typisch heeft van Rufus, misschien het zeurgehalte.

avatar van Woody
3,5
aERodynamIC schreef:
Een prachtig klein straatje in Parijs, en schuin boven dat grand-café is een woning waar het raam openstaat en de klanken van een jongeman op piano te horen zijn. En hoor: halverwege start de muziek in het café er onder en versmelten de klanken tot een prachtig geheel.


Echt prachtig verwoord!

handsome_devil
miak schreef:
(quote)


Ieder zijn smaak hè. Ik vind Wainwright één van de beste artiesten van de laatste jaren. Maar die discussie zouden we niet hier moeten voeren.
OF ben je het niet met me eens met de vergelijking? Ik ben van mening dat het stemgeluid van deze Beirut (echte naam vergeten) iets typisch heeft van Rufus, misschien het zeurgehalte.

Het zeurgehalte kan het niet zijn, dan was ik geen fan geweest van die schattige Beirut. Ik snap wel wat je bedoelt, qua stemgeluid lijken ze inderdaad een piepklein beetje op elkaar, maar Rufus weet dit te verzieken door zijn hoge huilie-gehalte en Zach Condon ( ) springt heel verantwoord om met zijn stemgeluid.

TSP7
Ook ik vind dit album niet echt spannend, toch is het een erg degelijk plaatje geworden. Ik had begrepen dat Beirut meer chanson-achtige liedjes zou maken, maar dat valt heel erg mee (ik vond/vind dat oosterse tintje wel mooi)..
Het meer 'stadse' heb ik nog niet kunnen ontdekken, wel misschien een voller geluid dan op Gulag Orkestar..

avatar van timhardt
4,5
Beirut brengt zijn slavische/zigeunermuziek in de artistieke sfeer van Momartre. Zo klinkt het als je het in één zin wil samenvatten. Niet zoveel verschil met de vorige plaat, maar toch zeker voldoende om te blijven boeien. Los daarvan is het gewoon een zeer goeie plaat met zeker 10 prima nummers. Ik begin bij 4*

avatar van timhardt
4,5
Definitief oordeel: 4,5*. Zeer mooi groeiplaatje toch wel weer!

4,0
paar keer beluisterd, tipt bijna aan zijn debuut volgens mij. 4 sterren. 5 sterren voor zijn debuut.

avatar van grovonion
4,0
September is al bijna gedaan en ik ontdek dit album pas nu. Een teken dat ik de laatste tijd heel wat minder 'in' muziek ben. Maar een Beirut album kan me zeker (voor even) uit die dip helpen. Het heerlijk melancholische tintje brengt me zo weer in de stemming om muziek te beluisteren. Weeral een vaste waarde die vorig jaar in mijn top 10 stond die dit jaar terug met een volwaardig album op de proppen komt (Nina Nastasia, Marissa Nadler). Eens kijken of deze mijn hoge verwachtingen kan inlossen, eerste klanken die uit mijn luidsprekers dwarrelen zijn alvast veelbelovend.

avatar van Bob Harris
4,5
Wat een heerlijke plaat dit weer. Het is wel een groei plaat maar na een aantal keer gehoord te hebben, helemaal super. 4*

(verwijderd)
Deze plaat al heel veel mogen beluisteren en ik geef als cijfer dan ook een 4,5* voor mij klopt alles aan dit album.. het is allemaal net iets gepolijster dan Gulag Orkestar, maar het blijft betoveren!

avatar van grovonion
4,0
Ben een beetje teleurgesteld in dit album. Als er al geen (grote)verandering in de stijl van zijn muziek te bespeuren valt (ik had stiekem gehoopt dat hij bijvoorbeeld zijn draai aan Arabische muziek of fado zou geven) had ik tenminste even sterke nummers als in het vorig jaar verschenen Gulag Orkestar verwacht, maar dat vind ik alsnog niet het geval. Typisch dat het beste Beirut nummer dit jaar niet op zijn eigen album staat (Close your eyes - we are blind van Alaska in Winter).

(verwijderd)
Alleen de intro geeft me al kippenvel.. net of er een horde strijders wordt opgeroepen om de aanval in te gaan zetten

avatar van Justinx
4,0
aERodynamIC schreef:
Ook Cliquot krijgt een frans tintje door met name die accordeon. Hier zingt Condon ook wat minder zweveriger en een heel stuk helderder. Het is een lekkere wals met fantastisch vioolspel.

Verrek! Het is dan ook wat ik vermoedde: Hier zingt Condon niet, maar is het Owen Pallett die de vocalen voor zijn rekening neemt!

avatar van Rutgervr
4,0
Heb hem gisteren aangeschaft, echt een pracht album. Dit keer is het boekje ook voorzien van mooie, nostalgische foto's en een waar verhaal (foto's in de trend van www.flyingclubcup.com->; prachtige site overigens). Bovendien krijg je een mok met de albumcover erop bij het album (waarom een mok is mij niet duidelijk, maar toch leuk!)

(verwijderd)
okey na de heerlijke pr-stunt van Radiohead de volgende.. Beirut speelt heel dit album live in brooklyn en brengt het op dvd uit.. maar anno 2007 zet hij het natuurlijk ook gewoon op de website! http://flyingclubcup.com/en uit deze beelden komt weer heel duidelijk de kwaliteit van dit talent naar boven! wat een geweldige groep artiesten is dit toc~!

Gast
geplaatst: vandaag om 15:15 uur

geplaatst: vandaag om 15:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.