Aangenaam verrast door deze nieuwe live-release van Dream Theater. Mooie heldere mix (echt veel beter dan Live at the Boston Opera House), strak gespeeld en goede setlist. Het geheel doet wel wat onder voor live-albums zoals Live Scenes From New York en Score, maar ik denk dat dit een goede representatie is voor de band anno 2020. De live uitvoeringen van Distance Over Time worden hier ook gewaardeerd.

En dan Labrie, ik vind dat hij ondanks zijn stem geregeld dun en hees klinkt hier redelijk goed uit de verf komt. Al zal hier achteraf wel nog wel wat aan geknutseld zijn. De beste man doet zijn best.

En tja, de hoes blijft erg lelijk. 4*

Wat een prachtig album toch weer. Ik hoop echt dat de leden van de band toch maar flink prioriteit moeten geven om deze band alive and kicking te houden. Echt een geweldige band (ook live, afgelopen donderdag was echt genieten in 013) die goede toegankelijke muziek maakt die ook lekker wat meat heeft. En dan vind ik Mask Machine nog het minste nummer van het album (waarschijnlijk omdat het het enige nummer is van het album waarbij de invloeden zo herkenbaar zijn, de rest van het album heeft een meer eigen geluid), dit album behoort wat mij betreft near the top van beste releases dit jaar. En dat einde van Cosmic Symphony, pure perfectie (wederom ook live).

Ik heb 'm ook in z'n geheel geluisterd. Ik vond 'm erg leuk, maar ik vond het een beetje incompleet klinken. Uiteraard staat er een hoop muziek van de film niet op deze soundtrack, dus misschien ligt het daaraan. Ik vind Angels & Demons een stuk beter van Zimmer.

Wil niet zeggen dat deze slecht is of zo. Er zijn alleen betere Zimmer scores out there.

3,5*

Spock's Beard zit echt in de stijgende lijn. Waar ik ''X'' echt al geniaal vond, daar gaat deze wat mij betreft nog net effe wat overheen. Het klinkt allemaal net wat pakkender, wat meer mainstream misschien zelfs, maar dit ervaar ik zelf niet als negatief. Spock's Beard is voor mij altijd op z'n best met hun pakkende melodieën, en iets minder als ze heel technisch bezig zijn. Deze SB is melodieuzer dan de voorgaande albums (misschien wel het meest melodieuze album uit hun oeuvre), en dit bevalt mij erg goed. Daarbij klinkt Leonard ontzettend goed! Het enige kritiekpuntje dat ik heb is dat sommige van de drumpartijen (met name die van de latere nummers) niet dezelfde flair hebben als die van Nick D'Virgilio.