Odessey and Oracle is uiteindelijk niet zo psychedelisch als de hoes doet vermoeden. Wel slaagden de bandleden erin om twaalf evenwichtige maar vooral avontuurlijke en rijkgevulde nummers bij elkaar te pennen. Het geheel vloeit perfect in elkaar, ook al wordt doorheen de verschillende nummers geëxperimenteerd met stijlen, structuren, genres en instrumentatie. De zweverige nostalgie van The Zombies is de rode draad doorheen dit muzikaal avontuur. De band was reeds gesplit toen het album uitkwam en kon ook niet verder bouwen op het succes van Time of the Season, al volgde er enkele decennia later wel een reünie.
Misschien ligt het wel aan het feit dat The Zombies met dit album zowel hun hoogte- als eindpunt hebben bereikt en daardoor van de critici en recensten een tweede kans hebben gekregen. Het is geen absolute klassieker bij het grote publiek, maar wordt wel vaak opgenomen in best of-lijstjes. Liefhebbers van de betere popmuziek, van de muzikale veelzijdigheid van Sgt. Pepper’s, de melodieusiteit van Pet Sounds of de nostalgie van The Village Green Preservation Society kunnen hun soelaas zeker vinden in dit meesterwerkje, dat bijna 50 jaar na datum nog even fris en sprankelend klinkt, maar helaas niet de aandacht krijgt die het verdient.
Vergeten parels: The Zombies – Odessey and Oracle | De Profundis - jverhelst.wordpress.com