In de gedaante van fervente muziekliefhebber ontkomt ook de old fashioned hardrock niet aan mijn interesse. Vandaag ontrafel ik de diepten van het legendarische album '2112' door de Canadese rockband Rush, geproduceerd in het jaar 1976. De auditieve reis, verspreid over verschillende tracks, manifesteert een eclatante fusie van progressieve hardrockelementen en verhaalrijke teksten, die de ziel roeren en de geest ontwaken.
De wandeling vangt aan met de titeltrack '2112', een symfonische suite onderverdeeld in zeven secties. Deze compositie, een melange van majestueuze gitaarriffs en complexe ritmische patronen, voert de luisteraar mee naar een wereld op de grens van zijn ondergang waar individualiteit en muziek onderdrukt worden. Het narratief, doordrenkt van rebellie en verlossing, weerklinkt in de zielvolle harmonieën en de krachtige zang van Geddy Lee.
'A Passage to Bangkok', de tweede track, serveert als een luchtigere intermezzo na de intensiteit van '2112'. Met zijn exotische klanken en levendige melodieën, nodigt het nummer uit tot een imaginaire reis langs de mysterieuze routes van de Oriënt. Het is een ode aan de geest van avontuur en ontdekking, verpakt in een jasje van pakkende riffs en melodieuze interludes.
De derde compositie, 'The Twilight Zone', voert de luisteraar dieper de wereld van het onbekende en het bovennatuurlijke in. Dit nummer, een reflectie van vreemde verhalen en parallelle universa, prikkelt de fantasie met zijn cryptische teksten en etherische arrangementen, een bewijs van Rush's vermogen om verhalen te verweven met muziek.
In 'Lessons', het vierde nummer, keert de band terug naar een meer conventionele rockstijl. Met hartverwarmende akkoorden en oprechte zang, spreekt het nummer tot de universele ervaring van leren en persoonlijke groei, een herinnering aan de eenvoudige, doch fundamentele waarheden van het leven.
'Tears', het vijfde nummer, introduceert een moment van bezinning binnen het album. Deze ballade, met zijn tedere melodieën en ontroerende lyriek, onthult de kwetsbare kant van Rush, een contrapunt voor de band's doorgaans robuuste sound.
Tot slot sluit 'Something for Nothing', het slotnummer, het album af met een krachtige boodschap over zelfvoorziening en vastberadenheid. Het nummer, met zijn aanzwellende akkoorden en meeslepende teksten, dient als een passend slotakkoord voor een album dat de luisteraar uitdaagt om verder te kijken dan het oppervlakkige en dieper in te duiken in de gelaagdheid van het leven en de muziek.
In samenhang biedt '2112' van Rush een ongeëvenaarde muzikale expeditie, een tijdloze getuigenis van de band's innovatieve geest en muzikale meesterschap. Het is een album dat nog decennia lang zal resoneren in de annalen van de progressieve hardrock.
Waardering 8,5
Eerder verschenen op
www.jorros-muziekkeuze.nl