menu

Midlake - The Courage of Others (2010)

mijn stem
3,86 (454)
454 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Bella Union

  1. Acts of Man (2:57)
  2. Winter Dies (5:08)
  3. Small Mountain (3:40)
  4. Core of Nature (4:33)
  5. Fortune (2:07)
  6. Rulers, Ruling All Things (4:25)
  7. Children of the Grounds (3:58)
  8. Bring Down (3:43)
  9. The Horn (4:10)
  10. The Courage of Others (3:20)
  11. In the Ground (4:12)
  12. Fortune [Alternate Version] * (2:40)
  13. Acts of Man [Acoustic Session] * (3:03)
  14. Winter Dies [Acoustic Session] * (4:39)
  15. Small Mountain [Acoustic Session] * (3:42)
  16. Rulers, Ruling All Things [Acoustic Session] * (4:08)
  17. Van Occupanther [Acoustic Session] * (3:53)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 42:13 (1:04:18)
zoeken in:
avatar van Svendra
4,0
@Martin Visser: mooie recensie!

avatar van cbokhove
Een te gepolijste versie van Gorky's Zygotic Monkey, bijv. Barafundle. Gorky's Zygotic Mynci - Barafundle (1997)

avatar van MMM
4,0
MMM
Goed ! Een band die zichzelf niet herhaald. Ik ben nu al benieuwd naar wat gaat komen.

avatar van herman
Berichten verplaatst naar Midlake

avatar van thebestfreaks
4,5
Vandaag de plaat, na een aantal weken niet gehoord te hebben, opnieuw gedraaid. Wat een prachtig en sfeervol geheel is dit toch. Ik maak er 5* van.

avatar van rkdev
4,0
Ik ben deze week de 2 meest recente albums van Midlake aan het ontdekken, en '...Van Occupanther' geef ik net de voorkeur boven deze, maar ook deze bevat wederom briljante nummers zoals Acts of Man, Winter Dies en Rulers, Ruling All Things.

Martin Visser schreef:
Maar waarom zou je iets veranderen als je in staat bent ronduit hemelse liedjes te maken? Wat dat betreft doet de muziek denken aan Johan (RIP), die andere band die geroemd werd om de perfectie van zijn liedjes.
Ik hoor inderdaad ook wat van Johan in de muziek van Midlake. Die zoektocht naar het perfecte nummer.

avatar van likeahurricane
4,5
Dit album blijft een van mijn favourieten dit jaar. Het is een prachtige sfeer en de nummers vloeien naadloos in elkaar over. Dat is meteen ook de kritiekpunt want de nummers zijn vrijwel inwisselbaar.

Live klinkt het allemaal een stuk steviger, door het gebruik van veel gitaren en een dwarsfluit (!). Luister eens maar de uitvoeringen die werden gegeven in Utrecht.
video's live in Utrecht

avatar van Cherubini
2,5
Hoor bij diegene welke teleurgesteld is over deze plaat. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de (te) hoge verwachtingen die er waren ontstaan door de prachtige voorganger. De productie van deze plaat is te vlak .Daar had meer mee gedaan kunnen worden. Ik kom daar op nu ik naarJohn Grant - Oueen of Denmarkt geluisterd heb. Midlake is daar de begeleidingsband. Maar op sommige nummers zijn zo nadrukkelijk aanwezig dat je ook een Midlake plaat zou kunnen noemen. Luister naar het prachtige I Wanna Go to Marz. Zeker, gewaagd die strijkers, op de rand van... Maar juist daar doet de melancholie zijn zegenrijke werk.Dat had Midlake hier ook moeten durven

avatar van Lennonlover
3,0
Zeer zeker mooi en sfeervol. Maar het raakt me op geen enkel moment en het is zeker niet origineel. Dit heb ik al vaker gehoord. Enkel Rulers, Ruling all Things is echt wel top en dit dankzij de een verademing na de monotone zang. Op dat nummer is de zangmelodie echt wel mooi.

3* is hier wel op z'n plaats

avatar van Cor
4,0
Cor
Gemengde reacties op deze plaat bij de MuMe-luisteraars. Als je op versie 2 van 'Occupanther' hoopt, dan ben je teleurgesteld, dat begrijp ik wel. Maar persoonlijk vind ik dit toch ook weer een heel mooi werkje. Hele andere sfeer, bij een eerste beluistering wat vlak en eenvormig, maar doorluisteren heeft bij mij toch geleid tot het ontdekken van veel schoonheid. Ik vind het vooral een mooi, zuiver geluid, die in dienst staat van soms hele emotionele, melancholieke (samen)zang. Geen meesterwerk, maar Midlake bewijst zich te kunnen vernieuwen zonder aan kwaliteit in te boeten met een meer dan gemiddeld album.

avatar van vanwijk
4,0
Een prachtig, sfeervol album. Een beetje de sfeer van herfst! Ik heb dit album pas een paar dagen in huis en is niet uit mijn cd speler te branden.

avatar van otherfool
2,5
Een schone, nette herfstplaat zonder ooit uit de bocht te vliegen. Ik vind het te vlak om echt aan te bevelen eigenlijk, heb er een beetje perfect is a fault gevoel bij.

avatar van Svendra
4,0
otherfool schreef:
Een schone, nette herfstplaat zonder ooit uit de bocht te vliegen.
Een verademing dus . Werd er maar meer van deze pure, integere muziek gemaakt.

3,0
Dit is wel een typisch gevalletje van sterk begin( eerste 3 a 4 nummers) daarna enkel nog middelmaat.

Davez
Hmm dit is me toch te eentonig voor een hogere waardering. Het lijken wel 11 herhalingsoefeningen. de eerste 2 nummers zijn nog goed maar dan slaat de verveling en soms zelfs de ergernis al toe vanwege het monotone.
Dat heb ik dan weer niet bij releases van Mark Kozelek, eigenaardig toch.

3* het klinkt goed maar ze raken maar niet uit de 2de versnelling te geraken

4,5
Davez schreef:


3* het klinkt goed maar ze raken maar niet uit de 2de versnelling te geraken


Als er al sprake is van een versnelling, dan waarschijnlijk de eerste. Ik vind juist die (relatieve) monotonie bijzonder aantrekkelijk - het zorgt ervoor dat de plaat meer als een eenheid aanvoelt dan de ook niet verkeerde voorganger. En daardoor misschien nog wel bevreemdender (al die natuurbeelden zijn daar ook debet aan) overkomt. Op de spaarzame momenten dat er dan ineens iets gebeurt - een prachtig aanzwellende gitaarpartij bijvoorbeeld - voelt het ook echt alsof er een verlossend onweersbuitje losbarst. De plaat is zwanger als de pest. De vraag blijft waarvan en van wie. Bescheiden meesterwerkje voor fijnproevers en seventies adepten.

avatar van battersea
4,5
Op het eerste gehoor is de sound zeer gelijkmatig de gehele schijf, maar na een paar luisterbeurten worden de verschillen, subtiel maar toch, steeds duidelijker en wint de plaat aan schoonheid. Het helder tweestemmig gezang met de heerlijk lay back gitaar dat soms aan Nick Drake doet denken geeft een prachtig vol geluid. Rulers, bring Down en Acts of Man zijn even favoriet.

avatar van wendyvortex
4,0
Och gut...dit was volgens mij één van de allereerste 2010-releases dit jaar.
Januari..die koude winter brrrr.
Zag net dat ik hem volgens mij sinds maart niet meer gedraaid had (ik herkende nog wat titels van mijn verjaardagsfeestje).
Vooruit dan: glorieuze herontdekking op de eerste november.
Gaan we toch nog even flink herkansen voor de jaarlijstjes.

avatar van xrockerx
5,0
zo'n slechte recensie op pitchfork maar ik vind dit dus echt een juweeltje!
geen herhaling van hun vorige plaat die ook geniaal is (en live kwam destijds de vorige plaat prima uit de verf en deze komt ook weer prima uit de verf live)

samen met Gayngs voor mij kanshebbers voor de jaarlijst (de nummer 1 dan)

avatar van rkdev
4,0
xrockerx schreef:
voor mij kanshebbers voor de jaarlijst
Mee eens, staat bij mij ook in de top3.

avatar van Svendra
4,0
Komt bij mij vrijwel zeker op 2.

avatar van himpie
4,5
Heb 'm vandaag zelfs op nummer 1 gezet (na lang nadenken toch boven Odd Blood van Yeasayer geplaatst).
Wat een geweldige plaat. Met name The Courage of Others en Rulers, Ruling All Things schieten raak bij mij. Kapotgeluisterd in de periode maart/april/mei, en als toetje een zeer bijzonder concert in de open lucht in Bloemendaal op 4 juli.
Al met al: plaat van het jaar!

avatar van The Eraser
Voor mij wellicht ook de beste plaat van 2010 geworden! Groeier van formaat! Een plaat vol intieme, innemende songs.

Misterfool
Een rustige folkplaat met psychedelische invloeden. Soms iets te kabbelend om echt intressant te zijn,maar een heel aardige plaat voor 's avonds laat. 3.5*
wel een heel stoere albumhoes

avatar van alpeko
5,0
Wat een verrassing. In het kader van het opstellen van mijn jaarlijst deze CD weer eens opgezet en hij valt helemaal op zijn plaats ineens. Past prima in deze tijd van kou en Kerst.

avatar van Booyo
3,5
SOAD schreef:
Dit is wel een typisch gevalletje van sterk begin( eerste 3 a 4 nummers) daarna enkel nog middelmaat.


Ben ik het mee eens. Tweede deel van het album (Op Rulers na) weet me nog niet zo te pakken als de eerste paar nummers. Wellicht dat het zal gebeuren..

3,5*

avatar van The Eraser
Alle nummers zijn elkaar toch wel waard op deze plaat. Zeer evenwichtige plaat met geen enkele misser. Ik heb al vaak de kritiek gehoord dat dit album maar wat voortkabbeld, maar ik voel juist een extreem broeierige sfeer in de nummers. Dat hoorde ik ook niet na mijn eerste luisterbeuren, maar op lange termijn maakt die verborgen broeierigheid deze cd.

avatar van alpeko
5,0
Lang zag het er naar uit dat dit album mijn top 10 van 2010 niet zou gaan halen. Uitgebracht in februari 2010 als opvolger van The Trials of Van Occupanther. Hij verdween al snel uit de CD-speler van mijn auto. Te grauw. Te saai. Ik miste een nummer zoals Roscoe op de voorganger. Maanden gingen voorbij. Nieuwe CD's kwamen en Midlake bleef liggen met slechts 10 luisterbeurten.

November 2010. In mijn nieuwe auto was er ruimte voor een USB-stick. Ik hoefde niet langer 's morgens een keuze te maken welke CD ik zou meenemen. Ik zette hem vol met CD's uit 2010. Terwijl de wereld wit kleurden en de wegen rood van de remlichten voor me, trok The Courage of Others mijn aandacht. Opeens kwam ieder nummer bij me binnen. Children of the Grounds is de nieuwe Roscoe die ik zocht. The Courage of Others op de valreep, met dank aan de invallende winter, de plaat van 2010!

Favoriete track: Bring Down (auuu! zo mooi)

avatar van Madjack71
Midlake bij toeval kennis gemaakt door de clip van het nummer Roscoe aan te klikken op een hyves pagina van een oude bekende. Was er meteen weg van en van de kadobon die ik kreeg vanuit mijn werk voor mijn verjaardag...The Trials of.. gehaald..pracht van een album, middeleeuwsepopmuziek. Dit album trekt die lijn door en ook hier krijg ik het gevoel dat de wereld nog uit veel bos, rivieren en bergen bestaat, met daar tussenin kastelen en herbergen. Bier wordt nog gedronken in de herberg de lachende Everzwijn. Mooie klanken, rustige stem en zalvende muziek kenmerken voor mij dit Courage of Others. Geen teleurstelling, maar een voortzetting in hetgeen van wat ik zo in deze band waardeer.

steinenj
Veel te laat na The Trials.... ben ik deze pas gaan luisteren; nog te vroeg om een score te geven, maar wat me opvalt is dat niemand Core of Nature noemt, wat voor mij tot nog toe een van de mooiste nummers op deze plaat is. Al helemaal als je het over de golvende flow van deze plaat hebt...

Gast
geplaatst: vandaag om 13:52 uur

geplaatst: vandaag om 13:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.