Queens of the Stone Age - In Times New Roman... (2023)

Goed, strak, geïnspireerd en het beste refrein ooit in Emotion Sickness. De eerste QOTSA die ik gekocht heb sinds de jaren 00. Zegt genoeg toch?

De echte opwinding ontbreekt toch net teveel. Echt een hele lekkere plaat, maar net niet dat album dat je bij je nekvel grijpt en niet meer loslaat. Maar Josh Homme en zijn mannen hebben zeker een goede toevoeging aan een inmiddels toch groot oeuvre neergezet.

Jeemig! Is dat de algemene mening, dat de productie zo slecht is?
Wat is dat dan toch weer jammer, zeker voor een band als QOTSA.

Het album een aantal keer via YouTube beluisterd en ik ben eigenlijk best enthousiast. Emotion Sickness, Straight Jacket Fitting, Carnavoyeur zijn m'n voorlopige favorieten.

Maar of ik m'n geld ga uitgeven aan een slecht geproduceerd album.... het is voor mij echt een reden om het vinyl om die reden niet aan te schaffen. Echt Balen!

Ik heb echt geen verstand van productieshizzle, en wat ben ik daar blij om want voor mij klinkt dit album gewoon normaal in de oren

Geen baanbrekend album maar wel gewoon weer die lekker hoekige, beetje kaal geproduceerde rock die we van de band gewend zijn. De plaat gaat vlot van start met een grote reeks aangename tracks, om tegen het einde een beetje te verzanden in meer uitgesponnen en helaas ook wat minder interessant werk.

Slecht geproduceerd is het voor mij als het per ongeluk, door onkunde bagger klinkt. Hier is heel bewust gekozen voor een geluid, een keuze die veel mensen blijkbaar niet geweldig vinden. Maar slecht geproduceerd is dit absoluut niet.

Afhankelijk van het type speakers waarop je dit luistert valt het best mee. Zoals hierboven aangehaald vermoed ik dat het een bewuste keuze is. Al moet ik zeggen dat ik de eerste keer de singles afspeelde in de auto en daarbij dacht dat de auto nog overgeschakeld stond op de telefoonspeaker die een soort van schel monogeluid afspeelt. Bleek dus niet.

Degelijk album zoals te verwachten, al staan er ook weer wat zwakkere nummers op. What The Peephole Say

Eensch met bovenstaande reactie's dat dit album een fatsoenlijke weergave verdient. Niets mis met de productie tenzij je graag glimmende galm hoort, maar dan heb je zowiezo niets te zoeken bij Queens of the Stone Age. Ik hoor alle individuele instrumenten uitstekend en verder lekker rauw en direct geserveerd.
Hoewel zeer bekend met de muziek van Queens, wil ik dit toch wel een groeialbum noemen. Bevalt steeds beter. Mijn favorieten: Paper Machete en vooral Straight Jacket Fitting.
Het valt niet mee om met 50+ nog een beetje opwindende rock te maken. Josh hoeft zich niet te schamen op z'n ouwe dag

Ik moet 'm nog even laten landen, nu voor de 2e keer op. ....Like Clockwork is mijn favoriet, ik denk niet dat deze dat gaat overtreffen. Maar het rockt lekker weg. De productie is minder vet dan genoemde plaat, maar zeker niet slecht. Ik vraag me af wat degenen die er over vallen gebruiken als medium. Streaming? CD? Met de LP is niks mis.

Kan mij totaal niet bekoren. Zit kop noch staat aan.

Leuk dat de Hidden track op kant D van de vinyl een mini versie van Feel Good Hit of the Summer is.

Weer een goed album van Josh en zijn mannen. Als je de verhalen hoort wat Josh allemaal op zijn bordje heeft gehad op persoonlijk vlak, is dat niet mals. Dat hoor je ook wel terug. Het doet me dan ook vaak denken aan de donkere thematiek van Like Clockwerk, maar dan wel met ruimte voor het iets meer funky werk van Villians. Toch merk ik dat ik niet zo heel vaak opveer bij de nummers. Ik mis toch af en toe de net iets avontuurlijke afslag in bepaalde nummers. De productie helpt dan ook niet echt mee, die vind ik nogal vlak bij vlagen. Het had allemaal wel wat smeriger mogen klinken.

Populairste nummer hier lijkt Paper Machete.
Loop ik nochthans niet al te hoog mee op wat de singles betreft. Het ontstijgt de gemiddelde Royal Blood niet eens.