menu

Neil Young - Trans (1982)

mijn stem
2,94 (186)
186 stemmen

Canada
Rock
Label: Geffen

  1. Little Thing Called Love (3:12)
  2. Computer Age (5:24)
  3. We R in Control (3:31)
  4. Transformer Man (3:23)
  5. Computer Cowboy (A.K.A. Syscrusher) (4:13)
  6. Hold on to Your Love (3:28)
  7. Sample and Hold (8:03)
  8. Mr. Soul (3:19)
  9. Like an Inca (9:46)
totale tijdsduur: 44:19
zoeken in:
avatar van c-moon
2,5
Ah... Trans is ook al toegevoegd zie ik... Lou Reed had "Metal Machine Music" waarmee hij menig luisteraar de gordijnen in joeg (mij incluis), en Young had zijn "Trans", die ook niet al te goed ontvangen werd.

Ook niet bepaald mijn favoriet. Wel een interessant electronish experimentje van onze Neil.. En omdat er toch twee prachtnummers op staan:

"Transformer Man" en "Mr. soul", geef ik hem toch nog een 2,5.

Herbert LC
Natuurlijk verre van zijn beste plaat, maar echt slecht durf ik hem ook niet noemen. Neil Young bewijst weer eens dat hij gewoon zijn eigen ding durft te doen, wat de platenfirma er ook moge van denken. En Neil Youngs werk kan je ook niet loskoppelen van diens privé-leven (zijn gehandicapte zoon kon enkel communiceren via een computer). En er staan best wel goede nummers op Trans, zoals Mr. Soul, Sample and Hold en Transformer Man.

Down_By_Law
Ik vind deze nog best goed. Het is natuurlijk niet echt Neil natuurlijk, maar een beetje experimenteren kan geen kwaad. Die computerstemmetjes zijn best wel aandoenelijk eigenlijk, vooral in 'Transformer Man'. 3.5/5

avatar van CWTAB
4,5
De vergelijking met Lou Reed's "Metal Machine Music" gaat niet echt op vind ik, Arc kan je ermee vergelijken eerder

Little Thing Called Love, Like An Inca, Transformer Man, We're In Control, Sample & Hold zijn de hoogtepunten van deze cd en zijn echte meesterwerkjes, een afwisseling op Neil's gewoonlijke werk en getuigd van een hoop lef om dit uit te brengen en te zeggen dat het je beste werk is (samen uiteraard met Everybody's Rockin' volgens Neil Young)

Niet voor iedereen, maar toch een sterk album

avatar van Bruno Banani
3,5
mee eens, zoiets als Sample and hold heeft ie nog nooit gemaakt. Tis niet zijn beste maar toch knap staaltje!
Achtergrond van cd(voor zijn gehandicapte zoon) maakt het alleen maar indrukwekkender!

EVANSHEWSON
De meest afgekraakte plaat die Neil Young ooit maakte, al vind ik het lang niet zo'n slechte plaat als sommigen willen doen geloven...
Transformer Man, Sample and Hold en Mr. Soul zijn stuk voor stuk sterke songs, neen, het is niet zijn beste plaat, maar voor mij heeft ie 1 absoluut rotslecht album gemaakt en dat heet toch niet Trans, maar wel...
LANDING ON WATER, wat klinkt dàt slecht !
Kleine smet op een indrukwekkende carriëre die onlangs met PRAIRIE WIND nogmaar een nieuw hoogtepunt bevat!

Harald
deze plaat is niet echt mijn ding maar Like An Inca rechtvardig de aankoop van deze plaat.

avatar van Oldfart
4,0
Ik vermoed dat alleen het feit dat deze plaat zich buiten de "bekende" Young-paden begeeft, de enige reden is voor de vernietigende kritieken.
Zijn veel zogenaamde fans immers niet wel vaker zeer intollerant als een artiest een keer iets anders wil? ; ik vind dit in ieder geval een prima plaat.

Harald
Oldfart schreef:
Ik vermoed dat alleen het feit dat deze plaat zich buiten de "bekende" Young-paden begeeft, de enige reden is voor de vernietigende kritieken.
Zijn veel zogenaamde fans immers niet wel vaker zeer intollerant als een artiest een keer iets anders wil? ; ik vind dit in ieder geval een prima plaat.


dit is geen slechte plaat/cd en niemand verwacht van Neil Young dat er bijn 30 jaar lang Harvest en After the Goldrusch liedjes moet blijven schrijven. Maar niet alles kan 5.0*, 4.5* etc zijn. Een artist moet zich veranderen maar ik moet niet alles leuk vinden. Het is dus een goede plaat maar geen topper maar met de gigantische Like an Inca een aanrader.

avatar van Oldfart
4,0
Ben het met je eens hoor Harald; maar deze plaat werd destijds zo ontzettend neergesabeld.

Pieter Paal
Meesterwerk!
Bevat prima songs zoals: 'Little thing called love' en 'Like an Inca'.

Harald
Like an Inca...een van mijn favourite Neil Young nummer net als Shots.

Pieter Paal
Harald schreef:
Like an Inca...een van mijn favourite Neil Young nummer net als Shots.


'Shots' is ook onwijs goed. En wat dacht je van 'Like a hurricane'?

Harald
Pieter Paal schreef:
(quote)


'Shots' is ook onwijs goed. En wat dacht je van 'Like a hurricane'?


Prachtig enummer, het is de ultieme Neil Young gitaarsong. En "Cortez the Killer" kunnen we dan ook nog erbij voegen.

Pieter Paal
En 'Southern man'.

4,0
Nou, de mensen die destijds Trans hebben neergesabeld omdat het niet des Youngs zou zijn, hebben toch maar mooi 2 topnummers gemist: LIke an Inca en vooral Computer Age. Van deze laatste heeft Sonic Youth trouwens nog een mooie opgevoerde versie gemaakt!
4 sterren vanwege deze 2 nummers.

EVANSHEWSON
kopro, jij noemt twee toppers, maar ik vind er nog wel enkele;
COmputer Age en vooral Transformer Man, zijn hele degelijke songs.
Maar ik geef toe dat Like an Inca misschien hier wel het beste is.
Op een album dat algemeen nogal verguisd en afgebroken werd, gelukkig heeft men later er toch stilaan de kwaliteiten van ingezien.
Ik von het leuk en lekker tegendraads van Neil dat ie de geijkte rockpaden durfde te verlaten om gewoon zijn zin te gaan doen met vocoders en machines.
En ondanks dat toch een redelijk sterk album af te leveren.
Ik verhoog van 3 naar 3.5, lijkt me iets billijker.


En die hoes blijft er lekker futuristisch en totaal ON-Neil Young uitzien, gewoon prachtig dus!
***1/2

avatar van Twinpeaks
4,0
Neil met vocoder.Dit levert zeker niet zijn sterkste plaat op,maar er is nog wel wat moois te vinden.Little thing called love dreunt lekker door en Like an Inca met zijn terugkerend gitaar loopje is ook niet te versmaden.Transformer Man bleef ook op Unplugged zonder vocoder overeind en dat geeft aan dat ook dat een sterk nummer is.

Father McKenzie
Ik zei het al in een vorig cyber-leven, deze plaat is flink ondergewaardeerd; Lekker tegen het harnas in, deed Neil gewoon zijn zin.
En die nummers met vocoders zijn heel apart in zijn oeuvre. Computer Age, Transformer Man, Mr. Soul en zeker de sterke afsluiter Like an Inca mogen er best zijn. Deze plaat werd door de pers ontzettend afgekraakt, en Neil kreeg een proces aan zijn been omdat hij geen "Neil Young platen" meer maakte, volgens zijn platenfirma;
Natuurlijk heeft hij dat proces gewonnen!
Toch aardig plaatje, niet zijn beste uiteraard, maar er zijn duizenden slechtere platen op te sommen dan deze!

avatar van dj maus
4,0
De kwaliteit van deze songs bleek ook wel weer toen Neil enkele nummers van deze plaat tijdens MTV Unplugged speelde.

Prachtig!

Stijn_Slayer
Ai.. Dat is andere koek, ik durfde al bijna niet aan de jaren 80 te beginnen. Maargoed, allereerst al het respect van de wereld dat de man zo durft te experimenteren, en natuurlijk dat hij zoiets over zijn zoon durft en kan uitbrengen. Verder zit het allemaal nog wel oke in elkaar, maar heb ik gewoon persoonlijk een gruwelijke hekel aan elektronische muziek.

avatar van Cygnus
3,5
Elektronische muziek? Neil Young gebruikt wat electronica op deze plaat, maar dat maakt het nog geen elektronische muziek. De hoofdmoot is gewoon rock. Luister eens door het gebruik van die electronica heen, en je hoort nog een paar heel goede nummers: Transformer Man, Mr. Soul, Like an Inca, Computer Age...

Stijn_Slayer
Ja, de nummers op zich zijn best goed dat viel me al wel op. En ik denk dat ik zeker weet dat als ze gewoon op de 'normale' manier gespeeld werden dat ik het dan een stuk beter zou vinden. Maar de sound die er nu aan zit en die stemmetjes.. ja, dat ligt mij gewoon niet.

avatar van harm1985
4,0
Verkeerd begrepen meesterwerk. Het nummer Transformer man gaat over zijn zoontje, die aan hersenverlamming lijdt en geheel verlamd is en niet kan spreken. Al moet ik toegeven dat de unplugged versie net iets mooier is. Dit album is een van Neil's favoriete albums en symboliseert de zoektocht naar een manier om iemand die niet kan praten, toch te laten communiceren. Vind de 'normale' nummers, die eigenlijk voor Island in the Sun (onuitgebracht album, Geffen keurde het af) zijn opgenomen, de minste, en eigenlijk duurt Like an Inca net iets te lang. je moet dit album snappen en leren waarderen, maar het is het dubbel en dwars waard. Vind Computer Cowboy en Sample & Hold (LP versie, is anders dan op de CD) het beste, maar de Mr. Soul in een nieuw jasje is ook gewoon sterk.

avatar van dj maus
4,0
Stijn_Slayer schreef:
En ik denk dat ik zeker weet dat als ze gewoon op de 'normale' manier gespeeld werden dat ik het dan een stuk beter zou vinden. .


zie Neil Young Unplugged, dus

Stijn_Slayer
dj maus schreef:
(quote)


zie Neil Young Unplugged, dus


Die luister ik toevallig op dit moment. Tot nu toe bevalt dat uitstekend.

Thunder
Gisteren deze plaat voor een euro op de kop getikt, en ik ben zeer verrast, in positieve zin. Neil Young goes electronic, en het gaat hem nog eens erg goed af ook. Ik heb wel eens eerder over dit experiment gehoord, maar dat het zo goed was had ik niet gedacht. Als ik voordat ik deze plaat kende het meerendeel van deze nummers had geluisterd en iemand zou me zeggen dat dit Neil Young is, zou ik hem voor gek hebben verklaard.

Voor liefhebbers van krautrock, elektro, new wave en elektronische
experimenten is deze plaat een grote aanrader. Het grappige is dat sommige nummers op deze plaat zelfs dansbaar zijn! Ook al die bizarre vervormde stemmetjes maken het helemaal voor mij. Erg jammer dat Neil Young niet verder is gegaan op het elektronische pad. Veel fans zullen het niet met mij eens zijn, maar voor iemand als ik, die zowel van folkrock als van elektronische experimenten met een jaren 80 new wave sausje houdt is dit een perfecte middenweg en erg geslaagd. Tot nu toe is dit mijn favouriete Neil Young album. De drie wat meer casual nummers zonder vocoder vind ik het album helaas een beetje in stijl onderuit halen.

3,0
Laten we zeggen dat Neil even "zoekende" was. Mij kon deze Neil in tegenstelling tot bijna al het andere van hem , niet bekoren. Hemzelf ook niet, denk ik, want hij is weer gauw terug naar zijn roots teruggegaan, gelukkig!!

Thunder
Update: ik heb dit album nu al bijna grijsgedraaid. Wat mij betreft is dit het beste en meest intrigerende album dat Neil Young tot nu toe heeft uitgebracht. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik verhoog mijn score naar vijf sterren, en met name om dat totaal onterechte lage gemiddelde op te schroeven

We R In Control en Sample & Hold heb ik zojuist geluisterd, en bij de eerste tonen had ik er al gelijk een soort afkeer van. Echter, naarmate de nummers vorderden begon het me toch wel een beetje te intrigeren, die soort van foute eighties computer sound. Of ik het een heel album lang aankan, ik weet het niet, maar het heeft toch wel... iets.
Het verhaal achter het album is overigens wel prachtig.

Maar toch maar eerst de wat 'normalere' albums van meneer Young uitproberen, want ik heb nog flink wat te ontdekken

Gast
geplaatst: vandaag om 16:41 uur

geplaatst: vandaag om 16:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.