Bon Iver - For Emma, Forever Ago (2007)

Vandaag nog eens herbeluisterd en het blijft mooi, maar sommige nummers hakken minder diep de laatste tijd. Zo is Skinny Love van één van m'n favoriete nummers gedaald in mijn achting tot middelmaat op dit album. De laatste nummers zijn wat mij betreft de beste op deze plaat.

Ik vind Flume echt een geweldig nummer.

De album cover klopt niet op deze site..

Dit is de orginele cover van de eerste gelimiteerde versie. Laten staan aub.

Ook een veel mooiere cover dan die ander inderdaad.

Was voornemens dit album (1000 ltd edition) op LP aan te schaffen maar nu las ik dat het een slechte persing betreft. "very bad pressing, miserable sound quality.... sadly...."
Iemand hier ervaring mee?

Ik denk dat Novo Amor velen hier ook zal aanspreken. Hij heeft een EP (klik) en wat singles op zijn naam staan en werkt naar verluidt aan een album.

Novo Amor - Anchor

Zet ff die gewone hoes erop, ltd edition erop zetten, wat een gelul, niemand kent deze hoes behalve de geeks

Kan ik begrijpen. Als ik me niet vergis, dan was de gekende hoes pas in 2008 uitgebracht via jagjaguwar in een veel grotere oplage natuurlijk. Maar de muziek kwam in 2007 uit onder deze afbeelding. Gelul of niet, nieks van aantrekken zou ik zeggen.

hhh volgens mij klopt dat ook wel, maar dan kunnen we hier nog wel meer hoezen aanpassen die eerste in eigen beheer zijn uitgekomen. No problem natuurlijk, gaat om de musica

Het is wel even wennen deze hoes

Wat een fantastische plaat is dit toch. Heerlijk ingetogen en met veel gevoel gemaakt. Eigenlijk vind ik alle nummers top met het zwaartepunt aan het eind van de plaat, For Emma en Re:Stacks, wat een juweeltjes.

Dit is zo fantastisch. Gitaar spelen in een hutje, en dan dit produceren O+

"And I told you to be kind"

Dit is zo'n magische line.

Toch niet helemaal de klassieker die ik erin hoorde de eerste jaren nadat deze uitkwam. Misschien kwam het door de Justin Vernon-hype die een beetje ontstond, maar ik dacht toen echt dat dit een tijdloze klassieker zou worden. Nu ruim tien jaar later is het nog steeds een goed album, maar het onderscheidende hoor ik er niet meer zo in. Ook staat me hier en daar het sferische wat tegen. Komt me wat geforceerd over, die galmende en ruimtelijke klanken. Houd dan toch meer van muziek die het wat kleiner houdt. Het optreden op Lowlands in 2008 zal me altijd bijblijven als briljant gelukkig .

re: stacks is zo ongelooflijk goed. Net als eigenlijk die hele plaat. Wat een album is dit!

Dit is een bijzonder intiem album. Zijn stem is zo indringend. De teksten zijn oprecht. De akoestische gitaarklanken zijn fenomenaal. De sfeer die dit album uitademt is betoverend mooi. De parel van dit album is The Wolves (Act I and II).

Een goed folk album van Bon Iver, die ik nu even aan het ontdekken ben.
De pure schoonheid kan ik nog niet ontdekken tho.
Ben nog niet helemaal om door alle hele positieve reviews hier. Het talent ontdek ik zeker. Het word alleen net geen heel sterk album mede doordat het denk ik wat meer luisterbeurten nodig heeft. Ook lijken sommige nummers iets te erg op elkaar.
Creature fear (team) vind ik tot nu toe het sterkste nummer gevolgd door Skinny Love en For Emma.

Wel een mooi verhaal dat Justin Vernon een hoop demo's had die hij rond stuurde om een album te kunnen opnemen. Naar vrienden en platenlabels met veel vraag. Het album is eigenlijk die verzameling demo's geworden. Dat geeft de authentieke sound natuurlijk en de reden waarom de eerste persing waarschijnlijk minder van kwaliteit was.

Het debuut van Bon Iver wordt vooral goedgemaakt door het intieme van de nummers en de kwaliteit van enkele songs op het album die gaandeweg kleine hits zijn geworden. Ik moest meteen denken aan Llewyn Davis uit de film van de Coen Brothers. Waar de grens tussen hipster met principes en oprechte folkzanger heel dun lijkt te zijn. Heb ik soms ook wel bij Bon Iver. Maar verder klinkt het wel goed.

Ik had de cd al in bezit sinds ik destijds bij release een uiterst love recensie las op Nu.nl. Het album eerlijk gezegd veel te weinig geluisterd.

Hem er laatst weer eens bijgepakt en helemaal herontdekt. Sinds deze week ook eigenaar van het 5th anniversary vinyl. Deze gaat nog regelmatig op de draaitafel belande. Wat een album!

"Flume" zet al gelijk op een heerlijke manier de sfeer. "Skinny Love" is uiteindelijk groot gemaakt door Birdy, maar wat mij betreft is van dit origineel de houdbaarheidsdatum veel langer. Beste nummer is, naar mijn bescheiden mening, het slotstuk "re: Stacks".

Geweldig album. Zo eenvoudig en kwetsbaar. De opvolger is ook zeker nog de moeite waard. Daarna houd het helaas op voor mij. Toch jammer dat hij die weg in geslagen is.

Kreeg deze als luistertip van Spotify omdat ik Bony Man luisterde (die vind ik erg goed). Ik snap dat ik deze als tip kreeg, de sfeer is ergens vergelijkbaar, toch laat ik het even bij 1 luisterbeurt, de stem spreekt mij niet aan... Erg ehhh... uitgesproken. Doet me beetje denken aan Grizzly Bear, die vind ik dan weer wel fijn. Smaak is een kwestie van smaak

Je raakt pas 14 jaar na de release bekend met het bestaan van deze plaat?... hoe zat het ook alweer, iets met steen en er onder vandaan komen oid.

N.a.v dit topic beluisterde ik dit album.

Als ik goed geteld heb is dit de tweede van Bon Iver in de lijst. Het album zelf was onbekend voor mij.
Een zeer prettig album is dit vol met mooie melancholische muziek. De gehele sfeersetting wordt mooi doorgevoerd, wat het wel een album maakt om in z’n geheel te beluisteren en niet losse nummers tussendoor. Ik vind dit toch wel zeer fijne muziek om naar te lusiteren.