menu

Steve Lukather - Candyman (1994)

mijn stem
3,86 (59)
59 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Columbia

  1. Hero with a 1000 Eyes (6:31)
  2. Freedom (4:08)
  3. Extinction Blues (4:59)
  4. Born Yesterday (7:08)
  5. Never Walk Alone (9:42)
  6. Party in Simon's Pants (5:45)
  7. Borrowed Time (7:20)
  8. Never Let Them See You Cry (5:03)
  9. Froth (9:41)
  10. The Bomber (5:32)
  11. Song for Jeff (7:07)
totale tijdsduur: 1:12:56
zoeken in:
avatar van gemaster
En ik krijg dat gevoel totaal niet, dus vind ik het slechte muziek.

5,0
nou wat ik dus opmaak uit zijn recensie, dat ie het best goed vond allemaal, maar dat ie zo laag stemt komt door dat het glad geproduceerd is (wat overigens niet klopt want alles wat je hoort hebben ze grotendeels gewoon live opgenomen zonder trucages e.d, ze spelen nou eenmaal technisch perfect ) en dat het al platgetreden paden zijn, nou ook al zou dat zo zijn, so what als het goed klinkt ?

avatar van vogelaar
5,0
Voor mij een echte 5 sterren album

Luka
Ik vind de cd wat rommelig helaas, misschien is druk een beter woord. 'Borrowed time' is trouwens een uitzondering. Zo ongelooflijk mooi, vol emotie, en zo'n gevoelige en knappe akoestische gitaarsolo.
'a Party in Simons pants' is ook van onsterfelijke schoonheid.

avatar van Bart_86
4,5
Een geweldig album dit! Alle nummers staan bol van de grote kwaliteiten van de individuele muzikanten.
Luister bijvoorbeeld naar de 7/8 maat in Party In Simon's Pants... echt ontzettend strak.
Voor de rest vind ik het gewoon een ontzettend strak album, maar moet er wel voor in de stemming zijn.
Borrowed Time blijf toch altijd één van mijn grote all-time favorieten. Fantastische ballad met een emotioneel klinkende Luke.

5,0
Roy
Ik vind dit een heerlijk album. Eigenlijk is dit voor mij HET favoriete album van mijn puber-jaren. Zoals "vroegah" tieners werden weggeblazen door Jimi Hendrix of Led Zeppelin. Die impact zal mijn 5-sterren waardering ook wel hebben beinvloed.

Niettemin vind ik het nog steeds een mooi album. Opgenomen in een periode dat Lukather de dood van zijn vriend en collega Jeff Porcaro aan het verwerken was (vandaar p.a. de ode "Song for Jeff"). Ik vind het album geinspireerd en rauw, en laat een kant zien die Lukather binnen Toto minder laat zien, of kan laten zien.

Zijn optreden voor de Candyman tour in Vredenburg Utrecht zal me altijd bijblijven.

avatar van Casartelli
3,0
Casartelli (moderator)
Laatst weer eens geluisterd en dat kost toch een halfje. Buiten het openingsnummer zijn veel songs toch wel erg weinig... uhm... onderscheidend.

3,0
Ik vind de instrumentale nummers (vooral Party in Simon Pants en Froth) vrij vet.
De vocale nummers kunnen mij echter niet (meer) bekoren.
Toch 3* ook vanwege het fantastische drumwerk van Simon Philips.

avatar van Lamontagne
5,0
Heerlijk album met als uitschieter het ontroerende en meeslepende Borrowed time. Alleen die gitaar solo geweldig.

avatar van Lamontagne
5,0
vogelaar schreef:
Voor mij een echte 5 sterren album


Mooie top 10 heb je trouwens

Voor het eerst in 14 jaar deze plaat eens uit de kast getrokken. Heb de openingstrack al een paar keer opgezet: prachtig!
(maar Steve Morse is een betere gitarist!)

avatar van bikkel2
3,0
Als Steve Lukather een soloplaat maakt kun je er van uit gaan dat het voor gitaarliefhebbers genieten geblazen is.
Er is eigenlijk weinig wat de Totogitarist niet kan op dit instrument en dat maakt hem al jaren tot 1 van de beste rockgitaristen.
Dit is een lekker album vol met gitaristisch vuurwerk Blues/rock/ een beetje fusion hier en daar. Lekker onbevangen.
Mooi ook de ode aan Jeff Porcaro op het einde en de openingstrack is smullen geblazen.
Waarom dan een *3 ?
Het songmatige verliest het wel eens vaker van de inviduele klasse.
Ik ga toch meer voor het liedje. Wat dat aangaat kan Candyman mij niet over het geheel boeien.
Maar het vertoonde spel blijft klasse.

'Never Walk Alone' is om te janken zo mooi!

avatar van koel
4,0
Tot nu toe zijn beste soloalbum. Heb 'm in DTS en is ook niet te versmaden. Toppers zijn: Never Walk Alone, Never Let Them See You Cry en Song for Jeff natuurlijk.

avatar van ozwald
5,0
kan deze plaat dromen; staat zeker in mijn top tien over de jaren 90.

avatar van Marty
4,0
Nog steeds zijn beste solo-album. Niet eerder klonk een Lukather-album als één geheel.

avatar van dynamo d
2,0
Toto vind ik goed tot zeer goed en had hoop met dit album ook zoiets te kunnen beluisteren maar helaas.... Nogal langdradig album van Steve Lukather. Ik kan maar met moeite door de te lang durende nummers heen komen.

AOR_Lover
De lange nummers nemen mij juist mee op een melancholische tocht vol audiotechnisch perfecte hoogstandjes. Waarbij ik weer voorzichtig tot het hier en nu wordt geroepen en ik besef dat ik weer de hemel ben uitgeknikkerd als de laatste tonen wegsterven. Vooral bij Borrowed Love is dat het geval.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:25 uur

geplaatst: vandaag om 16:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.