Ad Brouwers schreef:
Neil Young, zo acoustisch als acoustisch kan zijn. 8 nummers gitaar met mondharmonica, 1 nummer met banjo en (helaas) maar 1 keer begeleidt hij zichzelf op piano bij het nummer Such A Woman. (...) Het geluid en zijn stem zijn top, maar het "geheel' klinkt toch wel wat langdradig en magertjes. Het is een album voor in de late uurtjes bij het haardvuur, (...) Het wordt nu toch echt tijd dat Neil weer eens met iets nieuws komt.
Dank je, dank je Ad, korte, krachtige + zinvolle recensie.
Ik was al niet zo dol op Harvest moon en dan ook nog eens een uitgeklede live versie.
Déze Neil Young fan zal vanavond maar weer eens Weld lekker hard opzetten.
Oeps, ik begrijp opeens dat ik geen goede fan ben (zie berichten van rond 2 november) door niet alles blind van hem te willen kopen en geen 100 bootlegs of meer (toch wel een eerste vereiste) van hem in mijn bezit te hebben. Daarmee ben ik waarschijnlijk een
surrogaat liefhebber.
Nee, kritische luisteraars die ook liefhebber willen zijn, dáár moeten we niet aan beginnen en zéker niet op musicmeter..............