Björk - Debut (1993)

In de tijd dat deze cd verscheen was hij best redelijk origineel te noemen. Maar nu, na zoveel jaar...ik vind het toch wel gedateerd klinken, en ook niet altijd even interessant. Maar...toch leuk in elkaar gezet en een apart geluid (en zang)

Origineel klinken is maar een kleine verdienste want al te tijdsgebonden. Uiteindelijk gaat het dus vooral om de inhoud en wat dat betreft heeft Debut volgens mij nog niks aan kracht ingeboet. Overigens vond ik het album destijds zowel fris als nostalgisch klinken en nu nog steeds.

Ik heb altijd alleen de uitgave op One Little Indian gehad en dus geen Play Dead. Onlangs voor bijna niks een exemplaar op Mother Records bijgekocht. Leuk om nu ook dat bonusnummer te hebben, plus meer foto's en songteksten in het cd-boekje. En ik heb het album ook nog op vinyl. Mag wel, voor een klassieker als deze.

Dit album is zo te zien goed ontvangen, maar zo bijzonder is die nou ook weer niet. Wel een goed album, maar daar blijft het bij. 'Human behavior', 'Venus is a boy' en 'Big time sensuality' zijn daarnaast de drie beste nummers van het album en nummer 4 en 5 hadden beter weggelaten kunnen worden. Gelukkig redden 'Violently happy' en 'Play dead' het album.

Redelijk goed album, maar het niveau is niet altijd consistent. Bepaalde liedjes halen je echt uit het ritme helaas zoals de afsluiter of de live opname. Maar verder is dit album wel het resultaat van een heel talentvolle vrouw met een unieke stem die geregeld buiten de lijntjes kleurt, met dus ook enkele uitschieters als gevolg zoals het wondermooie: "Venus as a Boy".

Een van de beste albums van de jaren negentig. Er staat geen enkel zwak nummer op dit album. Het was destijds één van de eerste niet-gitaargeoriënteerde albums die ik kocht, er zouden er daarna nog vele volgen. En het klinkt na 26 jaar nog altijd niet gedateerd.

Mooi debuut van dit popicoon met haar zweverige presentatie. Zit toch een haast kinds enthousiasme in de manier waarop ze zingt. De wat meer opzwependere nummers pakken me toch meer dan de ballads, maar als geheel zeer genietbaar.

Ben geen Bjork adept of zo maar wat een pareltje is dit. Het begint al met die machtige opener Human Behavior waarbij onmiddellijk uit een ver geheugen beelden opflitsen van de bijhorende videoclip die ongeveer dag en nacht gedraaid werd op MTV bij de release. En ook de rest van de plaat is een trip waar verdomd nog an toe vanalles gebeurt! Avontuurlijk, spannend, fris, zo klinkt dit (nog steeds). Dankjewel Bjork. Weet niet of het politiek correct is hier om de volle score te geven voor een plaat die je verder niet beluistert, maar ik ga het toch doen om bovengenoemde redenen.

Een prima debuut met een aantal prachtige tracks zoals Venus as a Boy. Maar ook One Day, Violently Happy en Come to Me zijn sterk.
Big Time Sensuality en Aeroplane zijn daarentegen typisch Bjork tracks waar ik niet zo veel mee kan.
Eigenlijk ben ik het werk van Bjork pas beter gaan waarderen door het verschijnen van de albums Homogenic en vooral Vespertine. Voor mij twee toppers die voor mij aanleiding waren ook andere albums van haar te gaan beluisteren.
Mijn 3,5* van 2014 blijven staan.

Ik kom voor mijzelf steeds meer tot de conclussie dat mijn muzieksmaak zo door de jaren heen behoorlijk verandert is.
Neem nu dit debuut van deze guitige IJslandse. Ik kon er toendertijd niet veel mee. Ik herinner mij vaag dat ik het allemaal maar geforceerd en wat slaapverwekkend vond.
Haar stem was ook wel een ding. Beetje scherp en neurotisch.
Welnu, een nogal verlate herkansing heeft alsnog goed uitgepakt, want ik vind het gewoon een heel creatieve fijne plaat uiteindelijk.
Ritmisch en elektronisch op een manier verpakt dat het lekker flowt en Bjork wisselt melanchonie en frivoliteit prima af.
Zo sta je je op een dansvloer te dansen en niet veel later ben je terecht gekomen in een zweverige vervreemde sfeer waar je in een soort trance lijkt te raken door de hypnotiserende klanken en de stem die mij uiteindelijk wel pakt.
Ik houd wel van dit soort afwisselendheid. Het is dappere plaat van een dame met veel talent en ben buitengewoon benieuwd naar haar latere werkjes, waar ik wat los materiaal van ken.
Fijne ontdekking.

In alle enthusiasme perongeluk dit album eerst 5* gegeven, erg leuk album en een van mijn favoriete van Björk. Mijn eerst (en meest) geluisterde Björk album en toch altijd een lekker album om naar te luisteren

In 1993 sloeg dit album behoorlijk in, de single Human behaviour was een mooie introductie in de sprookjeswereld van Bjork. Ook de andere singles van het album steken goed in elkaar, ook de videoclips waren erg creatief. Maar toch, dat gekreun en gekerm gaat snel vervelen en vooral de hoempapa rond Bjork zelf irriteert mij (toen in 1993 al) , in een interview op MTV zat ze te beweren niks van dance te weten en nooit dance te willen maken en de helft van dit album bevat housebeats. Ook dat gekoketteer met zichzelf alsof je uit een ander universum komt tijdens interviews heeft mij altijd tegengestaan. Een beetje wat Gaga ook deed in het begin. Verderop in Bjorks discografie duikt er soms wat op wat ik wel goed vond (Earth intruders, All is full of love) maar voor de rest loop ik het reservaat van Bjork graag voorbij
Wel een absolute 5 voor Venus as a boy, dat nummer verveelt nooit.

Regelmatig kijk ik eens in mijn cd collectie of er cd's zijn die ik weinig of niet draai of toch maar zeer matig zijn . Deze Debut van Bjork was er zo één. Maar tijdens het luisteren was ik eigenlijk toch aangenaam verrast en heb maar beslist om hem toch maar te houden. In tegenstelling tot bv. Kate Bush of Tori Amos, vraagt deze dame wel wat meer tijd en moeite om haar muziek te doorgronden ...

Ooit op cd gekocht dit album en in mijn herinnering viel het lichtelijk tegen, maar ik beluister hem nu na jaren weer een keer en dit is eigenlijk best wel goed. Wel wat wisselvallig nog, maar die nineties-dance door het album heen smaak ik goed. Ben nu bij Violently Happy en wat een lekkere drive zat er in dat nummer zeg.

Een stuk beter, speelser en afwisselender dan dat ik me herinnerde. "Debut" bevat spannende art-pop, waarin duidelijk de dance en electronic uit die tijd doorklinkt. Fijne muziek!

Spannende arrangementen, fraaie invalshoeken, en de bij vlagen wat onorthodoxe zang van Bjork leverde destijds een prima album op.
Debut klinkt nog steeds tijdloos, de productie is fijn en de dame in kwestie wist eigenhandig het popgenre van nieuwe details te voorzien.
Een plaat die bij mij zij aan zij stond tussen alle rock- en metalreleases die ook rond deze periode uitkwamen. Bjork stond (staat) haar mannetje, kortom; kwaliteit alom.