Between the Buried and Me - Colors (2007)

Al even uit maar volledig langs mij heen gegaan. Deze moet ik nog checken, voorganger Alaska is een klein meesterwerkje

niet alaska is de voorganger maar een cover cd met de titel - the anatomy of - met nummers van metalica, depeche mode, pink floyd en anderen.

is trouwens ook zeer genietbaar, goeie band.
http://images.victoryrecords.com/albums/VR297.jpg

Een blogger noemded dit de nieuwe Master of Puppets, Lordsofmetal.nl (toch niet de minste site!) gaf met een 97/100 aan dat dit dé muziek is van de toekomst.

Op veel momenten heeft 'Colors' dan ook niets maar dan ook niets met metal te maken, op veel andere momenten juist weer ontzettend veel, en daar zit hem nu precies de kracht van de plaat in. 'Colors' is een plaat geworden waar je over tien jaar nog steeds nieuwe dingen in zult horen en dat is het teken van een waar progressief meesterwerk van het zuiverste soort.

Ik ben razend benieuwd. Die ga ik zsm. bestellen

moet je zeker doen.

geweldige plaat die ( voor mij dan ) nergens teleursteld, vooral vanaf nummer 3 wordt het heel spannend.

deze gaat veel en vaak gedraaid worden, in 1 woord geniaal !

die banjo in het nummer - ants of the sky - geniaal.

uhh. Ik sta enigszins verbaasd te kijken.
Between the Buried and Me waar ken ik die ook alweer van, zat er over na te denken toen ik hem in de updates lijst zag staan nu net. O ja, dat was zo'n standaard metal band die ik al gauw aan de kant zette nadat ik "Alaska" (1,5*) en ergens bovengenoemde "the anatomy of" heb gehoord.

Ik lees door de berichten hierheen en zie dat Lordsofmetal een 9,7 uitdeelt en ik denk huh misschien moet ik het nog maar een kans geven dan.

ik ben bang dat als - alaska - je maar 1,5* waard is, je - colors - niet veel beter vindt, maar wie weet, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Ieder z'n meuk, maar Alaska 'standaard metal' te noemen snap ik gewoon niet. Dat was progressive metal in zijn/haar puurste vorm. En de nieuwe klinkt zelfs beter

Between the Buried and Me – Colors
Victory records 2007-10-11

Mastodon. The Mars Volta, Tool, Radiohead. Vier namen die regelmatig in verband worden gebracht als vaandeldrager van de moderne, progressieve muziek. De Pink Floyd, Queen of Beatles van de 21e eeuw. Mijn inzending aan die lijst is Between The Buried and Me.

Niet dat ik het de beste band ter wereld vind. De echte progressie wordt niet gemaakt door het naadloos samensmelten van idioot veel genres maar door het aftasten van nieuwe manieren om geluid in muziek te transformeren. Ik zal geen namen noemen. Ook wil ik geen waardeoordeel over ‘progressieve muziek’ uitspreken. Neurosis doet al twintig jaar beroep op een onaards geluid welke bij mij bijna religieuze neigingen voor het netvlies tovert. En merk ik dat tot de essentie teruggebrachte liedjes ongelofelijk mooi kunnen zijn. Net zoals de fysicus weet dat een geïmplodeerde zon niet groter is dan een flinke knikker maar de massa heeft van 500x de aarde. Kracht zit ‘m niet alleen in de manier waarop je het presenteert, maar wat er overblijft zodra je al het overbodige weg haalt.

Nee de rede waarom ik BTBAM aan het bovenstaande lijstje wil toevoegen heeft te maken met de manier waarop mensen muziek beleven. Wat ándere progressief vinden. Ze doen echter niets nieuws. Zoals ik al zei is het samenvoegen van genres van alle tijden. Colors klinkt wél heel nieuw, maar alleen omdat de muziekstijlen echt verdomt ver van elkaar af staan. Je ontkomt dan ook niet aan het noemen van andere bands die je in de muziek herkent. Ik zal hetzelfde proberen

The Dillinger Escape Plan. Naked City. Queen. Grails. The Hauted. Muse. Dream Theater. Parkway Drive. Opeth. Coldplay


Ik probeer het later nog wel eens. In de eerste plaats is het metalcore. Een genre waar ik niet bepaald wakker van lig. Het is extreme muziek, dat staat buiten kijf. Met héél veel precisie gespeelde extreme hardcore/metal met véél invloeden. Waar sommige bands verzuipen in hun eigen creatieve ideeën, klinkt Colors als één groot explosief zonder zwakte. Iets om tegenop te kijken. Elke seconde is spannend en illustreert de volgende. Warme gitaarsolo’s met hardcore zang, neo-klassieke riedeljes met jazzy baslijnen, spacy keyboads en oosterse folk.

Niet alleen valt alles binnen de nummers goed op hun plek, de nummers vloeien onderling naadloos in elkaar over. Alhoewel er geen enkel rustpunt is tussen de nummers is het echter niet één groot nummer. – oh verrek hoorde ik daar net een Beatles stuk?

Het is een van de beste cd’s van dit jaar. Ik denk dat die Alaska nog wel eens gaat overtreffen. Vooralsnog ga ik genieten van de toekomst van muziek. Over decennia’s zullen muziekliefhebbers hier de roots van hun populaire muziek vinden. Er valt héél veel te horen. Ik hoop dat ook vurig dat ze nu eindelijk eens doorbreken. Colors is ‘fucking briljant’.

4,5*

Met zo'n term eindigen? Dan gaat die 4.5 wel omhoog zeker. Na deze mooie review ben ik wel erg benieuwd of dit inderdaad echt zo geweldig is. Toch es checken

probeer het laatste nummer White Walls. Dat vat alles mooi samen.

Ik heb de rit genaamd White Walls overleefd. Ach een beetje crossover is mij allang niet vreemd meer. Ik kijk dan ook niet zo snel ergens van op. Echter een genre wat redelijk vastgeroest zit in een patroon, namenlijk Metalcore, combineren met progressie is wel erg knap en verfrissend. Ja de FLAC torrent laad al en waarschijnlijk zal ik dit wel moeten kopen als de rest netzo gedurfd is als White Walls

dat is het zeker

DAMN! Zojuist een eerste luisterbeurt erop zitten en ik zal hier toch niet minder dan 4.5* voor kunnen geven waarschijnlijk. Zoals ik al zei, ik ben heel wat avant en crossover gewend, maar als de bands zich al serieus nemen, benadert het nog niet de perfectie en gedurfdheid van dit album. Technisch, bruut, melodieus, episch, zalvend zijn zomaar wat termen die me tebinnen schieten bij een eerste luisterbeurt. Dit is dan pas mijn eerste luisterbeurt en ik heb niet de verwachting dat het album slechter gaat worden. Ik ga hier nog geen cijfer voor geven, maar dat gaat hoog worden, misschien wel maximaal.

eigelijk is het niet te geloven, 4 liefhebbers voor deze plaat tot nu toe.
word ik een beetje droevig van.

Tis wel erg weinig inderdaad. Een band als Alcest had hier echter in het begin ook nog bijna geen aanhangers, dus het komt vast nog wel. (niet dat die te vergelijken zijn natuurlijk)

Shit, ik zag Alcest staan en begon al meteen te kwijlen (en te downloaden - nu aan 43%).


Metal is nog altijd een beetje ondervertegenwoordigd op musicmeter. Op sputnikmusic is BtBaM echter erg bekend (+300 stemmen).

De indruk die The Mars Volta op me maakt is echt heel anders dan dit soort muziek. Inderdaad wel globaal gezien in dezelfde hoek, maar niet te vergelijken. The Mars Volta scoort bij mij over het hele werk heen tussen 4 en 5 maar BtBaM maakt niet zoveel indruk op me. Ook eerder genoemde clubjes als Mastodon, Muse, Tool, Opeth en Coldplay hebben veel meer te bieden en verdienen sterk mijn voorkeur.
De laatste Radiohead kan ik ook al niet waarderen.
BtBaM heeft minieme stukjes progressief en dat is wat mij betreft veel te weinig.
Over smaak valt niet te twisten, nietwaar, en ik juich nooit met de menigte mee om het juichen zelf.

Tell me, wat moet ik luisteren van Between The Buried And Me. Wat is het meest briljante werk?

Hier zijn White Walls en Sun Of Nothing te vinden, goed begin lijkt me zo:
http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=5137567

geweldige plaat!!
zeer sterke grensloze muziek

Sorry, dit is niets voor mij. Véél te zwaar. Misschien later nog eens proberen.

Tis naar mijn mening niet veel zwaarder dan een Miss Machinwe ofzo, als we t even over zwaarte hebben. Zitten wel harde Metal stukken in ja, maar de afwisseling is best goed hier.

Welja, dat vind ik dus ook zo vreemd. Op de een of andere manier vind ik dit 100x zwaarder dan pakweg dillinger escape plan, of meshuggah. Zelfde met Neurosis, die hebben zo iets uitermate zwaar en logs dat ik er slechts met grote moeite naar kan luisteren. Ik hoor natuurlijk wel dat er technisch fantastische muziek is, ook veel gave riffs enzo, maar die zang... dat klikt echt niet. Zal echter zeker nog een paar keer proberen hoor! Ooit heb ik Aenima ergens in een hoekje gelegd (waar het een dik jaar stof lag te vergaren) omdat ik het een hele hoop herrie vond.

De zang van Meshuggah kan ik dan weer niet al te vaak horen, al blijft het een gave band.
Neurosis kan ik me voorstellen. Was laatst bij kleine broertje Cult Of Luna, en dat concert vond ik al erg zwaar. Heel gaaf, maar t gaat gewoon door je hele lijf heen meer dan 1 uur lang.

@Gajarigon: 1* omdat de zang je niet ligt?

Verhoogd naar een 5,
Simpel vanwege de genialiteit van deze band en dit album!

Je kan er nogal moeilijk naast luisteren, zodat ik het echt geen aangename luisterervaring vond. Ik zal het straks nog eens proberen.
>
>>
>
Wat een aangename verrassing. Bij momenten stoorde ik me nog serieus aan de zang, maar ik sloeg er deze keer beter in om te focussen op de andere stukken, en die vielen zeker in de smaak .

(1*+4*) / 2

Ik heb Colors sinds gisteren op 5* staan, de eerste metalplaat in 1 jaar die een dergelijke score krijgt. Van begin tot eind perfectie, tot in de kleinste details.

Las net de review van Nakur van 11 oktober en ben hierdoor erg benieuwd naar dit bandje, vooral na het lezen "Je ontkomt dan ook niet aan het noemen van andere bands die je in de muziek herkent. Ik zal hetzelfde proberen

The Dillinger Escape Plan. Naked City. Queen. Grails. The Hauted. Muse. Dream Theater. Parkway Drive. Opeth. Coldplay"

Dat wordt pindakazen!