menu

Genres / Soul, Funk en R&B / SOULED OUT!!! the Essentials in Soul

zoeken in:
avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Billy Eckstine – Billy’s Best (1958)

Van 1950 tot 1958 nam Billy Eckstine als een aantal platen op, dit op dit album verenigd zijn. De jazz zit nog heel duidelijk in deze stijl van muziek. Groot orkest erachter en de stemacrobatiek zijn werk laten doen, dat is in een notendop wat Eckstine met zijn muziek deed. Meer crooner dan soulzanger, maar daarmee zeker niet minder interessant. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het stemmige Prisoner of Love.

1. The Boulevard of Broken Dreams – De stem is aanwezig en pakt ook echt de hoofdrol
2. Stella by Starlight – Traag qua tempo, groots qua stem.
3. When the Sun Comes Out – Blazers en heel rest van het orkest erbij.
4. I Got Lost in His Arms – Die diepe stem pakt het weer op.
5. Nobody’s Heart (Belongs to Me) – Leading is de stem opnieuw.
6. Where Have You Been? – Warme stem, voorbeeld voor velen?
7. Babalu – tijd voor een beetje swing en veel orkestratie.
8. You Don’t Know What Love Is – mooi trompetje valt hier op.
9. A Sunday Kind of Love – it is all about the voice
10. Trust in Me – het gaat nog steeds vooral om die stem.
11. That Old Devil Called Love – sfeervol en stemmig.
12. Zing! Went the Strings of My Heart – Tijd voor iets meer swing, al is het maar ligt.
13. (It’s) Easier Said than Done – Tijd om die stem waar de aandacht te geven.
14. Prisoner of Love – Zijn absolute prijsnummer. Werkelijk prachtig.
15. Portrait – Zingen tot en met.
16. In the Rain – De stem verliest niets aan warmte en diepte.
17. One Love in my Life – Wellicht wat te veel van het zelfde nu
18. Vertigo – zie boven.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Little Willie John – Talk to Me (1959)

Als er één artiest is die een belangrijke rol heeft gespeeld in de vorming van de soulmuziek die zich in de jaren 60 en 70 vormde dan is het wel Little Willie John. Daar waar hij begon met hardere bluessingles kwamen door zijn unieke stemgebruik ook topballads als Fever uit. Daarnaast is hij de man bij wie de grote James Brown ooit in het voorprogramma stond. We hadden eigenlijk ook wel zijn album uit 1956 kunnen kiezen, maar het werd deze.

1. Talk to Me, Talk to Me – prachtige soulballad. Geweldig gezongen en die backings zijn ook fantastisch. Topsong tot en met.
2. I’ve Been Around – meer rock ’n roll in dit nummer, zoals wel vaker in de soul van deze jaren. Little Willie heeft echt een topstem.
3. Drive Me Home – erg fijn nummer ook weer. Goede blazers, goede stem en goede relaxing sfeer.
4. I’ll Carry Your Love W’herever I Go – wederom een erg sterke soulballad. De ingrediënten zijn typisch voor deze tijd.
5. No More in Life – Nog een tempo trager. Mooi hoe die saxofoon er aan het einde bij komt.
6. Uh Uh Baby – En meteen over naar meer swing. De boogiewoogie zit in de piano, de rock ’n roll in het ritme. Little Willie schreeuwt het uit.
7. Person to Person – lekker loom nummer met al die blazers en dit tempo. Hier houd ik wel van.
8. Until You Do – heupwiegende swing waar de 50’s bekend om staat. Lekker vrolijk nummertje.
9. Tell it LiKe It Is – Nummer waar de blues niet ver weg is door het ritme en de gitaar. Goede gezongen ook weer.
10. Don’t Be Ashamed to Cally My Name – Een meezinger, zo zal het bedoeld zijn met het refrein. Dansen is altijd toegestaan natuurlijk en dat kan heel goed op dit nummer.
11. If I Thought You Needed Me – vol in de remmen om weer te genieten van een soulballad. Een prachtige soulballad welgezegd.
12. There is Someone in this World For Me – Typische soulballad met alle herkenbare ingrediënten.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | James Brown and the Famous Flames – Please Please Please (1959)

Wie o wie kent de oude zwart-wit beelden niet van James Brown op het podium die zich bij de eerste noten van Please Please ten aarde stort en zijn mantel afgooit. Kijk anders nog even hier.
JB kennen we natuurlijk van zijn latere funkwerk, maar op dit album brengt hij vooral prachtige soulsongs. Onversneden en recht je ziel in.

1. Please Please Please – Geweldige ballad. Vol overtuiging gezongen en bijzonder sfeervol.
2. Chonnie-on-Chon – Meer de rock ’n roll kant op
3. Hold by baby’s hand – Een stuk rustiger weer. Lekker nummer, vooral door de zang.
4. I feel that old feeling coming on – vrolijk rock ’n roll nummer
5. Just wont do right - Rustig nummer met veel aandacht voor de koortjes
6. Baby cries over the ocean – En van rustig gaan we hier weer terug naar rock ’n roll. Afwisseling genoeg.
7. I dont know – Erg in de lijn van Please Please Please, qua alles.
8. Tell me what i did wrong – deze zit dan weer meer in de rock ’n roll hoek. Lekker geblazen.
9. Try me – nog zo’n legendarische ballad van JB die hij vol overgave zingt.
10. That dood it – alsof het zo bedacht is gaat het tempo nu weer omhoog. JB verteld een verhaaltje
11. Begging begging – doo wop voor de afwisseling. Grappige koortjes.
12. I walked alone – De vocale capaciteiten van Brown zijn toch wel goed te horen op dit nummer.
13. No no no no – De rock ’n roll zijn we nog niet kwijt op deze plaat, getuige dit nummer
14. That’s when i lost my heart – hier hoor je wederom goed hoe James zo lekker in zijn uithalen blijft hangen.
15. Lets make it – deze zit dan weer een beetje tussen de ballad en rock ’n roll in
16. Love or a game – Dit is dus echt heel erg lekker gezongen. De hartenzeer is overal doorheen te horen. Wat een overgave

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Jackie Wilson – Lonely Teardrops (1959)
De combinatie Wilson en producers Gordy en Davis was een hitmachine die eindigde na deze plaat van Jackie Wilson. Dit album staat vol met interessante nummers met natuurlijk de meer dan prachtige titeltrack, maar ook met eigen songs van Wilson zoals You Better Know It en Singing an Song. Jackie Wilson brengt het in ieder geval altijd vocaal op topniveau.

1. Lonely Teardrops – bijzonder symapthiek nummer, sterk gezongen en een lekkere doo-wop. Niet voor niks een klassieker
2. Each Time (I Love You More) – ligt duidelijk in het zelfde straatje. Jackie heeft gewoon een hele mooie stem en dat is ook het hoofdingrediënt.
3. That’s Why (I Love You So) – wat meer richting de rock ’n roll dit keer.
4. In the Blue of the Evening – Oogjes dicht en genieten. Veel rustiger krijg je het niet.
5. The Joke (Is Not on Me) – Lachen jullie mee? Vrolijkheid genoeg immers.
6. Someone to Need Me (As I Need You) – met redelijk wat bombast gezongen en gebracht.
7. You Better Know It – rock ’n roll ten top. Twisten jullie mee?
8. By the Light of the Silvery Moon – ouderwets voor nu, dus past perfect in het plaatje van toen.
9. Singing a Song – Wat een vocale kracht en het swingt ook nog eens lekker
10. Love is All – erg rustig en licht oubollig.
11. We Have Love – ook erg rustig. Best een mooi nummer.
12. Hus-a-Bye – Dit is er één voor tijdens de winterdagen.

avatar van principal2000
Wel grappig dat je Wilson's stem zo roemt. Ik heb de playlist van Lonely Teardrops aan staan en mijn zoontje van 3 zegt op een gegeven moment spontaan: "Hij zingt mooi". En dit is echt niet de eerste keer dat er muziek aan staat waar hij bij is.

avatar van Reijersen
principal2000 schreef:
Wel grappig dat je Wilson's stem zo roemt. Ik heb de playlist van Lonely Teardrops aan staan en mijn zoontje van 3 zegt op een gegeven moment spontaan: "Hij zingt mooi". En dit is echt niet de eerste keer dat er muziek aan staat waar hij bij is.


Hij heeft goede oren

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Little Anthony & The Imperials – We Are the Imperials Featuring Little Anthony (1959)

Dit is een debuutalbum van een gezelschap dat een lange en succesvolle carriere zal hebben in de soulmuziek. Op deze plaat staan een paar essentiële soulhits zoals Tears on a Pillow, wat waarschijnlijk hun grootste hit zal blijken. Verder verwennen ze ons met Two People in the World. Zonder twijfel is dit gezelschap vocaal gezien in één van de beste harmonie.
1. Tears on my Pillow – even wennen aan het nasale stemgeluid. Wel een erg mooi nummer.
2. Over the Rainbow – Wie kent dit nummer niet? Niet voor niks een klassieker.
3. Cha Cha Henry –niet heel opvallend, maar prima nummer
4. The Diary – Rustig, mooi nummer.
5. Oh Yea – meer swing, best een vrolijk nummer.
6. Two People in the World – Goed gezongen nummer.
7. When You Wish Upon a Star – doo wop ten top. Leuke koortjes toch wel.
8. Wishful Thinking – lekker loom en sloom en rustig.
9. So Much – lijkt iets meer swing in dit nummer te zitten. Rock ’n roll is er zeker in terug te horen.
10. Traveling Stranger – iets meer tempo in de dit nummer. Het swingt licht.
11. What Did I Do – Goed gezongen nummer. Zit een goede beleving in.
12. Love is a Many-Splendored Thing – eigenlijk redelijk saai. Misschien toch wat te oubollig voor mij nu.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Ray Charles – What’d I Say (1959)

Het album is een geweldige mix van Soul, Doo-Wop en R&B met Jazz invloeden van een even hoog nivo als zijn debuut album.
Ray was eind jaren 50 op zijn eerste creatieve hoogtepunt een paar jaar later zou zijn 2 periode beginnen (later daarover waarschijnlijk meer via de schrijvers van dit Topic of anders van mijn kant). Een niet te missen (essentiële) classic uit 1959.

1. What'd I Say - precies zo'n nummer waar alles aan klopt. Een genot en feestje voor het oor. Met recht een klasssieker.
2. Jumpin' in the Morning - old school party met Ray Charles. Geweldig pianospel.
3. You Be My Baby - vrolijk nummer, swingt lekker met die sax.
4. Tell Me How Do You Fee - meer midtempo. Rustig mee heupwiegen en knikken. Weer veel ruimte voor de instrumentatie.
5. What Kind of Man Are You - met een hoofdrol voor de Raylettes.
6. Rock House - nu is de hoofdrol weggelegd voor de piano.
7. Roll With My Baby - lekker lome sfeer in dit nummer.
8. Tell All the World About You - liefde voor alles.
9. My Bonnie - van wie anders? Kwaliteit ten top.
10. That's Enough - erg sterke afsluiter.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Marv Johnson – Marvelous (1960)

Marv Johnson is een naam die velen in verband brengen met Motown, maar hij maakte al veel eerder zijn betere platen. De beste daarvan is deze Marvelous uit 1960. Dit album bestaat eigenlijk uit een combinatie van tracks die hij in de 50´s opnam. Ook hier zien we al Berry Gordy als producer. Met zijn flexibele stem zingt Johnson heel goede songs als You Got What it Takes en Come to Me.

1. September in the Rain – Prima opener, gestoeld in de 50’s swing.
2. You’ve got What It Takes – Sneller en vrolijker, maar met dezelfde basis
3. Summertime – Prima versie van deze veel gecoverde song
4. S’wonderful – ook veel gecovered. Stilzitten wordt lastig hier
5. I Can’t Get Started – Langzaam, traag, maar wel mooi. De fluwelen stem van Marv neemt het hier over.
6. Come to Me – swingend nummer volgens de ingrediënten uit deze tijd en de tijd ervoor. Met onmiskenbare backings.
7. Let Me Love You – Rustig heen en weer wiegend het nummer door
8. Almost Like Being in Love – Licht twisten is hier toegestaan. Vrolijke swing
9. Love is Here to Stay – Leuke koortjes en backings. Subtiel pianootje. Rustig nummer.
10. I’m Coming Home – een beetje een olijke sfeer in het nummer. Vrolijk is het wel.
11. When I Fall in Love – Heel, heel, heel rustig nummer. Wegdromen.
12. Don’t Leave Me – Ontspannen, mooi gezongen afsluiter. Lekker sfeervol nummer ook wel.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Etta James – At Last (1960)

Etta James kan je zonder twijfel rekenen tot de allerbeste stemmen allertijden. Na een aantal kleine R&B Hits zoals Dance With Me Henry, was het tijd voor haar eerste release op het Chess label. Een album vol songs waarin James haar krachtige en prachtige stem kan tentoonspreiden met natuurlijk titelsong At Last en het van de Coca Cola Light reclame bekende I Just Want to Make Love to You.

1. Anything to say you’re mine- vooral vocaal erg sterk. Muzikaal niet heel bijzonder eigenlijk.
2. My dearest darling – jeetje, wat kan deze dame zingen zeg! Alle registers kan ze aan.
3. Trust in me – Heerlijk gezongen weer, met het muzikale gedeelte zit het hier ook goed. Mooie sfeervolle song.
4. Sunday kind of love – Die stem doet alles hier. Meer is er ook niet nodig.
5. Tough Mary – Wat meer swing in dit nummer. Weer vol overtuiging gezongen.
6. I Just want to make love to you – Deze kent iedereen van de reclame. Maar die herkenbaarheid zal toch ook vooral komen door de hoge kwaliteit van de song.
7. At last – Prachtige intro en dan…. Die eerste noot. Je bent dan toch meteen ingepakt. Genieten geblazen. Wat blijft dit een top song.
8. All i could do was cry – en weer die stem. Mijn God wat zit daar een kracht in zeg.
9. Stormy weather – veel gezongen nummer, maar deze versie behoort toch wel tot de allerbesten.
10. Girl of my dreams – wat invloeden uit de doo-wop in dit nummer.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Ray Charles – The Genius Hits the Road (1960)

Ray Charles is een belangrijke naam, dat weten we nu zeker omdat hij nu wederom voorbij komt met een topalbum. Charles mengt soul, blues en jazz op een eigenwijze en overtuigende manier met elkaar. Dit album is een conceptalbum waarin Ray verschillende delen van Amerika bezingt. Met natuurlijk het onvolprezen Georgia On My Mind.
1. Alabamy Bound – dat Ray hier met een grote big band speelt moge duidelijk zijn.
2. Georgia on My Mind – prachtig nummer, met recht een klassieker te noemen. Wat een beleving in de zang.
3. Basin Street Blues – weer vol ingeblazen en swingend.
4. Mississippi Mud – Ray Charles als crooner. De swing swingt door.
5. Moonlight in Vermont – rustiger, zoals het in de genoemde moonlight uit de titel goed past.
6. New York’s My Home – Ray’s New York New York
7. California, Here I Come – Knalt weer de blazers er lekker in
8. Moon Over Miami – heel rustig, mooi rustig
9. Deep in the Heart of Texas – een dialoog
10. Carry Me Back to Old Virginy – klein beetje bluesy, lekker swingend nummer
11. Blue Hawaii – wat een pianovirtuoos is het toch.
12. Chattanooga Choo-Choo – heupwiegende swing hier, volle blazers.
The Genius Hits The Road
The Genius Hits The Road Ray Charles Prijs € 11.99 3-5 werkdagen

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Sam Cooke – The Wonderful World of Sam Cooke (1960)

Album waar de hit What a Wonderful World op staat.

1. (What a) Wonderful World – Alles aan dit nummer is sympathiek te noemen.
2. Desire Me – dromerig, zoet nummer. Prachtig gezongen met die soepele stem van Cooke
3. Summertime – wie deed dit nummer niet in deze tijden? Er vaak gecovered nummer, met ook hier weer een prima versie.
4. Almost in Your Arms – wat Sam Cooke song qua songs in deze tijd.
5. That’s Heaven to Me – nog iets trager zelfs, heeft ook iets filmisch.
6. No One – weer zo’n sympathiek nummer. Veel gebeurd er niet maar het is zo prettig om naar te luisteren.
7. Without You – gaat erg leuk samen met de backings.
8. Blue Moon – er zit een soort verlorenheid in dit nummer, vertaald naar hoop
9. Stealing Kisses – erg vrolijk nummer met een leuke lichte swing en genoeg doo-wop.
10. You Were Made for Me – één van de beste nummers van dit album. Prachtige song in alles.
11. There I’ve Said it Again – één en al liefdesverklaringen in dit nummer.
12. I Thank God – Terug naar zijn gospelroots

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Ben E. King – Spanish Harlem (1961)

Dit zou je zo maar een conceptalbum kunnen noemen. De herkenbare sound van King horen we in elk nummer wel terug op deze plaat, met natuurlijk de prachtige titeltrack die door velen gecovered werd. Opvallend zijn ook wel de aanwezig latininvloeden op deze plaat.
1. Amor – ontspannen, vrolijk en onbedoezeld. Heeft ook wat latininvloeden
2. Sway – hier werd nog eens een grote dancehit mee gemaakt. De totale ontspanning spreekt me hier erg aan.
3. Come Closer to Me – heel romantische sfeer in dit nummer. Rustig wegdromen.
4. Perfidia – Danst u de tango met ons? Het ritme zit erin en de stem van King doet de rest.
5. Granada – Nummer doet mij persoonlijk erg weinig. Valt vooral niet zo op.
6. Sweet and Gentle – Rustig meedansen op de klanten van dit nummer.
7. Quizas, Quizas, Quizas – Doet me ook vrij weinig, al is het wel vrolijk.
8. Frenesi – eigenlijk is dit nummer gewoon wat saai.
9. Souvenir of Mexico – aardige vocale uitprobeelsels soms, maar niet al te boeiend overall
10. Besame Mucho – valt me eigenlijk helemaal niet op
11. Love Me Love Me – romantisch, dat is het zeker.
12. Spanish Harlem – Dit is niet de beste versie die ik ken.

avatar van Reijersen
SOULED OUT! the Essentials in Soul | 2008

Raphael Saadiq – The Way I See It
Raphael Saadiq, de man die we kennen van Tony! Toni! Toné! en Lucy Pearl. De man die we kennen van producties voor onder andere Mary J. Blige, Lionel Richie en Joss Stone’s gehele laatste album. De man die we kennen van zijn funky solo-album ‘Instant Vintage’ en zijn blaxpotation-achtige album ‘As Ray Ray’. Juist, die Raphael Saadiq. Die is terug met een nieuw solo-project. En nu wederom eens in een totaal andere stijl. Namelijk Motown-achtig.

Adele – 19

Het debuut van een dame die we nu niet meer uit de muziek kunnen bedenken. Persoonlijke verhalen werden hier bezongen met een ongelooflijke power. Wellicht wat te veel kapot gedraaid, maar dat niks af aan de kwaliteiten die dit album herbergt. Adele heeft een mooie stem die voor het merendeel voor de mooie sfeer van het album zorgt. Tekstueel zit het allemaal goed in elkaar en ook muzikaal is het dik in orde.

Ayo – Gravity At Last
‘Gravity at Last’ is de opvolger van het uitstekende debuut van Ayo, ‘Joyful’ genaamd.
Even allesomvattend staat deze dame, uit Nigeria en woonachtig in Duitsland, voor een prachtige mix van soul, reggae en uitstekende lyrics. Het album staat boordevol met up-tempo songs en prachtige ballads. Allemaal bezongen met de kleine, maar o zo gevoelige stem van Ayo. Het album heeft een bijzonder positieve vibe die je doet verlangen naar witte stranden en lekkere cocktails in een zonovergoten land. Maar ondanks deze positieve vibe is het tekstueel een niet al te positief album. De nummers van Ayo gaan echt ergens over. Serieuze teksten in een positief muzikaal jasje dus.

José James – The Dreamer
Wat een debuut kan je maken. Met dit album kwam José James de muziekwereld in als een komeet. Laat uw kloppende muziekhart betoveren, laat het overnemen en vervullen met trots en enthousiasme. Zang en jazz, dan hoor je snel de term easylistening voorbij komen. Maar nee hoor, deze man zingt de jazz, de echte jazz. Bijna achteloos, maar o zo talentvol en muzikaal bezingt deze man de liedjes. Het raakt je, verbaast je en laat je genieten. Vocaal, muzikaal en tekstueel is dit debuut van ongekend topniveau.

------------------------
Ook interessant
Duffy – Rockferry
Laten we Duffy maar gewoon als Duffy beschouwen en alle vergelijkingen met bijvoorbeeld een Winehouse en/of Springfield achterwege laten. Deze dame heeft immers genoeg exposure van haarzelf. Bovenal vocaal is het helemaal top. Muzikaal soms wat eentonig, maar al om al een uistekend album met vooral een mooi geheel.

Jamie Lidell – Jim
Sinds Multiply is Jamie Lidell meer en meer richting de soulmuziek gegaan. Jim is daarin zijn meest soulvolle album, waarop ook een aantal radiohits te vinden zijn. Funky en groovend terwijl het ook essentie heeft.

Brittany Bosco – Spectrum
Een EP die ook nog eens een re-release heeft gehad met wat extra nummers. Een dame die met beide benen in deze tijd staat, maar ook voldoende oog heeft voor de geschiedenis. Muziek die niet in een hokje te stoppen valt met al die verschillende invloeden.

Nneka – No Longer at Ease
Haar eerste plaat ‘Victim of Truth’ was een brede mix van reggae, hiphop, r&b, soul en een beetje funk en wereldmuziek. De formule pakt ze op haar 2e plaat weer op. Alleen is het grootste verschil dat ze het nog iets meer geperfectioneerd heeft. Dit album is gewoon per nummer en vooral als geheel een slag beter als de voorganger.

The Foreign Exchange – Leave it All Behind
De kracht van deze plaat is dat het gewoonweg een prachtig geheel vormt. Dader hiervan is de producer die heerlijk laidback en soulvol produceert. Daarnaast is er ook nog een zanger, Phonte, die ik beter vind rappen. Maar zijn zang is niet van een dusdanig laag niveau dat het zal gaan irriteren. Geen topvocalist, maar gewoon één die weet wat hij wel en niet kan en zich daar netjes aan houdt.

Al Green – Lay it Down
Een soort van comebackalbum van Al Green. The Reverend kan het nog steeds, dat bewijst hij hier. De sfeer is nog steeds van de oude soul die we van Al Green gewend zijn. Producer ?uestlove (van The Roots) heeft precies de goede vibe te pakken kunnen krijgen.

Menahan Street Band – Make the Road by Walking
Een combinatie van de Dap Kings en de Budos Band, uitgebracht via Daptone. Een album met een fantastische groove waar vooral de song Esma erg opvalt.

Stephanie McKay – Tell Me Like It Is
Funkier en soulvoller dan haar eerdere werk. Van groovende topsongs tot prachtige ballads. Met haar warme stem kan McKay het allemaal makkelijk aan.

James Pants – Welcome
Veel funkier kreeg je het niet in deze tijden. Funk met een sausje van toen en een sausje van nu. Diversiteit all over, maar o zo retestrak.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Bobby Bland – Two Steps from the Blues (1961)

Blues en soul zijn twee genres die elkaar nooit zo vaak ontlopen. En als je dan naar de muziek van Bobby Bland luistert dan hoor je ook nog gospel en R&B.
Zonder enige twijfel is dit album hét album van Bland. Het staat vol met absolute topsongs waar je de Southern Soul heel goed in hoort, maar dat kan ook niet anders met de Memphis achtergrond van Bobby. Welke songs zijn dan zo goed? Dat zijn er eigenlijk teveel om op te noemen, maar oke. Luister maar eens naar Lead Me On of het prachtige Cry Cry Cry. Maar eigenlijk raad ik vooral aan de gehele plaat te beluisteren, want minder tracks zijn er niet.

1. Two Steps From the Blues – sympathiek nummer, blijft ingetogen
2. Cry, Cry, Cry – doorleefde song, prachtig gezongen en erg sterke instrumentatie
3. I’m Not Ashamed -wat meer ontspannen, maar ook weer erg sterk gezongen
4. Don’t Cry No More – rock ’n roll feestje. Vrolijk uptempo nummer
5. Lead Me On – mooie, ingetogen ballad
6. I Pity the Fool – vol van de blazers en de essentie in de stem
7. I’ve Got to Forget You – het blijft sympathieke muziek
8. Little Boy Blue – vocaal weer wat rauwer, bluesy karakter met een geinig dictee
9. St. James Infirmary – de klassieker op zijn manier, mooi gebruik van zijn stem
10. I’ll Take Care of You – tussenpaus met een fijn orgeltje
11. I Don’t Want No Woman – rock ’n roll met genoeg blues invloeden
12. I’ve Been Wrong So Long – mooi gezongen ballad
13. How Does a Cheatin’ Woman Feel – subtiel nummer in al zijn eenvoud
14. Close to You – afsluiten met een swingend feestje.

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Carla Thomas – Gee Whiz (1961)
Dit is het debuut van de Koningin van het Stax label. Dit album lijkt helemaal om de tophit/titelsong gebouwd. Maar wat we vooral horen is het unieke stemgeluid van Miss Thomas.
Qua stijl is dit album wel wat meer poppy en doo-wop als we van Stax gewend zijn. Leuk om te vermelden is misschien wel dat de backings onder andere van the Anita Kerr Singers komen.
Dit album bevat naast een maar covers ook zelfgeschreven nummers en een song van de hand van pa Rufus Thomas.

1. Gee Whiz (Look at His Eyes) – klassieke soulballad in optima forma. Prachtig nummer.
2. Dance With Me – iets meer tempo en liefdevolle tekst.
3. A Lovely Way to Spend an Evening – romantisch nummer, maar wat wil je ook met zo’n titel. Mooie ballade.
4. Your Love Indeed – ook weer een ijzersterke, uiterst sfeervolle ballad.
5. Fools Fall in Love – Licht swingend nummer met een vrolijk karakter
6. To the Aisle – een sympathieke ballad van deze dame.
7. (I’m Afraid) the Masquerade is Over – lijkt wel wat veel op voorgaande song
8. A Love of My Own – fantastisch nummer. Een absolute tophit met de mooie harmonie in de koortjes.
9. Promises – licht nummer, goed voor het heupwiegen
10. It Ain’t Me – rustige ballad
11. For You – wat meer energie en swingen alhier. Bewegen doe je automatisch
12. The Love we Shared – stemmige afsluiter

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | The Marvelettes – Please Mr. Postman (1961)
Een aardig album waarin de focus qua kwaliteit toch vooral op de titeltrack ligt.
1. Angel – aardig nummer, meer niet
2. I Want a Guy – zelfde vibe en zelfde gevoel hier
3. Please Mr. Postman – je hoort waarom dit een hit is. Heeft die extra aanstekelijkheid
4. So Long Baby – vocaal wat uitdagender
5. I Know How it Feels – niet al te boeiend
6. Way over There – heeft veel weg van die ene hit
7. Happy Days – mist dat extra’s
8. You Don’t Want Me No More – zelfde laken en pak
9. All the Love I Got – swingt wel aardig
10. Whisper – doet me weinig
11. Oh I Apologize – die piano swingt wel

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Booker T. & the MG’s – Green Onions (1962)

Booker T. op zijn orgel en de rest van de MG´s erachter en je heb het over de huisband van het vermaarde Stax-label. Zij bepaalden de sound van de Stax artiesten, moet je nagaan hoe belangrijk deze groep is geweest voor de geschiedenis van soul.
Hun eigen klassieker is natuurlijk Green Onions, de titeltrack van dit album dat vol staat met stomende grooves. De meeste nummers zijn covers, maar je vindt ook er ook ander eigen werk zoals Mo’Onions..

1. Green Onions – die groove in dit nummer is ongehoord en zal altijd ongehoord blijven. Wat blifjt dit een onverwoestbaar nummer zeg.
2. Rinky dink – niet heel opvallend, wel fijn.
3. I Got a Woman – een iets groovende versie dan die van Ray
4. Mo’ Onions – rustiger, maar nog steeds die heerlijke groove.
5. Twist and Shout – bekend nummer, aardig opgevoerd.
6. Behave Yourself – Stuk rustiger
7. Stranger on the Shore – totale rust en ontspanning met dit nummer.
8. Lonely Avenue – heeft een meer bluesy karakter.
9. One Who Really Loves You – aardig nummer
10. You Can’t Sit Down – groovy, funky, rock ‘n rollish
11. A Woman, a Lover, a Friend – een aardig fijne versie van dit nummer
12. Comin’ Home Baby – Ontspannen, maar goede afsluiter

avatar van Reijersen
http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Aangezien er in één jaar twee albums warden uitgebracht met hetzefde uitgangspunt zetten we ze graag bij elkaar. Beide albums staan vol met country en western standards, maar dan uitgevoerd door genie Ray Charles.
De albums zijn nog steeds bijzonder te noemen waarin Ray Charles eigenlijk niet wilde dat het gereleased werd doordat er te weinig samenhang in zou zitten, maar gelukkig is het wel uitgebracht. Bekendste nummer van deze reeks is denk ik toch wel I Can’t Stop Loving You.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Ray Charles – Modern Sounds in Country and Western Music (1962)
1. Bye Bye Love – meezingen zal geen probleem zijn. Met de band zit de swing er aardig in.
2. You Don’t Know Me – Hier pakt vooral de stem van Ray je helemaal in.
3. Half as Much – Fijne onderhuidse swing in de nummer. Ook heel lazy gezongen door Ray
4. I Love You So Much it Hurts – ontspannen en stemmig nummer. Ook een beetje een lui nummer, op de goede manier.
5. Just a Little Lovin’ (Will Go a Long Way) – dit gaat dan weer wat meer de swingende en blazende kant op.
6. Born to Lose – de variatie blijft, want dit is dan weer het rustigere werk van Charles. Een traag nummer, maar wel mooi.
7. Worried Mind – hier wordt het tempo nog even laag gehouden. Lijkt in de basis veel op de vorige song
8. It Makes No Difference Now – een heel ontspannen nummer die niet opvalt verder.
9. You Win Again – mooi nummer, vooral door de samenzang met de koortjes.
10. Careless Love – die blues in de zang en instrumentatie is wel erg fijn.
11. I Can’t Stop Loving You – één van die vele klassiekers van Ray Charles en ik moet zeggen dat het inderdaad een mooi nummer blijft.
12. Hey, Good Lookin’ – een swingende afsluiter van het geheel

Souled Out! the Essentials Reviewed | Ray Charles – Modern Sounds in Country and Western Music, Volume 2 (1962)
1. You Are my sunshine – de swing zit er prima in op dit nummer. Altijd leuk om Ray met die koortjes te horen. Met een hoofdrol voor één van de Raylettes.
2. No Letter Today – beetje te traag misschien en wat te oubollig. Maar steeds goed te genieten.
3. Someday (You’ll Want me to Want You) – in dit nummer zit dan juist weer wat meer blues. Ik vind dat Charles altijd goed passen. Met een hoofdrol voor zijn pianospel.
4. Don’t Tell Me Your Troubles – dit nummer past meer in een grote show met de volle blazers, strijkers en ritmiek. Je wordt er in ieder geval vrolijk van.
5. Midnight – weer een vol aangezet nummer en letterlijk toeters en bellen
6. Oh, Lonesome Me – Wederom dikke blazers toegevoegd, maar nu met een lekker tempo. Een nummer om bij te glimlachen.
7. Take These Chains From My Heart – traditionelere song met het rustige tempo, koortjes en zanglijnen.
8. Your Cheating Heart – een nummer om lekker warm tegen je geliefde aan te kruipen. Al zal de titel en de tekst een andere kant benoemen.
9. I’ll Never Stand in Your Way – ligt erg in het verlengd van het vorige nummer.
10. Making Believe – en ook hierop gaan we rustig op de zelfde weg verder.
11. Teardrops in my Heart – en we gaan ook hier weer verder waren we gebleven waren, al is het wat trager
12. Hang Your Head in Shame – deze is ook niet al te snel, maar wel een mooie afsluiter.

avatar van Reijersen
https://www.musicmeter.nl/calls/imageproxy.php?img=http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Ben E. King – Don’t Play That Song (1962)
Waarschijnlijk één van de korste albums die we gaan bespreken. Maar de lengte van een plaat zegt zoals gewoonlijk niks over de kwaliteit, want die is 100% aanwezig. Vooral productioneel is dit een bijzonder album. Hoe de muziek en de zanglijntjes in elkaar zijn gezet, het invoegen van de harpen of het bijvoegen van een koortje, het klopt allemaal. En als het klopt levert het hits op. Natuurlijk kent iedereen Stand By Me, maar de titeltrack doet er zeker niet voor onder.

1. Don't Play That Song (You Lied) - een soort tweede versie van de megahit Stand By Me. Dit nummer is net zo goed en wellicht nog wel wat beter.
2. Ectasy - niet meer dan prima
3. On the Horizon - statige stem, vooral aan het einde heel fijn gezonge
4. Show Me the Way - oubollige swing. Kan mij niet al teveel boeien.
5. Here Comes the Night - doet qua ritme een beetje Kersterig aan. Muzikaal sterk.
6. First Taste of Love - frisse uithalen, vooral vocaal een sterk nummer.
7. Stand By Me - blijft toch een mooi nummer. Vooral het geheel doet het hem. Het nummer pakt je in. Misschien niet mijn favoriete klassieker, maar ook niet voor niks een klassieker
8. Yes - dit doet me dan weer niks. Klinkt een beetje te makkelijk
9. Young Boy Blues - ook deze versie is prima
10. The Hermit of Misty Mountain - gewoon aardig
11. I Promise Love - prima soul ballad
12. Brace Yourself - aardig nummer

avatar van Reijersen
https://www.musicmeter.nl/calls/imageproxy.php?img=http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | Sam Cooke – Twistin’ the Night Away (1962)
Het jaar 1962 was het jaar van de twist en daar deed Sam Cooke ook vrolijk aan mee. Dit is niet de eerste keer dat we een album van hem bespreken, maar de man is dan ook een soulgrootheid. Een album dat het niet allen van de twist moet hebben, maar meer biedt. Zoals het prachtige bluesy Somebody Have Mercy of het romantische Somebody’s Gonna Miss Me. Naast de titeltrack is het prijsnummer van dit album toch wel Soothe Me, dat Sam samen met Lou Rawls zong.
1. Twistin’ the Night Away – Dit nummer tovert altijd direct een glimlach op mijn gezicht. Niet alleen door het vrolijke ritme, maar ook door de stem van Cooke
2. Sugar Dumpling – onbezorgd zijn liedjes zingen, daar is Sam Cooke een meester in. Dit is dan ook wel een heel onbezorgd nummer
3. Twistin’ in the Kitchen With Dinah – vrolijk nummer waar we ook weer op kunnen twisten. Klap je mee?
4. Somebody’s Gonna Miss Me – eigenlijk kan je dit wel een typische Sam Cooke song noemen
5. Whole Lotta Woman – de rock ’n roll komt hier in het muzikale gedeelte een beetje terug.
6. The Twist – vrolijk, energie, dansbaar en sterk gezongen.
7. Twistin’ in the Old Town – kort en krachtig
8. Movin’ and Groovin’ – romantisch en toch ook swingend
9. Camptown Twist – een soort titeltrack 2.0, maar dan niet beter
10. Somebody Have Mercy – een bekende hit van Cooke. Blijft een erg sterk nummer
11. Soothe Me – over prachtig nummers gesproken, ja dan kom je toch ook wel bij dit nummer uit. Sfeervol, mooie stemmen. Prachtnummer.
12. That’s It, I Quit, I’m Moving On – alleen al door de titel een perfecte albumafsluiter natuurlijk

avatar van Reijersen
https://www.musicmeter.nl/calls/imageproxy.php?img=http://opusdesoul.nl/wp-content/uploads/2014/08/SouledOutReviewed-banner.jpg
Souled Out! the Essentials Reviewed | The Drifters – Save the Last Dance for Me (1962)
Ben E. King was reeds weer vertrokken bij de groep en op dit album is hij vervangen door Rudy Lewis. Dit album van The Drifters resulteerde in een eerste echte crossover naar de popliefhebbers. De nummers waren makkelijk behapbaar en het album bracht één absolute wereldhit voort in de persoon van Save the Last Dance for Me.
1. Save the Last Dance for Me – klassieke soulsong in zijn gehele linie.
2. I Count the Tears – gaat moeiteloos op de ingeslagen weg verder
3. Somebody New Dancing With You – ook kneuterige soul
4. Jackpot – mist wat energie. Past verder prima bij het geheel.
5. No Sweet Lovin’ – beetje rock ’n roll erbij
6. Sweets for My Sweet – dit refrein kan iedereen meezingen toch?
7. Mexican Divorce – lijkt wat meer bombast te hebben
8. When My Little Girl is Smiling – lichte swing horen we hier wel in
9. Some Kind of Wonderful – één van de vele versies.
10. Please Stay – best een mooi nummer, goed gezongen
11. Nobody But Me – zit wat meer diepte in de stemmen hier. Wat meer een rauw randje. En dat vind ik wel lekker.
12. Room Full of Tears – valt dan toch weer terug naar de sfeer van de rest van de plaat.

avatar van Reijersen
Ik trouwens besloten de albumsimpressies alleen bij de albums te plaatsen. Hier zullen jullie dus alleen nog maar per jaar overzichten vinden.

avatar van Reijersen
SOULED OUT! the Essentials in Soul | 2009

Maxwell – BLACKsummers’night
De conclusie luidt dat Maxwell ons lang heeft doen wachten maar daar ook kwaliteit in gestopt heeft. Dat hij nog steeds tot de absolute top van de nu-soul behoort bewijst hij met deze plaat. Een plaat met een volle sound door veel gebruik van blazers. Het wisselt tussen grooven en funky en slowsong in de traditie van de zanger.
Vocaal benut Maxwell zijn onuitputtelijke mogelijkheden te volste.

Anthony Joseph and the Spasm Band – Bird Head Son
Wil je hier van houden dan moet je wel van meer houden als gewoon wat nummers. Het begint, het gaat weg en het komt weet terug. Er wordt volop muzikaal geëxperimenteerd door de band. Maar toch zorgt deze chaos voor een mooi geheel en blijft het altijd zeer herkenbaar.
Voeg daar de gedreven, warme een vaak predikerende stem van Anthony Joseph aan toe en je hebt een bijzonder stukje muziek. Een stukje muziek dat je meesleept, positief irriteert, je laten hangen of je laat springen, maar je zeker altijd doet verrassen. Hoe vaak je het ook hoort, je hoort steeds wat nieuws.

Black Joe Lewis and the Honeybears – Tell ‘Em What Your Name Is
Een heerlijk uptempo en voorstuwend album vol energieke nummers. Dat het kort duurt zie ik niet als een nadeel, omdat het anders misschien teveel van het goede wordt.
Rauw, funky, knallend en perfect voor de zonnige lente zomer.

------------------------
Ook interessant
Lee Fields and the Expressions – My World
Oude vertrouwde zanger weet zijn carriere een nieuwe impuls te geven onder de vleugels van het Stones Throw label. Hier is de revival van Lee Fields mee begonnen en ook niet meer opgehouden. Vintage sound en een toppllaat.

Nino Moschella – Boomshadow
Na een sterk debuut is het lastig een nieuwe plaat te maken, maar dat is Nino Moschella met de nodige overtuiging gelukt. Eigenlijk een plaat die je ook niet direct moet vergelijken met dat debuut, want dit is album is ook meer eigen en anders.

Georgia Anne Muldrow – Umsindo
Eigenzinnig als ze is, weet ze ook op dit album weer te verrassen. Er is altijd wel iets nieuws, iet anders te ontdekken met deze dame. Een aangename plaat met oog voor haar roots.

24-Carat Black – Gone: the Promises of Yesterday
Een plaat die eigenlijk al in 1974 opgenomen was, maar nu pas uit gebracht is. Luister en lees over hun album uit 1973 en je weet wat je kan verwachten. Qua stijl en idee is dit namelijk een soortgelijke plaat vol met geweldige muziek.

Noora Noor – Soul Deep
Met zo’n naam zal het je wellicht niet verbazen dat Noora Noor van Noorse bodem komt. Een album waarop ook een aantal sterke covers terug te vinden. Sterk, vooral door haar prachtige stem.

avatar van Reijersen
Voor het eerst in lange tijd een update:

------------------------------------------------------------

SOULED OUT! the Essentials in Soul | 2010

Andreya Triana – Lost Where I Belong
Een album dat je echt als geheel moet beluisteren. En een album waarbij je je na één luisterbeurt niet moet laten afschrikken als het nog niet helemaal binnenkomt. Dit heeft dan gewoon meerdere luisterbeurten nodig en gaandeweg zal je alle pracht en praal die in dit album verborgen zit gaan ontdekken en zal je geheel geboeid gaan luisteren naar de prachtige stem van Andreya Triana.

Gregory Porter – Water
De altijd sympathieke Gregory Porter had zijn grote doorbraak met dit album. Meer richting de jazz dan richting de soul, maar vooral muziek die opvalt door de warme, diepe stem van Gregory Porter zelf. Hij windt met die stem iedere muziekliefhebber om zijn vinger. Een stem die goed werkt in de rustige songs, maar ook uitstekende uitpakt bij een meer experimenteel nummer als 1960 What?

Janelle Monae – The ArchAndroid
Een apart album heeft Janelle Monáe hier neergezet. De sound kan je best als commercieel kwalificeren. Maar om dat echt te zijn is het album veel te lang en zijn de meeste instrumentaties veel te vol en origineel. Want aan het originaliteit ontbreekt het bij deze dame niet. Voeg daar haar prachtige, warme stem aan toe en je zit goed. Een ontdekking van jewelste.

John Legend & the Roots – Wake Up
The Roots en John Legend hebben de covers hun eigen invulling meegegeven en dat is vaker wel als niet goed bevallen. De paar tegenvallers (Wake Up Everybody, Wholy Holy) nemen we graag voor lief om te kunnen genieten van de andere fantastische nummers. Met een mix van soul, funk, blues, rock, hiphop, gospel en jazz is het niet alleen een heel divers album geworden, maar ook een album waarin in de nummers qua thematiek perfect op elkaar aansluiten.

Aloe Blacc – Good Things
Het ene moment ben je zo’n artiest die tussen hiphop en R&B in zit. Het andere moment ben je niet meer weg te denken uit de soulmuziek en heb je een grote doorbraak. Het succes van dit album heeft natuurlijk ook alles te maken het succes van de topsingle I Need a Dollar. Maar daar doe ik dan wellicht de rest van het album te weinig eer aan. Want over de gehele linie is dit een prachtige soulplaat met wisseling tussen mooie, rustige gevoelige songs en het meer swingende funky werk. Een puik werkje van Aloe Blacc

Bilal – Airtight’s Revenge
Na jaren wachten en de non-release van het album Love for Sale was er in 2010 eindelijk een nieuwe plaat van Bilal. Hij kon zo in het rijtje met Maxwell en D’Angelo omdat het zo lang duurde. Het album zelf werd duidelijk andere koek dan de meeste liefhebbers van hem gewend waren. De sound was geëvolueerd in een meer eclectische en electronische stijl. Bilal tapte duidelijk uit een ander vaatje en met succes.

Gil Scott-Heron – I’m New Here
Hetgeen wat meteen opvalt is dat de fluwelen stem van Heron een stuk rauwer is geworden, tegen het gitzwarte aan. En wat misschien nog wel meer opvalt en een kleine waarschuwing is aan allen die een album verwachten in de lijn van zijn 70's werk. Nou, dat is het dus niet!
Noem het blues, noem het folk, soms is het hiphop en soms singer-songwriter. Alles komt voorbij op dit album. En alles gedoceerd in prachtige, minimalistisch aandoende nummers.

----
Ook interessant
Sharon Jones & the Dap Kings – I Learned the Hard Way
Concluderend valt te zeggen dat Sharon Jones & the Dap Kings qua sfeer doorgaan waar ze gebleven waren. Alleen hebben ze de funk iets meer vaarwel gezegd en de soul meer toe laten treden tot dit album. Alweer een goed album van deze formatie en alweer een goed album van het label Daptone. Daptone, misschien wel het Stax van het heden.

José James – Blackmagic
Dit album is een minder geheel geworden als zijn debuut. Maar dat is zeker geen nadeel. We horen José nu ook eens veelvuldig van een andere kant. Andere kanten die zeker aanstaan. Dus vond je vorige erg goed, of ken je 'm nog niet en wil je het proberen? Dan zeker eens beluiseren en bijvoorbeeld genieten van het hypnotiserend Warrior.

Jamie Lidell – Compass
Hier en daar wat experimenten is Jamie Lidell niet vreemd. Hij zat even vol in de soulhoek, maar met dit album laat hij een sterke combinatie horen van electronics, funk en soul. Lidell is nooit in een hokje te stoppen, dat blijkt maar weer eens.

Ntjam Rosie – Elle
Prachtig! Ja Ntjam Rosie heeft een erg mooi album afgeleverd en daar zijn een aantal factoren verantwoordelijk voor. Ten eerste is er de bijna betoverend mooie stem van Ntjam. Ten tweede ademt het gehele album een bepaalde sfeer aan wat het goed als geheel doet overkomen. Ten derde viert vooral de muzikaliteit hoogtij. Leuke breaks, mooie verrassingen, muzikaal gaat het register aardig open.

Trombone Shorty – Backatown
Trombone Shorty is dus een nieuwe naam. Een jonge knaap die funk, jazz, blues, R&B, soul en rock in een grote blender stopt en dit allemaal lekker door elkaar husselt. Stilzitten is er sowieso niet bij als je naar dit album luistert.

The Budos Band – The Budos Band III
Deel drie alweer van the Budos Band. Deze samenvoegen van de beste Daptone muzikanten ligt in de lijn der verwachtingen biedt dus andermaal muzikale parteltjes. Soms funky, soms uitgemeten, altijd erg goed.

Asa – Beautiful Imperfaction
Goede muziek voor richting het warme weer. De plaat begint echt ijzersterk om daarna wellicht iets teveel het zelfde pad te nemen. Maar met de barbecue aan, biertje of rosé-tje in de hand is dat helemaal niet erg. Zeker omdat de stem van Asa je alleen al verwarmt.

Jazmine Sullivan – Love Me Back
Voor de liefhebbers van wat 80’s invloeden zit je goed met dit album. Een stuk consistenter dan haar debuutalbum en vooral een album dat meer één geheel vormt. Ondanks de keur aan producers.

avatar van Reijersen
SOULED OUT! the Essentials in Soul | 2011

Raphael Saadiq – Stone Rollin’
Toen ik de cd voor het eerst opzette was ik wat overdonderd en heb ik zelfs geroepen dat het beter is als ‘The Way I See It’. Maar na meerdere keren luisteren is dat toch wel een stuk afgevlakt. De nummers blijven gewoon minder lang imponeren, maar blijven wel onveranderd van kwaliteit. En natuurlijk zijn er uitschieters als de titeltack en ‘Good Man’

Black Joe Lewis and the Honeybears – Scandalous
Voor de rasechte funk kan je nog terecht bij Black Joe Lewis en zijn Honeybears. Moeilijk doen ze niet, het is gewoon recht-toe-recht-aan funk. Maar dat allemaal wel op een uiterst smakelijke manier gebracht. Een feestje op plaat met afwisseling in de stijlen, waarbij funk de onmiskenbare basis is. De energie en het plezier spat van deze plaat af. Vergelijkingen met grootheden zullen je tijdens het beluisteren te binnen schieten.

Nneka – Soul is Heavy
Nneka doet al enige jaren haar best muzikaal voet aan de grond te krijgen met een eigentijdse en eigenwijze mix van reggae, soul, hiphop en R&B. Haar absolute voltreffer is dit album. Het is vooral een bijzonder afwisselend album die ze met verve draagt, hier en daar bijgestaan door gastartiesten. Soms is het de eenvoud die je raakt, dan weer de inventieve productie en teksten die je verbazen. Met Nneka gaat het altijd ergens over en ze mag gezien worden.

Booker T. Jones – The Road From Memphis
Booker T. Jones werd wereldberoemd met Booker T. & the MG’s. Hits als ‘Meling Pot’, ‘Time is Tight’ en natuurlijk het onvermijdelijke ‘Green Onions’ kan iedereen zo opdiepen. Nu is het voor de orgel/hammond virtuoos tijd om een nieuw solo album uit te brengen. Twee jaar na zijn vorige werk ‘Potato Hole’ komt ‘The Road From Memphis’. Een titel waaruit blijkt dat Booker T. nooit ver van huis is. Het Stax label waar hij furore maakte komt immers uit Memphis. Werd hij op zijn vorige album nog bijgestaan door de Drive-By Truckers en Neil Young, dit keer is The Roots-drummer ?uestlove ondersteunend personeel. En dat deze man overweg kan met de vintage soulsound hebben we gehoord in zijn samenwerking met Al Green en het The Roots project met John Legend. Maar het gaat hier dus om orgelgigant Booker T. Jones.

Van Hunt – What Where You Hoping For?
Het album is naar mijn idee te typeren naar een aantal steekwoorden. Dat zijn: energie, muzikaal, vrij en gitaren. Het album rockt er in ieder geval lekker op los. Het gaat alle kanten op. Van funk naar punk, van punk weer terug naar funk en daarvandaan weer naar soul. Ja Van Hunt heeft in ieder geval zijn best gedaan om ons allen versteld te laten staan van de kwaliteit die hij hier brengt. Zoals we van een artiest als hem kunnen verwachten heeft het album simpelweg geen slecht nummer.

----

Ook interessant
Zara Mc Farlane – Until Tomorrow
Laat het maar aan Gilles Peterson over om dit soort artiesten te ontdekken en te tekenen. Een uitgebalanceerd debuut waar vooral de stem van Zara de hoofdrol mag pakken. De stem draagt die hoofdrol met verve, want een veel warmer stemgeluid zal je de afgelopen jaren niet gehoord hebben.

Selah Sue – Selah Sue
In Selah Sue hoor ik de mysterieuze, wat vrijgevoelige, grenzen opzoekende zangeres. Tijd dus om hierna snel weer meer van haar te horen.

Adrian Younge presents Venice Dawn – Something About April
Een uiterst veelzijdig man, die Adrian Younge. Dat bewijst ook deze nieuwe plaat, die helemaal niet zo nieuw klinkt. Het is filmisch, het is afwisselend en bovenal ijzersterk over de gehele linie.

Father’s Children – Who’s Gonna Save the World
Een hele snok later uitgebracht dan dat het opgenomen was. Het heeft maar liefst 40 jaar geduurd voordat we dit kunnen horen. Laat dat maar aan het Numero label over om dit soort pareltjes op te diepen.

Goapele – Break of Dawn
De haat-liefde-verhouding die ik met Goapele duurde even, maar met Break of Dawn weet ze mij voor het eerst echt te overtuigen. Dat komt vooral doordat alles zo veel inventiever en origineler klinkt dan al haar voorgaande werk.

Adele -21
‘21′ is een waardige opvolger voor ‘19′. Adele is zonder twijfel één van de allerbeste zangeressen van heden te dage. En als ze nu nog iets meer de spanning op gaat zoeken zal ze haar naam misschien wel definitief vestigen.

MeShell NdegeOcello – Weather
Een naam op zich, deze dame. Een eigen stijl is haar niet vreemd en dit album is vooral zwoel, sexy en hier en daar wat zoet. Vooral een heel consistent album waarop de echt toppers lastig aan te wijzen zijn.

avatar van Reijersen
Souljaar 2012

Cody ChesnuTT – Landing on a Hundred
Het album The Headphone Masterpieces dat ChesnuTT in 2002 maakte heeft evenveel fans tegenstanders. Geen wenkbrauw blijft ongewogen als die plaat beluisterd werd. Het duurde lang voordat de opvolger er dus was en die is in de gehele sessie een stuk toegankelijker dan de voorganger uit 2002. Daarmee niet minder goed en/of interessant. Cody ChesnuTT is namelijk zonder uitzondering een ongekend muzikaal talent.

Michael Kiwanuka – Home Again
Puur, warm, muzikaal, het zijn zomaar wat kernwoorden die dit album samenvatten. Het album vormt vooral één geheel. De sfeer die Kiwanuka te pakken heeft gekregen is bijna uniek te noemen. Deze muziek is simpelweg een kieteling voor de oorschelp. Laat je omarmen door de warmte.

Lee Fields – Faitful Man
Lee Fields heeft een album gemaakt waarin de sfeer als een geheel aanvoelt. Probleem daarin is dat het soms als te veel van hetzelfde klinkt, maar gelukkig weet Fields met zijn emotioneel geladen stem ons toch bijna altijd bij de kladden te grijpen, onze aandacht te houden. Het is een waardig opvolger voor My World.

Menahan Street Band – The Crossing
Alle 11 nummers staan qua sounds, qua vibe, qua sfeer zo dicht bij elkaar dat ze versmelten in één. Nummer voor nummer horen we een warme sound met een filmisch karakter. Altijd ruimte voor de invloeden die we gewend zijn van deze groep.
De drums zijn retestrak, de latininvloeden swingend, het koperwerk sfeeropwekkend. Één van de grootste krachten van Menahan Street Band is het oog voor detail dat de muzikanten hebben.

Quantic & Alice Russell – Look Around the Corner
De verwachtingen waren hoog, maar zijn deze dan ook ingelost? Ja zeker. Muzikaal gezien is Look Around the Corner een bijzonder rijk album geworden. Vele muzikale invloeden en genres worden met elkaar verweven tot één prachtig geheel. Voeg daar de prachtige stem van Alice Russell aan toe en je weet dat je goud in handen hebt.

-----------------------------------------

Ook interessant
Frank Ocean – channel ORANGE
Door velen wordt dit album al gezien als een moderne klassieker. Een album die vooral leunt op de productie. Frank Ocean is namelijk geen uiterst begenadigd vocalist, maar weet wel precies hoe de vocalen in dienst kunnen staan van de sterke producties.

Bobby Womack – The Bravest Man in the Universe
Grote naam uit het verleden die op zeer originele wijze een nieuwe poging deed om weer muzikaal mee te tellen. Bobby Womack heeft menig soul-klassieker op z’n naam, maar deed het op The Bravest Man in the Universe even totaal anders. In de basis een klassieke soulzanger, dat hoor je nog steeds, maar vooral productioneel een andere afslag die daar klaarblijkelijk heel goed bij past.

Emeli Sandé – Our Version of Events
Misschien meer pop dan soul en/of R&B, maar wel een dame die met dit debuut overtuigde. Een aardige unieke stem en daarbij goed uitgekozen liedjes. Dit debuut is nog steeds haar beste.

Jessie Ware – Devotion
Een album dat je vooral kan omschrijven als zeer prettig. Jessie Ware is een prima zangeres en muzikaal geniet het invloeden uit de 80’s, pop, synths, R&B, maar ook wat sixties en bekende ingrediënten uit de oudere soul.

Maverick Sabre – Lonely are the Brave
Maverick Sabre is een artiest die zich aardig bloot geeft op dit album. Als je genres wilt noemen dan zijn dat soul, R&B, reggae, electronic en pop. Een aardige blend aan stijlen die veelal interessante songs brengt.

Hiatus Kaiyote – Tawk Tomahawk
Een bijzondere combinatie van soul- en jazz, maar ook ruimte voor electronics en alles verpakt in een relaxte vibe. Ze proberen het interessant te houden door het niet helemaal aanraakbaar te maken. Karakteristieke is het sowieso. Eigentijdse en eigenwijze muziek.

Mr Day – Dry Up in the Sun
In de gehele stijl van de plaat doen we ons vergewissen dat Mr Day vooral veel naar een tweetal artiesten heeft geluisterd. Die twee zijn zonder twijfel de Rolling Stones en funkheld Curtis Mayfield.

Sonnymoon – Sonnymoon
Redelijk mysterieus album dat zich niet zomaar laat vangen. De producties zijn vergeven van electronische foefjes en vindingen. Luister verder dit album vooral als geheel om het je te laten vatten.

The Weekdn – Trilogy
Eerdere albums van the Weeknd samengebracht tot één lange plaat. Dit is nog the Weeknd voordat hij de enorme commerciële successen behaalde waar hij nu in staat.

THEESatisfaction – awE naturalE
Dat muziek en seks samen gaan wisten we al, maar dit sexy awE naturalE voegt daar nog een extra hoodstuk aan toe. In een vermakelijke blend van R&B, electronics en hiphop weet THEESatisfaction zeker te boeien.

Dan Penn – The Fame Recordings
Zeer fijne plaat. Schrijven is één maar de beste man kan zeker meer dan dat. Stuk voor stuk fijne nummers waarbij ik onder andere Strangest Feeling en Rainbow Road tot mijn favorieten behoren.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:52 uur

geplaatst: vandaag om 15:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.