Halverwege was het blokje 'Old King', 'Someday' en 'There's a World' (voor het eerst gespeeld sinds 1971!) erg sterk, maar daarna sloeg de twijfel weer toe. Hij heeft best een boel fouten gemaakt en aan het einde van 'War of Man' ontstond een behoorlijk gênante situatie waar hij herhaaldelijk de weg kwijt was. Vanaf dat moment kwam hij ook een beetje over als een oude man die het allemaal niet meer zo goed weet. Hakkelende en een beetje vreemde uitspraken ook en 'Helpless' speelde hij bijv. met een veel te snel slagritme.
Toegift wel weer mooi: 'One of these Days' toch een van zijn mooiste nummers.
Sinds wanneer drinkt Neil trouwens weer alcohol? Had een beetje de indruk dat hij er tegen de stress om vroeg. Ik las een tijdje terug wel een interview waaruit blijkt dat hij weer wiet rookt.
Hebben er nog mensen naar het Hometown-concert gekeken? .
Ik heb er vluchtig kennis van genomen. Stijn heeft er intensiever naar geluisterd, denk ik, dus zullen we mijn mening maar niet te zwaar laten wegen.
Het viel me mee dat Neil de hoge noten (in Old Man bijvoorbeeld) nog redelijk kon pakken, de lage noten gaan hem niet best meer af. Vaak bromt hij maar wat. Ik vond de toegift juist erg slecht, het was bij vlagen echt vals. Don't be Denied was wel goed gedaan, al kleunde Neil geregeld mis op zijn gitaar. De begeleiding van Helpless stoorde me niet, maar ik ben wel enorm uitgeluisterd op dat nummer.
Wat betreft de Archives: ja, ik heb lekker rondgesnuffeld. De website is mooi vormgegeven. Leuk was vooral dat ik de War Song met Graham Nash weer tegenkwam. Ik had dat vroeger als singletje maar ik was de song totaal vergeten! Toen ik het hoorde, kon ik het zo weer meezingen. Ik ga nog heel wat beluisteren van de Archives, de komende weken.
Ik las een tijdje terug wel een interview waaruit blijkt dat hij weer wiet rookt.
Krijg je ervan als je teveel met de Nelson familie omgaat

Early Daze
Crazy Horse at the Roxy
Homegrown
Odeon Budokan
Chrome Dreams
Oceanside Countryside
Boarding House
Solo Trans
Crazy Horse Garage
Live Freedom
Helaas dus geen Time Fades Away 2, Ducks Dume.
In ieder geval tot 30 juni gratis. We zien het wel na die tijd. Ik kan me niet voorstellen dat er geen fysieke release komt. Sowieso, zonder mobiele ondersteuning heeft het geen schijn van kans.
Daar zit inderdaad een logisch verband.

Toch eigenaardig, omdat hij in 2010 alles afzwoor op doktersadvies en angst voor een vroeg begin van dementie. Zijn beste werk (lees: eigenlijk alles tot 2010) heeft hij stoned geschreven, opgenomen en gespeeld. Haha, Paul McCartney is er niets bij.
Dit bericht bevat ingevoegde media van de volgende externe locatie:
https://www.youtube.com/watch?v=fWMGFnXHk44
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MusicMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MusicMeter met je privacy omgaat.
Had één concert van de reeks al als bootleg, maar kwaliteit liet te wensen over.
Evengoed 50 a 60 minuten pure kunst.
Ik vind Cowgirl en in mindere mate die andere twee erg afbreuk doen aan de rode lijn van die concerten. Al is het onzin om kant 4 van een LP leeg te laten als je het ook kunt vullen..
Ben benieuwd. Hopelijk veel concert beelden.
Info over de soundtrack: Neil Young News: Cover & Track Listing: PARADOX Soundtrack Album - Neil Young + Promise Of The Real, April 20 Release - neilyoungnews.thrasherswheat.org
Mijn hoogtepunt: ANGEL FLYING TOO CLOSE TO THE GROUND en dat Neil een 'biersigaret' draait. Vanaf nu ook mijn nieuwe benaming.

2018-05-01, Warnors Theater, Fresno, California, USA
w/ Crazy Horse
1. Big Time
2. Country Home
3. Don't Cry No Tears
4. Winterlong
5. World On A String
6. Scattered (Let's Think About Livin')
7. F*!#in' Up
8. Too Far Gone
9. Only Love Can Break Your Heart
10. Cinnamon Girl
11. Cortez The Killer
12. Walk On
13. Like A Hurricane
14. Mansion On The Hill
---
15. Roll Another Number
Dit bericht bevat ingevoegde media van de volgende externe locatie:
https://www.youtube.com/watch?v=KhsrENSFUCU
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MusicMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MusicMeter met je privacy omgaat.
Setlist is de moeite waard en fijn om Nils weer eens aan Neils zijde te zien. Broken Arrow is lang geen slechte plaat, dat blijkt maar weer. Of ze echt helemaal niet gerepeteerd hebben betwijfel ik, er moet minstens individueel op de setlist geoefend zijn. Iets meer oefening leidt echter wel tot een beter concert. De arrangementen zijn soms ook wat te beperkt en het echte Crazy Horse-gevoel krijg ik niet van deze line-up, maar what's in a name.
Als het inderdaad om een wezenlijk ander album blijkt te gaan, verandert dat de zaak.
Bob Dylan and Neil Young - BST Hyde Park