Funky Bookie schreef:
Dit is de perfecte kennismaking met Deep Purple.
Zeker beoordeeld in de tijdsgeest een bijna perfecte verzamelaar.
Inmiddels wel gepasseerd door anderen met beter geluid, maar het is wel genieten geblazen.
Eens. Al dat gezeur hierboven over het niet perfect zijn van verzamelaars - tja, dat blijft natuurlijk altijd een kwestie van persoonlijke smaak. Ik kom deze net weer eens tegen in mijn LP-verzameling, en ik zeg het maar gewoon hardop: voorzover verzamelaars perfect kunnen zijn, komt deze toch een flink eind in die richting.
Voor mij in elk geval wel. Ik beschikte in 1980 over enkele losse singles en het studio-album In Rock. Dit moest 'm dan maar worden, in aanvulling op die collectie. En dat werd het: ik heb het ding grijsgedraaid in de jaren tachtig.
Geen slecht nummer op te ontdekken. Allemaal van die heerlijk doorbeukende nummers, met Child in time als relatief (en tijdelijk) rustpunt. En met de wijsheid van nu - ik heb bijna alle studio-albums van DP uit de vorige eeuw in mijn bezit - zou ik misschien hier en daar een andere keuze maken, maar erg veel zal het niet schelen. Want alle platen uit die tijd zijn wel met hun beste nummers vertegenwoordigd, vind ik.
Het enige nadeel van de toenmalige LP was dat ze ruim een uur muziek op een enkele plaat persten. Daarmee zou het zomaar eens de LP met de langste speelduur in mijn collectie kunnen zijn. Maar dat betekent natuurlijk ook dat de muziek erg zacht in die vele minuscule groefjes is geperst en hier en daar de gebruikelijke ruis en rumble de overhand krijgen. De ruis in het intro van Smoke on the water is bijvoorbeeld enorm, een probleem dat trouwens bleef bestaan bij de CD-versie, die ik later ook kocht. Maar verder? Ijzersterke compilatie.