Nou, Templeman deed al weinig op 1984, zoveel is me wel bekend. En Eddie nam het inderdaad steeds meer over. Dit album is 'not produced', zoals te lezen valt in de credits. Alleen maar opgenomen dus door Donn Landee, die de tape aan het rollen bracht.
Slecht idee, wat mij betreft. Zoals anderen al opmerken, de plaat heeft amper enig basgeluid van betekenis, en overall voelt de muziek gewoon een beetje tam aan. Het had best wat meer mogen spetteren. Dit is zo'n beetje de enige Van Halen-LP die ik nooit op CD heb vervangen (en ik begrijp dat ik dan de bonustrack en Little Feat-cover A apolitical blues' mis, wat ik als LF-fan eigenlijk best jammer vind).
Dat heeft te maken met de algehele kwaliteit van de productie, maar ook met het songmateriaal. Het gaat nog lekker van start met de eerste twee songs en verder vind ik de eerste single When it's love ook nog wel boven de middelmaat uitsteken. En Cabo Wabo heeft een lekkere Led Zeppelin-groove, maar duurt te lang. Voor het overige houdt het helaas niet over.
Wel lang geleden dat ik hem gehoord heb trouwens, En misschien is dat ook veelzeggend. Ik zal de LP toch weer eens van de zolder halen.
Toch nog ff wat leesvoer over de achtergronden van het album opgezocht. Altijd interessant om te lezen hoe anderen - en in het bijzonder de de bandleden, in dit geval Sammy Hagar - erop terugkijken:
30th Anniversary of Van Halen's 'OU812'! - vhnd.com
https://ultimateclassicrock.com/van-halen-ou812-roundtable/