ShredderSepp schreef:
Ik snap werkelijk niet waarom ook dit album weer positieve reviews krijgt. Leuk hoor, dat Portnoy terug is. Maar het is allemaal zó voorspelbaar geworden, met of zonder Portnoy in de band.
Zeker, genoeg onverwachte wendingen, maat- en tempowisselingen, maar tegelijkertijd is dat precies wat we van Dream Theater verwachten. Bij elk nummer kreeg ik het gevoel: dit heb ik eerder gehoord. De melodieuze tussenstukken van Petrucci, de op elkaar lijkende zanglijnen van Labrie, de synthdeuntjes van Rudess en dezelfde clichématige fills van Portnoy.
Deze band voegt al jaren niks wezenlijks meer toe aan zijn catalogus. Feitelijk al niet meer sinds Train of Thought.
Ik snap het, een band is de som der delen en in het geval van Dream Theater komt dit soort muziek eruit. Maar het klinkt na al die jaren zo ontzettend ongeïnspireerd, zo formule-achtig. Het is een trucje geworden. En op artistiek vlak is dat dodelijk.
Deze band zou wat mij betreft alleen met een totale koerswijziging (andere stijlen en instrumenten, rock in plaats van metal of wat dan ook) nog kunnen verrassen.
Parasomnia doet dat in ieder geval niet. Net zoals de acht (!) albums daarvoor. Ik val ervan in slaap.
Je besteedt wel verdacht veel moeite aan een bericht over een band die je niet goed vindt. En 0,5* voor OK Computer, een van de hoogst gewaardeerde popalbums aller tijden.. oke. Daartegenover geef je 5 sterren aan Underworld van Symphony X, een plaat waar toch, laten we eerlijk zijn, niet veel meer nieuws gebeurt qua prog metal dan op deze laatste van DT.