Het tweede album van Santana verscheen op 23 september 1970, ruim 13 maanden na hun legendarische optreden op het Woodstock festival. De band rond de op 20 juli 1947 in Mexico geboren gitaarheld Carlos Santana bracht in 1969 het selftitled debuutalbum uit, een album dat veel indruk maakte. Nog voordat het album uitgebracht was, trad Santana op in Woodstock. Dat vond plaats op zaterdag 16 augustus, ’s middags om 2 uur. De band was toen nog relatief onbekend, maar met vooral liedjes van het nog te verschijnen debuutalbum, wisten ze de vele toeschouwers te raken met hun latin rock.
“ABRAXAS” was dus de opvolger van dat eerste album en met dit album bevestigde de band zijn status. In iets meer dan 37 minuten komt het beste wat ze op dat moment hadden voorbij en dat is veel. De band bestond op dat moment uit de maestro zelf, Carlos Santana op gitaar, Gregg Rolie op toetsen en lead vocalen, bassist David Brown, drummer Michael Shrieve en de percussionisten Michael Carabello en José “Chepito” Areas en ze klinken als een ingespeeld geheel.
De opener “SINGING WINDS, CRYING BEASTS” is een rustige, dreigende song met briljant subtiel gitaarwerk en percussie bijdrage. Het nummer komt nooit tot een hoogtepunt en dat maakt deze track zo ongelofelijk goed. Het gaat over in “BLACK MAGIC WOMAN/GYPSY QUEEN”, deel één is geschreven door Peter Green en werd in de uitvoering van zijn band Fleetwood Mac een hit. De latin swing die Santana toevoegde maakt het nummer onweerstaanbaar en je kunt er niet bij zitten of staan. Het tweede deel werd geschreven door Gábor Szabó en is een mooie afsluiting van deze klassieker. Track #3 is weer een Santana klassieker, “OYE CÓMO VA”, ook weer een onweerstaanbare latin rocker met heerlijk gitaarwerk, dat in Nederland de vierde Top 40 hit opleverde. In het 5 minuten durende instrumentale “INCIDENT AT NESHABUR” gaat het tempo flink omhoog, zijn stevige riffs de basis van deze rocker. Solo’s op orgel en gitaar, pakkend ritme, heerlijke track. “SE A CABO” begint met pakkende percussie, daarna orgel en gitaar, een Santana song zoals er veel meer gemaakt zijn en waar ze beroemd mee zijn geworden.
Het begin van “MOTHER’S DAUGHTER” is een rustpuntje, daarna ontwikkelt het nummer zich als een heerlijke rocker. In dit door Rolie geschreven nummer heeft hij zelf een prominente rol als zanger, zijn stem vind ik geweldig! Misschien kun je “SAMBA PA TI” wel als het ultieme Santana nummer bestempelen. Vele “wanna-be” gitaristen hebben dit nummer geprobeerd na te spelen, maar er is uiteindelijk maar één echte uitvoering en dat is deze op “ABRAXAS”. Wat klink dit nummer toch ongelofelijk goed, herkenbaar gitaarspel, daarna de orgel die invalt waarna het tempo ook omhoog gaat. Pas in 1973 bereikte dit nummer de Nederlandse Top 40 en bleef steken op de 11e plaats. Toch is dit nummer terecht uitgegroeid tot een rockklassieker. “HOPE YOU’RE FEELING BETTER” is een meer poppy track, stevig, uptempo, subtiele tempowisselingen, briljant gemusiceerd, top nummer. Het slotakkoord is het anderhalf minuut durende “EL NICOYA”. Zang, percussie, akoestische gitaar en een langzame fade-out. Daarmee komt een einde aan een geweldig album.
De opvolger, “SANTANA III” verscheen een jaar later en op dat album maakt Neal Schon zijn opwachting als extra gitarist. Ook dat album is van hoog niveau en is een absolute klassieker. Later formeerden Rolie en Schon Journey en in 2016 maakte een deel van die Santana bezetting “SANTANA IV”, ook een mooi album, maar het niveau van “ABRAXAS” en “SANTANA III” werd, wat mij betreft niet gehaald. Dit is en blijft een klassieker, tot in lengte van dagen, want Santana wist op briljante wijze de latin muziek te implementeren in de westerse pop/rock en daarmee heeft hij een onuitwisbaar aandeel gehad in de muziekgeschiedenis.