menu

The Pogues - If I Should Fall from Grace with God (1988)

mijn stem
4,11 (334)
334 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Folk
Label: WEA

  1. If I Should Fall from Grace with God (2:22)
  2. Turkish Song of the Damned (3:28)
  3. Bottle of Smoke (2:47)
  4. Fairytale of New York (4:36)

    met Kirsty MacColl

  5. Metropolis (2:51)
  6. Thousands Are Sailing (5:28)
  7. Fiesta (4:13)
  8. Medley: The Recruiting Sergeant / The Rocky Road to Dublin / The Galway Races (4:02)
  9. Streets of Sorrow / Birmingham Six (4:39)
  10. Lullaby of London (3:32)
  11. Sit Down by the Fire (2:18)
  12. The Broad Majestic Shannon (2:52)
  13. Worms (1:05)
  14. The Battle March Medley * (4:10)
  15. The Irish Rover * (4:08)

    met The Dubliners

  16. Mountain Dew * (2:20)

    met The Dubliners

  17. Shanne Bradley * (3:41)
  18. Sketches of Spain * (2:15)
  19. South Australia * (3:27)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 44:13 (1:04:14)
zoeken in:

avatar van Pietro
5,0
In het muzikale landschap van de jaren ’80 vormden The Pogues een tamelijk uniek collectief. Al op het debuut Red Roses for Me wist de band rondom boegbeeld Shane MacGowan een vrij uniek geluid te creëren die het midden hield tussen Britse punk en traditionale Ierse folk. Een niet geheel geslaagde poging, maar het enthousiasme en de eigengereidheid van MacGowan vergoedden veel en zorgden ervoor dat het album een goede indruk op mij achterliet. Opvolger Rum, Sodomy & The Lash, dat met behulp van Elvis Costello werd geproduceerd, liet al een veel volwassener indruk achter.

Dit is het derde album van de Brits/Ierse band en opnieuw is er progressie geboekt. Sterker nog, ik zou If I Should Fall from Grace with God best als een meesterwerk durven bestempelen. Het songmateriaal is door de originele aanpak verrassend en ijzersterk tegelijkertijd. Dat begint al met het opzwepende titelnummer, waarna de muzikale reis verder gaat langs diverse landschappen. Een moderne uitvoering van de Ierse traditional The Broad Majestic Shannon wordt moeiteloos afgewisseld met het dromerige Lullaby of London en de dijenkletser Fiesta is weer heel anders dan de melancholische kerstsingle Fairytale of New York, waarin wijlen Kirsty MacColl meezingt.

Ik heb The Pogues de voorbije jaren meerdere malen live aan het werk gezien en ondanks dat de band nog altijd prima op dreef is, is MacGowan door overmatig alcoholgebruik geen schim meer van de succesvolle zanger en songwriter die hij ten tijde van If I Should Fall From Grace was. Voor dit album kan ik niet anders dan de maximale score toekennen: 5*.

avatar van linxde1
4,0
En de BBC gaat "Fairytale of New York" censureren. Het is niet te geloven.

avatar van Film Pegasus
3,0
Een gevarieerd album dat wat mij betreft de juiste toon niet vind en eerder een verzameling van losse nummers is. Het voelt ook al gedateerd aan en niet omdat het folkmuziek is. Maar verschillende nummers zijn best wel leuk en ik denk als je The Pogues een keer wil beluisteren, je best dit album neemt.

Fairytale of New York is het hoogtepunt, maar door de kerstsfeer misstaat het een beetje op een niet-kerstalbum. Maar blijft een heerlijk nummer. Fiesta is dan weer iets helemaal anders, dat ik via Studio Brussel ooit heb leren kennen. Dat voelt dan weer wat moderner aan en mis ik een beetje bij andere eerder traditionele liedjes.

avatar van itchy
4,0
Film Pegasus schreef:
Fairytale of New York is het hoogtepunt, maar door de kerstsfeer misstaat het een beetje op een niet-kerstalbum. Maar blijft een heerlijk nummer. Fiesta is dan weer iets helemaal anders, dat ik via Studio Brussel ooit heb leren kennen. Dat voelt dan weer wat moderner aan en mis ik een beetje bij andere eerder traditionele liedjes.

Ik deel je mening over het gebrek aan coherentie, alleen bij mij verhoogt dat juist het luisterplezier.
Fairytale of New York was ooit, voordat het de ultieme kerstkraker werd en op heel veel alle 13 kerst-albums tussen Wham! en Chris Rea terechtkwam, gewoon een nummer op deze plaat. Onvoorstelbaar...

avatar van SirPsychoSexy
4,0
Film Pegasus schreef:
Fairytale of New York is het hoogtepunt, maar door de kerstsfeer misstaat het een beetje op een niet-kerstalbum.
Ik denk dat itchy het bij het goeie eind heeft dat dit waarschijnlijk zo aanvoelt omdat het nummer ondertussen synoniem is geworden met kerst-playlists. Voor mij past het prima bij de rest, sonisch omdat het even rijkelijk is gearrangeerd als de rest van de plaat, en thematisch omdat het raakt aan thema's (migratie, dromen en desillusie) die ook elders op het album in overvloed aan bod komen. Wat dat laatste betreft zie ik het eigenlijk als het eerste deel van een tweeluik met het eveneens schitterende Thousands Are Sailing.

avatar van aERodynamIC
5,0
SirPsychoSexy schreef:
Thousands Are Sailing.

Hoogtepunt van het album. Ik heb hem zelfs in mijn top 100 favoriete nummers ooit gezet.

avatar van ArthurDZ
4,5
aERodynamIC schreef:
(quote)

Hoogtepunt van het album. Ik heb hem zelfs in mijn top 100 favoriete nummers ooit gezet.


Ben deze weer eens aan het luisteren en idd, wat een absoluut meesterwerk blijft dat toch. Die tekst Vooral dit stuk, brok in de keel!

In Manhattan's desert twilight
In the death of afternoon
We stepped hand in hand on Broadway
Like the first man on the moon
And 'The Blackbird' broke the silence
As you whistled it so sweet
And in Brendan Behan's footsteps
I danced up and down the street
Then we said goodnight to Broadway
Giving it our best regards
Tipped our hats to Mister Cohen
Dear old Times Square's favorite bard
Then we raised a glass to JFK
And a dozen more besides
When I got back to my empty room
I suppose I must have cried


En dat te bedenken dat dan-kersvers Pogues-lid Phil Chevron dit nummer in eerste instantie niet durfde indienen, bang om op de teentjes van songwriter-in-chief Shane MacGowan te trappen. Pas toen die zijn fiat gaf, werd het opgenomen

Maar heel de plaat is top uiteraard.

avatar van Yield
Zag op YouTube wat oude filmpjes voorbij komen van The Pogues. Dit album dus maar weer eens uit de kast getrokken. Verbazingwekkend goed is dit toch allemaal, het piept, kraakt, swingt en weigert om je stil te laten zitten. Strakke band met een wankele maar geniale zanger.

avatar van Niek
Holy moly, wat een nerveus gedoe. Stop!! Dit is echt totaal niet mijn ding.

avatar van dazzler
5,0
Grootste minpunt van dit album: de tussen door Lillywhite op de voorgrond gemixte drums en blazers verzopen tin whistle van Spider Stacey. Dat deed Costello op de voorganger veel beter. Maar daar rockten The Pogues te weinig en dat doen ze op hun derde dan weer beter. Elk nadeel heb z'n voordeel.

avatar van Red Sail
5,0
R.I.P. Shane MacGowan

Een groot songschrijver is niet meer. Was natuurlijk al nooit de verwachting dat Shane erg oud zou worden, maar altijd triest. Blijkt ook een erg zwaar jaar in het ziekenhuis te hebben gehad.

Zijn muziek blijft, waaronder dit fantastische album. Wat mij betreft 1 van de beste ooit gemaakt.

avatar van lennon
4,0
Tja, dat zat er aan te komen.

Dan maar nu massaal op Fairytale of New York stemmen voor de top 2000.. even een keer een andere nummer 1.

Al zijn zijn heengaan weinig aandacht krijgen denk ik.

avatar van MarkS73
5,0
Red Sail schreef:
R.I.P. Shane MacGowan

Een groot songschrijver is niet meer. Was natuurlijk al nooit de verwachting dat Shane erg oud zou worden, maar altijd triest. Blijkt ook een erg zwaar jaar in het ziekenhuis te hebben gehad.

Zijn muziek blijft, waaronder dit fantastische album. Wat mij betreft 1 van de beste ooit gemaakt.


Het zat er inderdaad aan te komen, ik zag al de hele week berichten met foto's van zijn ziekbed voorbijkomen. Hij heeft het gezien zijn levensstijl nog behoorlijk lang volgehouden...

avatar van konijnmuziek
2,5
Ai al na de eerste 4 nummers begon ik dit album erg vermoeiend te vinden. Nergens ontstijgt dit album het dronken Ierse hoempapa pub niveau. Niet aan mij besteed.

avatar van itchy
4,0
Dronken: kan kloppen
Iers: daar komen enkele Pogues inderdaad oorspronkelijk vandaan.
Hoempapa: alleen op Fiesta gaat het echt van je hoempapa toch?
Pub: ten tijde van dit album speelden ze allang niet meer in de pub.
Niveau: inderdaad.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:13 uur

geplaatst: vandaag om 12:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.