Gajarigon schreef:
Geen slechte nummers, wel enkele mindere. Lullaby, Crimes, Vanishing, A Stranger en The Nurse Who Loved Me zijn maar kneusjes in vergelijking met de rest. Verder ontbreekt het in sommige nummers wat aan drive (bijvoorbeeld The Outsider, dat hier wel een favoriet blijkt te zijn). Hierdoor blijft het album voor mij steken op 4*, hoewel het een dik halfuur 5* materiaal bevat.
Toch apart. Vanishing vind ik juist één van de (behoorlijk veel) beste nummers van het album. Lullaby en Crimes beschouw ik als een soort 'tussendoor' nummertjes, zoals Tool er ook heel veel van heeft. Dat maakt een album voor mij juist interessanter. Wat betreft A Stranger, dat vind ik gewoon een goed nummer. Zeker niet een van de beste, maar wel gewoon goed.
Alleen The Nurse Who Loved Me, daar moet ik van toegeven dat ik dat wel duidelijk het minste nummer van het album vind. Ach ja, het is een cover en dat kun je horen ook.
Paulusss schreef:
Op hun debuut is elke song raak. Goede riffs, goede melodieen, compacte maar gelaagde nummers, goede zanglijnen. Popachtig dus.
Die kwaliteiten mis ik op deze tweede, m.u.v. van een aantal nummers, zoals Weak and Powerless.
APC kiest hier voor een meer Toolesque aanpak op nummers als The Package. Dat vind ik jammer, want Keenan maakt dat soort muziek al met Tool, en veel beter ook.
Dit is zeker wel anders dan Tool albums hoor, vind ik dan...
Maar ik geloof dat de redenen die jij tegen dit album hebt, juist voor mij de redenen zijn dat ik dit album beter vind dan het debuut.
Weak and Powerless vind ik dan ook zeker niet het beste nummer (ook absoluut niet slecht, maar dat vind ik geen enkel nummer op dit album), juist omdát het inderdaad meer popachtig klinkt dan de rest.
Bovendien vind ik dat er op dit album meer gevoel en emotie in de nummers zit. Misschien de reden dat anderen dit album desolaat vinden, maar voor mij is het juist een heel positief punt van het album.
Maargoed. Smaken verschillen, dat is hier weer heel duidelijk.