Foreigner - Inside Information (1987)

Ik onderschrijf de top 6 van Lennert. Hun debuutalbum blijft (ook voor mij) hun beste. Ook Foreigner greatest hits LIVE uit 1979 is gaaf, met een super uitvoering van Cold as ice!

Hier raakt Foreigner het momentum van 4 en Agent Provocateur weer kwijt. Say You Will is dan nog wel een aardige hit (weer een waarvan ik niet wist dat hij van Foreigner is), maar daarna valt het weer terug op het bekende, degelijke niveau. Slecht wordt het zeker niet, maar ik verveel me al snel eigenlijk. Een beetje ongeïnspireerd dus.


Tussenstand:
1. Foreigner
2. Agent Provocateur
3. 4
4. Double Vision
5. Head Games
6. Inside Information

Na afgelopen week mr.moonlight op de kop te hebben getikt ontbraken er nog twee cd’s van Foreigner in mijn platenkast, het toeval wou dat ik bij bookspot een doosje met drie cd’s zag, waaronder deze en de opvolgeruit 91 ,unusaul heat, de twee die ik nog niet had,samen met Head games, welke ik al 40 jaar op vinyl heb, maar waar hier weer een bonus track op staat.

Terug naar inside information, aangenaam verrast door de sound van deze schijf, ik vind het beter dan wat ik me herriner van Agent Provocateur, al gebied de eerlijkheid te vertellen dat ik deze al jaren en jaren niet meer heb gehoord.

Gewoon eerlijke adult oriented rock, zoals dat hoort te klinken.
Voor hoogdravende teksten hoeven we niet bij Foreigner aan kloppen, voor 3 kwartier eerlijke en lekkere rock wel, laat maar komen, ik hou er van.

Iets gladder geproduceerd dan de vorige albums, maar goed om aan te horen.
Album begint en eindigt met de 2 beste nummers.
Heart Turns To Stone en A Night To Remember zijn heerlijke aanstekelijke rockers. De 2 hits Say You Will en I Don't Want To Live Without You haalden de Top 20 in eind 1987 en voorjaar 1988.
Kant 1 is dan wat beter dan kant 2 met Can't Wait en Counting Every Minute nog als sterke nummers. Het titelnummer klinkt wat hortend en stotend, maar Face To Face is ook weer heel behoorlijk.
Kortom toch weer een fijn AOR rockalbum wat nog wel eens draait hier.
Op CD en 3,5 ster.

Zo... de platenmaatschappij had goed aan Agent Provocateur geboerd dus Inside Information werd op LP zelfs van een gatefold sleeve voorzien met een groepsportret van de heren. The Very Best Of als CD onlangs aan de kringloop geschonken maar deze opvolger van Agent provocateur vanmiddag mede om die luxe hoes tweedehands op plaat aangeschaft. Voor de teksten hoef je het niet te doen maar de muziek valt als AOR-album goed te doen. Na een sterk begin vind ik de hitsingles van kant A wel wat bleekjes afsteken tegen die van Agent Provocateur, de stemgemiddeldes ontlopen elkaar echter weinig, dus meer van hetzelfde laken een pak.

Deze vandaag weer eens gedraaid. Prima plaat. Begint heerlijk met Heart turns to stone. Wat Dibbel hierboven zegt kan ik het alleen maar mee eens zijn; het album begint en eindigt met de beste twee nummers. Maar daar tussenin staat meer dan genoeg moois. De twee singles uiteraard maar ook Can't wait en Counting every minute gaan er hier in als koek. Het titelnummer en Face to face ook overigens. Wat me verder opvalt is dat dit album een wat steviger gitaargeluid heeft in vergelijking met de voorganger. In mijn herinnering was dat niet zo maar vandaag viel het me toch op. Zeker net zo goed als de ook al niet misselijke voorganger. Fijne plaat!

Deze komt me nog erg bekend voor van vroe-hoe-hoeger. Mijn oudste broer zat nogal in deze hoek en ik kreeg er van alles van mee, natuurlijk. Maar bij het zien van de titel 'Say You Will' komt meteen dat refrein bovendrijven en denk ik dat ik dit tegenwoordig beter kan laten voor wat het is (was)...?

Ja mooi is dat hè; de kracht van een sterke single. Je hoeft enkel de titel te lezen en je weet gelijk hoe het nummer gaat.

Niks tegenin te brengen, maar daarmee is het voor mij meer een herkenbare dan een daadwerkelijk sterke single.

Meer dan vorige albums een plaat die het van de non-singles moet hebben. Say You Will klinkt als een magere That Was Yesterday-pastiche en I Don't Want to Live Without You is helemaal niks.

I don't want to live without you klinkt in mijn oren vooral als een tweederangs kopie van het wél erg geslaagde Waiting for a girl like you. En daarmee zijn vooral de singles van dit album een overbodige herhalingsoefening. Maar ik ben het wel met jullie eens dat dit album over de hele linie sterker is dan de singles doen vermoeden. Ik zou het op basis van die twee nummers dus zeker niet afschrijven. Het is in elk geval een constantere, en daarmee wat mij betreft ook sterkere, plaat dan voorganger Agent Provocateur, die zowel hoge toppen als diepe dalen bereikte.

Verder valt me op dat het afsluitende A night to remember een heerlijke binnenkomer had kunnen zijn voor als je de plaat opzet. Kant A begint al ijzersterk met Heat turns to stone, maar als opener van kant 2 had dat nummer me meer op zijn plaats geleken dan het titelnummer. Als ik de plaatvolgorde had mogen bepalen, zou ik dat als zesde nummer hebben geplaatst, waarna de huidige nummers 6 t/m 9 kunnen volgen. Out of the blue had dan wel een mooie afsluiter geweest.

Behoorlijk sterk Foreigner album zonder zwakke momenten en dus AOR van het allerhoogste niveau. Ook anno 2022 zijn er talloze artiesten met name op het frontiers en mtm label die proberen met succes dit soort muziek te maken maar dat blijkt toch heel vaak verdomd lastig. Wat dus bewijst hoe goed en talentvol deze band was in dit genre. 5 sterren, gewoonweg klasse rockmuziek, urgent, krachtig, pakkend.