Ik heb dus maar even een correctie ingediend, met Rock 'n' roll is king als track die bij het originele album hoort, en No way out als bonustrack.
Net als
musician en
Wandelaar wrijf ik mijn ogen uit bij het zien van de tussenstand van
RuudC. Huh? Eldorado, Out of the blue en A new world record onderaan? Ongelofelijk, dat zijn in mijn ogen, als die-hard ELO-fan, juist hun sterkste albums
Maar ik vind zo'n benadering juist wel verfrissend. Vind het sowieso leuk om te lezen hoe muziekliefhebbers met een andere achtergrond (uit de metalhoek, en ongetwijfeld ook een stuk jonger dan de oudere heren hier) onbevooroordeeld aankijken tegen al die albums van bekende groepen en daar hun eigen, goed onderbouwde waardering aan geven.
In retrospectief, en 'gedateerdheid', productie en geluidskwaliteit in aanmerking genomen, kan ik me er ook wel iets bij voorstellen. Recente herbeluistering leert ook mij dat Eldorado en Out of the blue ietwat 'stoffig' klinken, zeker voor moderne oren. Ik heb daar zelf niet zo'n last van, maar snap wel dat anderen daar moeilijker doorheen luisteren.
Waarschijnlijk ook een gevalletje van 'you had to be there': je groeit op met een album, zodanig dat het een deel van je muzikale DNA vormt. Anderen die er niet zo vertrouwd mee zijn, kijken er dan anders tegenaan. Geeft niet, wel zo verfrissend. Aan de andere kant onderstreept het dat het songmateriaal van ELO tot aan deze plaat gewoon best in orde was, met name op Time.