Paolo Nutini - Sunny Side Up (2009)

Paolo Nutini en zijn band gaven gisteravond weer een waanzinnig goed optreden weg in Tivoli Utrecht. Weer, want eerder dit jaar in Paradiso was het ook al zo goed. Wat mij opvalt, is dat ik de nummers van dit album live nog beter vind klinken dan ze op deze plaat al doen. Ik was blij dat hij Worried Man dit keer speelde: zo'n mooi nummer!

Gisteravond speelde hij ook Funky Sigarette. Volgens mij had hij er ook wel één gerookt... Mooie youtubepagina: als vanzelf starten er na Funky Sigarette 64 live mp3'tjes met inderdaad veel Paolo Covers.

Als ik live optredens via Youtube kijk krijg ik altijd het idee dat Paolo ladderzat op het podium staat, en dat dat zijn zang kunsten niet ten goede doet tov wat je op de cd hoort. Klopt dat een beetje en zijn jullie het daar mee eens?

Of moet je hem gewoon eens echt live horen:?

Je moet hem gewoon eens echt live horen!

Gelukkig speelt hij volgende week maandag in de melkweg, en ik ben er bij! kan ik hem eindelijk eens live zien, en eens horen hoe fantastisch hij zingt .

ik vond hem op dat world festival anders een zeer goede performance geven in de vorm van et nummer what a wonderful world. Zijn stem is inderdaad apart, niet omdat het vals is maar omdat het niet matcht met zijn leeftijd...

Zijn stem klinkt als een vergane stem die al decennia lang aan de whiskey en zware tabak zit. Het is echter een jong ventje. En die centenbak van hem geeft zijn muziek een zeer persoonlijke nutini tintje. Ik vind het mooi!

Twee dagen geleden Paolo live gezien in Antwerpen (Rivierenhof Open Lucht Theater). Zijn cd's vind ik al super klinken, maar live is het echt gewoon S-C-H-A-N-D-A-L-I-G goed!!! Vooral de snellere nummers als 10/10 en Pencil Full Of Lead zijn live geweldig. Ook speelde hij 4 nieuwe nummers en 3 daarvan klonken op het eerste gehoor al veelbelovend. In de nieuwe nummers veel reggae en ska met veel blazers! Oftewel, kijk nu al uit naar zijn 3e album een een nieuw live concert!

Gisteren speelde hij in de Melkweg. En inderdaad, hij is ontzettend goed. Wat een heerlijke muziek maakt hij met zijn vrienden op dat podium zeg. Ongelooflijk. Alleen erg jammer dat hij Last Request anders(en ontzettend mooi) speelde dan op het album terwijl alle pubermeisjes vrolijk de albumversie mee zongen. Jammer.

Nummers als Pencil Full of Lead en Coming Up Easy zijn live echt geniaal. De vrolijkheid en energie spuit er van af en het is gewoon echt genieten. Gisteren speelde hij ook enkele nummers die ik niet ken, waarvan 2 stuks ook behoorlijk hard losgingen. Op een intensiteit die ik nooit eerder bij Paolo heb gehoord. Maar genieten was het wel.

Ik krijg serieus helemaal de kriebels als ik jouw bericht lees!! Ik kan echt NIET meer wachten op zijn nieuwe album. Dit album luister ik nog steeds helemaal plat.. maar ik ben ook echt toe aan wat nieuwe nummers!!

Heeft er iemand een idee of en wanneer er een nieuw album uitkomt? Want dat zou namelijk dan echt bovenaan mijn verlanglijstje komen te staan!

Zo zeg, die Paolo is behoorlijk vooruit gegaan ten opzichte van zijn vorige album. Veel volwassener klinkt het, niet meer zo poppy als these streets maar veel meer diversiteit. Van soul tot reggae tot prachtige popnummers als candy en worried man. Ja dit bevalt me wel, hopen dat hij deze lijn doortrekt!

4*

Wederom een uistekend album van Paolo Nutini. Hiermee bewijst hij zijn veelzijdigheid. Het is te horen dat hij veel risico neemt, maar gelukkig pakt dat uitstekend uit. De nummers die wat mij betreft meer aandacht verdienen zijn Chamber Music en Simple Things. Andere uitschieters zijn de bekende Pencil Full of Lead, Growing Up Beside You en Coming Up Easy. Grote minpunten zijn er niet, hoewel Worried Man en Keep Rolling niet bepaald uitschieters zijn.

Het hoogtepunt wordt echter gevormd door het prachtige Candy. De laatste 2 minuten zijn werkelijk van ongekende klasse. Dit soort emotionele uitbarstingen zijn altijd wel aan mij besteed. Het is jammer dat er een gecensureerde (en kortere) versie van dit nummer in de omloop is. Ook de link op deze site verwijst naar deze versie, waarbij het einde een stuk minder indrukwekkend is.

Pas zeer recent dit album opgepikt. Op een regenachtige dag had ik even een opkikker ala "new shoes" nodig. Dit deed mij er toe denken dat onze vriend Paolo misschien wel eens een nieuw album had uitgebracht sinds "these streets". En warempel, het bleek zo te zijn. Op het eerste gehoor is het even wennen, maar wat een heerlijke nummers weer. Zo anders dan zijn vorige album, maar toch zo goed (misschien wel beter?).

Over enkele dagen waarschijnlijk een stem

Marley,Dylan,Redding dat zijn de 1ste paar indrukken die ik opdoe bij het beluisteren van dit Sunny Side Up. Nutini heeft een heel flexibele stem, waarmee hij prima uit de voeten kan. Het geeft dit album wel ietwat een ratjetoe sfeer, maar wel eentje die lekker smaakt. Reggae,Folk,Soul allemaal gelardeerd met een Nutini sausje, zo lust ik er nog wel meer.

Anders dan zijn debuut qua stijl. Een aantal nummers zijn behoorlijk aan de happy side, al staan er ook ingetogen stukken op.