Bon Iver - For Emma, Forever Ago (2007)

It wasn't planned. The goal was to hibernate.

Justin Vernon moved to a remote cabin in the woods of Northwestern Wisconsin at the onset of winter. Tailing from the swirling breakup of his long time band, he escaped to the property and surrounded himself with simple work, quiet, and space. He lived there alone for three months, filling his days with wood splitting and other chores around the land. This special time slowly began feeding a bold, uninhibited new musical focus...


Klinkt een beetje als Iron & Wine, maar dan weer niet. Een feit is dat dit pareltje de ideale soundtrack is voor de winter.

geniaal,

ik ben echt gek op de stem van de zanger (..), vooral in Flume en Skinny Love. mmmm. heel fijne liedjes.

Ik ben toch nog niet geheel overtuigd. Flume is wel adembenemend mooi maar ook meteen het hoogtepunt van de ceedee; de rest van de songs zijn toch wel wat minder. Pas bij het fraaie slotnummer kijk ik weer op; wel een mooie plaat, maar tot een echt connectie is het (nog?) niet gekomen.

3*.

hartverscheurend mooi, vooral skinny love!!

Had ik dit eerder ontdekt, dan was het zo in mijn top tien van 2007 gedoken, vlak achter Burial. Maar goed, beter laat dan nooit. Betoverende muziek die mijn leven toch maar eventjes weet te verrijken.

niet slecht, niet slecht.....iets teveel in het vaarwater van anderen, misschien is de volgende plaat écht top!

superalbum! wat een stem, en wat een emotie zit er in zijn klanken. misschien een wintercd, maar opzich doet het me ook weer heel zomers aan. alle nummers komen heel eerlijk, oprecht en ingetogen over. bon iver geeft mij hetzelfde gevoel als josé gonzález.

ow ow ow wat mooi...

Heerlijk om met je ogen dicht op de bank te luisteren terwijl het buiten donker en donkerder word. Flume is echt een hele fijne opener, krijg altijd gelijk zin in de rest...

Genieten tot Re:Stacks, daarna word het meer dan genieten...
brrrr heerlijk gewoon.

4*

Prachtige plaat en een geweldige stem! Deze ga ik nog vaak draaien.

This kind of free-spirited integrity is rare in contemporary art, even though most artists work hard to make you believe they’ve achieved it. It’s usually a lie. Real integrity is uncompromising, shameless, uncomfortable and mesmerizing. Descriptions all which can be applied to For Emma, Forever Ago,

Ik vind het helemaal goed.

Dit is hoe het zou klinken als TV On The Radio een akoestische plaat zou maken.

wat een geweldige cd is dit! Nu een aantal weken in bezit en luister hem regelmatig.. Moet er niet elke dag naar luisteren, maar de momenten dat ik hem luister pakt hij vanaf noot 1 tot het einde.. geweldig was een emotie en gevoel.. en inderdaad een akoestische variant van TV.. ik ben helemaal gelukkig met deze 'mooie/goede winter'

Nog even de teksten erbij bestudeerd...

"This is not the sound of a new man or crispy realization
It's the sound of the unlocking and the lift away
Your love will be
Safe with me"

En het levert me nog steeds kippevel op
*4,5

Net via de 'similar artists like Shearwater'-radio van Last.fm kwam Re: Stacks voorbij. Wat een prachtig nummer zeg. Maar even op zoek naar dit album

Moet dit na zijn 'Later' optreden zeker gaan opsporen.
Is het nummer wat hij daar speelde representatief voor het hele album?

Volgens mij kennen ze geen andere nummers dan die op het album, dus welk nummer ze ook speelden, het is vrij representatief.

Het concert in het Paard van Troje (hun eerste in Nederland!) was prachtig. Kippenvelmomenten te over, met als onbetwist hoogtepunt "Wolves". Het intense gevoel van het album werd niet alleen fantastisch naar het podium getoverd, maar het wist het album zelfs makkelijk te overtreffen.

Dank je Noël

Erg mooie plaat. Ik heb 'm veel gedraaid. Zonet nog even opgezet; hij blijft boeien!

Mooie recensie Japie, de taal van Shakespeare ligt je duidelijk goed!
Waar de houdbaarheid van de meeste singer-songwriters bij mij eerder beperkt is, slaagt deze Bon Iver erin om zich bij elke luisterbeurt wat dieper in me vast te nestelen. Vaak word ik totaal overrompeld door akoestische schoonheid, maar sterft die amour fou al snel af. Bij For Emma, Forever Ago daarentegen heb ik me eerst doorheen wat koppigheid moeten worstelen alvorens ie me echt kon bekoren. Niet dat de pracht diep zit verzonken achter 'n hoop ontregelende duisternis, maar bij 'n eerste luisterbeurt klonk het nog allemaal wat vlakjes, sneed het nog niet zo diep.
In opener Flume zijn de natuurelementen al nadrukkelijk aanwezig, iets waar je normaal bij mij niet moet mee afkomen. Maar als het verpakt wordt in zo'n bloedmooi nummer als dit, word je diep geraakt, of je het nu wil of niet.
Lump Sum doet me wat denken aan de rustiger nummers van Dead Man Ray, en is minder desolaat dan de opener. Nog geen favoriet, wel een goed nummer.
In Skinny Love, het nummer dat zich als eerste aan me openbaarde, wordt de falsetto van Justin Vernon in het bitsige refrein even opgeborgen. Het resultaat is een door merg en been gaande parel en geldt voorlopig als het absolute hoogtepunt van For Emma, Forever Ago.
The Wolves is opnieuw mooi, maar weet me vooralsnog niet helemaal mee te sleuren in een waas van melancholie.
In hetzelfde bedje ziek zijn Blindsided en Creature Fear, die niettemin enkele adembenemende passages kennen.
Het te vrijblijvende Team kan de ban niet echt breken, en dus valt het middenstuk van dit album voor mij persoonlijk wat te licht uit.
Het ontredderde For Emma doet mij dan weer denken aan het werk van Jason Molina en durf ik onder de betere songs te plaatsen.
Daar hoort ook het ijzingwekkend mooie slotakkoord Re: Stacks (dat Skinny Love naar de kroon steekt als beste song van dit album) thuis.
Hoewel deze plaat me nog niet overal weet te overtuigen, valt hier aardig wat wonderlijke schoonheid te ontdekken!

mensen zijn hier een beetje te streng maarja, uhm zouden jullie zo vriendelijk willen zijn om het nieuwe hoesje online te zetten (heeeel vriendelijk medegedeeld) dacht ik zo maar

Op MuMe gaan we als het goed is altijd uit van de oorspronkelijke uitgave, niet van heruitgaven, dus deze hoes hoort gewoon zo te blijven.

(al wordt wat mij betreft het label "Jagjaguwar" hier wel weggehaald want die hebben niks met de oorspronkelijke uitgave te maken)

on topic: wat is en blijft het toch een heerlijke cd!

Ja inderdaad ik heb de single Skinny Love gehoord op Studio Brussel, en ik vond het zo mooi.
Ik hoorde het daarna nog paar keer en toen moest ik de playlist achterna gaan en dat bleek Bon Iver te zijn.
Ben gelijk de cd gaan downloaden (kopen komt nog )
en ik vind het nu al bijna cd van het jaar

Zo is het inderdaad, dus we houden gewoon de hoes die er nu staat aan. Heb het label wel weggehaald, want dit was in eerste instantie een uitgave in eigen beheer.

Heb de verdere hoesdiscussie verwijderd, laten we het weer over de muziek hebben.

Is die uitgave ooit in Nederland uitgegeven dan, of is dat niet relevant?

ik denk dat ie het zelf toen uit gebracht heeft maar toen hij pas echt bekend werd (nu dus) bracht ie hem denk ik uit in 2008 versie.
Ik denk dat die alleen verkrijgbaar is

Hij zal ongetwijfeld hier te bestellen zijn geweest. Maar het is verder niet relevant voor de discussie hier. Op Musicmeter wordt altijd de eerste uitgave en dus ook de oorspronkelijke hoes weergegeven. Wellicht zou het mooi zijn ook de heruitgaven met de nieuwe hoes (en in het algemeen andere hoezen van albums) weer te geven, maar de site voorziet hier nu eenmaal niet in.

Ik heb dit album nu ook in huis gehaald en ik ga er toch nog 'n halfje bovenop doen. Hoewel ik nog steeds vind dat For Emma, Forever Ago in het midden wat inzakt, is deze plaat toch wel erg bijzonder! Voer voor mijn eindejaarslijstje!

Ik stem ermee in dat het midden van het album 'zwaar' is en ietsjes inzakt. Toch zijn deze nummers geen skipmomenten, het is af en toe iets doorbuiten, maar door die nummers wordt juist het laatste deel van de plaat zo ontzettend mooi uit.