Pink Floyd - Wish You Were Here (1975)

Het is dat ik maar 2 favoriete nummers kan kiezen...

Mooie muziek.' Wish You Were Here' en 'Shine On You Crazy Diamond' zijn prachtig.

Erg jammer dat deze juweel van een album ook de 4e plaats in de top-250 verliest. , ten opzichte van 'In rainbows' van Radiohead. Voor mij Wish you were here het allermooiste album ooit gemaakt.

Hmmm, dat is idd bijzonder. Ik mag graag naar beide albums luisteren. Bijzondere is wel dat ik 'Wish' meer historische waarde vind hebben. Soort lange-termijn-respect. Toch vind ik 'In Rainbows' iets beter, maar deze moet nog rijpen dus verdient - in mijn ogen - nog niet een hogere positie dan 'Wish'.

Geweldig. Dit album heeft de vierde plaats in de album top-250? weer teruggewonnen. . Misschien door extra stemmen van users, misschien door users die na een lange afwezigheid weer inlogden, maar het is heel fijn om te zien, dat dit juweeltje weer terugkomt. (Ik vind hem zelfs beter dan 'The Dark side of the moon')

Nog steeds een prachtige plaat. Alleen Wish You Were Here (titelsong) heeft mij vreemd genoeg nooit zo kunnen bekoren en heb ik altijd als een soort adempauze beschouwd, ná het geweldige Have A Cigar en vóór de Grote Finale (Shine On pt. 6-9). Sorry, de song heeft haast een mythische status, maar ik heb het nooit beter gevonden dan pakweg Fat Old Sun (met ook zo'n typsche Gilmour touch).

Mijn favorieten zijn dan toch alle delen van Shine On en Welcome To The Machine. Ik denk nog steeds dat Shine On behoort tot één der beste dingen die PF gemaakt heeft en ook in de popgeschiedenis in het algemeen. En Welcome To The Machine lijkt in zijn muzikale futurisme en tekstuele grimmigheid al te hinten op Animals en zelfs The Wall....Uiteraard ook meesterwerken.

De sax-solo op Shine On deel 5 is heeeerlijk, by the way....

Na het succes van The Dark Side of the Moon waren de bandleden psychisch en emotioneel moegestreden. Ondanks de moeilijke omstandigheden en onderliggende relaties begonnen de bandleden begin 1975 met het opnemen van opvolger Wish You Were Here. Roger Waters bedacht in de eerste weken van de opnames voor het album het concept rondom kameraadschap, hetgeen sinds het vertrek van Syd Barrett in 1965 langzaam aan het verdwenen was binnen de band. Naast de gevoelens naar het verleden toe staat het album ook vol met kritische noten naar de hongerige muziekindustrie naar commercieel succes. Aangezien geluidstechnicus Alan Parsons zijn eigen succesvolle weg ging, besloten de bandleden Brian Humphries opnieuw aan te stellen. Tijdens de opnames voor het album verscheen Syd Barrett plots in de studio. Niemand van de band herkende hem in eerste instantie door zijn overgewicht en kaal geschoren hoofd. Toeval of niet, ze waren op dat moment met de opname bezig van Shine on You Crazy Diamond, een ode aan Syd Barrett.

Shine on You Crazy Diamond is de beste ode die je, je als mens kunt wensen. Het negendelige gevaarte begint met een langdurige opbouw. Een opbouw die bol staat van de geluidseffecten en blazers. Na de introductie van het gitaarspel van David Gilmour ontstaat de kenmerkende melodielijn die door de rest van het nummer heen loopt. De bluesy klanken van Syd’s theme worden ondersteunt door het drumspel van Nick Mason en de klanken van de basgitaar van Roger Waters. Richard Wright zorgt voor de onderlaag met orgel en piano. Gilmour bouwt laag bij laag aan zijn gitaarsolo als na een kleine 9 minuten het zangstuk begint. Waters en Gilmour denken in hun roes terug aan de tijd van de crazy diamond (Syd). Een tijd waarin de humor van Syd de band tot waanzin dreef. De saxofoon neemt de boel over en voegt zijn jazzy invloed toe aan het geheel. Daarna verdwijnen de klanken langzaam aan. De synths voeren de helse muziekwereld van Welcome to the Machine aan. Het warme welkom wordt verstoort door de opkomende lust van de muziekindustrie. De tape effecten en de orgelklanken van Wright vormen een gestage opbouw aan muzikale lagen, waarover Gilmour zijn gitaar doet bespelen.

Welcome my son
Welcome to the machine
Where have you been?
It's alright we know where you've been

You've been in the pipeline
Filling in time
Provided with toys and scouting for boys
You brought a guitar to punish your ma

De blues en funk verwelkomen zich op het swingende Have a Cigar. Met de klanken van de elektrische piano en synths wordt de zang van folkmuzikant Roy Harper de lucht in geblazen. De gitaarklanken voeren de synths naar de hebzucht van de muziekindustrie. Roy weet zijn vocalen in volle kracht de geluidseffecten in te werken. De depressies van Syd worden in Wish You Were Here aan de muziekwereld gekoppeld. De radioklanken van het begin gaan over in de sferische klanken van de akoestische gitaar en piano. Meeslepend en bedreven bezingt Gilmour de pijnlijke klanken van een ver verleden. Het tweede gedeelte van Shine on You Crazy Diamond werkt zich door de machtige gitaarpartijen van Gilmour heen. De synths en pianoklanken voegen wat minder diepgang toe dan in het eerste deel, maar slaan na vier minuten terug naar Syd’s theme. De funky klanken van Wright’s keyboard worden ondersteunt door de minimoog synthesizer en de clavinet. De klanken van de sluitingsmars sterven langzaam uit zoals Syd zijn laatste adem uitblies in 2006.

Nobody knows where you are, how near or how far
Shine on you crazy diamond
Pile on many more layers and I'll be joining you there
Shine on you crazy diamond
And we'll bask in the shadow of yesterday's triumph
Sail on the still breeze
Come on you boy child, you winner and loser
Come on you miner for truth and delusion and shine

Op Wish You Were Here weten de bandleden zich nog één keer volledig op te laden, gedreven in de emoties van een ver verleden. De experimentele krachten van de VCS3 synths, keyboards, percussie en gitaren slepen zich door het meest verfijnde werk van de Floyd. Met pijn in het hard wordt het fijne juweeltje herdacht in de tot in de puntjes uitgedachte composities. De vele opnamesessies leverden uiteindelijk het ultieme product op uit het tijdperk van Pink Floyd. De samenkomst van de technische hoogstandjes, het perfectionisme, de emotionele teksten en de zwaar beladen instrumentele gedeeltes maken Wish You Were Here tot het meest complete meesterwerk uit de muziekgeschiedenis.

5*

Afkomstig van Platendraaier.

Schitterende woorden voor mijn meest geliefde werkstuk van Pink Floyd

Dank je, altijd een groot genoegen om over je muzikale helden te schrijven.

Mooi geschreven, Hugo. Heb hem gelijk weer eens opgezet

Maar geen waardering ? Of is dat alleen voor watjes ?

Dank, dit album kan ik op elk moment wel opzetten.

Heb dat geloof ik wel eens eerder toegelicht.
Vroeger deed ik dat nog wel, maar sinds ik opnieuw ingeschreven ben, geloof ik het eigenlijk wel.
Muziek is een kwestie van emotie en gevoel en daar kun/hoef je mijn inziens geen cijfer op te plakken...

Maarre, eigenlijk is het gewoon een maxisingle met maar 4 liedjes. Best wel puike liedjes, dat wel.

Alle voordelen opzij gezet en de 3Js zetten hier een prima cover neer van het titelnummer.

nieuws - nporadio2.nl

Zeker mooi gedaan. Knap van de gitaristen en ook zeer goed gezongen (ik kan deze zanger altijd waarderen !). Je merkt ook dat ze 'Wish you were here' met veel respect benaderen en spelen. Dank je Chef !

Mooi gespeeld en gezongen. Jammer van die enorme galm op de zang.

Wel mooi dat precies jij dat zegt.

Maar je hebt gelijk.

Werkelijk een schitterend album! Dat begin van Shine geeft me nog steeds echt kippenvel. Het is zo dreigend maar zo mooi. Dat hele nummer is trouwens geniaal, vooral de eerste helft. Dan aan het einde klinkt de muziek opeens een stuk duisterder en dan begint Welcome to the Machine, wat ik ook echt een heel sfeervol en deprimerend nummer vind. Have a Cigar is goed maar het minste nummer van het album. Maar dan het hoogtepunt met de titeltrack. Wat een prachtig en emotioneel nummer. Dan de tweede helft van Shine om het af te sluiten. Van begin tot einde een meesterwerk.

Ik zie dat hier nu een symfonische (min of meer) uitvoering van is. Wellicht interessant?
linkje

Wish You Were Here is meesterlijk, de rest staat er toch een trede onder en vind ik omwille van hun lengte zelfs naar pretentieus neigen.

Spreek je over 30 jaar TornadoEF5, je hebt net 2 legendarische albums beluisterd.

Deze klassieker is overal weleens onderwerp van gesprek geweest.
Zag al een fraaie omschrijving hierboven dus...

Dank je, Breedbek.

Goed sativa wietje aan, single malt whiskytje erbij en gaan! Zeer geschikt voor een fijne trip |--|

Al eens meddle gehoord deric raven