Peter Gabriel - So (1986)

maar dat was juist naar aanleiding van deze plaat. kan dus niet de oorzaak zij zoals jij suggereert.

artistiek en commercieel gaan soms uitstekend samen. dat bewijst deze plaat. ik heb geen idee of PG de bedoeling had een commercieel album te maken, maar eerlijk gezegd lijkt me dit erg sterk. het meerendeel van het materiaal is nu niet bepaald 'hitgevoelig'. zelfs sledgehammer is eigenlijk een vreemde hit. het is weliswaar pakkend, maar dat weten we nu. ik ben benieuwd wat de gemiddelde commercieel directeur van het nummer vond, voordat het een hit werd. ik denk niet dat men verwacht had dat het een hit werd.

Er bestaat gewoon geen formule om een hit te scoren. "Sledgehammer" heeft inderdaad een pakkende melodie en een prima clip, maar er zijn zoveel goede of pakkende songs die geen hit worden. En hoeveel nummers van de huidige top-40 hebben wél een pakkende melodie?
Peter Gabriel was alleszins een artiest die niet uit was op goedkoop commercieel succes.

Hij doet gewoon z'n ding, lijkt me. Sporadisch scoorde hij eens een hitje maar dat is dan omdat de discjockeys er aandacht aan besteedt hebben.

Klopt, dat nummer wordt zelfs vaak als een variant (ik wilde eerst 'remake' typen, maar dat is weer net te sterk) van Sledgehammer gezien. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Steam... daar zit wat mij betreft net wat meer drijvende kracht in.

Natuurlijk is dit album een stuk toegankelijker dan zijn voorganger (de Vierde van Gabriel). Op het gevaar af dat er wederom een serie berichten verplaatst gaat worden... daar staan een paar prachtige nummers op die me tot op het bot raken... maar ook een paar waarbij ik in vervreemding naar mijn stereo zit te kijken: wat moeten we hier nu mee? Komen we puur per saldo op twee platen met ongeveer gelijke waardering uit.

die indruk heb ik ook niet bepaald. overigens is er niets mis met commercieel succes. de rekeningen moeten tenslotte betaald worden. een keer een hit kan er voor zorgen dat een muzikant jaren artistieke vrijheid heeft.

Om even tot realisme over te gaan....

Hoe kon Gabriel weten dat dit een commercieel succes zou gaan worden?? Daar was namelijk geen enkele aanleiding toe. De man had prachtige platen uitgebracht maar enkel met een nummer (Solsbury Hill) van zijn debuutplaat "echt" in de hitlijsten gestaan. Ik heb sterk de indruk dat bij sommige mensen als het in de hitlijsten heeft gestaan het nummer ineens een stuk minder is geworden. Tja en bij zulke mensen wordt dan zelfs Don't Give Up als een commercieel hitparade huppel liedje gekwalificeerd....

Lekker belangrijk of een plaatje vaak op de radio komt of niet, dit is gewoon een fantastisch album.
De live versies van een aantal nummers zijn nog beter ( zie de Growing Up DVD)

Voor de rest : wat vigil zegt.

Dat "Sledgehammer" wereldwijd een hit is geworden komt vooral doordat MTV dat nummer heeft opgepikt, mede vanwege de videoclip, al is dat een zeer goed nummer, wat nog meer geldt voor "Don't Give Up". Die twee nummers afkeuren omdat ze hits zijn geworden slaat dus nergens op.

Zoals eerder gezegd, er bestaat gewoon geen formule om een hit te scoren. Vele nummers zijn onverwacht een hit geworden, terwijl er talrijke nummers met hitpotentie geen hit worden. In de top-40 is er slechts plaats voor 40 nummers, maar er worden veel meer singles per week uitgebracht.

Mag ik even een teiltje als we het over Don't Give Up gaan hebben? Ik heb PG nog niet in zijn hele carriere met zo'n klef kleinburgerlijk huisvrouwenliedje zijn talent door de plee zien trekken. De tekst is daarbij zo melodramatisch dat je wel op een onbewoond eiland moet wonen om in een dergelijke situatie verzeild te raken. . Maar voor de rest: ik ben een groot liefhebber van het werk van de man en sla hem sowieso 10 keer hoger aan dan collega Collins. Laat dat voorop staan.

Mag ik even een teiltje als we het over Don't Give Up gaan hebben? Ik heb PG nog niet in zijn hele carriere met zo'n klef kleinburgerlijk huisvrouwenliedje zijn talent door de plee zien trekken.



Sorry hoor, maar iemand die dit soort ongenuanceerde onzin uit, kan ik niet serieus nemen.

Hoeft ook niet hoor. Het is niet meer dan mijn eigen mening. Ik vind het een vreselijk pathetisch zeiknummer. Dan hoor ik 100x liever *Koos Werkeloos* van het Klein Orkest.

Mercy Street, van eenzelfde snit, is daarentegen toch een hele verademing.

bij don't give up kan ik me nog iets voorstellen. dat is inderdaad een beetje pathetisch, maar Mercy Street vind ik van een subtiele schoonheid. een van de sterkere nummers van PG. ik moet ook zeggen dat ik meer van de Gabriel houd van So en Us dan van de eerste 4 albums. hoewel die zeker ook de moeite waard zijn.

Us ligt een beetje in het verlengde van So met daarop als equivalent van Sledgehammer het nummer Steam en van Mercy Street het schitterende Blood Of Eden. Na Mercy Street op de radio te hebben gehoord was ik dermate onder de indruk dat ik So absoluut moest hebben. Ik had beter de verzamelaar Shaking The Tree kunnen aanschaffen zoals een paar jaar later zou blijken. De eerste vier albums, in het bijzonder de 4e, zijn niet erg toegankelijk te noemen. Maar als je werkelijk het beste van dit werk wil hebben zou je Gabriel Plays Live (1983) moeten kopen.

ik ken en heb ze allemaal, maar mijn voorkeur ligt bij So en Us.

De gelikte 80's sound van So blijft me tegenstaan, ik kan er niks aan doen. Dat er daarna nog een nummer genaamd Steam op het volgende album Us werd gezet blijft voor mij het bewijs dat PG zichzelf schaamteloos heeft herhaald om te proberen dit suc6 uit te buiten. En dat is jammer, want de man heeft bijzonder veel in zijn mars, is van een uitzonderlijk nivo, en heeft zoiets niet nodig.

Amen

ik snap dat men steam en slegdehammer hetzelfde type nummer vindt, maar als je ze goed bekijkt zijn ze toch echt anders. met schaamteloos herhalen heeft het volgens mij weinig van doen.

Kan best hoor, ik zal ze wel te vaak hebben gehoord.

knip

Ik neem toch wat van mijn eerdere woorden terug. Hier neem ik je wel serieus. Ik heb nl. ook het gevoel dat Us een kopie is van So. Geen slechte plaat, dat niet. Velen zullen het niveau van Us nooit halen, maar toch.... So is beter.

Laat de man toch... Steam is een erg leuk nummer dat tenminste een beetje sjeu geeft aan een anders behoorlijk verrotte hitparade. Anders dan dat krijgt ie weer wat centen om mee te doen wat ie leuk vind. Wat is daar nou weer mis mee?

Helemaal niets natuurlijk. Maar een dergelijk album valt gewoon op tussen het werk waar PG zijn reputatie aan te danken heeft en wat we van hem zouden kunnen verwachten. Hij heeft altijd indrukwekkende, complexe en vooral compromisloze muziek gemaakt en dan opeens komt ie met zo'n album en dan nog uitgerekend in de jaren 80....... Maar voor de rest wens ik iedereen natuurlijk veel plezier en genot met dit schijfje dat helemaal nog niet zo slecht is als ik misschien heb voorgespiegeld. Ik vind Steam overigens wel stukken beter dan Sledgehammer, iets donkerder en meer pit.

Dit album werd een verkoopsucces door de single "Sledgehammer" dat vanwege de prachtige clip veelvuldig op MTV werd gedraaid. Albums verkopen nu eenmaal beter als er een hitsingle opstaat. Moest "Sledgehammer "op bv. "Peter Gabriel 4" hebben gestaan, was dit album een groot verkoopsucces geweest en kenden weinigen het album "So".

Gabriel 4 is eigenlijk met geen ''So'' te vergelijken. Hierop staat ook de catchy single *Shock The Monkey* wat net zo goed Sledgehammer had kunnen zijn. Maar het merendeel is van een bizarre, abstracte schoonheid en soms heb je het gevoel het niet meer te volgen. ''So'' is veel meer een gestroomlijnd popalbum met klare teksten waar een kop en een staart aan zit. Dat spreekt de massa nou eenmaal het meest aan en gaat dan grif over de toonbank. En niet alleen Sledgehammer is daar debet aan maar Kate Bush destemeer. Gabriel 4 wordt door de echte kenners overigens tot een van zijn sterkste albums gerekend.

"So" is inderdaad toegankelijker dan vorig werk van Peter Gabriel, maar de verkoop van een album werd, zeker in die periode, vaak bepaald door de aanwezigheid van een hitsingle.
Het debuutalbum van Peter Gabriel was een groot verkoopsucces mede dankzij de hitsingle "Solsbury Hill", hoewel de muziek op dit album vrij complex is. Het tweede album van Peter Gabriel verkocht veel minder hoewel de muziek toegankelijker was omdat er geen nummer opstond dat een hit werd.
Een hitsingle zorgt voor de bekendheid van het album en dus een grotere verkoop. De massa redeneert doorgaans : "Dit nummer dat erop staat ken ik en vind ik mooi, dus zal het album ook goed zijn."

Ben ik helemaal met je eens. Maar als de rest van het album de doelgroep niet aanstaat wordt meestal alleen de single gekocht.

Je hebt singlekopers en je hebt albumkopers (tussen haakjes, ik ben albumkoper). Jongeren en DJ's kopen doorgaans singles (voor DJ's zijn singles veel handiger), oudere, meer kapitaalkrachtige en verstokte muziekliefhebbers kopen doorgaans albums, ze willen meer dan de single.
Overigens wordt "Gabriel 4" of "Securty" op Allmusic (dat zullen ook kenners zijn) lager gequoteerd dan "So" en de eerste 3 albums.

Dat heeft denk ik meer met populariteit en verkoopcijfers te maken dan met de albuminhoud. Gabriel 4 was ooit het eerste album ever dat op cd uitkwam als ik me goed herinner. Maar een en ander kan natuurlijk best door de feiten zijn achtergehaald. Ik baseer me dan ook op de stand van zaken in het pré *So* tijdperk.

Ik ben het lang niet altijd met allmusic eens, maar de portée van dat verhaaltje kwam volgens mij wel aardig overeen met wat ik hierboven ook al zei:

The Family and the Fishing Net en zo... zijn er hier nu echt mensen die dat écht helemaal het einde vinden?

Een prima voorbeeld van een van PG's ondoorgrondelijke creaties. Zoiets pakt je bij vlagen als je er de geest voor hebt. Abstracte surrealistische dichtkunst die een bijzondere sfeer oproept en een hoop verbeeldingskracht en empatievermogen eist. Dit soort nummers blijven altijd weer intrigeren.

na dik 20 jaar blijf ik dit album draaien. De single sla ik altijd over .. Maar eens naar 4,5 gebracht ...