menu

Opeth - Still Life (1999)

mijn stem
4,22 (321)
321 stemmen

Zweden
Metal
Label: Peaceville

  1. The Moor (11:28)
  2. Godhead's Lament (9:50)
  3. Benighted (5:02)
  4. Moonlapse Vertigo (9:02)
  5. Face of Melinda (8:01)
  6. Serenity Painted Death (9:12)
  7. White Cluster (10:02)
totale tijdsduur: 1:02:37
zoeken in:
avatar van uffing
4,5
Groeibriljantje deze plaat. Ik wacht nog even met stemmen.


Nou het heeft even geduurd, maar het kwartje is gevallen. Wederom een juweel.

4,5*

avatar van Edwynn
4,5
Still Life is het eerste Opeth album wat zo'n prachtig, volwassen organisch geluid heeft. De drie voorgaande platen hadden nog een beetje een metalproductie maar deze heeft een prachtig genreoverschrijdend geluid. Vooral de akoestische stukken komen prachtig uit de verf. Ook de stevigere stukken vlammen nog als vanouds en misschien vlammen ze nog wel harder, hoewel de grunt nu iets verder weg in de mix staat.

Een voorbeeldproductie als je het mij vraagt. Stilletjes hoop ik dat al die metalbands die zweren bij een digitaal geluid en plamuurproducers als Peter Tägtren zich hier nog eens flink door laten inspireren.

Het materiaal is opnieuw uitdagend maar toch ook direct weer vertrouwd. Veel sombere sfeerstukken en ook veel muzikale details.
Een prachtige ontdekkingsreis.

3,5 ster? Dat is een foutje geweest.

avatar van Wyverex
5,0
Edwynn schreef:

3,5 ster? Dat is een foutje geweest.

Dat heb je goed ingezien, en goed gecorrigeerd .
Sommige mensen vinden Opeth te langdradig, anderen vinden niets in het geschreeuw, etc., etc... Maar ik was vroeger ook niet zo into metal en heb Opeth leren kennen via Watershed. Daarna kwam Still Life en met die plaat ging er voor mij een wijde deur open richting het hardere metalgenre. Enkel zie ik nu het onderscheid tussen schreeuwen om te schreeuwen, en grunts zoals ze zouden moeten zijn. Zoals hier op Stilll Life. En zoals bij Opeth in het algemeen.

Heerlijk donker sfeerplaatje dat een pracht van een verhaal komt te vertellen.

Maar in de booklet van de heruitgebrachte editie, schrijft Åkerfeldt over een mysterieuze kuch in een lied. Welke song dat was, werd er natuurlijk niet in vermeld... Ik heb deze plaat nu al zoveel keren gehoord en ik heb nog niets dat op een kuchje lijkt gehoord. Weet iemand meer hierover? Want Åkerfeldt wist erover te schrijven dat niemand wist van wie het kwam. Ben wel eens benieuwd hoe dit klinkt!

avatar van Kronos
4,5
Ik heb dat ook gelezen maar nog niet gehoord. Ook niet naar gezocht eerlijk gezegd. Misschien is het wel een flauwe grap om de fans er naar te laten zoeken.

avatar van rock-rick
5,0
Wyverex schreef:
Want Åkerfeldt wist erover te schrijven dat niemand wist van wie het kwam.


"... and the cough belonged to Isak Edh" zecht Âkerfeldt in diezelfde tekst nog.
In The Moor hoor je na de 10 minuten een soort zucht, dat moet de kuch zijn. Ik heb het altijd al gehoord, maar het nooit als een kuch beschouwt.

avatar van Wyverex
5,0
rock-rick schreef:
(quote)


"... and the cough belonged to Isak Edh" zecht Âkerfeldt in diezelfde tekst nog.
In The Moor hoor je na de 10 minuten een soort zucht, dat moet de kuch zijn. Ik heb het altijd al gehoord, maar het nooit als een kuch beschouwt.

Oeps, heb ik dan waarschijnlijk overgekeken. Ik lees dit tekstje altijd aan het intro van The Moor, en die duurt maar 1.45minuten dus het moet snel gaan he. Maar ik zal meteen eens het kuchje of het zuchtje opzoeken.

avatar van Kill_illuminati
5,0
Ik heb de afgelopen dagen The Moor zo vaak geluisterd. Gewoon weg verslavend.

avatar van wizard
4,0
Nu april halverwege is, ben ik al een halve maand naar dit Opethalbum aan het luisteren. Niet fulltime uiteraard, maar toch minstens 5 keer per week.
Ik had dit album hiervoor al een hele tijd niet gehoord, omdat ik het op een gegeven moment beu was en sindsdien heb onthouden dat het niet zo'n heel denderend album is.

Na My Arms... is Still Life een grote stap voorwaarts en een voorlopig hoogtepunt in het oeuvre van Opeth. Wat eerst opvalt, is dat dit eindelijk een plaat is die niet lijdt onder z'n productie. Daarnaast zijn de nummers op dit album bijna allemaal erg goed. De afwisseling hard-zacht is mooi uitgebalanceerd, en er komen nu en dan wonderschone melodieën voorbij.
De laatste 2 nummers van Still Life zijn een beetje fragementarisch, maar wellicht dat ik daar meer in ga horen als ik ze nog wat vaker ga luisteren.

Ik denk dat ik mijn stem maar ga verhogen naar 4,5*

avatar van rock-rick
5,0
Ik ga deze denk ik vanmiddag ook maar weer eens beluisteren, ik wil de sfeer weer eens proeven. De laatste twee nummers hebben mij ook altijd het minst weten te boeien.

avatar van Kronos
4,5
Afgelopen weekend ben ik 's nachts in het duister gaan zitten terwijl ik dit album beluisterde. Mooie ervaring.

My Arms, Your Hearse blijft momenteel nog mijn voorkeur behouden maar dat kan nog veranderen de komende weken.

Naast een productie waar niets op aan te merken is vallen mij ook de grunts en zangpartijen op van Akerfeldt. Ook die zijn beter dan ooit tevoren. Vooral de zuivere zang vind ik hier heel mooi. Zachter, breekbaarder, dan op latere albums. Het maakt de sfeer op Still Life bijzonder unheimlich.

avatar van Kronos
4,5
Zonet weer eens beluisterd en als geheel vind ik het album wat mak, zeker in vergelijking met de voorganger. En ook de opvolger Blackwater Park heeft meer pit.

avatar van rock-rick
5,0
Ben nu ook weer aan het luisteren. Momenteel pas bij The Moor en ik vind dat nummer sterker dan ooit. Dit album blijft groeien.

avatar van Kronos
4,5
Voor mij toch ook. Zojuist ervaarde ik het eerder heel erg mooi dan wat mak. Het is wel een redelijk ingetogen album. Bij uitstek een Opeth voor de late uurtjes.

avatar van Kronos
4,5
Dat middeleeuws aandoende humming (vanaf 9:05) in The Moor vind ik wel een hoogtepunt op dit album. Het klinkt blij maar op een heel griezelige manier. Een vreugde-melodietje van een psychopaat of zo.

Mijn luistermaand voor dit album loopt op zijn einde en hoewel ik het een schitterend geheel vind kan het voor mij net niet tippen aan de voorganger. Erg mooi maar iets te weinig pit. Het grootste minpunt is White Cluster, voor mij het minste nummer waarmee het album dus niet onweerstaanbaar overtuigend afsluit, maar me wat op mijn honger laat zitten.

Nog een klein minpuntje, hoe raar het ook mag klinken, is toch de betere productie. Daarmee krijg je er heel wat bij, maar zoals vaak gaat er ook iets mee verloren.

avatar van rock-rick
5,0
Kronos schreef:
Nog een klein minpuntje, hoe raar het ook mag klinken, is toch de betere productie. Daarmee krijg je er heel wat bij, maar zoals vaak gaat er ook iets mee verloren.

Dat ben ik geheel met je eens. Morningrise heeft een sound die dat album de beste Opeth maakt en daardoor mis ik op de latere albums iets.

avatar van Kronos
4,5
Bij Morningrise vind ik dat dan weer niet het geval. Die klinkt me wat iel en schel. Ik had My Arms, Your Hearse in gedachten. Maar zo heeft ieder zijn voorkeuren hè.

avatar van Kronos
4,5
Ook nog een geniaal moment, die overgang op 7:40 in Serenity Painted Death.

avatar van Kill_illuminati
5,0
Wat dacht van het subtiele maar toch owzo geniale drum introotje. Wat is Mikaels clean stem toch zo mooi en breekbaar tegelijk.

avatar van rock-rick
5,0
Heel diep in mijn hart heb ik nog steeds problemen met de momenten waarin ge-grunt wordt. Niet vanwege het grunten zelf, maar de muziek veranderd op die momenten altijd en niet op een heel positieve manier. De stukken die hierboven (onder voor sommigen) genoemd worden zijn namelijk goddelijk, maar wanneer het grunten begint vervalt het in een voor mij in minder mooi gitaarwerk.

avatar van Wyverex
5,0
Hmm, de grunt-momenten geven voor mij meestal een soort van climax. Door Opeth ben ik grunts beginnen appreciëren, en daardoor heb ik een zwak voor alle grunt momenten door Opeth (en dan vooral hier in dit album). De clean gezongen stukken zijn zonder meer geniaal, maar door de grunts laat Åkerfeldt zien waar hij tot in staat is.

avatar van Kronos
4,5
Het zal een kwestie van smaak zijn. Je kan het stevige gitaarwerk minder mooi vinden, van minder niveau is het geenszins.

Voor mij misschien juist wel het belangrijkste aspect van Opeth's muziek.

Vaak zit er in de riffs een structuur van vraag en antwoord (of actie en reactie). Dat ben ik op die manier bij nog geen enkele metalband tegengekomen. Het lijkt eerder te refereren aan werk van de klassieke componisten.

avatar van Edwynn
4,5
Op de vraag antwoord manier heb ik het nooit bekeken, maar nu je het zo zegt, is het zo natuurlijk als wat.

Vaak vind ik combinaties van grunts en cleane zang overdreven of geforceerd. Dan heb ik liever het één of het ander.
Bij Opeth klinkt het allemaal heel natuurlijk en hoort het ook echt bij elkaar.
Primordial beheerst dat ook goed, maar dat is weer een hele andere band met andere uitgangspunten.

avatar van Kronos
4,5
Bij bands waar iemand anders de rol vervult van de grunts dan van de cleane zanglijnen krijg ik altijd al snel een operette-gevoel. Da kan goed werken maar vaak vind ik het te pompeus.

Doordat de contrasten in de zangpartijen bij Opeth allemaal op ongeëvenaarde wijze van Mikael komen lijkt het meer vanuit de diepten van een verscheurde ziel te komen en net als de gitaarrifs ook weer in dialoog te zijn met zichzelf.

avatar van Edwynn
4,5
Akerfeldt beschikt naast zijn prachtige cleane stem, over één van de vetste grunts die ik ken, vind ik. Bij Within Temptation en After Forever zat altijd zo'n flutgrunter. Van Fear Factory was ik sowieso al niet zo kapot. En Aaron Stainthorpe van My Dying Bride zoekt altijd zo naar de juiste gruntwijze, hetgeen ook weer jammer is.

Daarnaast is de muziek natuurlijk ook gewoon wonderschoon. Het totaalplaatje wat Opeth is, is vanaf Still Life pas echt compleet in mijn beleving.

avatar van Metal-D78
4,5
Draai hem nu weer, naar aanleiding van de huidige drukte bij de posts bij deze schijf. Heerlijk, vooral Godhead's Lament steekt er nu (na het intro van The Moor) bovenuit.

avatar van wizard
4,0
Na een maand Still Life luisteren is dit in mijn album Opeth's beste album uit hun carriere tot dan toe. De nummers zijn scherper dan ooit, er zit meer emotie in, en eindelijk eens een goede productie.

avatar van rock-rick
5,0
Kronos schreef:
Het zal een kwestie van smaak zijn. Je kan het stevige gitaarwerk minder mooi vinden, van minder niveau is het geenszins.

Voor mij misschien juist wel het belangrijkste aspect van Opeth's muziek.

Vaak zit er in de riffs een structuur van vraag en antwoord (of actie en reactie). Dat ben ik op die manier bij nog geen enkele metalband tegengekomen. Het lijkt eerder te refereren aan werk van de klassieke componisten.

Ik heb gisteren Morningrise weer eens onder de koptelefoon beluisterd en daar storen de grunt-momenten mij niet. Wellicht dat, als ik deze vanavond ook weer even onder de koptelefoon beluister, ik wel van mening verander.

avatar van Edwynn
4,5
wizard schreef:
Na een maand Still Life luisteren is dit in mijn album Opeth's beste album uit hun carriere tot dan toe. De nummers zijn scherper dan ooit, er zit meer emotie in, en eindelijk eens een goede productie.


Qua sfeer vind ik Still Life boven de andere Opeths uitstijgen, hoewel ik Blackwater Park weer compositorisch (iets) interessanter vind.
Er straalt een berustend late nightkarakter van uit. Moeilijk om even te vangen in een paar frasen, maar ik laat me er direct door hypnotiseren.

avatar van rock-rick
5,0
Ik neem mijn uitspraken over de grunt momenten terug. De riffs blijven ook daar briljant en ik kan mij ook wel vinden in de uitspraak van Kronos over vraag en antwoord. Jammer dat de laatste twee nummers net iets minder boeien dan de rest, maar The Moor en Benighted maken dat wel ruimschoots goed.

avatar van Kill_illuminati
5,0
Dit is het album van Opeth waar ik op het moment veel naar luister. Ik heb er een nieuwe favoriet bij en dat is The Face of Melinda. Misschien komt dat deels doordat de Roundhouse Tapes versie het nummer bij mij in de belangstelling heeft gezet. Briljante dictie van de heer Akerfeldt.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:42 uur

geplaatst: vandaag om 03:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.