Ja die vind ik eigenlijk ook zeker op gelijke hoogte staan, de originele versie was echter mijn eerste aanraking met dit genre en heeft daardoor een grote persoonlijke waarde.

10. Kiasmos - Thrown

Nils Frahm en Ólafur Arnalds doen me qua muziek altijd aan elkaar denken. Beiden neo-klassiek geschoold, maar niet vies van elektronisch avontuur. Nils Frahm doet dat gewoon op zijn albums onder eigen naam, waar Says (die ik zelf te niet dance-achtig achtte, ander had hij op 1 of 2 gestaan) het beste voorbeeld van is. Dat hele album Spaces is trouwens een meesterwerkje. Zo'n meesterwerk heeft de Ijslandse componist Arnalds zeker nog niet gemaakt onder zijn eigen naam. Zijn albums zijn soms zielsmooi, vooral .​.​.​and they have escaped the weight of darkness (2010) ligt me goed. Maar ik betrap me er vaak op dat ik zijn muziek niet verheffende genoeg vind om echt aandachtig te luisteren, waardoor het al snel naar de achtergrond verdwijnt.

Maar Ólafur Arnalds heeft zich gelukkig ook gewaagd aan de elektronische invloeden, maar dan door met de Faroerse Janus Rasmussen in zee te gaan. In Reykjavik waar ze beiden wonen ontdekten ze een gedeelde liefde voor minimale muziek en zowaar was het duo geboren, genaamd Kiasmos. Hun zelfgetitelde debuutalbum is het briljante die hij als solo-artiest nog niet had gemaakt. Ik zie op de albumpagina dat het nog wel als saai wordt beschouwd. Daar kan ik me niet in vinden, juist als je in de mood bent is dit een magnum opus van subtiliteit. Minimal in de ware essentie. Zoals the XX er ook ooit voor werd geroemd, het totaal uitkleden van de muziek en het loslaten van alle poespas, doet Kiasmos dat hier ook met verve. Thrown is mijn absolute favoriet van de plaat, die belletjes in combinatie met de zachte violen mogen van mij een eeuwigheid doorgaan. Ook een hele mooie ervaring om live te horen destijds, in de nacht van Primavera Sound.

9. Viken Arman - Hope

Viken Arman hebben we al eerder gehoord deze Top 100. Introductie behoeft hij dus ook niet meer en anders doet dit nummer dat wel voor je. Op 24 april 2016 lanceerde hij het op zijn Facebook onder de tekst: Because I hope tomorrow will be better. #armeniangenocide #24april. Ter herinnering aan iedereen die slachtoffer is geweest van dit vreselijke incident en de nabestaanden die nog steeds met de frustraties van het niet erkennen en de pijn van het verlies moeten leven. Tijdens de herdenking van het 100e jaar maakte Viken Arman, zelf Armeens, naar eigen zeggen zijn allerbeste nummer, zowel persoonlijk als artistiek, tot nu toe. Hij heeft zijn volledige ziel gelegd in deze track vol emotie. Die dreunen geven me nog steeds kippenvel af en toe, al is het een boodschap van hoop klinkt het voor mij alsof de gekwelde geesten nog steeds je ziel proberen te penetreren. Een van de allermooiste en diepgaande tracks die ik heb gehoord.

8. Donna Summer - I Feel Love

Contrastje wel, met de vorige track. Op de hoop in het vorige nummer, volgt een gevoel van liefde, bezongen door disco-koningin Donna Summer. Ja, wat moet ik hier nou eigenlijk nog over zeggen. Dit is een van de meest invloedrijke nummers aller tijden. Dat dit nummer uit 1977 dateert is eigenlijk maar moeilijk te bevatten. Dit was zijn tijd lichtjaren vooruit en klinkt nog altijd even tijdloos als toen het voor het eerst verscheen. Bovendien zouden we zonder I Feel Love vrij snel klaar zijn met het formuleren van een top 100 in dit topic. Wat zou het toch mooi zijn als je met een tijdmachine terug zou kunnen reizen, om het gevoel mee te krijgen van hoe het nummer werd ontvangen in die tijd. Ontwrichtende innovatie noemen ze het in de onderzoeksprogramma's van de Europese Unie en in de rest van de business-wereld. Dat is wat dit nummer van Donna Summer ook deed, het heeft het muzieklandschap voor goed verandert en heeft een invloed gehad op genres variërend van punk, new wave tot aan house, techno en alle aanverwante genres.

Ook niet onbelangrijk, deze track tovert gewoon altijd een lach op je gezicht en geeft je de energie die je op ieder feestje zou willen voelen.

7. Acid Pauli - Nana

Acid Pauli draait al een hele lange tijd mee, al in 1995 bracht hij zijn eerste album uit onder de naam Console. Vooral 14 Zero Zero is een geinig nummer uit zijn begintijd. My Dog Eats Beats is trouwens ook erg vet en daar klinkt zijn huidige sound wat meer door. Want hij tegenwoordig produceert heeft nog vrij weinig te maken met 14 Zero Zero, al heeft hij die gekkigheid en eigenzinnigheid zeker wel weten te behouden in zijn sound. Zijn mix-album Get Lost V is daar bijvoorbeeld een heel goed voorbeeld van, waar het gevoelige Love in Looxor die hier eerder voorbijkwam tegenover een In My Spaceship staat.

Nana is wat mij betreft het beste wat hij ooit heeft gemaakt. Een schoonheid van een creatie, veel melancholischer dan dit krijg je ze niet. Het ultieme bewijs dat de synth het meest geweldige instrument is in de wereld als je weet hoe je er mee om moet gaan. De track voelt wat mij betreft als een afdaling van een col in Frankrijk, af en toe moet je remmen voor een haarspeldbocht en de vaart verminderen om vervolgens weer totale euforie te voelen als je de 60 à 70 km/h aantikt met natuurlijk die constante spanning en adrenaline die je voelt. Meesterwerk.

6. Four Tet - Locked

Ja, in de top 10 zijn het voornamelijk de usual suspects die voorbijkomen. Want ook de grote man Four Tet mag hier niet ontbreken. Hij heeft een rij geweldige albums op zijn naam staan en allerlei toffe mixes en DJ-sets. Vooral die 6 uur durende set samen met Floating Points Final Plastic People is 6(!!!) uur lang de crème de la crème van de groove. Four Tet is net als een Burial iemand die de grenzen van zijn kunnen continu opzoekt en voortdurend experimenteert zonder zijn eigen karakter te verliezen. Eigenlijk denk je de eerste twee minuten van deze track dat je met vrij experimenteel geneuzel te maken hebt, de beat doet vrij industrieel aan. Totdat... ja totdat die knijpende synth ineens de boel op stelten komt zetten. Het klinkt een beetje als een Kate Bush die ineens op onmogelijke manier de hoogte in gaat. Het vormt de enorme kracht die het nummer bezit. Het is als een zwart gat die als een magneet je compleet opzuigt, totdat je na 8 en een halve minuut er weer wordt uitgesmeten en je weer gewoon achter de stoel van je laptop zit, realiserend dat je nog slechts 5 nummers te gaan hebt om te beschrijven terwijl dit eigenlijk al als een nummer 1 voelt.

Mooie nummers 6 en 7 die in mijn ogen zeker tot het beste horen wat de melodische moderne dance die hoogtij voert in je top 100 te bieden heeft. Ook die track van Viken Arman, die ik nog niet kende, is daar een mooi voorbeeld van.

En I Feel Love is natuurlijk met recht de klassieker der klassiekers.

5. Floating Points - Nuits Sonores

Floating Points ontdekte ik twee jaar geleden op Best Kept Secret. Ze stonden net na de headliner (weet niet meer of dat Run the Jewels was of Radiohead), snel erheen gerend om vervolgens een van de beste optredens van het festival te zien. Live neemt hij toch net iets meer zijn tijd en laat hij nummers nog veel langer doorrazen. Het was daar ook dat ik verliefd werd op Nuits Sonores, die een make-over kreeg van wel 20 minuten (althans zo voelde het). Dat tijdens het dansen een willekeurig meisje een volledig biertje over me heen goot maakte me toen eigenlijk niets uit. Ik weet niet wat haar bedoeling ermee was, maar ze heeft uiteindelijk de helft van het biertje weer teruggekregen gezien ik uitgebreid met mijn haar wapperend in de wind heb staan voortdansen. Want wat is Nuits Sonores toch een track, mijn absolute Floating Points favoriet, 12 minuten lang pure vreugde.

Het is jazzy, hetgeen wat Floating Points in vele van zijn nummers kenmerkt, maar het heeft ook een enorme drive alsof je een big band jazzband hoort spelen. Floating Points doet waar hij meester in is en neemt lang de tijd om je in de track te laten duiken. De eerste 4 minuten zijn eigenljik pure opbouw om vervolgens rond 4.40 te ontpoppen naar ICE-snelheid. Hoe die beat erin kickt is echt fabuleus goed. En dan moet het moment rond de 9 minuten nog komen.... jazz en techno smolten nog nooit op zo'n prachtige manier met elkaar samen.

Overigens laatst in de platenbakken een vrij obscure Floating Points-plaat te pakken gekregen, met People's Potential en Shark Chase erop. Hele toffe nummers, ook raad ik eerdergenoemde set met Four Tet aan en zijn RA mix is ook briljant.

4. Max Cooper - Harmonisch Serie

Voor dit nummer mogen alle credits naar -SprayIt-. Bij hem stond het vrij laag in de top 100, maar toen ik deze track voor het eerst hoorde wist ik meteen dat ik zijn top 100 heel goed moest gaan volgen. Al ken ik het nummer dus pas sinds november is het binnen korte tijd uitgegroeid tot een van mijn absolute topfavorieten. Ik heb dit tot in den treure opgehad en mijn huisgenoten kwamen af en toe vragen wat voor duisters ik nou weer aan het luisteren was. Daar kan ik me overigens ook wel wat bij voorstellen, die als fluisterende stemmen aan het begin voorspellen onheil. Ze doen me trouwens denken aan de slangentaal die gebruikt wordt in Harry Potter. Voor mij voert de schoonheid de boventoon, dat Max Cooper Jon Hopkins en Sigur Ros als inspiratiebronnen citeert verbaast me niets: zijn muzikale soundscapes lenen zich uitstekend om bij weg te dromen. Emotie creëren door afstand te nemen. Het voelt ijzig aan maar het gaat ook zo ontzettend diep. Deze track zit dan ook zo verdomde goed in elkaar, die beat, de fluistergeluiden en de echo's vloeien samen om gezamenlijk een ongelooflijk intens gevoel te creëren. De intensiteit van het nummer ligt het hoogste na 4 minuten als meneer Cooper wat gas terugneemt en de beat helemaal laat wegebben. Hij experimenteer wat en vervolgens vrij onverwacht draait hij met de bas open en en een geluid dat klinkt als een gaskraan die wordt opengedraait. De energie die daarmee vrijkomt is echt ongekend, als ik favoriete muziekmomenten moet aanwijzen is dat wel het ultieme voorbeeld.

3. Darkside - Golden Arrow

Ja, Darkside balanceert in dit nummer absoluut op de randjes van de dance, maar ik kon het me toch niet verantwoorden om deze niet erin te zetten. Darkside is een van de fijnste side-projecten die ik ken en zowel hun debuut EP en album Psychic zijn prachtig. Darkside is de Pink Floyd van de elektronische muziek zeg ik altijd. Ze schuwen het experiment niet, maar het staat altijd in onderdeel van de uiteindelijke groove. Een nummer als Paper Trails verschilt echt niet zoveel van nummers als Time of Money van Pink Floyd.

Golden Arrow klinkt dan weer meer als de ideale opener van een set, waar je even de tijd krijgt om je set op te bouwen en je tegelijkertijd een grote spanning onder je publiek creërt. "Wat gaat er gebeuren, waar gaat dit naartoe?". Ik zou in ieder geval blijven staan om te weten hoe het gaat ontaarden. De eerste minuten representeren een chaos waaruit uiteindelijk een lome beat ontstaat. Is daarmee de onzekerheid weg? Zeker niet, allerlei klikjes, flarden vocalen en ruis wanen je in een zwaartekrachtloze staat. Het is een beetje als een goede spannend thriller van een serie, waarbij de lijntjes in eerste instantie worden uitgezet en je nog in het onzekere tast over wat het verhaal is. Pas na 5 minuten begin je een beetje door te krijgen waar ze naar toe willen en krijg je steeds meer vaste grond onder je. Na 7 minuten weet je in het helemaal: ik ben op een mooie plek. De beat wordt alsmaar uitgebouwd en met ieder tikje net wat mooier. De klassieke muziek vol verassingen wordt tegenwoordig gemaakt door componisten als Nicolas Jaar.

2. Stephan Bodzin - Wir

Stephan Bodzin is misschien wel de keizer van de melodieuze techno. Op zijn beide albums Liebe Ist... en Powers of Ten laat hij horen een oorstrelend gevoel te hebben voor melodie en dit op een geweldige manier te kunnen vervlechten met stevige techno. Ik heb dit nummer al heel lang op de radar, maar afgelopen zomer tijdens een set van Patrice Bäumel in de nacht werd ik er eens fijntjes aan herinnert dat dit echt de crème de la crème is van de melodieuze techno. Een hele intense ervaring was dat, waarvan ik samen met een meisje naast me stilletjes van aan het genieten was met af en toe een goedkeurend knikje naar elkaar toe. Ik kan hier wel een beschrijving gaan geven van het nummer, maar de melodie zegt eigenlijk alles. Niet vaak klinkt muziek zo puur en recht uit het hart. "Muziek heeft tekst nodig om je te raken", "gevoel kan je enkel creëren met echte instrumenten". Mythes, ik heb zelfs het gevoel dat je met dit soort techno nog veel dieper kan gaan.

1. New Order - Blue Monday

Het is wellicht niet origineel, maar wat mij betreft kon er geen enkel ander nummer dan deze mijn lijst aanvoeren. Het is gewoon heel simpel, dit wordt niet voor niets tot grote aantallen mensen als een klassieker aangeprezen. Het is heel interessant hoe de bandleden van Joy Division uiteindelijk hier zijn geraakt bij de meest duizelingwekkende, verrassende en energieke danceplaat ooit gemaakt. De kracht ligt hem denk ik in dat het een vrij toegankelijk nummer is en zich uitstekend leent voor een feestje, maar tegelijkertijd wel ontzettend gecompliceerd in elkaar steekt. Daardoor kan je als fan hem heel vaak opzetten, omdat iedere luisterbeurt een ander details er weer net even uitspringt.
Ik heb hem laatst voor slechts 8 euro op plaat weten te bemachtigen in de officiële hoes. En als je hem dan met het geluid vol open draait moet je niet uitkijken dat je je hele slaapkamer verbouwt.

Het toont maar weer eens dat je je als band moet blijven vernieuwen. Dit nummer is ontstaan uit een groot experiment en juist daarom zit het nummer vol interessante ideeën, het plezier spat er vanaf.


Allen, hartelijk bedankt voor het meelezen en meeluisteren de afgelopen maanden. Uiteindelijk is het toch een hele uitdaging zo'n top 100, excuses voor de af en toe lange pauzes, na op stage een hele dag naar een beeldscherm moeten te koekeloeren bleek stukjes schrijven niet altijd wat ik wilde doen, waardoor het vooral op het weekend aankwam. Maar ik ben tot het einde gekomen! Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben.

Golden Arrow en Blue Monday Joe Joe

Lekkere lijst Joep!

Geweldige Top 10 ook

Met Golden Arrow en Wir twee overeenkomsten in onze top 10, mooie lijst, leuke stukjes, top gedaan!

Originaliteit is overrated, Blue Monday is wat mij betreft een terechte nummer 1!

Sommige nummers zijn nu eenmaal met reden terechte megaklassiekers. Mooie lijst Joep!

Ik begin deze week met de eerste 10 van mijn lijst

* Snoeperd
* Djarune
* Gyzzz
* herman
* Teunnis
* Titmeister
* trebremmit
* 123poetertjes
* Mausie

100. Breakbot - Shades of Black
We trappen af met een Ed Banger plaat. Een legendarisch Frans dance label opgericht en gerund door Pedro Winter beter bekend als Busy P. Samen met DJ Mehdi vormde zij Beakbot. Eigenlijk een plaat die normalitair niet echt opvalt. Laatst weer eens gehoord in een hippe kledingzaak waar de dame achter de kassa stond te swingen op dit nummer. Lekkere track met goede “breaks”.

99. SomethingALaMode – GString
Gelijk nog maar track uit het genre “French Touch”. Ik heb een zwak voor vioolspel. Ooit een keer SALM live meegemaakt. DJ + viool is vaker gedaan, maar dit duo pakt het echt goed aan. Klinkt als Justice met viool.

98. Cobblestone Jazz – Lime In Da Coconut
Catchy groovy nummer wat ook nog eens lekker mixbaar is. Behalve limoen zit er nog wat meer in deze trippende kokosnoot.

97. Laurence Guy – Saw You for the First Time
Als men denkt dat de bassdrum in het begin best hard is. Think again. Deze dropt nogmaals wat harder in en meteen daarna volgt er een prettig trompetje en wat vocals. Het lijkt wel St. Germain 2.0.

96. Fort Romeau – Say Something
We nemen een beat, een paar vocalen, we knippen/plakken in een sampler, spelen een pad in, leunen tegen het pitch / modulatie hendeltje en we trekken wat effecten open et voilà een lekker zwoel dansnummertje. Het lijkt zo makkelijk, maar doe het maar eens na achter de pc.

95. Joris Delacroix – Air France
Franse techno die langzaam opstijgt. Brengt de fusie met KLM toch nog iets goed voort.

94. Peggy Gou – It Makes You Forget (Itgehane)
1 van mijn ontdekkingen dit jaar. Deze Zuid-Koreaanse dame annex DJ is enorm bezig aan een opmars in de Berlijnse techno scene. Wereldse invloeden in dance nummers trekken mij sowieso. Haar beide EP’s (uit 2018 en 2019) zijn geweldig net als deze track.

93. Crystal Castles – Baptism
Had ik graag een keertje live gezien. Enorme energie, ranzig beatje, clean deuntje, goede tekst. In het begin stoorde ik me aan de zang. Nu mag het echt nooit meer zonder...Deze track is af!

92. Booka Shade – Manderin Girl
De huidige jeugd denkt dat dit een remix is. Ik moest laatst uit leggen dat dit niet over lopen met olifanten gaat, maar over een Chinees meisje. Anyway dit blijft een klassieker

91. Sébastien Tellier – Kilometer (A-Track Remix)
Gladjes, sexy en oh zo Frans. Elektrische melodietjes en het akoestisch orkestje op de achtergrond blenden naadloos samen.

Fijne start, met zware favorieten en een stel onbekende platen!

Saw You for the First Time, nice!

Ja Saw You for the First Time is ook een favorietje hier, heerlijk met die blazers. Verder leuke ontdekkingen als Lime in da Coconut (!!!), en Air France.

90. Linus Loves – VH1
Typisch dance nummer uit de zero’s met retro 80s beats. Ik wordt hier altijd vrolijk van. Er zit een sampletje van Fleetwood Mac in. Mylo heeft hier aan meegewerkt.

89. Chromeo – Fancy Footwork
Hier had eigenlijk een willekeurig nummer van Chromeo kunnen staan. Ze introduceren zichzelf als enige succesvolle Israelisch / Palestijnse samenwerking. Live zijn ze echt geweldig. Ooit twee uur non-stop wezen dansen in een vol Paradiso op deze extreem gladde electro-pop act die opvallend veel mooie vrouwen aantrekt.

88. St. Lucia – September
Nog een track die mee waait op de 80s revival. Toch is deze wel weer knap gedaan. Uit Zuid-Afrika nota bene. Nooit verwacht. Ken de beste man / band ook verder niet.

87. The Golden Filter – Solid Gold
Ik ben een verslaafd (geweest) aan Australische electro-pop bandjes: Cut Copy, Van She, The Presets, Midnight Juggernauts, Miami Horror etc. (ze komen allemaal niet in de lijst voor). Deze “The Goldon Filter” past precies in het rijtje. Leuke track. Mocht dit ook in je straatje passen, check de rest dan meteen ook

86. LFO – LFO (Leeds Warehouse Mix)
Na de aandacht voor 80s revival, maar weer eens een echte Britse techno klassieker uit 1990. Dit was gelijk 1 van de grote begin successen voor het legendarische label Warp. LFO ramt nog regelmatig uit mijn speakers. Niet meer om op te dansen. Ik zie het meer als een soort van kunst object.

85. Modeselektor Grillwalker
Een moderne klassieker. Ik hoor toch weer parallellen met LFO. Ondanks de stevige 4x4 beats zit er een zekere swing in het nummer (waarschijnlijk door de pitchbend en de verschillende lagen in het tempo) wat uitnodigt tot meer bewegen.

84. Simian Mobile Disco – Hustler
Dit nummer heeft de meest vunzige video clip ooit. Beetje de porno uit de dance music. Maargoed, het is een catchy nummer, met een strakke bliep en distorsie bass + sterke lyrics... If I had the money to go to a record store I would, I, I would

83. Panthers – Goblin City (Holy Ghost! Extended Disco Dub)
De synths, effecten en gitaar blenden goed samen. Voornamelijk na de gitaarsolo na 5 min. Tijdens het verzamelen van bijna 1000 nummers dance muziek was dit één van de eerste waarvan ik dacht dat deze afviel. Blijkbaar kan ik er toch geen afscheid van nemen. Veel geluisterd in de auto naar mijn werk.

82. Cabaret Nocturne – Blood Walk
Geweldig duistere techno track van deze Belg. De beste man is al 20 jaar bezig in de underground scene. Tegenwoordig ook bovengronds gewaardeerd.

81. Fatima Yamaha – What’s a girl to do
Ultiem genieten deze plaat. Downtempo dance. Het beste uit het oeuvre van Bas Bron (oa verantwoordelijk voor de producties van de Jeugd van tegenwoordig, Bastian). Dient aan het einde van een dance feestje hard gedraait te worden.

Lekker die Panthers track! Was destijds een topfavoriet (maar dan de Run Roc Remix), maar ik was hem compleet uit het oog verloren.

Die van The Golden Filter heb ik ook he-le-maal grijsgedraaid.

80. Friendly Fires – Paris (Aeroplane Remix)
Strak dansplaatje met wollige stem, huis, tuin en keuken samples en op de helft wat ranzige synthgeluiden in de mix. Ik kan hier erg van genieten.

79. Mano Le Tough – Eurodancer (Tensnake Remix)
Zomers house plaatje voor op het strand. Waarschijnlijk is het de sax. Met 35 graden deze week, maar weer eens opgezet. Klinkt goed. Vooral als de samples halverwege nog eens getweaked worden.

78. O.T Quartet – Hold That Sucker Down (Builds Like a Skyscrapper Mix)
In de jaren ‘90 was Rollo een producer die ik altijd volgde in de hitlijsten. Felix, Faithless, Kristine W, Dido. Deze Brit heeft flink wat hits gemaakt. Dit is een echte 90s dance classic in een periode dat Eurodance nog gaande was. Deze remix zonder vocalen en betere opbouw is jeugdsentiment.

77. Fischerspooner – Emerge
Mijn favoriete electroclash plaat. Een paar jaar was het een hype in een tijd met Ladytron, Vive la Fête, Peaches etc. Deze klinkt na al die jaren nog steeds lekker met de stem, synths, warme arpeggio en retro percussie.

76. John Roberts – Glass Eights
Bijzondere deep house plaat met rake jazz en blues invloeden. Het album met dezelfde titel valt ook zeker binnen mijn smaak.

75. Sam Paganini – Rave
Relaxte technoplaat. Ik ben niet iemand die veel in de club sta, maar deze viel wel op in de playlists van 5 jaar geleden. Goede flow die avond en niet meer vergeten.

74. Adriatique – Space Knights
Adriatique is al veel voorbij gekomen in dit topic. Stuk voor stuk sterke melodische technoplaten. Via dit nummer heb ik ze ooit ontdekt. Lekker duister avontuur zonder uit te bocht te vliegen.

73. Hypnolove – Eurolove
Zo enorm sterk en catchy intro! Dit electro nummer verdiend het gedraaid te worden op maximale volume. Volledig in de Franse Ed Banger stijl.

72. Slagsmålsklubben – Sponsored By Destiny
Ooit in een club gestaan, waar een paar nerds met kleine synthersizers klaar stonden. Het licht ging uit, ze beginnen met spelen en op het moment dat het los ging gaan opeens de strobo’s aan en begint het publiek te springen. Ik had nog nooit zo iets gehoord. In vergelijking met electroclash was de 8bit revival pas echt een korte periode.

71. Bicep – Opal (Four Tet Remix)
Ik draai hem regelmatig in de auto als ik in het donker rij. Het scherpe en diepe (Bicep) + het magische en hemelse (Four Tet) is zeer knap gedaan.

Oeh, John Roberts, mooie nominatie! Eén van de eerste housealbums die ik in zijn geheel kon waarderen. En ook leuk om mijn nummer 1 hier terug te zien.

O.T Quartet

Een tijdje geleden kwam ik erachter dat ze die stijl hardbag noemen, nooit geweten tot een aantal maanden terug.

Dit wist ik ook nog niet. Ik kende wel handbag dus deze tegenhanger is voor de hand liggend.

80 en 79 maken ook zeker kans op mijn lijstje, heerlijke nummers. 79 ook echt ontdekt op de dansvloer, heel fijn nummer. 73 heb ik ook veel gedraaid, toevallig van de week nog omdat ie ook op mijn longlist staat.

En leuk om te lezen van Slagsmålsklubben. Ze hebben gespeeld op één van de laatste feestjes die ik zelf heb georganiseerd, rond 2011 was dat denk ik. Toffe show, maar de losse nummers zijn me op deze na niet bijgebleven.

70. Afro Medusa – Pasilda (Knee Deep Club Mix) Nooit in Ibiza geweest, maar ik begrijp goed waarom deze latin house track een dikke hit was aan de costa in de zomer van 2000.

69. Christabelle & Lindstrøm – Lovesick
De zeer sexy stem van Christabelle wordt perfect gearrangeerd door Lindstrøm. Het verbaasde me dan ook helemaal niets dat dit later in een Victoria Secret commercial te horen was.

68. Röyksopp – Alpha Male
Ik vind eigenlijk elk album van dit Noorse duo geniaal. Instrumentaal zijn ze ijzerstrerk. Dit symfonische “Alpha Male” raakte me meteen in 2005. Een avontuurlijke “dance” track met mooie opbouw. De tracks met de vocalen van Robyn, Karin Dreijer Anderson en Susanne Sundfør zijn bij mij ook favoriet.

67. KiNK – Pocket Piano
Ik ben dol op dans nummers met arpeggio's. Vooral als de mix verder groeit met flink wat delay, reverb, low / hi pass filters. Kortom alle toeters en bellen.

66. Orbital – Nothing Left 2
Ik ben nogal fan van de melodische jaren 90 techno van de gebroeders Hartnoll. Ik ben tevens fan van de warme stem van Alison Goldfrapp. Deze artiesten hebben mij de studie door gesleept tijdens het nachtelijke tentamens stampen.

65. Stardust – Music Sounds Better With You
Legendarische samenwerking tussen Alan Braxe en Thomas Bangalter en een belangrijk plaatje uit mijn jeugd. Eigenlijk is deze tijdloos. Men vergeet zo dat deze track al meer dan 20 jaar oud is.

64. Harrison BDP – Decompression
Deephouse plaatje met een diepe en groovey bass en fluwelen akkoordjes. Mijn muziek keus voor een fancy cocktail bar

63. 20syl – C.Y.D.T.T. (Can You Dance to This!?)
Een French touch 2.0 plaat met een orgie van samples, autotune, effecten en veel knipwerk. Dit is wel vrolijk

62. Fred Falke – Sanctuary
De Franse Frédérick Falke maakt bijna 20 jaar remixen volledig in Franse stijl. Ergens halverwege heeft hij deze instrumentale “filler” uitgebracht die het vooral goed doet in de sportschool of auto. Lekker zomers gevoel weer.

61. Ratatat – Mirando
3e Franse track op rij. Wereldse percussie met aanstekelijke “bleep” en scheurende lead synth. Ik weet pas sinds vandaag dat mijn favoriete actie film (Predator) in de videoclip is gemonteerd. If it bleeds, we can kill it!

Mooi om Stardust hier tegen te komen. Van alle hitjes in Dance-land een van de weinige die niets aan kracht heeft ingeboet - draai hem zelf ook nog regelmatig.

Harrison BDP ook sterk; die heeft youtube inmiddels goed in mijn gepersonaliseerde algoritme genesteld.

Op vakantie?

Ja, ben weer terug!

60. Plump DJs – Creepshow
Breakbeat electro uit begin 21e eeuw. In de jaren ‘90 had dit waarschijnlijk meer succes opgeleverd. Is een track die ik veel draaide tijdens mijn eindexamen. Nu eigenlijk nooit meer, maar herontdekt tijdens het maken van deze lijst,

59. Marc Romboy & Stephan Bodzin – Callisto
Electro house klassieker. Gelijk fan toen deze uitkwam. De rest van Romboy en Bodzin vind ik echter minder.

58. Metro Area – Piña (SWAG Remix)
Het self-titled album heb ik grijsgedraaid. Uiteindelijk vind ik Piña net wat beter dan het bekendere Miura. De SWAG remix ontdekte ik jaren later.

57. Lemon Jelly – '68 aka Only Time
Aanstekelijke downtempo liedjes met kinderlijke melodieën. Hun 3e en laatste album sloeg echter een andere volwassen weg in. Prachtige sfeer hangt in deze track.

56. Moderat – A New Error
De detune effecten in het begin trokken ooit gelijk mijn aandacht. Moderat en Modeselektor zijn legendarisch in het genre. Knappe muziek.

55. Bonobo – Cirrus
Is ook al eerder voorbij gekomen. De rustige platen van Bonobo zijn favoriet. Deze is ook geweldig en een stuk meer dansbaar. 2x live meegemaakt en beide memorabele avonden.

54. Juno Reactor – Laughing Gas
Techno met wereldse invloeden. Dè adrenaline tijdens mijn jeugd. Mijn vrienden konden ze pas waarderen na de film The Matrix. De beste albums zijn echter voor die tijd.

53. Erlend Øye – Ghost Trains
Mijn held tijdens mijn studententijd. Ghost Trains is een catchy strak nummer in een stijl die min of meer later is gebruikt in “The Whitest Boy Alive”.

52. Daniel Avery – Drone Logic
Modern en retro tegelijk. Ritmisch, minimaal, dik, dun en strak. 1 van de eerste tracks waar ik aan dacht tijdens het maken van deze top 100.

51. The Knife – Silent Shout
Ik vind lang niet alles van The Knife goed, maar deze vind ik werkelijk prachtig. Donker, open en psychedelisch. Iets voor diep in de nacht.

Vergeet Atmosphrique niet, van dezelfde EP als Piña (maar niet op de titelloze langspelert uit 2002)

50.Todd Terje – Eurodans
Heerlijke bass en naar mijn mening beste track van deze bekende naam in de dance muziek.

49.Aera – Running Hot
Track met lekker basslijntje met een nogal vreemde harmonica synth erin.

48.Digitalism Idealistic
Voelt als plastic / digitaal met veel distorsie en zwaar gecomprimeerd. Geweldige dancetrack in de stijl van French Touch, maar dan uit Duitsland.

47.Foals – Late Night (Solomun Remix)
Solomun is erg populair. Deze diepe remix heeft maar liefst 10x zoveel views als het origineel van Foals. Alleen de zanger staat nog overeind.

46.Rustie After Light
Deze energieke Warp release inspireert net zo als Crystal Castles’s Baptism.

45.Röyksopp Running to the Sea [Pachanga Boys Remix]
Het origineel vond ik direct mooi, maar deze eenvoudige remix moest ik eerst 5x luisteren. Momenteel wordt deze vaak in de auto gedraaid.

44.Lindstrøm – Closing Shot
Ik hou van de claps en toms, dromigere pads en 80s vibes met een moderne twist en prachtige opbouw. Deze Noor is één van mijn favoriete dance artiesten.

43.DJ Mehdi – Signatune (Thomas Bangalter Edit)
Geschokt was ik toen ik dit jaar hoorde dat de Franse artiest Philippe Zdar (Cassius) omgekomen was bij een val van het dak. Vooral omdat DJ Mehdi uit dezelfde muziekrichting (ze hebben nota bene samen muziek gemaakt) precies hetzelfde overkwam in 2011. Deze remix van Signature door Bangalter (Daft Punk, Stardust) blijft een French Touch parel van het eerste uur.

42.Frankey & Sandrino – Acamar
Zomers nummer met lekker eenmalig melodietje in het midden van de speelduur. Tijdens mijn vakantie vorige week nog eens opgezet.

41.Daft Punk – Aerodynamic
Homework is het beste album van Daft Punk en Da Funk misschien wel het beste nummer. Tijdens het afgelopen jaar heb ik echter vaker Discovery gedraait. Aerodynamic is mijn favoriet. Kort maar doeltreffend met een gong en een digitale gitaarsolo.