menu

Genres / Overigen / Vlaamse Portretten

zoeken in:
avatar van ArthurDZ
Leuk topic! Doet me wat denken aan je belpop-topic van een paar jaar geleden. Mooi beschreven zoals altijd

avatar van dazzler
03. DELLA BOSIERS
http://oi61.tinypic.com/2ngv0r9.jpg

De discografie van de roodharige Della Bosiers (Mortsel 1946 ) is vrij beknopt.
Ze liet eind jaren 60 voor het eerst van zich horen in kleinkunstkringen.
Nadien werd ze regieassistente bij de toenmalige BRT.

In 1971 mocht ze een eerste album opnemen, boordevol jazzy miniatuurtjes.
Haar werk zat een beetje tussen de poëzie van Martine Bijl en de blues van Zjef Vanuytsel in.
Ze trok naar Nederland waar ze zich halsoverkop in de entourage rond Ramses Shaffy stortte.

Vele katers later keerde ze in 1974 terug met de langspeelplaat Kwartetten.
Haar liedjes op piano werden elektrisch versterkt en rijker ingekleurd door diverse blazers.

In orkestleider Ben van der Linden vond ze haar levenspartner
en ze namen in 1976 samen haar derde elpee Met Hart en Ziel op.

Haar platen bleven hoofdzakelijk voer voor fijnproevers.
Bij het grote publiek brak ze door als panellid in televisieprogramma's.
In de jaren 80 volgde nog meer beeldbuis werk met onder meer een kookprogramma.

Begin jaren 90 bracht ze eindelijk nog eens een cd uit die haast onopgemerkt voorbij ging.
Haar drie albums uit de jaren 70 bevatten zoveel moois dat Della een plaats in dit topic verdient
als één van de weinige vrouwen in de kleinkunstwereld die konden wedijveren met de mannen.

avatar van dazzler
01. FLEUR DE BUDA - 1971

Een piano en een altstem. Della Bosiers klopt bij je aan met een klein liedje. Amper twee minuten kort en toch boordevol poëzie. De zangeres fantaseert over Haren Buda, een vergeten gemeente tussen Antwerpen en Brussel. Een treinbordje met de plaatsnaam was de aanleiding. En Della schetst daar een herfstig tafereeltje bij. Als het paard gaat draven of de kinderen springen, huppelt een dwarsfluit met hen mee. Er tussen de maten door blijkt er zelfs nog voldoende ruimte te zijn voor een likje jazz.

02. HORIZONTAAL - 1971

En als de dagen dan killer en donker worden, ligt Della waterpas in bed. In twee minuten beschrijft ze de zaligheid van een warm bad. Maar niet zonder dat tijdloze moment af te zetten tegen het jachtig tikken van de onverbiddelijke klok. Dit keer krijgt de dwarsfluit een interessante hoofdrol en drijft het liedje op een lekker jazz arrangement. Een van de bassisten op haar eerste album was in die tijd tevens de pianist van Johan Verminnen: zijn naam was Raymond van het Groenewoud.

03. SPRINGTIJ - 1971

Driemaal is scheepsrecht. Zonder aan kwaliteit in te boeten serveert Della een derde miniatuurtje op rij. Dit keer laat Bosiers de grijsheid van het voorgekauwde bestaan wat verder achter zich en zoekt de natuur op. Opnieuw zijn tekst en muziek volledig in symbiose. Een sfeerstukje waarin de instrumenten gretig smullen van jazz motiefjes. De tekst waait wat vlugger voorbij dan in de twee vorige liedjes, maar het is dan ook de bedoeling om met een paar zuchten weg te vluchten uit de dagelijkse sleur.

04. RUST - 1971

En net als je denkt dat je het na drie nummertjes wel gehoord hebt, brengt Della eindelijk rust met een toepasselijk getitelde ballade. Dan blijkt dat ze haar frivole poëzie ook kan ombuigen in een apocalyptische portie weltschmerz. Nadat de media hun dagelijkse portie onheil weer een keer over de mensheid hebben uitgegoten, maakt Bosiers de ballans op. Het einde der tijden kan niet ver meer zijn. En al bij al is een wereld zonder mensen misschien zo slecht nog niet.

avatar van dazzler
05. JEFKE - 1974

Jefke zal met Fleur de Buda het meest gedraaide liedje van Della Bosiers op de Vlaamse radio worden. Het lied is op het eerste gehoor een ode aan de Antwerpse kempen (waar ik zelf mijn jeugd doorbracht). En Jefke is natuurlijk een oer Vlaamse jongen waarmee het heerlijk stoeien is in het koren. Tussen de regels horen we echter dat Della terugblikt op een tweetal dolle jaren in Nederland. Na haar debuut mengde ze zich in de entourage rond Ramses Shaffy. En dan vraag je natuurlijk om een kater.

06. VROUWTJE IN KOOITJE - 1974

Ook in Vrouwtje in Kooitje wordt een kater bezongen, maar dan die van de liefde. Gevangen in haar eigen verlangen naar een verhaal dat op de klippen liep. Hoe twee voormalig eensgezinden een breuk op een verschillend ritme verwerken. Subtiele tempoversnellingen in de muziek onderstrepen het feit dat hij al een streep heeft kunnen trekken onder het verleden. Maar zij fladdert vleugellam door de woonkamer, en raapt nog steeds de scherven van een veel te mooie droom bij elkaar.

07. CLEO IN DE KINDERWAGEN - 1974

De man van haar leven vond Della tijdens haar escapades in Nederland niet. Maar ze hield er wel een baby aan over. Cleo is met andere woorden een sterk autobiografisch gekleurd lied. Zelden hoorde ik een moeder zo poëtisch te keer gaan over haar kind dan op Cleo in de Kinderwagen. Tussen de regels worstelt Bosiers met de flower power idealen die wars van alle vormen van (klein)burgerlijkheid het non-conformisme predikten. Maar een moederhart past zich altijd aan aan de noden van haar kind.

08. DE BENDE VAN DE BRUINE KROEG - 1974

Die tweestrijd tussen idealisme en conformisme wordt nog scherper aangekaart in De Bende van de Bruine Kroeg. De tekst weet in zonder meer sublieme bewoordingen af te rekenen met het vrije denken en doen dat we ook nog kennen vanuit het vroege werk van Boudewijn de Groot. Op een bepaald moment verdwijnt de rook toch om je hoofd en dan moet je verder. Een vinnig blazerskwartet (trouw aan de albumtitel Kwartetten met Della Bosiers) vecht de innerlijke tweestrijd muzikaal verder uit.

buizen
Ofschoon lang- en roodharige vrouwen in zijn algemeenheid mij vaak niet onberoerd laten, gaat mijn hartje niet sneller kloppen van Della. Haar muziek bedoel ik dan. Tja, dit is 'kleinkunst', een onontgonnen gebied. Maar een gebied waar ik ook niet een-twee-drie in ga rondwandelen, laat staan me er expres in wil laten verdwalen.
Maar via dit topic hoor en lees je nog eens wat en hulde daarvoor.
Della is me te weinig hartverscheurend, doorleefd en ik ervaar geen rock 'n roll. Vind haar nummers niet echt een ziel hebben. Maar goed, ook nog niet heel vaak geluisterd hoor.
Kom er op terug.

avatar van dazzler
Een merkwaardige wending, want het verschil met Zjef Vanuytsel is bijna enkel
dat het bij Della Bosiers om een vrouw gaat die de wereld vanuit haar standpunt belicht.

Muzikaal behoorlijk jazzy en dus trouw aan de toon die Zjef zette op zijn onvolprezen debuut.
Maar de liefde kan niet blijven duren en het is buizen vergeven dat hij dit wat minder sterk vindt.

Dat haar werk een ziel zou missen, probeer ik nog even recht te zetten in het laatste kwartet.

avatar van dazzler
09. CENTRAAL STATION - 1976

Haar derde album nam Della op in samenwerking met de band van haar levensgezel Ben van der Linden. Dit keer giert er al eens een gitaar door het geluidsspectrum dat hierdoor nogmaals verbreedt wordt. Centraal Station en Oud Vrouwtje werden beide geselecteerd als single (Bosiers allereerste wapenfeit op 45 toeren). Het album Met Hart en Ziel (1976) moest niet onderdoen voor de twee voorgangers. Al was de onschuld al een beetje verdwenen. De teksten sneden dieper in het vel van de luisteraar.

10. OUD VROUWTJE - 1976

Oud Vrouwtje mag gerust naast Fleur de Buda en Jefke in het rijtje absolute klassiekers gezet worden. Instrumentaal grijpt Della terug naar de wat meer spaarzame begeleiding van haar debuut. De tekst etst deskundig de tragiek van het ouder worden, wie weet het dementeren of kortom het stilletjes doodgaan. In het lied laat Della soepel alle registers van haar notenhouten altstem bewonderen. Ann Christy nam het liedje ook op, al bracht ze het niet officieel uit. Het verscheen postuum op cd.

11. MET HART EN ZIEL - 1976

De titelsong van haar derde elpee probeert te ontkennen dat de muziek van Della Bosiers hart of ziel zou missen. Dat het weinig met rock 'n' roll te maken heeft, valt niet te ontkennen, al doen de gitaren dit keer wel hun best om dat goed te maken. Eigenlijk klinkt de tekst als een soort afscheid, ook van haar hoedanigheid van zangeres. Na dit album zou Della zich uit de wereld van het chanson terugtrekken, al die mooie, kleine liedje ten spijt. Scheiden doet altijd lijden.

12. BOSSA ROSSA - 1976

Een toemaatje dan maar op tekst van de betreurde dichter Herman De Coninck. Zijn Bossa Rossa leek op het tengere lijf van Della geschreven. Opnieuw een kort liedje in de stijl van haar vroegere werk. Een fluit mag soleren, bezweren, verleiden. De liefde wordt overvloedig geconsumeerd, maar nergens is de tekst plat of recht voor de raap. Daar zijn dichters voor natuurlijk. En Della was in de jaren 70 de enige vrouw in Vlaanderen die volbloed kleinkunst bedreef. Hoed af.

buizen
"Ik zal je missen als je weg zal zijn, dat doet zelfs nu al pijn" zijn het soort zinnen waar ik erg van houd.
Oud Vrouwtje heeft een streepje voor wat dit betreft. Mooi thema ook, en actueel, de angst om dementerend weg te kweinen en niet meer te leven maar te wachten..
Deze laatste vier liedjes hebben mijn extra aandacht want Della verdient geen vluchtige beoordeling maar een wel-beargumenteerd kritiek. Wij gaan nog even verder daarom met de zoektocht naar de ziel.
Wordt vervolgd, en dank voor het professioneel opgezette en onderhouden Vlaamse Portretten.

avatar van dazzler
PORTRET van DELLA BOSIERS
http://oi62.tinypic.com/2m50a6w.jpg

Della Bosiers, het roodharige kleine vrouwtje, blijft tot op heden
de grootste naam aan het vrouwelijk kleinkunstfirmament in Vlaanderen.
Zij zette met drie sterke albums in haar eentje de toon tussen 1971 en 1976.

Cobra.be video: Della Bosiers blikt terug

Pas in de 21ste eeuw kreeg zij versterking van artiesten als Eva De Roovere, Hannelore Bedert en Mira.
Drie namen die vroeg of laat nog eens aan bod zullen komen in dit topic in de schaduw van MusicMeter.

Er is zoveel moois gemaakt in de Nederlandse taal
en daarvoor hoef je echt niet altijd naar Nederland te kijken
met meesters als Boudewijn de Groot, Ramses Shaffy of Robert Long.

Je kan bijvoorbeeld eens gaan zitten voor de muzikale miniatuurtjes van Della Bosiers.
Het kost je nog geen uurtje om je te laven aan 18 kleinkunstpareltjes die te lang verborgen bleven.



PORTRET van DELLA BOSIERS

Fleur de Buda
Horizontaal
Springtij
Rust
3 Dagen in A
Van Der Valken
Jefke
Vrouwtje in Kooitje
Cleo in de Kinderwagen
De Bende van de Bruine Kroeg
De Leeuw en de Schorpioen
Iedereen Slaapt
Centraal Station
Oud Vrouwtje
Toeternitoe
Rubens
Met Hart en Ziel
Bossa Rossa

buizen
Heb de laatste tijd helaas geen tijd kunnen inruimen voor Della. Kwam er op een of andere manier steeds niet van. Maar wij volgen dit topic met meer dan gewone belangstelling.

avatar van dazzler
PORTRET van KRIS DE BRUYNE
http://oi57.tinypic.com/1haydt.jpg

Nog voor de in Antwerpen geboren Kris De Bruyne doorbrak als solo-artiest
had hij al twee kleinkunstklassiekers op zijn palmares met Lamp, Lazarus & Kris,
namelijk het Nederlandstalige skiffle duo De Onverbiddelijke Zoener / De Peulschil.

Zijn debuut op Vogue ging haast onopgemerkt voorbij.
Pas met zijn drie albums voor Phillips en liedjes als Amsterdam, Lieve Jacoba
en Lydia d'Ile d'Yeu wist hij de sympathie van het Vlaamse publiek voor zich te winnen.

Opmerkelijk daarbij was dat De Bruyne zijn vermeende kleinkunst elektrisch versterkt bracht.
Op die manier mag hij samen met Raymond van het Groenewoud de peetvader van de Vlaamse rock
genoemd worden: groepen als Noordkaap, Gorky en De Mens waren zonder meer schatplichtig aan hem.

Na de dood van onder meer zijn broer en gelauwerd muzikant Koen De Bruyne,
geraakte Kris op de dool. Hij kwam terug in het midden van de jaren 80 met de Kris De Bruyne Band.
Aan het begin van de jaren 90 vond hij zijn oude vorm en het bijhorende succes weer terug.
Uit die periode noteren we Je Suis Gaga, Tijd om te Gaan Slapen en Waar Ik voor Leef.

Een portret op virtueel vinyl in 12 liedjes

avatar van dazzler
PORTRET van KRIS DE BRUYNE

KANT 1 (een selectie uit de drie jaren 70 albums voor Philips)

01. KRIS DE BRUYNE - Vilvoorde City - 1975

Kris De Bruyne zal doorbreken met zijn tweede album Ook voor Jou (1975). Die plaat opent met het laconieke Vilvoorde City waarin hij met de allures van een Amerikaanse songwriter de liefdesperikelen van de doorsnee Vlaming beschrijft. Latente wraakgevoelens worden knarsen tandend bezongen. Liedjes als het onheilspellende 's Nachts Als het Donker Is klinken oprecht omdat ze doorleefd gebracht worden.

02. KRIS DE BRUYNE - Amsterdam - 1975

Op hoeveel kleinkunstverzamelaars zou je Amsterdam aantreffen? Ze zijn niet te tellen. Het gevaar bestaat dat een artiest met een rijk oeuvre als De Bruyne op die manier gereduceerd wordt tot dat ene liedje van amper drie minuten. Maar we moeten eerlijk zijn. Zelden werd de weemoed der lage landen zo treffend gevat als in dit stukje dagboek dat in 1975 zorgvuldig aan het vinyl werd toevertrouwd.

03. KRIS DE BRUYNE - Ballerina's - 1977

Met het titelnummer van zijn derde elpee Ballerina's (1977) toont De Bruyne zich van de zijde waarmee hij in Vlaanderen het bekendst geworden is: die van onverzadigbare minnaar. Een live optreden is vaak slechts het voorspel op een fysiek vermoeiende nacht. Dat die arme Kris zich de namen van al die vrouwen niet altijd goed herinnert, doet enigszins denken aan 1 Nacht Alleen van Doe Maar.

04. KRIS DE BRUYNE - Lieve Jacoba - 1977

En dan treft Kris de luisteraar toch weer in de ziel met Lieve Jacoba. Een miniatuurtje op een gedicht van Jan Arends. Mooi hoe de piano hier op de ruiten regent. Pianist en arrangeur Koen De Bruyne (broer van) zou tijdens de opnames van het album overlijden. Het zou niet de laatste keer zijn dat de dood dicht bij Kris zou inslaan. Dat verklaart waarom de plaat minder coherent klinkt als de voorganger en de opvolger.

05. KRIS DE BRUYNE - Lydia d'Ile d'Yeu - 1979

Met Lydia d'Ile d'Yeu had Kris de Bruyne een fameuze hit te pakken, als we de draaibeurten op de radio in rekening mogen brengen. Want zoals dat de gewoonte was in Vlaanderen werden er van kleinkunstplaten zelden singles uitgebracht. Het nummer kwam ook mooi op tijd met zijn zachte ska toets in het gitaarwerk. Kerels als De Bruyne, Van het Groenewoud en Verminnen waren muzikale wegbereiders voor de jaren 80.

06. KRIS DE BRUYNE - Castello di Cannero - 1979

Kenmerkend voor Paprika (1979), het vierde album van De Bruyne, is dat de A-kant uit akoestisch materiaal, zoals het mooie Castelli di Cannero en het zelf relativerende Prachtig Nieuw Lief, bestaat. Op de B-kant is er ruimte voor het elektrisch versterkt materiaal zoals het vorige nummer op dit virtuele portret. Kris De Bruyne zingt dwars door zijn tranen om het verlies van zijn broer heen.

avatar van dazzler
PORTRET van KRIS DE BRUYNE

KANT 2 (het jaren 80 werk en de comeback begin jaren 90)

07. KRIS DE BRUYNE BAND - Je Suis Gaga - 1985

Begin jaren 80 doolt Kris een paar jaar door Amerika en is hij te boeken voor reclamewerk. Sessie-gitarist Kris Peeters kan hem overtuigen om weer op te nemen. Dat project verschijnt als de Kris De Bruyne Band (1985) en vlot in het oor liggende, Vlaamstalige rock met een snuifje synthesizer. Tot zijn eigen grote verbazing haalt het grappige Je Suis Gaga zelfs de nationale hitlijsten. Kris De Bruyne goes belpop.

08. KRIS DE BRUYNE - Llano Estacado - 1989

De Bruyne gaat op het ingeslagen pad verder met Oog in Oog (1989). Die plaat verschijnt opnieuw op het Philips label en, opvallend, zelfs in een Duitse vertaling. Het geluid klinkt nogal digitaal zoals veel muziek uit het einde van de jaren 80. Het vogelvrije Llano Estacado is hoe dan ook en prima radiohit, net als het zwoele Décolleté waar de dames zich door De Bruyne opnieuw in de kaarten laten kijken.

09. KRIS DE BRUYNE - Tijd Om te Gaan Slapen - 1989

Tijd Om te Gaan Slapen is het lied waardoor ik verliefd werd op het werk van Kris De Bruyne. Op een heel heldere manier weet hij hier de somberheid, die zwaar op het gemoed van een moegetergd individu kan wegen, te verlichten met passende muziek. Dat hij met slapen eigenlijk een heel andere onomkeerbare daad bedoelde, is geen geheim voor mensen die zelfdoding van heel dichtbij hebben meegemaakt.

10. KRIS DE BRUYNE - Waar Ik voor Leef - 1993

In 1993 breekt een nieuwe fase aan in de loopbaan van Kris De Bruyne: die van de wederopstanding. Muzkaal grijpt hij terug naar een palet dat weer trouw is aan de wortels van de rock. In de jaren 90 zal ook de blues steeds nadrukkelijker zijn werk beïnvloeden. In Waar Ik voor Leef maakt Kris een soort balans op: de wilde jaren zijn stilaan voorbij, het wordt tijd om waardig oud te worden in de rockmuziek.

11. KRIS DE BRUYNE - Het Varken van de Hoge Venen - 1993

De Bruyne laat zich op Keet in de Lobby (1993) omringen door muzikanten als Thé Lau. Dat is goed te horen aan een song als Het Varken van de Hoge Venen. De plaat wordt zijn best verkochte langspeler. Van de macho praat in Das Leben Ist So Schön tot de verstilde poëzie van Winter in Hilton. De Bruyne beschikt over een breed palet en zal tijdens de jaren 90 permanent op de radio te horen zijn met nieuw werk.

12. KRIS DE BRUYNE & BAND - Meisje in het Blauw - 1994

En de schare gastmuzikanten waarmee De Bruyne zich blijft omringen is indrukwekkend genoeg om zijn volgende plaat Mirwart (1994) als het werkstuk van Kris De Bruyne & Band te presenteren. Op de radiohit Meisje in het Blauw zindert het folky snarenspel je om de oren. Kris De Bruyne, de man die de kleinkunst elektrische gitaar leerde spelen, wordt niet zonder reden de Vlaamse Bob Dylan genoemd.

avatar van dazzler
PORTRET van KRIS DE BRUYNE
http://oi57.tinypic.com/1haydt.jpg

De Vlaamse Bob Dylan is nog steeds muzikaal actief.
De wilde haren zijn stevig uitgedund, maar staan nog overeind.
En met die borstelsnor mag duidelijk zijn dat Kris nog steeds vanuit de ballen zingt.

Maar het zou de man onrecht aandoen om ook niet te wijzen
op de levensbeschouwelijke dimensie van zijn oeuvre dat getekend werd
door meer dan één vroegtijdig overlijden in dichte familie- of vriendenkring.

Kris De Bruyne had het lef om zich uit het kleinkunst keurslijf te wringen
door Nederlandstalige levensliederen elektrisch versterkt aan het publiek te serveren.
Hij is daardoor zonder meer één van de belangrijkste peetvaders van de Vlaamse rockmuziek.

Onze Nederlandse vrienden kunnen hem misschien wel met Thé Lau vergelijken.



Vilvoorde City
's Nachts als het Donker Is *
Amsterdam
Barbara *
Ballerina's
Lieve Jacoba
Lydia d'Ile d'Yeu
Castello di Cannero
Prachtig Nieuw Lief *
Marie-Louise *
Je Suis Gaga
Décolleté *
Llano Estacado
Tijd om te Gaan Slapen
Waar Ik voor Leef
Het Varken van de Hoge Venen
Das Leben Ist so Schön *
Meisje in het Blauw

* Zoals steeds vind je een zestal bonusnummers in de YouTube tracklijst.
Ik besprak er maar 12, maar die 6 andere zijn zonder meer van hetzelfde niveau.

Hopelijk blijven jullie dit topic rustig volgen.

buizen
dazzler schreef:
PORTRET van KRIS DE BRUYNE
(afbeelding)

De Vlaamse Bob Dylan is nog steeds actief.
De wilde haren zijn stevig uitgedund, maar staan nog overeind...

... het zou de man onrecht aandoen om ook niet te wijzen
op de levensbeschouwelijke dimensie van zijn oeuvre dat getekend werd
door meer dan één vroegtijdig overlijden in dichte familie- of vriendenkring...

..Kris De Bruyne had het lef om zich uit het kleinkunst keurslijf te wringen
door Nederlandstalige levensliederen elektrisch versterkt aan het publiek te serveren...

..Zoals steeds vind je een zestal bonusnummers in de YouTube tracklijst.
Ik besprak er maar 12, maar die 6 andere zijn zonder meer van hetzelfde niveau...

..Hopelijk blijven jullie dit topic rustig volgen.


Zit over dat laatste maar niet in, dazzler, dit weergaloze topic staat in mijn top-drie van topics.
Even een vraagje, gaat die Youtubetracklist dan ook weer het "Het mooiste van (Kris De Bruyne)"heten? Net als bij de afspeellijst van Ann Christy? De lijst staat nu nog niet op youtube toch?

Update: laat maar, zie het al, er is wel een tracklist van afzonderlijke songs achter elkaar. 18 stuks.
Er is geen 'verzamelalbum' gemaakt zoals bij Ann Christy, maar alles wel duidelijk vindbaar.

avatar van dazzler
Ja, dat experiment met Christy was niet zo luistervriendelijk.

Ook van Zjef Vanuytsel en Della Bosiers zijn speellijsten met afzonderlijke nummers raadpleegbaar.

buizen
Tja, de wijze zoals bij Zjef en Della is inderdaad misschien handiger (afz. nummers zoeken).
Misschien maak ik ooit nog een youtubeaccount, om complimenterende opmerkingen bij de liedjes te kunnen plaatsen.

avatar van dazzler
Of je doet het gewoon hier, dan gaat het sneller kriebelen om een volgende artiest aan te pakken.

avatar van dazzler
PORTRET van WIM DE CRAENE
http://oi60.tinypic.com/2w520e0.jpg

Wim De Craene rebelleert van jongs af aan tegen alles wat gezag ademt.
Eind jaren '60 gaat hij in de leer bij Ramses Shaffy.

Drie jaar later maakt zijn eerste elpee van hem de kleinkunstbelofte van zijn generatie.
De klassiekers 'Rozane' en 'Tim' duiken ook vandaag nog altijd op in de eindejaarslijsten.

In de jaren '80 vegen punk, rock en alternatieve muziek de kleinkunst weg.
De Craene probeert met nieuwe muziekstijlen een publiek te verleiden,
maar verdwijnt stilaan in de achtergrond.

Hij overlijdt op 14 september 1990 op 40-jarige leeftijd in Gent.
Ik zat op de bus toen ik het nieuws hoorde en de wereld stond heel even stil.
Zijn tweede single klinkt nu nog steeds als de afscheidsbrief die hij nooit heeft geschreven.

Portret van Gisteren - 1971

Op maandag 8 september 2014 wijdt Canvas een belpop aflevering aan Wim.

avatar van dazzler
01. WIM DE CRAENE - Rozane - 1975

Een paar honderd exemplaren verkocht Wim De Craene van de single Rozane.
En toch werd deze absolute parel van de Belgische kleinkunst regelmatig op de radio gedraaid.
Het verhaal wil dat De Craene de tekst van het lied op een paar minuten op een bierviltje neerkrabbelde.
Wim schreef altijd vanuit zijn ziel. Vandaag eindigt Rozane hoog in de jaarlijkse belpop top 100 van Radio 1.

02. WIM DE CRAENE - Tante Emma - 1975

Wim leerde het vak deels in Nederland in het kielzog van de meester Ramses Shaffy.
Dat hoor je aan de soepelheid waarmee hij de Nederlandse taal in een liedvorm kan gieten.
Tante Emma houdt het midden tussen Tante Julia van Boudewijn de Groot en Vieze LIeze van Robert Long.
Dat De Craene graag aan namedropping deed, maakt zijn teksten vandaag wel een beetje gedateerd.

03. WIM DE CRAENE - Alles Is Nog bij het Oude - 1975

De Craene bracht in 1975 twee albums uit. Medio jaren 70 was hij op zijn best.
Net toen de Nederlandstalige muziek baan moest ruimen voor disco, reggae en new wave
schreef Wim zijn mooiste liedjes. Die geraakten gemakkelijker op de radio dan uit de platenwinkel.
Neem nu zo'n herfstig portretje als de titelsong van zijn derde langspeler Alles Is Nog bij het Oude (1975).

04. WIM DE CRAENE - Tim - 1975

Wim De Craene schreef een pak liedjes die als titel enkel uit een naam bestonden.
Dan zette hij in een paar minuten een karakter neer dat voor iedereen herkenbaar was.
Zijn meesterwerk Tim droeg hij op aan zijn zoon (die hij de voornaam van Shaffy zou schenken).
Maar elke Vlaming weet dat dit nummer tussen de regels over het universele ouderschap gaat.

avatar van dazzler
05. WIM DE CRAENE & DELLA BOSIERS - Mensen van 18 - 1977

Wim en Della in duet. Het leverde De Craene alvast een derde klassieker op naast Rozane en Tim.
Mensen van 18 is een verbluffend knap relaas van wat adolescenten in hun stoutste dromen uitspoken.
Op weg naar Franse grond, nog eventjes weg van de betonnen stad, het volwassen leven dat lonkt.
Een vlucht uit de werkelijkheid van een jongen en een meisje. Tijdloos en ontroerend mooi.

06. WIM DE CRAENE - Loop Maar Even Langs - 1977

Het vierde album van Wim De Craene bevat een aantal nummers die op het lijf en het leven
van de doorsnee student geschreven zijn. Opvallend hoe hij zijn eigen jeugdigheid behouden kon.
Loop Maar Even Langs heeft een gitaar die net als de muizenissen des levens in het hoofd blijft knagen.
Maar de liederen van Wim zijn inderdaad soms als een sleutel voor wie zich opgesloten voelt.

07. WIM DE CRAENE - Marcellino - 1977

Een ex-collega van mij werd een paar jaar geleden geveld door een dodelijke bacterie.
Ze was een groot fan van Wim. Ik mocht ooit voor haar een cd-box branden met alle albums.
Daarvoor moet je een zestal cd-verzamelaars opsnorren in diverse bibliotheken, rippen en puzzelen.
Bij deze draag ik Marcellino op aan Anneke, deze veel te jong gestorven vrouw uit Gent.

08. WIM DE CRAENE - Kristien - 1983

De jaren 70 eindigden voor Wim De Craene met diverse theaterproducties en musicals.
Nieuw plaatwerk kwam er pas in 1980: hij verslikte zich toen in een wat ruiger rock-imago.
In 1981 en 1983 probeerde hij mee te dingen voor een plaatsje op het Eurovisie Songfestival.
Kristien verloor de finale. En pp die manier werd deze parel van de Europese zwijnenstal gered.

buizen
"Maar de liederen van Wim zijn inderdaad soms als een sleutel voor wie zich opgesloten voelt."

Wim kende een veelzijdig palet aan kleuren van muziek. "Rozane" is een bijzonder liedje.

avatar van vigil
dazzler schreef:
PORTRET van WIM DE CRAENE

Zijn tweede single klinkt nu nog steeds als de afscheidsbrief die hij nooit heeft geschreven.

Portret van Gisteren - 1971


Oei, dat is mooi zeg!

Nog mooier is het liedje Tim, prachtige tekst. Zijn rollende R is een fraaie, ik kende hem eigenlijk niet maar zo op het eerste gehoor een kruising tussen Bo de Groot en de jaren 70 Rob de Nijs. Een gekke vergelijking?

avatar van vigil
Ik zat gelijk eens te kijken of er iets van de goede man te bestellen/kopen valt en ik kom enkel een dubbel cd tegen met 1 cd De Craene en op de andere cd Boudewijn de Groot.

Hier op de site zie ik een hele rij met albums van hem. Op zo'n relatief dure dubbel cd met 1 cd van De Groot waar ik alles al van heb zit ik dan weer niet te wachten

avatar van vigil
buizen, ik zit even op zijn facebookpagina te kijken (blijkbaar kan je ook als overleden Belgische zanger een facebookpagina hebben...) en daarop staat een krantenartikel uit die tijd van Ann Christy waar ze zegt dat Wim De Craene de beste is. Dat moet jouw toch aanspreken

buizen
Ok, vigil. Heb zelf geen facebook dus kan het waarschijnlijk niet zien.

buizen
Vind de stem van Kris de Bruyne in sommige nummers doen denken aan die van de Nederlandse Rick de Leeuw (Tröckener Kecks).
Lekker, dat rockende gitaartje. "De Belgische Bob Dylan"..

avatar van dazzler
De cd's van Wim De Craene moet je wellicht in tweedehands zaken gaan zoeken.
Ofwel zijn ze in beperkte oplage verschenen, ofwel zijn ze al lang uit roulatie.

Deze was tot voor kort de best vindbare: Wim De Craene - Terugblik (2005)
maar eigenlijk een heruitgave met een paar extra songs van Wim De Craene - Het Beste Van... (1990).

Er verscheen gelijktijdig met de dubbelaar waarover vigil spreekt ook een enkelaar met een goeie tracklijst,
maar volgens mij beperkt in oplage (staat niet op MusicMeter omdat ik nog geen goede hoes vond).

avatar van dazzler
09. WIM DE CRAENE - Rikky - 1984

Met Kraaknet (1983) wint Wim De Craene de prijs van het beste Nederlandstalige album van 1984.
Een pleister op een houten been, want hij kan maar met moeite de eindjes aan elkaar knopen.
Gek omdat hij met een blijgemutste single als Rikky wat aan Hans de Booij doet denken
en Nederlandstalige pop dankzij de nederpop boom weer even helemaal in is.

10. WIM DE CRAENE - Breek uit Jezelf - 1987

Eind 1987 is Wim weer terug met nieuw werk. Breek uit Jezelf wordt een bescheiden hit.
Hoewel het nummer hoorbaar last heeft van de digitale synth-productie van eind jaren 80,
heeft het een erg aanstekelijke tekst. Een oppepper van formaat die uitnodigt tot meezingen
als donkere wolken zich samenpakken boven je hoofd. Wim maakt andermaal schoon schip.

11. WIM DE CRAENE - Levenslang - 1988

Dat het pad van De Craene niet altijd over rozen liep, bewijst de titel van zijn laatste album.
Via Dolorosa (1988) verschijnt op een moment dat in België enkel de Engelstalige new beat telt.
Ook een ballade als Levenslang ontsnapt niet aan de met synthesizers overladen productie,
al neemt dat niet weg dat Wim weer met een mooie tekst op de proppen weet te komen.

12. WIM DE CRAENE - Vrijwillig - 1988

De puike single Vrijwillig ligt in het verlengde van het album Via Dolorosa,
al vind je het er niet op terug, aangezien Wim het nummer aan een benefietplaat schonk.
In de tekst hoor je opnieuw een zanger die vergeefs probeert om zijn demonen te verdrijven.
Als Tien Om Te Zien daarna een vracht nieuwe artiesten omarmt, stapt Wim in 1990 uit het leven.

avatar van dazzler
PORTRET van WIM DE CRAENE
http://oi60.tinypic.com/2w520e0.jpg

Dat het werk van Wim De Craene nog steeds niet integraal in een box verschenen is, is jammer.
Hij zat ook verdeeld over een paar verschillend platenlabels wat de kwestie uiteraard bemoeilijkt.

Zo blijven er bijvoorbeeld een aantal aparte singles en rarities erg moeilijk vindbaar.
Er is in 1981 zijn versie van Ik Kan Geen Kikker van de Kant Afduwen met Perte Totale
de gelegenheidsgroep waarmee hij in 1980 een geflopt rock 'n' roll album opnam.

In 1989 nam Wim nog twee nummers op voor het cover-album van Radio 1 Neem Je Tijd.
Daar zat een erg gesmaakte versie bij van Driving Home for Christmas van Chris Rea.

De liedjes van Wim die je vandaag nog het vaakst voorbij hoort, zijn naast de absolute klassiekers
Rozane en Tim, Mensen van 18, Marcellino, Kristien, Breek uit Jezef en Onderweg naar Kerstmis.

In 1990 verschenen nog twee losse singles: het mistroostige Alleen en het frivole Enkel in een Broekje.
Een televisie Terugblik uit 1990 naar aanleiding van zijn overlijden: Terugblik Wim De Craene (1990).



Stad *
Rozane
Tante Emma
Rosie *
Alles Is Nog bij het Oude
Tim
Mensen van 18
Loop Maar Even Langs
Marcellino
Ik Kan Geen Kikker van de Kant Afduwen *
Kristien
Laat Me met Je Meegaan *
Rikky
Breek uit Jezelf
Levenslang
Vrijwillig
Onderweg naar Kerstmis *
Portret van Gisteren *

ps. Er zat in een fout in de hoezen bij drie van de besproken nummers. Heb ik rechtgezet in de playlist.

Op maandag 8 september 2014 wijdt Canvas een belpop aflevering aan Wim.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:08 uur

geplaatst: vandaag om 07:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.