menu

Santana - Abraxas (1970)

mijn stem
4,09 (404)
404 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Wereld
Label: Columbia

  1. Singing Winds, Crying Beasts (4:51)
  2. Black Magic Woman / Gypsy Queen (5:20)
  3. Oye Cómo Vá (4:19)
  4. Incident at Neshabur (5:01)
  5. Se a Cabo (2:52)
  6. Mother's Daughter (4:28)
  7. Samba Pa Tí (4:48)
  8. Hope You're Feeling Better (4:17)
  9. El Nicoya (1:39)
  10. Se a Cabo [Live] * (3:48)
  11. Toussaint L'overture [Live] * (4:52)
  12. Gypsy Queen [Live] * (4:57)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 37:35 (51:12)
zoeken in:
5,0
Het oeuvre van Santana was voor mij tot voor kort onbekend terrein. Mijn eerste kennismaking betrof de bekende uitvoering van 'Soul Sacrifice' op Woodstock. Voor mij - ondanks o.a. vanwege het weergaloze optreden van Michael Schrieve - nog geen reden om de albums van Santana te beluisteren. Wel heb ik eens het debuutalbum aan een luisterbeurt onderworpen, maar dat maakte weinig indruk. Tot ik zeer recent 'Well All Right' voorbij hoorde komen op de radio.

Ik beluisterde het album 'Inner Secrets' en genoot volop van een plaat waar vele recensenten klaarblijkelijk niet dol op zijn. Andere albums volgden, zoals het eveneens heerlijke energieke 'Festival' en ze hebben mij in een soort van Santana binge doen belanden. Het prijsnummer is echter 'Abraxas': zelden maakte een eerste kennismaking zoveel indruk. Alles is te horen: energie, emotie, nuances, muzikaal vakmanschap. Spannend van de eerste tot de laatste noot. Volgend jaar bestaat 'Abraxas' 50 jaar. Ik neem aan dat dit reden genoeg moet zijn voor een prachtige box, met boekwerk en bijzondere opnames. Want één ding is duidelijk - en dat na twee luisterbeurten - dit is terecht de klassieker waar velen prat op gaan. Een juweel van een plaat, dat bij een ieder in de platenkast zou moeten staan.

avatar van joko16
4,5
Heerlijk album. Met het eerste, derde en Caravanserai en Santana IV van 2016 het beste wat ik van Santana ken.
Wel op vinyl kopen!

avatar van aerobag
4,0
Monumentaal album blijft dit toch. Die zweterige gitaarlijntjes, wat weet die man toch een kleurrijke muzieklandschappen uit die paar te snaren te creëren.

avatar van rider on the storm
5,0
Plaatje die kleine Ridertje zo rond ‘72 van de
goede Sint kreeg. Met dikke letters en uitroeptekens
op het lijstje, hij kon er dus niet onderuit. En wat een album is dit mensen. Begint al met die fraaie hoes. Prachtige dame die in een wonderlijke wereld zit te “chillen” zouden we nu zeggen. En dan de plaat zelf, na het wat mysterieuze openingsnummer
gaat het los...de band is op dreef en Carlos laat de mooiste geluiden uit zijn gitaar vloeien. En dan zit er het er na nog geen veertig minuten op. Nog maar een keertje dan en nog een keer...

Die frequentie heb ik geen (bijna) vijftig jaar gehanteerd maar nog steeds ligt de plaat met regelmaat op de draaitafel.

Heerlijk tijdloos album.

avatar van Rinus
4,0
Beter en qua composities sterker dan het debuut. Carlos komt nog beter uit de verf en er staan een paal dikke prijs nummers op, die tot de classics horen van Santana. Ook de productie is veel beter verzorgd en het art-work is geweldig. Al zou je niet van latin rock houden, deze moet toch wel in je kast staan.

avatar van Zwaagje
4,5
Heel veel jaren in mijn bezit gehad en zoek geraakt. Fijn dat ik hem tweedehands weer op vinyl op de kop kon tikken. Dit is denk ik wel de beste Santana plaat, alhoewel ik een aantal andere ook nog steeds koester. Dit album is heel constant in kwaliteit en de productie is door.een ringetjes te halen.

avatar van jorro
4,0
Ooit op vinyl bezeten. Nu doen we het met spotify. Ik was destijds helemaal daas van Samba Pa Ti en Black Magic Woman. Voor mij nog steeds de twee grote toppers van dit album. Waarmee ik geenszins wil zeggen dat de rest niet fraai is! Het is een album dat het zowel goed doet op de rustige late avond, maar ook bij een feestje gedraaid kan worden.
Ik had het album een tijd niet beluisterd maar het staat op een 12e plaats in de 100 Greatest Albums of 1970, dus weer eens gestreamd. Brengt toch veel fijne herinneringen naar boven.
Op 19 in de Best Ever Album lijst van dat jaar.
4* blijft 4*

avatar van Marco van Lochem
4,5
Het tweede album van Santana verscheen op 23 september 1970, ruim 13 maanden na hun legendarische optreden op het Woodstock festival. De band rond de op 20 juli 1947 in Mexico geboren gitaarheld Carlos Santana bracht in 1969 het selftitled debuutalbum uit, een album dat veel indruk maakte. Nog voordat het album uitgebracht was, trad Santana op in Woodstock. Dat vond plaats op zaterdag 16 augustus, ’s middags om 2 uur. De band was toen nog relatief onbekend, maar met vooral liedjes van het nog te verschijnen debuutalbum, wisten ze de vele toeschouwers te raken met hun latin rock.

“ABRAXAS” was dus de opvolger van dat eerste album en met dit album bevestigde de band zijn status. In iets meer dan 37 minuten komt het beste wat ze op dat moment hadden voorbij en dat is veel. De band bestond op dat moment uit de maestro zelf, Carlos Santana op gitaar, Gregg Rolie op toetsen en lead vocalen, bassist David Brown, drummer Michael Shrieve en de percussionisten Michael Carabello en José “Chepito” Areas en ze klinken als een ingespeeld geheel.

De opener “SINGING WINDS, CRYING BEASTS” is een rustige, dreigende song met briljant subtiel gitaarwerk en percussie bijdrage. Het nummer komt nooit tot een hoogtepunt en dat maakt deze track zo ongelofelijk goed. Het gaat over in “BLACK MAGIC WOMAN/GYPSY QUEEN”, deel één is geschreven door Peter Green en werd in de uitvoering van zijn band Fleetwood Mac een hit. De latin swing die Santana toevoegde maakt het nummer onweerstaanbaar en je kunt er niet bij zitten of staan. Het tweede deel werd geschreven door Gábor Szabó en is een mooie afsluiting van deze klassieker. Track #3 is weer een Santana klassieker, “OYE CÓMO VA”, ook weer een onweerstaanbare latin rocker met heerlijk gitaarwerk, dat in Nederland de vierde Top 40 hit opleverde. In het 5 minuten durende instrumentale “INCIDENT AT NESHABUR” gaat het tempo flink omhoog, zijn stevige riffs de basis van deze rocker. Solo’s op orgel en gitaar, pakkend ritme, heerlijke track. “SE A CABO” begint met pakkende percussie, daarna orgel en gitaar, een Santana song zoals er veel meer gemaakt zijn en waar ze beroemd mee zijn geworden.
Het begin van “MOTHER’S DAUGHTER” is een rustpuntje, daarna ontwikkelt het nummer zich als een heerlijke rocker. In dit door Rolie geschreven nummer heeft hij zelf een prominente rol als zanger, zijn stem vind ik geweldig! Misschien kun je “SAMBA PA TI” wel als het ultieme Santana nummer bestempelen. Vele “wanna-be” gitaristen hebben dit nummer geprobeerd na te spelen, maar er is uiteindelijk maar één echte uitvoering en dat is deze op “ABRAXAS”. Wat klink dit nummer toch ongelofelijk goed, herkenbaar gitaarspel, daarna de orgel die invalt waarna het tempo ook omhoog gaat. Pas in 1973 bereikte dit nummer de Nederlandse Top 40 en bleef steken op de 11e plaats. Toch is dit nummer terecht uitgegroeid tot een rockklassieker. “HOPE YOU’RE FEELING BETTER” is een meer poppy track, stevig, uptempo, subtiele tempowisselingen, briljant gemusiceerd, top nummer. Het slotakkoord is het anderhalf minuut durende “EL NICOYA”. Zang, percussie, akoestische gitaar en een langzame fade-out. Daarmee komt een einde aan een geweldig album.

De opvolger, “SANTANA III” verscheen een jaar later en op dat album maakt Neal Schon zijn opwachting als extra gitarist. Ook dat album is van hoog niveau en is een absolute klassieker. Later formeerden Rolie en Schon Journey en in 2016 maakte een deel van die Santana bezetting “SANTANA IV”, ook een mooi album, maar het niveau van “ABRAXAS” en “SANTANA III” werd, wat mij betreft niet gehaald. Dit is en blijft een klassieker, tot in lengte van dagen, want Santana wist op briljante wijze de latin muziek te implementeren in de westerse pop/rock en daarmee heeft hij een onuitwisbaar aandeel gehad in de muziekgeschiedenis.

avatar van Robje1968
4,0
Ik ken van Santana allaan dit album en Moonflower. Dus ben dus beslist geen Santana kenner. Als kind ooit dit album gekocht en af en toe komt die weer eens in de CD speler voorbij.
Blijft voor mij een heerlijk rock album met een Latijns sausje eroverheen. Verveelt geen seconde en zitten geen zwakke momenten tussen.
Misschien toch eens wat meer verdiepen in andere albums van Santana, alleen probleem is tijdgebrek. Er is nog zoveel anders moois te ontdekken en eigenlijk zou je voor een muzikale ontdekkingsreis een extra leven moeten hebben.

avatar van AOVV
4,0
Lekker swingende plaat van Santana, op enkele songs, zoals het instrumentale Incident at Neshabur, ook nog met een heerlijk psychedelisch sausje overgoten. Black Magic Woman is een nummer van Peter Green, bekend van de vroege Fleetwood Mac. Carlos Santana was, na het zien van een live-optreden, behoorlijk onder de indruk van de artiest. Aan het nummer voegde hij voor dit album dan ook nog Gábor Szabó's Gypsy Queen toe.

Andere sterkhouders zijn een erg knappe, energieke cover van Tito Puente's befaamde song Oye Cómo Vá, dat werkelijk de pan uitswingt, en het instrumentale Samba Pa Ti, een compositie van Carlos Santana zelf die net de juiste dosis gevoeligheid aan de dag legt, zonder dat het pathetisch, klef of melig wordt. Ligt natuurlijk ook aan zijn geprononceerde manier van gitaarspelen. De B-kant van de plaat bestaat trouwens uit louter eigen composities, waarmee ik bandleden bedoel, want ook leadzanger Gregg Rolie en percussionist José Areas droegen elk twee songs bij. Sowieso is het extensief gebruik van drums en gerelateerde percussie, zoals congas en timbales, een element dat de muziek een exotisch karakter geeft.

4 sterren

avatar van Hans Brouwer
5,0
Robje1968 schreef:
Misschien toch eens wat meer verdiepen in andere albums van Santana, alleen probleem is tijdgebrek. Er is nog zoveel anders moois te ontdekken en eigenlijk zou je voor een muzikale ontdekkingsreis een extra leven moeten hebben.
Een sigaartje, een glas whiskey, geen stress en zo nu en dan sporten en je leeft gegarandeert langer. Op je Santana-ontdekkingsreis zou je dan de albums "Santana III" en "Caravanserai" kunnen proberen. "Abraxas" is volgens mijn gehoor wel het beste album van Santana.

avatar van Robje1968
4,0
Hans Brouwer schreef:
(quote)
Een sigaartje, een glas whiskey, geen stress en zo nu en dan sporten en je leeft gegarandeert langer. Op je Santana-ontdekkingsreis zou je dan de albums "Santana III" en "Caravanserai" kunnen proberen. "Abraxas" is volgens mijn gehoor wel het beste album van Santana.


Dank voor de tip, Hans. Alleen het sigaartje laat ik achterwege

avatar van jorro
4,0
(Eerder verschenen op jorros-muziekkeuze.nl)

Destijds werd Carlos Santana als één van de beste gitaristen ter wereld aangemerkt. Ik kon en kan daar wel mee leven. Het viel me vroeger altijd op hoe relaxed de man zijn gitaar bespeelde. Het leek hem geen enkele moeite te kosten. Onvergetelijk is ook zijn live uitvoering van Soul Sacrifice op het Woodstock drieluik wat ik in huis had.

Op dit album zijn het eigenlijk alleen opener Singing Winds, Crying Beats en afsluiter El Nicoya die in mijn oren niet het niveau halen van de rest van het album. Het daarop volgende Black Magic Woman is destijds grijs gedraaid in huize Jorro in Harlingen. Ja, ik had het album vroeger in bezit. Black Magic Woman is op heel wat jeugdfeestjes voorbij gekomen. Net als Samba Pa Ti.

Oye Como Va. Een nummer waarin ook de toetsenman even de hoofdrol heeft. Datzelfde geldt voor Incident at Neshabur. Zo’n oude hammond is toch een geweldig instrument. En wat een fraaie tempowisseling zit er in het nummer. Dat tweede deel is zoooo relaxed met de pianosolo. Se A Cabo, aandacht voor de percussie, wel een nummer waar ik aan moest wennen destijds.

Mother’s Daughter vond en vind ik ook wat minder dan de rest. Wel jammer dat de gitaar aan het einde niet een minuutje (of twee) extra heeft gekregen. Over Samba Pa Ti hoef ik niets te schrijven. Het verveelt nooit. De timing van de gitaar is zo perfect. De Frank Sinatra van de gitaristen aan het werk. Het einde had alleen wat spannender gekund. Hope You’re Feeling Better maakt bij mij de meeste nostalgische gevoelens wakker. Dan moet het wel een goed nummer zijn toch? Zittend in de Pijpenla in Harlingen hoor ik het voorbij komen.

Een klassieker wat mij betreft.

avatar van De Siepel
4,5
Veruit het beste album van Santana. Merendeel bestaat uit klassiekers. Nog regelmatig draai ik Abraxas, de variatie en het ritme van de songs verveeld nooit. Daarbij ook nog eens de mooiste platenhoes ooit.

avatar van Mssr Renard
5,0
Als ik naar mijn scores kijk, vind ik deze, samen met de derde de beste platen van Santana. En als ik iets echt goed vind, geef ik er makkelijk een 5* aan. Het is dan niet echt zomer, dus ik voel ook even geen Santana-draai-sessie opborrelen in mij.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:31 uur

geplaatst: vandaag om 10:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.