Genesis - Trespass (1970)

De eerste stapjes in de richting van Foxtrot en verder. Mooi in de puurheid, onzuiverheid en het on-affe. Genesis kon veel beter en dat deden ze. Visions of Angels is heel mooi.

Geweldig album dit, alle nummers zijn top! Stagnation is zo divers en gaaf.

fantastisch!!!

duidelijk een genesis in zijn beginstadium en alhoewel ik de lp nog gekocht heb over 30 jaar valt hij nog mee , een aanloop tot nursery , foxtrott en selling england , van een groep die alsmaar beter zou worden tot het meesterwerk aller tijden : the lamb ,

Wat een verandering bij hun debuutalbum. Hier zijn de complexe structuren en het zowel dreigende als romantische verweven.
- 'Looking for someone': mooie opener, met die kille stem van Gabriel.
- 'White mountain': mooie song, met het woord 'Trespass' in.
- 'Stagnation': de eerste song met een echt mooi opgebouwde structuur. Middenin zit het hoogtepunt.
-'The knife': een meesterlijk nummer met een heel theatrale Gabriel. Prachtige gitaarstukjes en een psychogil uit de douche.
Conclusie: 3,5.
Ik stel vast dat ik strenger beoordeel dan vroeger. Misschien moet ik vorige punten aanpassen.

Dit is toch echt voor het eerst dat ik Gabriel's stem en met name de opening van dit nummer kil heb horen noemen

Wel een goed album dit en het werd alleen maar beter

Nou vind ik deze vroege Genesis nog erg in de kinderschoentjes zitten. De composities zijn niet doorlopend boeiend, laat staan de arrangementen. Gehele album is kabbel, kabbel-beekje, rimpeltje, kabbel, kabbel en dan...The Knife. Ja dat spettert wat meer.

Ik vind het hele album gewoon heel goed,eigenlijk niet echt zwakke momenten in te vinden als je et mij vraagt.
Favoriet met voorsprong is het mystieke Dusk,als ik dat hoor waan ik me altijd terug in het oude Israel op een of andere manier.

Oei... Als dat maar goed komt...

ehm ik denk dat ik je ff niet kan volgen

Hele mooie plaat van genesis. Het is de tweede maar eigenlijk hoor je op deze plaat goed welke weg ze inslaan.

Geen enkel zwak nummer in, alle nummers zijn topcomposities. Ook dit Genesis album verveelt nooit.

Toppers zijn voor mij Visions of angels, Stagnation en The Knife. De composities zijn heel sterk en je hoort ook hoe begaafd Peter Gabriel is als zanger.

Dit is eigenlijk het eerste propere Genesis-album. Hier slaan ze voorzichtig een eigen weg in en laten het Moody Blues-geluid van FGTR achterwege. Aan de composities is nog het een en ander aan te merken, maar de band zat nog in het beginstadium en dan is dat veroorloofd. Maar dit ging definitief de goede kant op en dat weten we inmiddels allemaal al wel.

Ik geef het een 4, omdat het een moedige plaat is.

Nou, was het maar Moody Blues-achtig op FGTR want dan was het tenminste nog te pruimen. Probleem vind ik dat die plaat veel meer op The Bee Gees van die tijd probeert te lijken.

ach, liever The Bee Gees van die tijd dan The Bee Gees van tien jaar later

Ik wil daar noch The Moody Blues noch Genesis mee in een kwaad daglicht stellen. Beiden zijn geweldig met hun eigen sound. The Bee Gees daarentegen......



Liever nooit The Bee Gees.

de vroege Bee Gees hebben beslist mooie nummers gemaakt wat mij betreft...

Trespass: een goed album van een band die nog in zijn vormende jaren zit. Vervalt soms een beetje teveel in gemeander, maar slotnummer The Knife zorgt ervoor dat je de plaat altijd met een goede slotindruk weer in de kast zet. 3½*

De eerste 2 Genesisplaten zijn wat mij betreft de beteren.

dit is niet mijn grote favoriet van genesis maar ik vind hem allerminst slecht! The Knife is een geweldig nummer...... bijna alle songs hebben een typisch Genesis (tussen)stuk die zoals bij hun latere albums ook word gevuld met prachtige gitaargetokkel!! ik geef 4 sterren omdat het talent er ook nog niet ten volle uitkomt!

Nou , dit album is duidelijk beter dan het debuut, heel veel beter mag ik wel zeggen. Toch vind ik het hier en daar een beetje te gezocht, te gekunsteld (in een nummer als Looking For Someone bijvoorbeeld).
Hoogtepunten zijn The Knive en Stagnation (later zouden nog een gedeelte verwerken in The Old Medley) en in mindere mate ook Visions of Angels. Phil Collins speelt overigens nog niet mee op dit album.

Dit is eigenlijk het echte begin voor Genesis, in die zin dat ze hier gekozen hebben om een echte professionele band te worden ipv een veredelde schoolband. Mijn favorieten zijn Stagnation en The Knife, maar de overige nummers kan ik ook zeker waarderen. Minder te spreken ben ik helaas over de drumsound (moesten er nu echt zoveel fills in Visions of Angels worden gespeeld ipv een strak ritme). Afijn, we weten allemaal wie er mee ging spelen op de volgende plaat.

Niets aan bovenstaande berichten toe te voegen. Voorts zijn Anthony Phillips en John Mayhew duidelijk geen Hackett en Collins. Aardige composities, dat wel.

Ik vind overigens "White Mountain" (naast "Stagnation" en "The Knive") ook een pracht nummer. Dit nummer is later, met Phil als zanger, nog zelfs een paar keer live uitgevoerd. (Ik geloof rond de "Trick Of A Tail Tour")

Trespass is inderdaad een mooie opmaat naar het Genesis zoals we het kennen: toen Steve Hackett en Phil Collins erbij kwamen was het eindelijk compleet. 3,5*

Wat, Trespass (tijdelijk) op nummer 1 op mijn lijstje aller tijden?? Is dat even lachen voor iedereen, de Genesis fans niet in het laatst. Dit kun je toch niet de beste cd van Genesis vinden, laat staan de beste cd ooit?
Een aantal zaken speelt hier een rol.

1. Het was één van mijn eerste LP's die ik had, en al helemaal mijn
eerste van Genesis. Eén van je eersten, dus ook veel gedraaid.

2. Ik koester graag warme belangstelling voor de muziek van een band, die nog verre van bekend was (ze waren nog maar net de jeugdpuistjes te boven) en die

3. Nog niet op de hoogte waren van hun kunnen en hun toekomstige roem.

De cd is nog volledig ongepolijst, met muziekjes die waarschijnlijk al enige jaren in de hoofden van de musici (m.n. Gabriel) zal hebben rondgezworven. Het is daarom helemaal puur, prachtige muzikale lijnen en geweldige songs, met name Stagnation en The Knife, dat toen ook al op mij een grote indruk heeft gemaakt. Dat gevoel dat Genesis had, wat ik boven beschreef en wat je zelf had bij zo'n eerste LP, komt eigenlijk nooit meer terug. Je mag de plaat, later cd geworden, lang laten liggen maar alleen bij zo'n plaat krijg je het feest der herinnering terug.

Peter Gabriel en consorten werden wereldberoemd. Ondanks Foxtrot, Selling England by the pound (komt wel heel dicht in de buurt) hebben ze nooit meer het gevoel kunnen oproepen. The lamb lies down on broadway is daarentegen één van mijn allerlaatste studiowerken van Genesis en heeft mij nooit meer kunnen boeien, al heb ik erg mijn best gedaan. En daarom staat Trespass weer eens tijdelijk op 1. Maar ongetwijfeld verdwijnt hij ook weer uit mijn top 10 aller tijden, als ik weer wat minder opgewonden van de plaat ben geworden.

Luister nu naar de sacd uitvoering en wat prachtig dit oude meesterwerk, wordt genieten van de week met die box.

en dat is dus na 5 weken.. Dat gaat snel heen en weer dan van nummer 1 en er weer uit!

Zo, jij zit ook mijn lijsten scherp in de gaten te houden.

Ja, Ik heb eigenlijk wel een cd of 100 die in aanmerking komen voor een plaats in mijn top 10. Op het ene moment ben je weer wat meer gecharmeerd van de ene cd dan van de andere. Heb je daar nooit last van?

En dan luister je naar een cd en dan denk je: dit is toch echt het beste dat er ooit is gemaakt. Dan draai je het de hele week en dan komt er weer eens iets anders tussen...........

Eerlijk gezegd geloof ik ook niet in het bestaan van één super cd die in lengte van jááááááren je enige echte nummer één is. Bestaat gewoonweg niet, dan is er wat met je aan de hand.

Is er dan nog hoop voor bepaalde groepen en bepaalde cd's ga je dan aan mij natuurlijk vragen.

Nou, dat dacht ik niet. Die kern van cd's staat wel redelijk vast, af en toe komt er wat bij.

Trespass is er nu wel uit gevallen maar komt ongetwijfeld weer eens naar boven. Zit sowieso ook bij mijn eerste 100 cd's. En dat kan dan weer niet van alle Genesis cd's worden gezegd.................

Nee hoor ik las gewoon jouw berichtje en klikte toen even op je top 10

Mij toch eens benieuwen hoe deze klinkt in de nieuwe uitvoering. M'n originele cd klonk goed, maar de productie van deze is nogal een grauwe brei. Ik denk dat ik 'm morgen maar eens spin.

De nieuwe mix is echt fantastisch te noemen zowel in stereo als in 5.1 mix. Het enige nadeel vind ik dat The Knife nu nog meer klinkt als een nummer dat eigenlijk niet bij de rest van het album past.