menu

Foreigner - Inside Information (1987)

mijn stem
3,27 (84)
84 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Atlantic

  1. Heart Turns to Stone (4:29)
  2. Can't Wait (4:27)
  3. Say You Will (4:12)
  4. I Don't Want to Live Without You (4:52)
  5. Counting Every Minute (4:11)
  6. Inside Information (4:09)
  7. The Beat of My Heart (5:10)
  8. Face to Face (3:53)
  9. Out of the Blue (4:42)
  10. A Night to Remember (4:07)
totale tijdsduur: 44:12
zoeken in:
3,5
Ik onderschrijf de top 6 van Lennert. Hun debuutalbum blijft (ook voor mij) hun beste. Ook Foreigner greatest hits LIVE uit 1979 is gaaf, met een super uitvoering van Cold as ice!

avatar van RuudC
3,0
Hier raakt Foreigner het momentum van 4 en Agent Provocateur weer kwijt. Say You Will is dan nog wel een aardige hit (weer een waarvan ik niet wist dat hij van Foreigner is), maar daarna valt het weer terug op het bekende, degelijke niveau. Slecht wordt het zeker niet, maar ik verveel me al snel eigenlijk. Een beetje ongeïnspireerd dus.


Tussenstand:
1. Foreigner
2. Agent Provocateur
3. 4
4. Double Vision
5. Head Games
6. Inside Information

avatar van blaauwtje
3,5
Na afgelopen week mr.moonlight op de kop te hebben getikt ontbraken er nog twee cd’s van Foreigner in mijn platenkast, het toeval wou dat ik bij bookspot een doosje met drie cd’s zag, waaronder deze en de opvolgeruit 91 ,unusaul heat, de twee die ik nog niet had,samen met Head games, welke ik al 40 jaar op vinyl heb, maar waar hier weer een bonus track op staat.

Terug naar inside information, aangenaam verrast door de sound van deze schijf, ik vind het beter dan wat ik me herriner van Agent Provocateur, al gebied de eerlijkheid te vertellen dat ik deze al jaren en jaren niet meer heb gehoord.

Gewoon eerlijke adult oriented rock, zoals dat hoort te klinken.
Voor hoogdravende teksten hoeven we niet bij Foreigner aan kloppen, voor 3 kwartier eerlijke en lekkere rock wel, laat maar komen, ik hou er van.

avatar van Dibbel
3,5
Iets gladder geproduceerd dan de vorige albums, maar goed om aan te horen.
Album begint en eindigt met de 2 beste nummers.
Heart Turns To Stone en A Night To Remember zijn heerlijke aanstekelijke rockers. De 2 hits Say You Will en I Don't Want To Live Without You haalden de Top 20 in eind 1987 en voorjaar 1988.
Kant 1 is dan wat beter dan kant 2 met Can't Wait en Counting Every Minute nog als sterke nummers. Het titelnummer klinkt wat hortend en stotend, maar Face To Face is ook weer heel behoorlijk.
Kortom toch weer een fijn AOR rockalbum wat nog wel eens draait hier.
Op CD en 3,5 ster.

avatar van B.Robertson
3,0
Zo... de platenmaatschappij had goed aan Agent Provocateur geboerd dus Inside Information werd op LP zelfs van een gatefold sleeve voorzien met een groepsportret van de heren. The Very Best Of als CD onlangs aan de kringloop geschonken maar deze opvolger van Agent provocateur vanmiddag mede om die luxe hoes tweedehands op plaat aangeschaft. Voor de teksten hoef je het niet te doen maar de muziek valt als AOR-album goed te doen. Na een sterk begin vind ik de hitsingles van kant A wel wat bleekjes afsteken tegen die van Agent Provocateur, de stemgemiddeldes ontlopen elkaar echter weinig, dus meer van hetzelfde laken een pak.

avatar van vielip
3,5
Deze vandaag weer eens gedraaid. Prima plaat. Begint heerlijk met Heart turns to stone. Wat Dibbel hierboven zegt kan ik het alleen maar mee eens zijn; het album begint en eindigt met de beste twee nummers. Maar daar tussenin staat meer dan genoeg moois. De twee singles uiteraard maar ook Can't wait en Counting every minute gaan er hier in als koek. Het titelnummer en Face to face ook overigens. Wat me verder opvalt is dat dit album een wat steviger gitaargeluid heeft in vergelijking met de voorganger. In mijn herinnering was dat niet zo maar vandaag viel het me toch op. Zeker net zo goed als de ook al niet misselijke voorganger. Fijne plaat!

avatar van ZAP!
Deze komt me nog erg bekend voor van vroe-hoe-hoeger. Mijn oudste broer zat nogal in deze hoek en ik kreeg er van alles van mee, natuurlijk. Maar bij het zien van de titel 'Say You Will' komt meteen dat refrein bovendrijven en denk ik dat ik dit tegenwoordig beter kan laten voor wat het is (was)...?

avatar van vielip
3,5
Ja mooi is dat hè; de kracht van een sterke single. Je hoeft enkel de titel te lezen en je weet gelijk hoe het nummer gaat.

avatar van Casartelli
4,0
Casartelli (moderator)
vielip schreef:
Je hoeft enkel de titel te lezen en je weet gelijk hoe het nummer gaat.
Niks tegenin te brengen, maar daarmee is het voor mij meer een herkenbare dan een daadwerkelijk sterke single.

Meer dan vorige albums een plaat die het van de non-singles moet hebben. Say You Will klinkt als een magere That Was Yesterday-pastiche en I Don't Want to Live Without You is helemaal niks.

avatar van gaucho
3,5
Casartelli schreef:
Meer dan vorige albums een plaat die het van de non-singles moet hebben. Say You Will klinkt als een magere That Was Yesterday-pastiche en I Don't Want to Live Without You is helemaal niks.

I don't want to live without you klinkt in mijn oren vooral als een tweederangs kopie van het wél erg geslaagde Waiting for a girl like you. En daarmee zijn vooral de singles van dit album een overbodige herhalingsoefening. Maar ik ben het wel met jullie eens dat dit album over de hele linie sterker is dan de singles doen vermoeden. Ik zou het op basis van die twee nummers dus zeker niet afschrijven. Het is in elk geval een constantere, en daarmee wat mij betreft ook sterkere, plaat dan voorganger Agent Provocateur, die zowel hoge toppen als diepe dalen bereikte.

Verder valt me op dat het afsluitende A night to remember een heerlijke binnenkomer had kunnen zijn voor als je de plaat opzet. Kant A begint al ijzersterk met Heat turns to stone, maar als opener van kant 2 had dat nummer me meer op zijn plaats geleken dan het titelnummer. Als ik de plaatvolgorde had mogen bepalen, zou ik dat als zesde nummer hebben geplaatst, waarna de huidige nummers 6 t/m 9 kunnen volgen. Out of the blue had dan wel een mooie afsluiter geweest.

Leonidas5
Behoorlijk sterk Foreigner album zonder zwakke momenten en dus AOR van het allerhoogste niveau. Ook anno 2022 zijn er talloze artiesten met name op het frontiers en mtm label die proberen met succes dit soort muziek te maken maar dat blijkt toch heel vaak verdomd lastig. Wat dus bewijst hoe goed en talentvol deze band was in dit genre. 5 sterren, gewoonweg klasse rockmuziek, urgent, krachtig, pakkend.

avatar van Arjan Hut
4,0
De gemiddelde score voor deze plaat is echt veel te laag!

Hearts turn to stone is een van de lekkerste AOR-nummers uit de glorietijd van de AOR, en The beat of my heart is Foreigner hardrockend op zijn best! Gramm is een van de beste rockzangers ooit en hier in topvorm.

4,0
Klopt deze plaat wordt bepaald ondergewaardeerd, ten onrechte.

avatar van Twinpeaks
4,0
Toch weer een opleving tov de voorganger. Say You Will vond ik altijd wel een lekkere single en met I Don't Wanna Live Without You hadden ze weer een balladhit te pakken. Geen hoogvlieger overigens. Voor de rest degelijke rock en ballads en een wat wollige productie, maar wonderwel past het wel. Gramm zingt nog steeds prima en de songs zijn bovengemiddeld. 4 sterren voor deze.

avatar van RonaldjK
4,5
Bij verschijning leende ik deze plaat met z'n klaphoes (statusdingetje voor een groep) uit de bieb voor mijn zusje. Zij vond 'm te gek, maar ik betwijfel of ik 'm zelf op mijn kamer heb gedraaid, zo weinig was ervan blijven hangen. Dat lag niet aan de muziek en ook niet aan single Say You Will, die ik best aardig vond. Ik was op dat moment qua hardrock en metal meer bezig met heavier bands, denk ik.
Een jaar geleden noemde een vriend Foreigner om een top 10 hun beste nummers te maken, die we dan na één á twee weken deelden via streaming. Toen ben ik de discografie weer eens doorgeploegd. Inside Information bleek verrassend sterk.

De productie met alle toetsen is heerlijk jaren '80. Toetsen die overigens veel lekkerder geluiden bevatten dan op voorganger Agent Provocateur. Het mag gedateerd zijn, ik vind sommige automodellen uit die periode ook fraai. Wat vooral opvalt is dat hier niet meer een tweedeling is van toetsen- en gitaarnummers én dat er diverse sterke nummers zijn te vinden.

Bij de eerste akkoorden van opener Heart Turns to Stone is mijn associatie die met Shot in the Dark van een jaar eerder van Ozzy Osbourne, al gaat het bij Foreigner al rap een andere kant op. Bij beiden een sterk nummer en met terugwerkende kracht denk ik dat de madman enkele aor-invloeden á la Foreigner in zijn muziek integreerde. Het is af en toe behoorlijk popachtig bij hem, iets wat Foreigner al vanaf 1977 zo sterk deed in hun hardrock. In ieder geval in deze ijzersterke aftrap.
We vervolgen langzamer met opnieuw toetsen en gitaren die sterk samengaan in Can't Wait, waarna single Say You Will (#12 bij de NOS in januari 1988, in Vlaanderen diezelfde maand #24) met die pakkende stem van Lou Gramm.
Ballade I Don't Want to Live Without You (#16 in juni '88 en #25 in Vlaanderen) was een favoriet van mijn zusje en ik begrijp waarom; je zou er bovendien een soulversie van kunnen maken. Degelijk rockend is het met Counting Every Minute dat kant 1 afsluit.

Kant 2 begint met het titelnummer, waar een telefoongesprek en drumcomputer aftrappen om over te gaan in powerpop-met-funkbeat. Niet helemaal mijn ding, maar Gramm redt veel; was niet alleen bij mijn zus maar ook bij mijn broer een favoriet.
Akoestische gitaren in het intro van The Beat of My Heart, waarna een ongewone riff begint, die desondanks in de vierkwartsmaat past. Stevig, swingend rockend én een tikkeltje vreemd: voor mij het beste nummer van de plaat.
Meer uptempo werk volgt met Face to Face, alweer prettig maar nu met meer toetsen. Bandleider Mick Jones en Gramm hadden voor dit album véél inspiratie met alle pakkende nummers, zoveel staat halverwege de tweede helft vast.
Nummer 4, daar móét dan een volgende ballade komen. En jawel, met Out of the Blue is er daar eentje die ik liever hoor dan I Want to Know What Love Is, al zal ik daarin één van de weinigen zijn. A Night to Remember sluit uptempo rockend af met lekkere slaggitaren. Het nummer en album kent dan wel een eigenaardig synthesizerslot, alsof een nieuw nummer begint.

De voorganger haalde in 1985 #12, deze haalde dezelfde hoogte maar stond veel korter genoteerd in de Nederlandse albumlijst. Mijn voorkeur gaat uit naar Inside Information: mijn zus had gelijk.
Ondertussen was Gramm ook solo actief, op naar Ready or Not; hij verliet de groep maar met zijn vervanger kwam Foreigner vier jaar later prima terug.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:18 uur

geplaatst: vandaag om 23:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.